2012
HANNA SUCHOCKA
Urodziła się 3 kwietnia 1946 roku w Pleszewie, skąd po ukończeniu liceum przyjechała do Poznania i podjęła studia prawnicze na Uniwersytecie im. A. Mickiewicza. W latach 1969-72 odbyła aplikację radcowską, w1975 roku uzyskała tytuł doktora nauk prawnych. Od 1972 do 1990 roku była wykładowcą w Katedrze Prawa Konstytucyjnego UAM, przez 5 lat wykładała na KUL-u. Ukończyła kurs prawa amerykańskiego w Lejdzie, staż naukowy odbywała w Heidelbergu w Instytucie Maxa Plancka. Z ramienia Stronnictwa Demokratycznego zasiadała w Sejmie. W roku 1980 została członkinią, a także ekspertem "Solidarności", współpracowała z Zarządem Regionu Wielkopolska. Nie głosowała za delegalizacją związku w roku 1982, sprzeciwiała się zatwierdzeniu stanu wojennego i wprowadzeniu ustaw restrykcyjnych. Zawieszono ją w prawach SD, z którego w 1984 roku wystąpiła. Rozpoczęła pracę naukową w Centrum Praw Człowieka Instytutu Państwa i Prawa PAN w Poznaniu. Wykładała w Krajowej Szkole Administracji Publicznej. Została profesorem (1994) w Papieskiej Akademii Nauk Społecznych.
W 1989 roku ponownie kandydowała do Sejmu, została członkinią Prezydium Obywatelskiego Klubu Parlamentarnego. Brała czynny udział we wprowadzaniu w wolnej Polsce reform politycznych i gospodarczych. Reprezentowała Polskę w Radzie Europy (1991-97). Po upadku rządu Jana Olszewskiego od 10 lipca 1992 roku pełniła funkcję Prezesa Rady Ministrów. Była pierwszą kobietą-premierem RP. Jej gabinet składał się z polityków siedmiu partii: Unii Demokratycznej, Kongresu Liberalno-Demokratycznego, Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego, Polskiego Programu Gospodarczego, Stronnictwa Ludowo-Chrześcijańskiego, Partii Chrześcijańskich Demokratów i Polskiego Stronnictwa Ludowego- Porozumienia Ludowego. Rząd Suchockiej został odwołany 28 maja 1993 roku (obowiązki pełniła do października). Prezydent Wałęsa rozwiązał Sejm i zarządził nowe wybory.
W rządzie Jerzego Buzka pracowała jako minister sprawiedliwości i prokurator generalny (od 31 października 1997 do 12 czerwca 2000, kiedy to podała się do dymisji). To w tym czasie weszła w życie kodyfikacja prawa karnego, karnego procesowego i karnego wykonawczego. Suchocka podjęła się trudnego zadania - uporządkowania polskiego prawa. Zabiegała także o ponowne zawarcie konkordatu ze Stolicą Apostolską. W roku 2000 została członkinią Rady Kobiet-Światowych Przywódców.
Zrezygnowała z aktywnego udziału w życiu politycznym. Od 2001 roku reprezentuje Polskę jako ambasador w Watykanie. Jednocześnie jest ambasadorem RP przy Zakonie Maltańskim.
Uniwersytet Oklahoma i Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego przyznały jej doktoraty honoris causa.
Wyróżniono ją: Wielkim Krzyżem Orderu Błogosławionego Piusa IX, Złotym Medalem Fundacji im. Jeana Monneta w Lozannie, Nagrodą Specjalną BCC za przywrócenie Polsce stabilnej gospodarki.
Jest honorowym obywatelem Grodziska Wielkopolskiego i Poznania.
Poznańscy radni na sesji XXXI z dnia 22 maja 2012 roku uzasadnili swój wybór wybitnymi dokonaniami w działalności publicznej i naukowej. Mocno związana z Poznaniem wielkopolanka, jest premier Suchocka uosobieniem poznańskiego etosu pracy. Obowiązki nie pozwoliły jej odebrać tytułu w czerwcu 2012 roku.