Poznan.pl, oficjalna strona Miasta Poznania

Wszyscy wiemy, jak ważną dziedziną naszego życia jest sport!

Igrzyska olimpijskie to najstarsza międzynarodowa impreza sportowa organizowana co 4 lata w różnych krajach, pod hasłem szlachetnego współzawodnictwa i braterstwa wszystkich narodów przez Międzynarodowy Komitet Olimpijski.

Marzeniem każdego dziecka rozpoczynającego zabawę w sport, a później ciężki trening wiążący się z wieloma wyrzeczeniami jest udział w Igrzyskach Olimpijskich. Idea Olimpizmu łączy sport z kulturą i wychowaniem, dąży do stworzenia drogi życiowej opartej na radości z podejmowanych wyzwań sportowych oraz opiera się na szacunku wobec uniwersalnych wartości i fundamentalnych zasad etycznych.

Sport uczy współzawodnictwa, odpowiedzialności, sumienności, kształtuje charakter, poprawia kondycję fizyczną, zdrowie i samopoczucie.

Istotna rolę w polski sport wnieśli Poznaniacy, których sylwetki pragniemy państwu zaprezentować. Poznań wychował sobie wielu wybitnych olimpijczyków.

Zapewne wszyscy znamy Szymona Ziółkowskiego naszego złotego medalistę w rzucie młotem z Igrzysk Olimpijskich w Sydney w 2000r, czy Anetę Konieczną (Patuszkę) kajakarkę Poznani Poznań, trzy krotną medalistkę Igrzysk Olimpijskich (brąz Sydney 2000 i Ateny 2004 oraz srebro Pekin 2008). Jednak mało z nas wie, kim byli; m.in. Henryk Będziński czy Waldemar Ciesielczyk.

Zapraszamy do zapoznania się z sylwetkami olimpijczyków - dumy naszego miasta!

ABRAHAMCZYK (FRĄCKOWIAK) MARIOLA (1958)

Olimpijczyk: Moskwa 1980 r. (wioślarka)

Urodzona 3 października 1958 r. w Poznaniu. Sportem wioślarskim zainteresowała się w okresie nauki szkolnej. Jej trenerem był Przemysław Abrahamczyk. Sukcesy na arenie krajowej odnosiła, wiosłując w konkurencji jedynek, czwórek podwójnych i dwójek pojedynczych. Kilka razy zdobywała mistrzostwo Polski w konkurencji jedynek juniorek (1977). W kategorii seniorek tytuły mistrzyni Polski uzyskiwała w czwórce podwójnej ze sterniczką (1978) i w dwójkach podwójnych (1983 i 1984). Była też pięciokrotną wicemistrzynią Polski (w czwórkach ze sterniczką w latach 1978-1980 oraz w dwójce bez sterniczki w latach 1979-1980). W trakcie Igrzysk Olimpijskich w Moskwie (1980) wywalczyła V lokatę w czwórce ze sterniczką. Rok później na Mistrzostwach Świata w Monachium (1981) zajęła VII miejsce w konkurencji czwórek podwójnych. Na sportową emeryturę przeszła w 1984 r. Od 1985 r. prowadzi szkolenie, głównie w młodszych grupach wiekowych. Jej wychowankami były uczestniczki mistrzostw świata: Ilona Mokronowska, Sylwia Liskiewicz, Gabriela Kociołek, Elżbieta Kuncewicz. Za zasługi sportowe i w pracy szkoleniowej otrzymała wiele odznaczeń: Srebrny Krzyż Zasługi (1997), Honorową Odznakę Miasta Poznania (1986), Odznakę Honorową za Zasługi dla Województwa Wielkopolskiego (2002), Złotą Odznakę KS "Posnania".  

ADAMCZAK  STEFAN (1892 - 1939)

Olimpijczyk: Paryż 1924 r. (lekkoatleta)

Urodzony 27 listopada 1982 r. w Mansfeld, w Niemczech. Od 15 października 1913 do 13 grudnia 1918r. odbywał służbę wojskową w armii niemieckiej, awansując do stopnia sierżanta. W momencie wybuchu Powstania Wielkopolskiego, postanowił przedostać się przez linie niemieckie do Polski. Wstąpił jako ochotnik do 10. Pułku Strzelców Wielkopolskich. Walczył m. in. na froncie wojny polsko-bolszewickiej. 6 listopada 1929 r. został instruktorem i zastępcą komendanta Okręgowego Ośrodka Wychowania Fizycznego w Poznaniu. Wszyscy przełożeni w opiniach służbowych podkreślali pracowitość, ofiarność i prawość charakteru Adamczaka. Stał się on również sztandarową postacią lekkoatletycznej reprezentacji Polski, w której występował w latach 1922-1931. Jako najstarszy jej członek potrafił wzbudzić wśród kolegów wolę walki i narzucić innym swoją nieustępliwość. Z lekkoatletyką zetknął się w Niemczech, a wystartował po raz pierwszy w zawodach w 1920 r., uzyskując w skoku o tyczce wysokość 2,82 m. Tej właśnie konkurencji poświęcił się najbardziej. Reprezentował takie kluby jak: "CWSG i S" Poznań (1921-1922), "Pentatlon" Poznań (1923-1924), AZS Poznań (1925-1926 i 1931), AZS Warszawa (1927 -1930), "Warta" Poznań (1932-1935). Czternastokrotnie reprezentował Polskę w meczach międzypaństwowych (1922-1931). Dziesięciokrotny rekordzista Polski, dziesięciokrotny mistrz Polski. Odznaczony za zasługi wojenne Krzyżem Walecznych, za pracę zawodową i osiągnięcia sportowe otrzymał Brązowy i Srebrny Krzyż zasługi. Zaginął we wrześniu 1939 r., w walce z najeźdźcą.

