1996
MARGARET lady THATCHER
Premier Wielkiej Brytanii w latach 1979-90, doktor honoris causa poznańskiej Akademii Ekonomicznej. Sprzyjała demokratyzacji życia w Europie Wschodniej, popierając polskie wysiłki w tym kierunku.
Urodziła się 13 października 1925 roku w Grantham w hrabstwie Lincoln. Uczyła się w gimnazjum w Kesteven i Somerville College. Od 1944 roku studiowała na Uniwersytecie Oksfordzkim chemię, w 1954 roku zdała egzaminy adwokackie. W latach 1959-92 z ramienia Partii Konserwatywnej zasiadała w Izbie Gmin. Głosiła dyskusyjne, odważne poglądy (dotyczące m.in. Sowietów, którym nie ufała. To właśnie Rosjanie nazwali ją w latach 70. "Żelazną Damą"). W 1979 roku została pierwszą kobietą premierem rządu Wielkiej Brytanii. Funkcję tę pełniła do 1990 roku. Była zwolenniczką twardej polityki socjalnej, łączyła konserwatyzm z liberalizmem i monetaryzmem. Ograniczała rolę państwa w gospodarce - zlikwidowała dotacje, zwiększyła bezrobocie i dzięki temu zmniejszyła inflację. Znana była z ostrej walki ze związkami zawodowymi, która zaowocowała zamykaniem nierentownych stoczni i kopalń. Bardzo kontrowersyjna, a jednocześnie skuteczna, ostatecznie zyskała znaczne poparcie brytyjskiego społeczeństwa. Ustąpiła ze stanowiska 22 listopada 1990 roku. Dwa lata później otrzymała szlachectwo i zasiadła w Izbie Lordów.
W początkach lat 90. założyła Fundusz Know How, który wspomagał nasz kraj w budowie nowoczesnych zrębów gospodarki rynkowej. W ramach Fundacji Kadry dla Wielkopolski przy poznańskiej Akademii Ekonomicznej utworzono Wielkopolską Szkołę Biznesu. Podobne instytucje otwarto również w Gdańsku, Łodzi, Warszawie, Białymstoku i Lublinie, jednocząc je w Federację. W ciągu trzech pierwszych lat istnienia Wielkopolskiej Szkoły Biznesu na sprzęty, organizację zajęć i opłacenie wykładowców angielskich wydano w samym tylko Poznaniu 1,2 mln funtów, opublikowano kilkanaście poradników dotyczących m.in. funkcjonowania finansów lokalnych, zarządzania gminami i gospodarki komunalnej (materiały szkoleniowe są ciągle aktualizowane zgodnie ze zmieniającą się sytuacją), przeprowadzono wiele szkoleń dla urzędników różnego szczebla, a znaczna liczba osób zapoznała się z funkcjonowaniem brytyjskich urzędów i instytucji w czasie wyjazdów studyjnych. Wielkopolska Szkoła Biznesu do dziś prowadzi szkolenia menedżerskie oraz świadczy różnego rodzaju pomoc w zakresie organizacji, zarządzania i prowadzenia przedsiębiorstw. Uruchomiony przez Margaret Thatcher Fundusz znacząco przyczynił się do rozwoju wielu programów badawczych, a zwłaszcza szkoleniowych. W 1996 roku poznańska Akademia Ekonomiczna przyznała jej doktorat honoris causa.
Uchwałą z 18 czerwca 1996 roku radni miasta Poznania przyznali Margaret Thatcher Honorowe Obywatelstwo Miasta Poznania, "uznając wybitną osobowość oraz zasługi dla rozwoju kontaktów brytyjsko-polskich, a zwłaszcza dla wspierania rozwoju gospodarki rynkowej i edukacji ekonomicznej w Poznaniu".
MARGARET lady THATCHER zmarła 8 kwietnia 2013 r.
**
abp JERZY STROBA
Arcybiskup metropolita poznański. Jego naczelną dewizą były słowa: "Da instrumentum tuum esse" (Pragnę być Twoim narzędziem). Zgodnie z nią żył i służył Kościołowi. Rzeczowy, rozważny i bardzo doświadczony nie tylko w sprawach kościelnych służył wielu ludziom z różnych środowisk radą i pomocą w trudnych momentach transformacji polityczno-ekonomicznej początku lat 90. Pełniąc przez 18 lat swoją posługę w Kościele poznańskim, dał się poznać jako doskonały organizator i wielki duchowy opiekun Wielkopolan. Pochodził ze Śląska, był więc poznaniakom mentalnie bliski. Szanowali go, słuchali i doceniali.
