STANISŁAW BRONIEWSKI

Pseudonim Stefan Orsza. Żołnierz września, harcerz, całe swoje życie związał z harcerstwem. Uważał, że jest ono organizacją kształtującą najlepsze postawy patriotyczne, społeczne i moralne, działającą w imię Boga i Ojczyzny.

Urodził się 29 grudnia 1915 roku w Warszawie, zmarł 30 grudnia 2000 roku w Wesołej. Często występował jako Stanisław Broniewski "Orsza". Do harcerstwa zapisał się już w wieku szkolnym w Warszawie; należał do 3. Warszawskiej Drużyny Harcerzy im. Księcia Józefa Poniatowskiego. Później był członkiem Akademickiego Koła Harcerskiego w Poznaniu, gdzie studiował na Wydziale Prawno-Ekonomicznym Uniwersytetu Poznańskiego i uczestniczył w elitarnym seminarium prowadzonym przez prof. Edwarda Taylora. W początkach września 1939 roku był jednym z organizatorów Pogotowia Harcerskiego współpracującego z wojskiem. Przedostał się do Warszawy i wziął udział w jej obronie. Po przejściu harcerstwa do konspiracji działał w Szarych Szeregach, w których od października 1941 roku pełnił funkcję komendanta Chorągwi Warszawskiej i organizacji "Wawer". Dowodził głośną Akcją pod Arsenałem, w której odbito z rąk gestapo Jana Bytnara "Rudego". Od maja 1943 roku do 3 października 1944 roku był naczelnikiem Szarych Szeregów. Uczestniczył w powstaniu warszawskim, został aresztowany i osadzony w obozie koncentracyjnym Bewergen?Belsen. Po wojnie działał w harcerstwie na terenie Niemiec. Od 1946 roku pracował w Centralnym Urzędzie Planowania, Radzie Ekonomicznej przy Radzie Ministrów i Instytucie Kształtowania Środowiska. Cały czas był aktywnym harcerzem utrzymującym kontakty także z harcerzami poznańskimi. W latach 80. działał na rzecz odrodzenia harcerstwa, m.in. w Krajowym Komitecie Odrodzenia ZHP oraz w Radzie Pamięci Walk i Męczeństwa. Był współzałożycielem Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej, starając się doprowadzić do zjednoczenia podzielonego polskiego harcerstwa. Honorowy przewodniczący Szarych Szeregów, odznaczony Orderem Orła Białego, Srebrnym Krzyżem Orderu Virtuti Militari V klasy, Krzyżem "Za zasługi dla ZHP" z Rozetą i Mieczami. Był także Kanclerzem Kapituły Orderu Orła Białego i członkiem Kapituły Orderu Virtuti Militari. Pisał książki i artykuły o harcerstwie w różnych okresach jego działalności.

W uchwale podjętej 20 czerwca 1995 roku poznańscy radni napisali: "Uznając wybitny wkład w walkę o wyzwolenie Polski spod okupacji hitlerowskiej podczas II wojny światowej, jak również wielkie zasługi dla poznańskiego harcerstwa, Rada Miejska Poznania postanawia nadać Panu Stanisławowi Broniewskiemu Honorowe Obywatelstwo Miasta Poznania".

Ten artykuł ma więcej niż jedną stronę. Wybierz poniżej kolejną, żeby czytać dalej