ADAMSKI  TADEUSZ (1922 - 2001)

Olimpijczyk: Helsinki 1952 r. (hokeista na trawie)

Urodzony 19 lipca 1922 r. w Poznaniu, absolwent zasadniczej  szkoły zawodowej (kontroler techniczny). Zawodnik takich klubów poznańskich jak "Czarni", gdzie rozpoczął karierę sportową w 1934 r., "Lech" oraz WKS "Grunwald". Siedmiokrotny reprezentant Polski (1948 - 1950). Po zakończeniu kariery zawodniczej pracował jako trener w WKS "Grunwald" oraz w "Pocztowcu" (1976-1977). Sędzia sportowy przez 55 lat. Mistrz Sportu (1967) odznaczony m. in. Brązowym Krzyżem Zasługi (1948).

ANDRZEJCZAK  LESZEK (1959)

Olimpijczyk: Moskwa 1980 r. (hokeista na trawie)

Ps. "Cińki", elektromonter, trener. Urodzony 15 maja 1959 r. w Poznaniu, absolwent miejscowej Zasadniczej Szkoły Zawodowej nr 3 (1974), hokeista na trawie poznańskich klubów "Grunwaldu" (zaczynał w 1971 roku jako młodzik) i "Pocztowca" (od 1975) w którego barwach był siedmiokrotnym mistrzem Polski (1979, 1981-1983, 1988, 1991, 1995). Uczestnik mistrzostw świata (1978, 1982, 1986), Europy (1983, 1987), reprezentował 151 razy barwy narodowe (1978-1989), zdobywając 3 bramki. Po zakończeniu kariery zawodniczej i uzyskania uprawnień - trener "Polonii" Środa Wlkp., którą doprowadził do tytułu wicemistrza Polski (2001). Mistrz Sportu, odznaczony m.in. srebrnym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe. Do dzisiaj trener młodzieżowych zespołów "Pocztowca".

AUGUSTYNIAK  BENEDYKT  STANISŁAW (1932)

Olimpijczyk: Rzym 1960 r. (wioślarz)

Urodzony 1 marca 1932 r. w Poznaniu. Absolwent tutejszej AWF. Wioślarz KW 04 Poznań, "Zawiszy" Bydgoszcz i BTW Bydgoszcz. Dwunastokrotny mistrz Polski (osady długowiosłowe). Dwukrotny uczestnik mistrzostw Europy i członek osady czwórka bez sternika w czasie Igrzysk Olimpijskich w Rzymie (1960). Odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi. Po zakończeniu kariery działacz sportowy.

BAKULIN  (KOBZDA)  BARBARA (1950)

Olimpijka: Monachium 1972 r. (lekkoatletka)

Urodzona 23 września 1950 r. w Gostyniu, absolwentka miejscowego Liceum Ogólnokształcącego (1968) i poznańskiej AWF (1974). Przez całą karierę reprezentowała barwy LKS "Orkan" Poznań (1966-1976). Wychowanka trenera Jerzego Goclika, podopieczna trenerów: Bernarda Kobielskiego i Andrzeja Piotrowskiego. Sprinterka, biegała na 100, 200 i 400 m, największe sukcesy odniosła w reprezentacyjnej sztafecie
4x100 m. Osiemnastokrotna reprezentantka Polski w meczach międzypaństwowych      (1971-1975), dziewięciokrotna rekordzistka kraju (w sztafetach 4x100 m), pięciokrotna wicemistrzyni Polski: w biegu na 200 m (1972, 1973, 1976) i sztafecie 4x100 m (1970, 1971). Dwukrotna uczestniczka mistrzostw Europy: w 1971 roku w Helsinkach zajęła  IV miejsce, a w 1974 roku w Rzymie - III miejsce w sztafecie 4x100 m. Srebrna medalistka Uniwersjady w Rzymie (1975) w sztafecie 4x100 m. Na IO w Monachium (1972) w sztafecie 4x100m zdobyła VIII m. Zasłużona Działaczka Kultury Fizycznej, mężatka (Andrzej Bakulin, lekkoatleta), ma dwóch synów, mieszka w Poznaniu.

BARAN RADOSŁAW (1989)

Olimpijczyk: Rio 2016 r. (zapaśnik)

Urodzony w 1989 roku zapaśnik reprezentuje barwy klubu WKS Grunwald Poznań. Zapasy zaczął trenować w wieku 10 lat.

W swojej karierze ma kilka znaczących sukcesów m.in.: jest trzykrotnym medalistą Wojskowych Mistrzostw Świata w zapasach (Lahti 2010 - brąz w kat. 96 kg., Teheran 2013 - srebro w kat. 96 kg., Fort Dix 2014 - brąz w kat. 125 kg.)