Urodził się 17 grudnia 1919 roku w Świętochłowicach, zmarł 12 maja 1999 roku w Poznaniu. Święcenia kapłańskie przyjął 19 grudnia 1942 roku we Wrocławiu. W latach 1943-52 pracował jako wikariusz w parafiach w Chorzowie i Katowicach-Załężu. Od 1949 roku przez trzy lata był redaktorem "Gościa Niedzielnego". Tytuł doktorski otrzymał na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego w 1952 roku, potem pracował w Siemianowicach u sióstr wizytek, był rektorem Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie i wykładowcą teologii dogmatycznej na krakowskim Papieskim Wydziale Teologicznym. Biskupem został w 1958 roku, rozpoczynając posługę jako biskup pomocniczy w Gorzowie. W 1972 roku został mianowany biskupem szczecińsko-kamieńskim. Urząd metropolity poznańskiego objął 7 października 1978 roku, ingres do poznańskiej katedry miał miejsce 12 listopada tego roku.
Był bardzo aktywny, zaangażowany w prace wielu organizacji polskich i zagranicznych. Członek Rady Głównej Episkopatu Polski, przewodniczący Komisji ds. Szkolnych, utrzymywał oficjalne kontakty z Episkopatami Francji i Niemiec. Angażował się w prace na rzecz jedności Kościoła w kraju i Europie, szczególną wagę przywiązując do spraw społecznych. Wielkim, spektakularnym sukcesem księdza arcybiskupa było doprowadzenie do wizyty w Poznaniu papieża Jana Pawła II w maju 1983 roku. W latach 90. był członkiem Papieskiej Komisji ds. Katechizmu, członkiem Synodu Biskupów Europy, jednym z przewodniczących Komisji Wspólnej Rządu RP i Episkopatu, członkiem Komisji Stolicy Apostolskiej ds. Konkordatu.
Honorowe Obywatelstwo Miasta Poznania arcybiskupowi Jerzemu Strobie nadała Rada Miasta 18 czerwca 1996 roku.
**
ÁRPÁD GÖNCZ
Prezydent Republiki Węgierskiej w latach 1990-2000, pisarz, tłumacz. Uczestnik powstania węgierskiego 1956 roku.
Urodził się w rodzinie inteligenckiej 10 lutego 1922 roku w Budapeszcie. W 1944 roku ukończył prawo na Uniwersytecie im. Petera Paznamy. W tym samym roku powołano go do wojska, skąd zdezerterował, gdy jego oddział odkomenderowano do Niemiec. W batalionie im. Tancisa brał udział w walkach z węgierskimi oddziałami faszystowskimi. Kilka razy dostał się do sowieckiej niewoli, każdorazowo uciekając. W 1945 roku pracował w Niezależnej Partii Drobnych i Średnich Gospodarzy, gdzie najpierw kierował wydziałem młodzieżowym, a później był redaktorem naczelnym pisma "Nemzedek" (Pokolenie). Do czasu rozwiązania partii przez komunistów w 1948 roku był jej sekretarzem i sekretarzem generalnym. Później pozwolono mu na podejmowanie jedynie najprostszych prac jako robotnik niewykwalifikowany.
W 1952 roku rozpoczął studia na Uniwersytecie Nauk Rolniczych w Godollo koło Budapesztu, nie ukończył ich jednak, wyrzucony z uczelni za udział w powstaniu węgierskim jako członek Związku Chłopów. Po 4 listopada 1956 roku był współautorem memorandum Węgierskiego Niezależnego Ruchu Demokratycznego i pomógł dostarczyć ten dokument na zachód Europy. W 1957 roku za fikcyjne przewinienia pomawiające go o kierowanie organizacją chcącą obalić ustrój został skazany na dożywotnie więzienie. Zwolniony dzięki amnestii w 1963 roku usiłował wrócić na studia. Bezskutecznie. Zajął się tłumaczeniem i pisał - dramaty, powieści i nowele. W 1989 roku wyróżniono go Nagrodą Wheatlanda za tłumaczenie na język węgierski Doktorowa, Faulknera, Goldinga, Hemingwaya, Sontag, Updike'a i Tolkiena. W tym samym roku wybrano go na prezesa Węgierskiego Związku Literatów.
W latach 80. wrócił do polityki, współzakładając Związek Wolnych Demokratów i wstępując do Komisji Prawdy Historycznej. 2 maja 1990 roku został przewodniczącym parlamentu. Tego samego roku wybrano go na prezydenta Republiki Węgierskiej, który to urząd piastował do sierpnia 2000 roku. Jako głowa państwa odwiedził 70 państw. Otrzymał liczne odznaczenia, m.in. Order Legii Honorowej i Wielki Krzyż Orderu Niemieckiej Republiki Federalnej. 18 czerwca 1996 roku, w 40. rocznicę Poznańskiego Czerwca i powstania węgierskiego, Rada Miasta Poznania przyjęła uchwałę o nadaniu prezydentowi Árpádowi Gönczowi Honorowego Obywatelstwa Miasta Poznania.
Arpad Goncz zmarł 6 października 2015 r. w Budapeszcie