1999
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza
Inauguracja pierwszego roku akademickiego we Wszechnicy Piastowskiej odbyła się 7 maja 1919 roku w czterechsetną rocznicę powołania do życia Akademii Lubrańskiego, duchowej poprzedniczki uczelni. Jako pierwszy funkcjonować zaczął wówczas Wydział Filozoficzny, spośród jego kadry wybrano pierwszego rektora, prof. Heliodora Święcickiego. Przemianowana wkrótce na Uniwersytet Poznański, kształciła w dwudziestoleciu międzywojennym studentów na wydziałach: Prawa i Ekonomii, Medycyny, Humanistyki, Matematyki i Nauk Przyrodniczych, Rolnictwa i Leśnictwa. Od 24 grudnia 1955 roku uczelnia nosi nazwę Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza.
W czasie II wojny światowej zajęcia odbywały się w konspiracji (Tajny Uniwersytet Ziem Zachodnich z rektorem prof. Ludwikiem Jaxa-Bykowskim). Po zakończeniu działań wojennych studia rozpoczęło 4 tys. studentów. Ze struktury uniwersytetu wyodrębniono wówczas samodzielne uczelnie: Akademię Medyczną, Wyższą Szkołę Rolniczą i Akademię Wychowania Fizycznego.
Obecnie uniwersytet kształci ponad 40 tys. studentów i doktorantów na wydziałach: Biologii, Chemii, Filologii Polskiej i Klasycznej, Fizyki, Nauk Geograficznych i Geologicznych, Historii, Matematyki i Informatyki, Nauk Społecznych, Studiów Edukacyjnych, Neofilologicznym, Prawa i Administracji, Teologicznym i Pedagogiczno-Artystycznym w Kaliszu. Na uniwersytecie pracuje ok. 2,7 tys. osób, w tym ok. 100 naukowców spoza Polski.
UAM jest największą szkołą wyższą Poznania i jedną z największych w Polsce. Cieszy się dużą renomą, współpracuje z uczelniami poznańskimi, polskimi i wieloma uniwersytetami zagranicznymi. Studenci UAM uczą się na 170 kierunkach i specjalnościach. Co roku do egzaminów wstępnych przystępuje kilkanaście tysięcy osób. Są kierunki, gdzie na jedno miejsce przypada 15-20 chętnych. Każdego roku UAM opuszcza ok. 7 tys. absolwentów zasilających rynek pracy w całej Polsce. Zamiejscowymi jednostkami UAM są Collegium Polonicum w Słubicach i Collegium Europaeum w Gnieźnie oraz oddziały dydaktyczne w 10 miastach Wielkopolski.
Od 1922 roku uchwałą Senatu rozpoczęto nadawanie doktoratów honoris causa uniwersytetu, których jest obecnie ponad 120. Ich listę otwiera Maria Skłodowska-Curie.
Budynki uczelni skupione są zasadniczo w centrum miasta i w oddalonej od niego o kilka kilometrów dzielnicy Piątkowo. Uczelnia posiada kilka uniwersyteckich jednostek międzywydziałowych, z których korzystać mogą wszyscy mieszkańcy Poznania, wśród nich: Bibliotekę Uniwersytecką, Ogród Botaniczny, Bibliotekę Brytyjską, Czytelnię Niemiecką, Ośrodek i Bibliotekę Austriacką, Alliance Française. Aula Uniwersytecka jest ważnym miejscem życia muzycznego miasta.
Trudno wyobrazić sobie Poznań bez jego uniwersytetu, bez naukowców, studentów i ich różnorakich osiągnięć, bez dwóch chórów uniwersyteckich, a także bez atmosfery, którą tylko wyższa uczelnia może stworzyć. To jedna z ważnych, miastotwórczych instytucji silnie związanych z wieloma aspektami miejskiego życia.
W 80. rocznicę powstania uniwersytetu uchwałą z 18 maja 1999 roku Rada Miasta przyznała uczelni odznaczenie Zasłużony dla Miasta Poznania.