Radosław Baran jest także wielkorotnym medalistą Mistrzostw Polski w zapasach, oraz ma za sobą pięć startów w Mistrzostwach Świata. Na Igrzyskach Olimpijskich w Rio dotarł do 1/ finału.

BARANOWSKI  ZENON  FRANCISZEK (1930 - 1980)

Olimpijczyk: Melbourne 1956 r. (lekkoatleta)

Sprinter z Poznania, olimpijczyk z Melbourne. Urodzony 21 listopada 1930 r. w Swarzędzu k. Poznania. Ukończył szkołę podstawową, z zawodu stolarz (po zakończeniu kariery - instruktor sportu), sprinter "Gwardii" Warszawa i poznańskich klubów "Gwardia" (1954-1955) i "Olimpia" (1957-1961). Dziewiętnastokrotny reprezentant Polski w meczach międzypaństwowych (1953-1958), czterokrotny mistrz kraju oraz dwunastokrotny rekordzista Polski w biegu na 100 m. Uczestnik Mistrzostw Europy w Sztokholmie (1958). Zmarł w Poznaniu 10 października 1980 r.

BARASZKIEWICZ PAWEŁ (20 maja 1977) - kanadyjkarz

Olimpijczyk: Atlanta 1996 r., Sydney 2000 r., Ateny 2004 r., Pekin 2008 r.

Urodził się w Działdowie, w województwie ciechanowskim. Kajakarstwo uprawiał w kilku klubach: Klubie Miejskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji w Lidzbarku Welskim, Klubie Sportowym "Wiskord" w Szczecinie i od roku 2001 w KS "Posnania Poznań". Jego trenerem klubowym w Poznaniu był Ireneusz Pracharczyk. Na mistrzostwach świata zdobył 11, a na mistrzostwach Europy 10 medali. Uczestniczył w Igrzyskach Olimpijskich w Atlancie (1996), w Sydney (2000) zdobywając srebrny medal w C-2 na 500 m, w  Atenach (2004), gdzie zajął IX miejsce oraz w Pekinie (2008), gdzie w konkurencji C-1 zajął VIII m. na dystansie 500 m., natomiast na dystansie dwukrotnie dłuższym wraz z Wojciechem Tyszyńskim w konkurencji C-2 zajął VII miejsce. Ma na koncie ponad 30 tytułów mistrza Polski. Odznaczony Złotym Krzyżem zasługi (2000) i Srebrną Odznaką KS "Posnania" (2002). Obecnie jest trenerem grup młodzieżowych w Zawiszy Bydgoszcz.

BAZANIAK  ANTONI (1916 - 1979)

Olimpijczyk: Berlin 1936 r. (kajakarz)

Urodził się 1 maja 1916 r. w Hamborn (Niemcy), ukończył szkołę średnią i uzyskał zawód technika górniczego. Jako kajakarz reprezentował I Poznański Klub Kajakowy i "Surmę" Poznań. Dwukrotnie zdobył tytuł mistrza Polski w dwójce kajakowej, na 1000 i 10000 metrów (1935). Po zakończeniu wojny aktywnie udzielał się w życiu polskiego kajakarstwa. Przez długi czas był prezesem Polskiego Związku Kajakowego (1953-1979), był także wiceprezesem (1960) ds. organizacyjnych Międzynarodowej Federacji Kajakowej (ICF) oraz członkiem zarządu PKOl (1960-1976).

Został odznaczony m. in. Krzyżem Komandorskim OOP i Złotym Medalem ICF. Zmarł podczas zgrupowania kadry olimpijskiej, której był kierownikiem, 12 marca 1979 r. w miejscowości Marino, niedaleko Rzymu. Klub "Górnik" z Czechowic-Dziedzic organizuje od 1979 r. zawody kajakowe o Memoriał Antoniego Bazaniaka.

BEGIER  ZENON (1935)

Olimpijczyk: Rzym 1960 r. (lekkoatleta)

Urodzony 23 listopada 1935 r. w Obornikach k. Poznania, gdzie zdobył średnie wykształcenie. Jeden z czołowych dyskoboli świata w latach sześćdziesiątych. Po zakończeniu służby wojskowej rozpoczął w Poznaniu profesjonalna karierę zawodniczą, reprezentując barwy "Warty" (1957-1961). Największe jednak sukcesy osiągnął, będąc zawodnikiem bydgoskiej "Zawiszy" (1962-1970). Dwukrotny mistrz Polski (1967,1970). Rekordzista kraju w rzucie dyskiem (1965 - 60,49 m). Uczestnik Igrzysk Olimpijskich w Rzymie (1960 - XIV miejsce) i Tokio (1964 - VI m.). Czterdziestokrotny reprezentant Polski w meczach międzypaństwowych w latach (1959-1970). Największy sukces odniósł w Stuttgarcie w 1965 roku, zwyciężając w finale Pucharu Europy. Po zakończeniu sportowej kariery zajął się szkoleniem zawodników (trener kadry narodowej dyskoboli w latach 1980-1990). Obecnie mieszka w Bydgoszczy.

