Jerzy Hamerski urodził się w 1944 r. Ukończył wychowanie muzyczne w Studium Nauczycielskim w Słupsku. W Poznaniu pracował m.in. w eksperymentalnej szkole stworzonej przez Heliodora Muszyńskiego. Dzięki jego inicjatywie powstał w 1975 r. Teatr Szkolny "Łejery" funkcjonujący jako Harcerska Drużyna Artystyczna, zamieniający się z czasem w dziecięce i młodzieżowe grupy teatralne, by ostatecznie w 1990 r. przekształcić się w Szkołę Podstawową "Łejery" o profilu teatralnym. Swoją nazwę szkoła wywodzi z poznańskiej gwary - "łe jery!" co znaczy: "o rety!", "o jejku!". Jerzy Hamerski od początku promował w szkole niekonwencjonalne myślenie, optymistyczny styl życia i rodzinność, w działania wychowawcze i artystyczne angażując całe rodziny. Przez teatr i szkołę przeszła ogromna rzesza wychowanków, którzy przez zabawę uczyli się sztuki wrażliwości i refleksji, pielęgnowali własne artystyczne zainteresowania. Wielu z nich kontynuowało i rozwijało umiejętności w dziedzinie sztuki w życiu dorosłym. Od 2013 r. "Łejery" prezentują swoje przedsięwzięcia na Scenie Wspólnej.

Działalność Jerzego Hamerskiego zyskała uznanie m.in. tych, na których ogniskuje on swą życiową aktywność - w 2005 r. odznaczono go Orderem Uśmiechu. Odbierając wyróżnienie, laureat oświadczył, iż każdy medal ma dwie strony, a jego ma trzy: awers, Łejer i rewers. Awers to dom rodzinny, Łejer - świat dzieci, rewers - świat dorosłych. Przez osoby, z którymi współpracuje, określany bywa jako człowiek o wielkim sercu, któremu nie sposób odmówić czegokolwiek, nawet w sytuacjach zupełnie karkołomnych.

Pozostaje mieć nadzieję, że niespokojny duch Jerzego Hamerskiego jeszcze nieraz przyczyni się do powstania czegoś twórczego, dobrego, z czego - jak dotychczas - społeczność Poznania będzie mogła czerpać garściami i co stanie się kolejnym znakiem rozpoznawczym i marką naszego miasta.


***


Profesor Marek Jemielity urodził się w 1960 r. Dyplom lekarski, doktorat i habilitację uzyskał na Akademii Medycznej w Poznaniu (obecnie Uniwersytet Medyczny, w skrócie: UM), gdzie do dziś sprawuje funkcję kierownika Kliniki Kardiochirurgii i Transplantologii Katedry Kardio-Torakochirurgii UM w Poznaniu.

Od rozpoczęcia pracy zawodowej w 1984 r. związany jest z Kliniką Kardiochirurgii w Szpitalu Klinicznym Przemienienia Pańskiego w Poznaniu przy ul. Długiej. Dotychczas przeprowadził ponad 5000 operacji na otwartym sercu, w tym wszystkie najbardziej skomplikowane, jak: transplantacje serca, operacje tętniaków aorty, zastawek serca i zabiegi rewaskularyzacji serca. W Wielkopolsce jest pionierem operacji małoinwazyjnych. Od 2000 r. wszystkie operacje by-passów wykonuje bez użycia krążenia pozaustrojowego - na bijącym sercu. W 2007 r. w poznańskiej klinice przeprowadził zabieg usunięcia guza złośliwego serca metodą autotransplantacji. Był to 12. zabieg tego typu na świecie i pierwszy poza USA.

Profesor stworzył program transplantacji serca w Wielkopolsce, dzięki któremu w marcu 2010 r. pod jego kierownictwem dokonano pierwszego przeszczepu serca w Klinice Kardiochirurgii UM. Jako pierwszy w Wielkopolsce zastosował metody mechanicznego wspomagania krążenia (Extracorporeal Membrane Oxygenation, w skrócie: ECMO). W grudniu 2016 r. dokonał udanego wszczepienia zminiaturyzowanego sztucznego serca najnowszej generacji. Z jego inicjatywy uruchomiono również program ECMO dla Wielkopolski, który pozwala ratować życie chorym w najcięższych stanach.

W dorobku naukowym prof. Marek Jemielity ma ponad 100 artykułów w czasopismach krajowych i zagranicznych. Należy do wielu towarzystw naukowych zarówno krajowych, jak i zagranicznych. Od wielu lat promuje idee transplantologii wśród młodzieży, uczestnicząc w licznych spotkaniach. 


***


Profesor Wojciech Ryszard Müller urodził się w 1947 r. Grafik i plastyk, profesor sztuk plastycznych. Był absolwentem Liceum Plastycznego im. Piotra Potworowskiego w Poznaniu i Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych (PWSSP, obecnie Uniwersytet Artystyczny) w Poznaniu. Studia ukończył w 1972 r., a w 1992 r. otrzymał tytuł naukowy profesora sztuk plastycznych. Od 1974 r. zawodowo związany był z macierzystą uczelnią, gdzie doszedł do stanowiska profesora zwyczajnego w Katedrze Scenografii oraz w Katedrze Rysunku. W latach 1990-1996 pełnił funkcję rektora PWSSP, która pod koniec jego urzędowania została przekształcona w Akademię Sztuk Pięknych (ASP), a później w Uniwersytet Artystyczny. Od 2002 r. do 2008 r. był rektorem ASP. Wykładał ponadto na Uniwersytecie Zielonogórskim oraz był członkiem prezydium Rady Wyższego Szkolnictwa Artystycznego. W pracy twórczej prof. Wojciech Müller zajmował się grafiką, scenografią i organizowaniem widowisk plenerowych. W latach 70. związany był z poznańską grupą "Od Nowa". Zrealizował ok. 50 indywidualnych wystaw krajowych i zagranicznych. W 2000 r. został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. W 2017 roku Rada Miasta Poznania przyznała mu tytuł Zasłużony dla Miasta Poznania. Na stałe wpisał się do panteonu awangardystów polskich XX w. Zmarł 15 sierpnia 2018 roku.


