EDWARD BERNARD hrabia RACZYŃSKI

W tekście uchwały nadającej hr. Edwardowi Raczyńskiemu, prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej na Uchodźstwie, pierwsze w III RP Honorowe Obywatelstwo Miasta Poznania nie wymieniano jego rozlicznych zalet. Napisano jedynie, że postanawia się przyznać mu tytuł honorowego obywatela "w uznaniu ogromnych zasług położonych dla Poznania i Wielkopolski".

Edward Bernard hr. Raczyński urodził się 19 grudnia 1891 roku w Zakopanem, zmarł 30 lipca 1993 roku w Londynie. Pochodził ze znanej wielkopolskiej rodziny Raczyńskich herbu Nałęcz. Jego ojcem był Edward Aleksander Raczyński, matką Róża z Potockich. Okres szkolny spędził w Krakowie, studiował w Niemczech i Anglii, doktorat z prawa uzyskał na Uniwersytecie Jagiellońskim w 1915 roku.

Był wybitnym dyplomatą, politykiem i pisarzem. Od 1919 roku pracował w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, wyjeżdżając do polskich placówek w Danii, Anglii i Szwajcarii. W latach 1932-34 był posłem nadzwyczajnym RP przy Lidze Narodów w Genewie. Od 1934 do 1945 roku pełnił obowiązki ambasadora Polski w Londynie, będąc jednocześnie (1941-45) ministrem spraw zagranicznych. Współpracował z gen. Władysławem Sikorskim i prezydentem Władysławem Raczkiewiczem. W latach 1954-72 był stałym członkiem Rady Trzech. Od marca 1979 roku do 8 kwietnia 1986 roku piastował urząd Prezydenta RP na Uchodźstwie. Po siedmioletniej kadencji, zgodnie z zapowiedzią, ustąpił ze stanowiska. Miał wtedy 95 lat.

Był kawalerem Orderu Orła Białego, Orderu Odrodzenia Polski, Orderu Zasługi Rzeczypospolitej. Wyróżniano go także wysokimi odznaczeniami brytyjskimi, łotewskimi, duńskimi, afgańskimi, rumuńskimi. Przez wiele lat pełnił funkcję prezesa Instytutu Polskiego w Londynie i Muzeum im. Generała Władysława Sikorskiego. Dwa lata przed śmiercią założył przy Muzeum Narodowym w Poznaniu Fundację im. Raczyńskich, której przekazał niezwykle cenne rogalińskie zbiory sztuki, a także prawo do użytkowania pałacu w Rogalinie. Były to działania nadzwyczaj nowatorskie, nieznane w powojennym muzealnictwie polskim. Napisał sześć książek w języku polskim i angielskim, kilka przetłumaczył.

Człowiek wielkiego formatu. We wszystkich działaniach rozważny, oddany każdej sprawie, w której uczestniczył, pracował przede wszystkim dla dobra społeczeństwa. Pozbawiony próżności i wyniosłości, elegancki, skromny i pogodny. Uosabiał najlepsze cechy swojej klasy, wysoką pozycję, szacunek i poważanie wykorzystywał jedynie w imię dobra wyższego. Wielki patriota służący całe życie Polsce i Polakom. Po 1989 roku w jego londyńskim mieszkaniu odwiedzali go prezydent Lech Wałęsa, premierzy, artyści. Dla wszystkich był wielkim i niepodważalnym autorytetem. Delegacja poznańskich samorządowców pojechała do Londynu 30 lipca 1991 roku, by wręczyć hrabiemu dyplom Honorowego Obywatelstwa Miasta Poznania i symboliczne klucze do jego bram zgodnie z uchwałą podjętą na sesji Rady Miasta 18 grudnia 1990 roku.

Edward Bernard hr. Raczyński spoczął w kaplicy rodziny Raczyńskich w  podpoznańskim Rogalinie.

Ten artykuł ma więcej niż jedną stronę. Wybierz poniżej kolejną, żeby czytać dalej