BEUTLER  JACEK (1964)

Olimpijczyk: Seul 1988r. (dżudoka)

Urodzony 20 lipca 1964 r. w Pile. Ukończył Akademię Rolniczą w Poznaniu. Judoka "Olimpii" Poznań. Trzykrotny mistrz Polski, dwukrotnie w wadze do 95 kg i raz
w kategorii open. Uczestnik Igrzysk Olimpijskich w Seulu. Dobrze zapowiadający się zawodnik, który przedwcześnie zakończył karierę sportową. Mieszka w Poznaniu.

BIAŁKOWSKA  ELIZA (1973)

Olimpijka: Seul 1988 r. (gimnastyczka)

Urodzona 29 lipca 1973 r. w Skwierzynie. Z zawodu technik fizjoterapii. Gimnastyczka artystyczna "Pocztowca" Poznań i "Energetyka" Poznań. Dziesięciokrotna mistrzyni kraju w następujących kategoriach: wielobój, ćwiczenia z obręczą, ze skakanką, piłką, wstążką, maczugami. Uczestniczka Igrzysk Olimpijskich w Seulu (1988) i Barcelonie (1992). Mieszka w Poznaniu. 

BINIAKOWSKI  KLEMENS (1902 - 1985)

Olimpijczyk: Amsterdam 1928 r. (Lekkoatleta)

Urodzony 15 listopada 1902 r. w Nakle nad Notecią, tamże ukończył miejskie gimnazjum i zetknął się ze sportem. Dwukrotny olimpijczyk. Startował w 1928 r. w Amsterdamie i w 1936 r. w Berlinie.  Był lekkoatletą "Sokoła" Nakło w latach 1920-1925, "Polonii" Bydgoszcz w latach 1926-1928 oraz "Warty" Poznań w latach 1929-1937. Między 1927 i 1936 rokiem wystąpił w 21 meczach międzypaństwowych oraz czternastokrotnie ustanawiał rekord Polski w biegach indywidualnych i sztafetach (100 m - 10,7 s). Sięgał wielokrotnie po tytuł mistrza Polski (22 razy), triumfując w biegach na 200 m, 400 m, 4 x 100 m i 4 x 400 m.

Jego rekordy życiowe są następujące: 100 m - 10,6 s, 200 m - 22,1 s, 400 m - 48,8 s.

W sierpniu 1939 r. został zmobilizowany, brał udział w kampanii wrześniowej. Po jej zakończeniu przedostał się na Litwę, skąd próbował uciec do Szwecji. Schwytany przez Niemców, trafił do obozu koncentracyjnego w Sachsenhausen, a później został przeniesiony do obozu w Hamburgu - Neuengame.

Gdy powrócił do kraju, postanowił oddać się pracy społecznej w sporcie i organizacji młodzieżowej TUR w mieście, z którego pochodził. Między 1958 a 1960 r. pełnił funkcję trenera młodzieży w bydgoskiej "Polonii". Pełnił również funkcję przewodniczącego Miejskiego Komitetu Kultury Fizycznej i Turystyki w Nakle nad Notecią. Zmarł 6 marca 1985 r. w Nakle, gdzie został pochowany.

BLASZKA  HENRYK  JERZY (1958)

Olimpijczyk: Seul 1988 r. (żeglarz)

Urodzony 25 lutego 1958 r. w Poznaniu, absolwent Zespołu Szkół Budowlanych
w Poznaniu, stolarz szkutnik. Żeglarz, reprezentant Jacht Klubu Wielkopolski (1969-1977), LKS Kiekrz (1978-1998) i ŻLKS Kiekrz (od 1999). Zaczynał na Cadecie pod okiem ojca (1969) zajmując na mistrzostwach świata: 3. (1974) i 4. m. (1975). Zadebiutował na Finnie wśród seniorów w 1976 r., wygrał spartakiadę i jednocześnie MP juniorów w 1977 r., w 1978 r. był na MP seniorów jeszcze dziesiąty, ale już w latach 1979-1982 (a także w 1986) zdecydowanie triumfował w krajowej rywalizacji tej klasy, zajmując także czołowe lokaty na MŚ i ME. Lokaty na mistrzostwa świata: 1981 (VII), 1982 (II), 1983 (V), 1985 (XIII), 1987 (XIV); na mistrzostwach Europy: 1981 (XIV), 1982 (VIII), 1984 (V), 1985 (X), 1986 (XIX), 1987 (VII). Na Igrzyskach Olimpijskich w Seulu (1988) zajął XX m. Niewątpliwie jeden z najwybitniejszych polskich finnistów: zdobył tytuł wicemistrza świata 30 lat po wprowadzeniu tej klasy do konkurencji olimpijskich w Helsinkach (1952). Odznaczony m. in. srebrnym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe. Żonaty, ma córkę. Mieszka w Poznaniu.

BLASZKA  RYSZARD  ZENON

Olimpijczyk: Montreal 1976 r. (żeglarz)

Urodzony 2 marca 1951 r. w Poznaniu, w rodzinie mającej tradycje żeglarskie. Ukończył Akademię Rolniczą w Poznaniu (1976). Żeglarz reprezentujący kluby: AZS Poznań, AZS Warszawa. Jako junior został mistrzem Europy w klasie Finn (1972). Mistrz Polski w klasie OK - Dinghy (1968, 1969, 1971) i Finn (1974). Jako jedyny polski żeglarz reprezentował nasz kraj w Igrzyskach Olimpijskich w Montrealu (1976). Po zakończeniu kariery właściciel firmy, zajmującej się produkcją wyczynowych łodzi. Mieszka w Poznaniu.