***


Profesor Jan Marek Skuratowicz urodził się w 1946 r. w Ciechowicach. Obecnie mieszka w Puszczykowie. Jest znanym historykiem sztuki, doktorem habilitowanym nauk o sztukach pięknych. Od wielu lat zajmuje się badaniem architektury rezydencjonalnej Wielkopolski. Profesor Instytutu Historii Sztuki na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, w którym stał na czele Zakładu Historii Sztuki Nowożytnej. Autor wielu artykułów i książek, m.in. Architektury Poznania w latach 1890-1918, Dworów i pałaców w Wielkim Księstwie Poznańskim, Secesji w architekturze Poznania czy Ratusza poznańskiego. Otrzymał wiele nagród naukowych, w tym Nagrodę Naukową Miasta Poznania w 1992 r. Od roku 1988 jest członkiem Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk (PTPN), a od 2008 r. pełni funkcję przewodniczącego Wydziału Nauk o Sztuce PTPN. Od 1990 r. zasiada w kolegium redakcyjnym "Kroniki Miasta Poznania". Ponadto należy do: Stowarzyszenia Konserwatorów Zabytków, Stowarzyszenia Historyków i jest członkiem rad naukowych: Muzeum Ziemiaństwa w Dobrzycy, Muzeum Okręgowego w Lesznie i Muzeum Zamek Opalińskich w Sierakowie. Warto wspomnieć również o jego przynależności do Rady Ochrony Zabytków przy Ministrze Kultury i Dziedzictwa Narodowego i do Wojewódzkiej Rady Ochrony Zabytków przy Wielkopolskim Wojewódzkim Konserwatorze Zabytków w Poznaniu.

Profesor Jan Skuratowicz ma w swym dorobku takie dokonania z dziedziny konserwatorskiej, jak: realizacja konserwatorska częściowej odbudowy zamku w Sierakowie, dworu w Chalinie, dworu w Brzóskowie oraz badania architektoniczne zamku w Szamotułach, pałacu Górków w Poznaniu i Akademii Lubrańskiego.

Profesor dwukrotnie wybierany był na radnego Rady Miasta Poznania, po raz pierwszy w kadencji 1990-1994 i ponownie w latach 1998-2002, kiedy dodatkowo powierzono mu stanowisko przewodniczącego Komisji Kultury i Nauki. 


***


Caritas Poznań jest jednym z 44 diecezjalnych i archidiecezjalnych Caritas w Polsce. Podstawowym celem organizacji jest praktyczne realizowanie chrześcijańskiego przesłania o miłosierdziu. Swoją misję Caritas wypełnia, prowadząc wiele placówek, w tym: Centrum Administracyjno-Formacyjne Caritas w Poznaniu przy Rynku Wildeckim mieszczące m.in. punkt konsultacyjny dla młodzieży uzależnionej, punkt konsultacji psychologicznej oraz poradnię rodzinną. Odbywa się w nim także formacja edukacyjna i szkoleniowa wolontariatu. Centrum pod swoją opieką ma sześć świetlic, w których ponad 200 dzieciom oferuje pomoc psychologa, socjoterapeuty oraz podejmuje działania interwencyjne i zmierzające do poprawy sytuacji domowej uczestników.

Jedną z bardziej widocznych inicjatyw jest prowadzenie we współpracy z albertynkami, urszulankami, elżbietankami oraz Zgromadzeniem Sióstr Franciszkanek Rodziny Maryi w Poznaniu jadłodajni, w których dziennie wydawanych jest w sumie prawie 1600 ciepłych, darmowych posiłków.

Caritas Poznań organizuje cieszącą się ogromnym zainteresowaniem wieczerzę wigilijną dla ok. 1700 osób na terenie Międzynarodowych Targów Poznańskich, a przy wsparciu finansowym Miasta Poznania w ramach budżetu obywatelskiego prowadzi od 2015 r. ogrzewalnię oraz schroniska dla osób bezdomnych.

Wśród wielu innych działań wymienić można choćby: wczasorekolekcje dla chorych, niepełnosprawnych, starszych, bezdomnych i osamotnionych organizowane w różnych ośrodkach w Polsce, czy też kilkudniowe turnusy wypoczynkowe połączone z możliwością aktywnych spotkań dla podopiecznych dziennych domów pomocy na terenie Poznania. Ponadto Caritas organizuje wakacje oraz półkolonie dla dzieci i młodzieży, w których uczestniczy rocznie ok. 450 osób. Co roku dofinansowuje ok. 160 projektów wakacyjnych zgłoszonych przez parafie bądź inne podmioty. Wspiera również potrzebujących poza granicami Polski.

Poznański Caritas to 325 parafialnych zespołów, w których udziela się ok. 3000 wolontariuszy, i 123 szkolne koła Caritasu zrzeszające ok. 1500 młodych ludzi.

Ten artykuł ma więcej niż jedną stronę. Wybierz poniżej kolejną, żeby czytać dalej