**
HERBERT SCHMALSTIEG
Nadburmistrz Hanoweru w latach 1976-2006, sprawdzony przyjaciel Poznania i poznaniaków. Dzięki jego staraniom 29 października 1979 roku podpisano umowę partnerską między Poznaniem a Hanowerem.
Urodził się 8 czerwca 1943 roku w Hanowerze. Jest ekonomistą i specjalistą do spraw reklamy, był dyrektorem Wydziału Miejskiej Kasy Oszczędności w Hanowerze. Zaangażowany politycznie pełnił różne funkcje w strukturach SPD. W 1968 roku wybrano go do Rady Miasta Hanower, od 1976 roku do 2006 roku był nadburmistrzem Hanoweru. W latach 1973-2007 członek Prezydium Związku Miast Dolnosaksońskich, w latach 1973-82 przewodniczący związku. Czynny w Prezydium Związku Miast Niemieckich. Przez 34 lata przewodniczący lub zastępca przewodniczącego Rady Nadzorczej Deutsche Messe AG (Targi Niemieckie SA) w Hanowerze. Honorowy prezydent Międzynarodowego Stowarzyszenia Miast i Regionów Expo. Jest honorowym obywatelem Hanoweru, Hiroszimy i Nowego Orleanu. Jego działalność została doceniona nadaniem m.in. Komandorii Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej, Commander of the British Empire, Wielkiego Krzyża hiszpańskiego Orderu de Isabel la Catolica, odznaczeń greckich, angielskich, austriackich i francuskich.
Umowa partnerska między Poznaniem a Hanowerem obejmuje współpracę w kilku dziedzinach: sporcie, kulturze, ochronie środowiska i komunikacji. W trudnych dla Polski i Poznania latach 70. i 80. Herbert Schmalstieg potrafił prowadzić tę współpracę niezwykle efektywnie, łagodząc powstające kwestie sporne.
Doceniając jego osobiste zaangażowanie w tworzenie wzorowych kontaktów między oboma miastami i w podziękowaniu za umacnianie więzów przyjaźni Rada Miasta Poznania 18 maja 1999 roku, w 20. rocznicę podpisania partnerskiej umowy, postanowiła przyznać Herbertowi Schmalstiegowi odznaczenie Zasłużony dla Miasta Poznania. 15 października 2006 roku Towarzystwo im. Hipolita Cegielskiego wręczyło mu honorową statuetkę Hipolita, którą wyróżnia osobistości spoza Polski szczególnie dla niej zasłużone.
**
HARALD BÖHLMANN
Prawnik, wieloletni kierownik Wydziału Kultury Urzędu Miasta Hanower. Z Poznaniem związał się od czasu podpisania umowy o współpracy między oboma miastami. Jego działania powodowały, że imprezy kulturalne odbywające się w latach 80. XX wieku w Poznaniu były wspomagane finansowo przez Hanower, a do Niemiec wyjeżdżali polscy artyści.
Urodził się 19 maja 1944 roku w Hannoversch Munden. W latach 1963-68 studiował prawo na uniwersytecie w Getyndze. Od 1973 roku przez trzy lata działał w Klubie Radnych SPD w Radzie Miasta Hanower, później pracował w Urzędzie Miasta Hanower, najpierw w Biurze Prawnym, następnie w Wydziale Prawa Budowlanego, w latach 1977-93 był kierownikiem Wydziału Kultury, a potem Kultury i Szkolnictwa.
Przez lata zabiegał, by kontakty kulturalne między Poznaniem a Hanowerem były przyjazne, intensywne i owocne. Szczególną aktywność w tej dziedzinie wykazywał w trudnych dla Polski latach 80., kiedy ten rodzaj współpracy nie był mile widziany.
18 maja 1999 roku Rada Miasta Poznania, uznając "osobiste zaangażowanie w umacnianie więzów przyjaźni między Poznaniem a Hanowerem [...] w 20. rocznicę podpisania umowy o partnerstwie", przyznała Haraldowi Böhlmannowi odznaczenie Zasłużony dla Miasta Poznania.