BRZEZIŃSKI PATRYK (1984)

Olimpijczyk: Pekin 2008 r. (wioślarz)

Urodzony 30 października 1984 r. w Poznaniu, reprezentuje klub AZS AWF Poznań. Na mistrzostwach świata zdobył VIII miejsce w konkurencji ósemek (2007) i XIV miejsce w konkurencji czwórek bez sternika (2006). Podczas mistrzostw Europy osiągnął IV miejsce w konkurencji czwórek bez sternika (2007). Na zawodach Pucharu Świata zajął II miejsce (2005, 2007). Podczas młodzieżowych mistrzostw świata zdobył V i VI miejsce (2006, 2005). Pięciokrotny medalista Mistrzostw Polski, złoty medal zdobył w czwórkach podwójnych (2007), srebrny w dwójkach podwójnych (2004, 2007), brązowy w dwójkach bez sternika (2006) i czwórkach podwójnych (2005).

BRZĘCZEK  JERZY  JÓZEF (1971)

Olimpijczyk: Barcelona 1992 r. (piłkarz nożny)

Urodzony 18 marca 1971 r. w Truskolasach koło Częstochowy, absolwent Technikum Mechanicznego (technik-elektromechanik). Piłkarz, rozgrywający, wychowanek miejscowego wiejskiego klubu "Olimpia" (od roku 1982). Jako jedenastoletni uczeń trafił już do częstochowskiego "Rakowa" (1983-1988). Jako piętnastolatek został powołany do kadry młodzików i tam dostrzegł go przyszły trener drużyny olimpijskiej, Janusz Wójcik. Grał potem kolejno w "Olimpii" Poznań (1988-1992), "Lechu" Poznań (1992-1993), "Górniku" Zabrze (1993-1995), w GKS Katowice (1995) i drużynach zagranicznych - "Tirolu" Innsbruck (1995-1997), LASK Linz (1998-1999) i "Makabi" Hajfa (2000), z którą zdobył tytuł mistrza Izraela. Czterdziestotrzykrotny reprezentant Polski (strzelił 4 gole), zadebiutował w meczu z Austrią (1992), a zakończył grę w drużynie narodowej spotkaniem z Luksemburgiem (1999). Na Igrzyskach Olimpijskich w Barcelonie (1992) wywalczył wraz z drużyną srebrny medal. Trenowali go m. in. Andrzej Strejlau, Henryk Apostel, Antoni Piechniczek i Janusz Wójcik. Żonaty, ma dwóch synów, Patryka i Roberta.

BUDZIŃSKI  HENRYK (1904 - 1983)

Olimpijczyk: Los Angeles 1932 r. (wioślarz)

Urodzony 29 listopada 1904 r. w miejscowości Bobryk, w guberni Baranowicze, syn Edwarda i Stanisławy Kamińskiej. Uczęszczał do szkoły powszechnej i technicznej w Homlu i Samatrze (Kujbyszew), gdzie przypadkowo znaleźli się rodzice, uchodzący w głąb Rosji przed Rewolucją Październikową. Po powrocie do Polski (1923), śmierci ojca i uzyskaniu uprawnień technika budowlanego, rozpoczął pracę zawodową (1924) i odbył służbę wojskową. Jego pasją życiową stało się wioślarstwo, które uprawiał w Klubie Wioślarskim 04 w Poznaniu (1926-1934). Skromne warunki fizyczne (170 cm, 66 kg) zastępował systematycznym treningiem, pracowitością i ambicją, nieustępliwością i uporem. Największe sukcesy osiągnął w dwójce bez sternika, zdobywając na Igrzyskach Olimpijskich 1932 r. w Los Angeles wraz z J. Mikołajczakiem brązowy medal olimpijski. Był to pierwszy medal olimpijski zdobyty przez sportowców Poznania i Wielkopolski. W przeciągu całej kariery sportowej zdobył także: 3 tytuły mistrza Polski (1929, 1930, 1931). Dwa dalsze tytuły mistrzowskie zdobył w czwórce bez sternika (1930, 1933). Duże sukcesy zanotował w mistrzostwach Europy: w Bydgoszczy (1929) wywalczył srebrny medal w dwójce bez sternika z Janem Krenz-Mikołajczakiem, w Liege (1930) z tym samym partnerem zdobył medal złoty, a w Paryżu (1931) tytuł wicemistrzowski wywalczył w czwórce bez sternika (z Kazimierzem Nowakowskim, Zbigniewem Kasprzakiem i Janem Krenz-Mikołajczakiem). W 1935 r. przeniósł się do Warszawy i po zakończeniu kariery zawodniczej pełnił obowiązki trenera w sekcji wioślarskiej miejscowego AZS. W grudniu 1939 r. w ramach wymiany jeńców został internowany w obozie w Kunau, a następnie Sagan, Görlitz, Vilingen. Przebywał tam cztery lata. Uciekł Niemcom dopiero w styczniu 1944, dotarł do Warszawy, gdzie mieszkał pod nazwiskiem Józef Kobylański. Walczył w Powstaniu Warszawskim, po jego zakończeniu został ewakuowany do Pruszkowa. W kwietniu 1945 r. osiedlił się w Gdańsku, gdzie pracował w Przedsiębiorstwie Budownictwa Inżynieryjno-Morskiego "Hydrobudowa 4" na stanowisku kierownika budów, aż do przejścia na emeryturę (1970). Pochłonięty pracą zawodową, niewiele czasu mógł poświęcić wioślarstwu. Popularny w swoim środowisku "Biżu" był jednak członkiem Morskiego Klubu Olimpijczyka w Gdańsku i m. in. uczestniczył w jubileuszowych spotkaniach klubowych (KW 04 Poznań) i związkowych (PZTW). Uhonorowany został m.in. Wielką Nagrodą Sportową (1930) i dwukrotnie odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi (1931, 1959). Ożeniony z Ireną Grambo (1959), ekonomistką z "Hydrobudowy nr 6" w Świnoujściu, nie miał dzieci. Spośród czterech jego braci dwóch także uprawiało wioślarstwo: najstarszy Norbert (rocznik 1902), który był sternikiem i nawet dwukrotnym mistrzem Polski w czwórkach i ósemkach (1930), oraz Maksymilian (1910), który z kolei posiadał tytuły mistrzowskie w czwórce bez sternika (1931) i w dwójce bez sternika (1932). Obaj także reprezentowali barwy KW 04 Poznań. Zmarł w Gdańsku 18 marca 1983 r. i pochowany jest na cmentarzu Srebrzysko we Wrzeszczu.

