1994
ks. ZDZISŁAW BERNAT
"Szczególnym nurtem mego życia była muzyka", pisał ks. Zdzisław Bernat u schyłku swej ziemskiej wędrówki. Największą częścią tego nurtu była chóralistyka, a najdonioślejszym dziełem - Chór Katedralny.
Urodził się 5 grudnia 1930 roku w Poznaniu, zmarł 14 czerwca 1994 roku w swoim rodzinnym mieście. W latach 1951-57 studiował teologię w Poznaniu i Gnieźnie, święcenia kapłańskie otrzymał 30 maja 1957 roku w katedrze poznańskiej. Początkowo pracował w Kościanie, wkrótce jednak wrócił do poznańskiej katedry, gdzie podjął wysiłki mające na celu reaktywację chóru. Po raz pierwszy Chór Katedralny pod jego przewodnictwem zaśpiewał w czasie uroczystości Bożego Ciała w 1960 roku. Następne cztery lata spędził w Lublinie, studiując muzykologię na KUL-u, tam też, po obronie magisterium, pozostał, wykładając harmonię i historię chorału gregoriańskiego. Jednocześnie prowadził chór uniwersytecki. W 1971 roku wrócił do Poznania i w Arcybiskupim Seminarium Duchownym wykładał muzykę kościelną. Po roku został ponownie dyrygentem Chóru Katedralnego. Na tym stanowisku pracował aż do 1992 roku. Był także kompozytorem, autorem monografii o ks. Wacławie Gieburowskim, docentem chóralistyki Akademii Muzycznej w Poznaniu. Jako duszpasterz (37 lat w kapłaństwie) związany był szczególnie z poznańskimi karmelitankami i siostrami z Żułowa.
Dla swoich chórzystów był ks. Bernat przede wszystkim dyrygentem, ale i mistrzem, wychowawcą i przyjacielem. Znał ich życie i rodziny, co bardzo zacieśniało wzajemne kontakty. Wspominać go może nawet kilkuset śpiewaków, z którymi występował nie tylko w Poznaniu i spotykał się nie tylko na próbach.
Jego pracę docenił Polski Związek Chórów i Orkiestr, odznaczając go Złotą Odznaką. Uchwałą z 12 kwietnia 1994 roku w uznaniu zasług dla rozwoju poznańskiej chóralistyki, a w szczególności Chóru Katedralnego, poznańscy radni przyznali ks. Zdzisławowi Bernatowi odznaczenie Zasłużony dla Miasta Poznania.