BUDZYŃSKI  ROMUALD  JULIUSZ  MARIA (1933 - 1994)

Olimpijczyk: Helsinki 1952 r. (lekkoatleta)

Urodzony 23 września 1933 r. w Poznaniu, absolwent miejscowej Zasadniczej Szkoły Zawodowej. Sprinter klubu "Ogniwo" Poznań w latach 1950 - 1952, reprezentował także barwy OWKS Bydgoszcz, CWKS Warszawa i "Warty" Poznań. Jego rekordy życiowe to: 100 m - 10,9 s (17 maja 1952,  Kraków), 200 m - 22,2 s (15 czerwca 1952, Wałcz).

CHABEL WIKTOR (1985)

Olimpijczyk: Rio 2016 r. (wioślarz)

Urodzony w 1985 roku wioślarz reprezentujący barwy Klubu Sportowego Posnania Poznań.

W swojej karierze kilkukrotnie startował w imprezach najwyższej rangi. Największymi sukcesami Wiktora są: złoty medal podczas Mistrzostw Świata w Belgradzie (dwójka podwójna), oraz brązowy medal Mistrzostw Europy w 2009 roku w Brześciu i w 2011 w Płowdiw (czwórka podwójna). Na Igrzyskach Olimpijskich w Rio zajął 4 miejsce w czwórce podwójnej

CHOCZAJ  TOMASZ (1976)

Olimpijczyk: Sydney 2000 r. (hokeista na trawie)

Ps. "Major", urodzony 21 maja 1976 r. w Poznaniu, absolwent miejscowej Szkoły Gastronomicznej, od 1995 r. żołnierz zawodowy. Wychowanek WKS "Grunwald" Poznań i trenera Henryka Żelazka (rozpoczął od treningów w grupie dzieci, a następnie juniorów). W klubie szybko awansował do drużyny seniorów (gra ze swoim bratem Sławomirem). W reprezentacji rozegrał 72 mecze. Sześciokrotny mistrz Polski na boiskach otwartych (1996, 1997, 1999,  2000-2002), raz w hali (2001), zdobywca w barwach "Grunwaldu" brązowego medalu w klubowym Pucharze Zdobywców Pucharów (1997). Waleczny, dobrze wyszkolony technicznie, potrafi być zawodnikiem zdecydowanie atakującym. Uczestnik Mistrzostw Europy (1999) i Mistrzostw świata (1998, 2002). Rozegrał w barwach narodowych (1995-2002) 86 meczów, zdobywając 16 bramek. Cenne sukcesy odniósł, reprezentując barwy narodowe w hali: mistrzostwo Europy drużyn młodzieżowych (Lucerna, 1996) i wicemistrzostwo Europy seniorów (Slagelse, 1999).

CHOJNACKA MAŁGORZATA (1983)

Olimpijka: Pekin 2008 r. (kajakarka)

Urodzona 17 lutego 1983 r. Zawodniczka KS "Posnania". Medalistka Mistrzostw Świata w 2007 r. w konkurencji K-2 1000 m (II miejsce), oraz K-4 500 m (III miejsce). Na mistrzostwach Europy w K-2 1000 m (2007 r.) zdobyła srebrny medal, taki sam wynik osiągnęła w K-4 1000 m (2008 r.). W 2005 r. i 2007 r. w K-4 500 m wraz z drużyną wywalczyła brązowe medale. Dwukrotna zwyciężczyni Pucharu Świata (w 2004 i 2005 r.), sześciokrotnie zajmowała II miejsce, trzykrotnie zdobywała III miejsce. Dziesięciokrotna mistrzyni Polski, pięciokrotnie zajmowała II oraz III miejsce. Mistrzyni świata juniorów z 2001 r. w K-4 500 m. Kwalifikację olimpijską wywalczyła podczas Mistrzostw Świata 2007 w Duisburgu, a w Pekinie zajęła XVIII miejsce w K-1 500 m.

CIBA  ROBERT (1969)

Olimpijczyk: Barcelona 1992 r. (bokser)

Urodzony 29 listopada 1969 r. w Chmielniku, absolwent zasadniczej szkoły zawodowej, policjant. Pięściarz  wagi koguciej Walki "Zabrze" (1983-1991), "Olimpii" Poznań (1991-1997 i 1999), "Polonii" Świdnica (1998), "Halebu" Elbląg (1999, liga) i znów "Walki" Zabrze (2001). Pięciokrotny mistrz Polski w wadze koguciej (1990-1993, 1999), drużynowy mistrz Polski (1998 w "Polonii" Świdnica) i siedmiokrotny reprezentant kraju w meczach międzypaństwowych (1989-1998, 6 zwycięstw, 1 porażka). Aż trzykrotnie reprezentował barwy narodowe na mistrzostwach świata (1989, 1991, 1995). Z Berlina (1995) przywiózł srebrny medal po przegranej 3:5 w finałowej walce z Rosjaninem Rankulem Małachbetowem. Podczas 4. startów w mistrzostwach Europy (1989, 1991, 1993, 1996) zdobył dwa medale: brązowy w Atenach (1989) gdzie przegrał w półfinale z późniejszym mistrzem, Bułgarem Serafimem Todorowem (0:5) oraz srebrny w tureckiej Bursie (1993), gdzie podobnie jak na mistrzostwach świata uległ (4:10) Rankulowi Małachbetowi. Dwukrotnie wygrał wagę kogucią podczas turnieju im. Feliksa Stamma (1990, 1994). Stoczył w karierze 291 walk (240 zwycięstw, 11 remisów, 40 porażek). Na Igrzyskach Olimpijskich w Barcelonie w 1992 r. odpadł w pierwszej rundzie. Żonaty. Mieszka w Zabrzu.

CICHY  TOMASZ (1976)

Olimpijczyk: Sydney 2000 r. (hokeista na trawie)

Ps. "Bati". Urodzony 30 lipca 1976 r. w Poznaniu, w usportowionej i znanej rodzinie: syn Marka (absolwenta poznańskiej AWF, trenera I kl., w latach 1981-1993 trenera reprezentacji Polski, sekretarza generalnego PZHT) i Renaty Renet (także absolwentki AWF, nauczycielki wychowania fizycznego na UAM w Poznaniu). Absolwent miejscowego Zespołu Szkół Handlowych (1995). Hokeista KS "Pocztowiec", dwukrotny mistrz Polski na boiskach otwartych (1995, 1998) i w hali (2002), uczestnik Mistrzostw Europy (1999) i turnieju kwalifikacyjnego do igrzysk olimpijskich (Osaka 2000). Zdecydowany, bardzo silny obrońca, 69 razy reprezentował barwy narodowe (1995-2000), strzelając 3 bramki.

CIESIELCZYK  WALDEMAR (1958 - 2010)

Olimpijczyk: Seul 1988 r. (szermierz)

Urodzony 31 października 1958 r. w Poznaniu, absolwent średniej szkoły zawodowej (cukiernik). Florecista "Warty" Poznań. Złoty (1987), srebrny (1986, 1988) i brązowy (1984) medalista mistrzostw Polski w konkurencji indywidualnej oraz mistrz kraju (1981, 1983), wicemistrz (1980, 1984) i brązowy medalista (1979, 1986-1988) w  drużynie. Finalista mistrzostw Europy w Wiedniu (1982), gdzie zajął (indywidualnie) 4. miejsce oraz zwycięzca turnieju o Puchar Świata w 1984 r. Podczas Igrzysk w Seulu (1988) w konkurencji floretu drużynowego wraz z partnerami zajął V m. Mistrz Sportu (1984) i Zasłużony Mistrz Sportu. Żonaty. Mieszka w Poznaniu.

CIEŚLAK  WŁODZIMIERZ (1950)

Olimpijczyk: Monachium 1972 r. (zapaśnik)

Urodzony 21 kwietnia 1950 r. w Zgierzu. Absolwent Zasadniczej Szkoły Zawodowej w Zgierzu. Zapaśnik stylu wolnego "Boruty" Zgierz i "Grunwaldu" Poznań (w trakcie pełnienia służby wojskowej). Trzykrotny mistrz Polski (1971-1973). Uczestnik Mistrzostw Europy (1969). Olimpijczyk z 1972 roku (zajął VII miejsce). Trener młodzieży "Włókniarza" Łódź.

CYRANIAK  CZESŁAW (1914 - 1939)

Olimpijczyk: Berlin 1936 r. (bokser)

Urodził się 1 czerwca 1914 r. w Poznaniu. Rozpoczął edukację w gimnazjum im. Karola Marcinkowskiego, a następnie przeniósł się do Państwowej Szkoły Mierniczo- Melioracyjnej, którą ukończył w 1934 r., otrzymując zawód mierniczego. Pracował w wyuczonym zawodzie do wybuchu II wojny światowej.

Sportem zainteresował się jeszcze jako gimnazjalista. W wieku czternastu lat rozpoczął trening bokserski w klubie "Warta" Poznań (1929-1938). Ponieważ uczniom nie wolno było należeć do klubów, postanowił występować pod pseudonimem "Kajnar" (jest to skrót od nazwiska czytanego od tyłu). Trenując pod okiem takich fachowców jak Feliks Stamm i Stefan Glon, szybko dostał się do drużyny "Warty" i stał się jednym z najlepszych pięściarzy w kraju (w kategoriach od muszej do lekkiej). Międzynarodową sławę uzyskał po pokonaniu mistrza olimpijskiego w wadze muszej, Istvana Enekesa, w 1933 r. Występował 10 razy w drużynie narodowej (1934-1936), odnosząc kilka zwycięstw. Pokonał m. in. aktualnego mistrza Europy w kategorii piórkowej, Niemca Otto Kastnera. W 1935 r. został mistrzem Polski w  wadze piórkowej.

Nawarstwiające się  i powtarzające kontuzje łuku brwiowego, nosa oraz prawej ręki, istotnej w zawodzie mierniczego, spowodowały zmniejszenie częstotliwości treningów i występów na ringu, ale nigdy nie przestał boksować.

Zginął 11 września 1939 r. w bliżej nieznanych okolicznościach. Został pochowany na cmentarzu parafialnym w Mąkolicach.

CZAIŃSKI  BOLESŁAW (1949)

Olimpijczyk: Monachium 1972 r. (hokeista na trawie)

Elektromonter, hokeista na trawie z Gniezna. Urodzony 23 czerwca 1949 r.
w Gnieźnie, absolwent miejscowej szkoły zawodowej (1966), gdzie zdobył zawód elektromontera. Od 1961 r. był hokeistą "Stelli" Gniezno, w czasie pełnienia służb wojskowej grał w "Grunwaldzie " Poznań, z którym to klubem zdobył tytuł mistrza Polski (1974). Czternastokrotny reprezentant Polski (1969-1973), napastnik, Mistrz Sportu (1972), sędzia sportowy.

CZAJKA  EUGENIUSZ (1927)

Olimpijczyk: Helsinki 1952 (hokeista na trawie)

Urodzony 25 marca 1927 r. w Goślinowie, absolwent Gimnazjum i Liceum im. Bolesława Chrobrego w Gnieźnie (1948), gdzie nauczył się gry w hokeja. Występował
w barwach drużyny szkolnej (liceum) oraz Wydziału Chemii Uniwersytetu Poznańskiego (1952), który ukończył, otrzymując tytuł magistra chemii. Od 1948 zawodnik m. in. "Spójni" Gniezno gdzie zdobył pięć tytułów mistrza Polski. Kolejne dwa tytuły zdobył podczas odbywania służby wojskowej, grając w OWKS Wrocław oraz OWKS Poznań. Wielokrotny reprezentant Polski (25 razy). Po zakończeniu kariery zajmował się trenowaniem zawodników w klubie WKS "Grunwald". Mistrz Sportu.

CZAJKA  JERZY (1942)

Olimpijczyk: Monachium 1972 r. (hokeista na trawie)

Ps. "Czajnik" - technik energetyk, trener. Urodzony 11 października 1942 r. w Poznaniu, absolwent miejscowego Technikum Mechaniczno-Elektrycznego nr 1 (1971) i Studium Trenerskiego w AWF Poznań (1981). Hokeista na trawie poznańskiej "Warty" od 1950 r. Wraz z klubem zdobył 10 tytułów mistrza Polski na otwartych boiskach oraz 6 razy w hali. Uczestnik Mistrzostw Europy (1970), trzydziestosześciokrotny reprezentant Polski w latach 1962-1972 (zdobył 3 bramki). Po zakończeniu kariery zawodniczej trener I klasy. Trenował zespół "Pocztowca" (mistrzostwo Polski 1979, 1981-1983) i reprezentację Polski seniorów (1994), z którą wygrał turniej eliminacyjny do Mistrzostw Europy.

CZECHOWSKI ZENON (1946 - 2016)

Olimpijczyk: Meksyk 1968 r. (kolarz)

DOLATOWSKI  ADAM (1957)

Olimpijczyk: Moskwa 1980 r. (hokeista na trawie)

Trener, hokeista na trawie z Torunia. Urodzony 31 października 1957 r. w Toruniu, absolwent miejscowego Technikum Samochodowego (1978) i poznańskiej AWF (1983), gdzie otrzymał tytuł magistra wychowania fizycznego i uprawnienia trenerskie w hokeju na trawie. Zawodnik "Pomorzanina" Toruń (junior, senior, I liga), "Lecha" Poznań (od 1978 roku, od rozpoczęcia studiów) i od 1985 roku "Pocztowca", którego został również szkoleniowcem. Z klubem tym wywalczył tytuł mistrza Polski (1988). Trzydziestopięciokrotny reprezentant Polski (1979-1987, pomocnik), uczestnik Mistrzostw Europy (1983). Mistrz Sportu. Mieszka w Niemczech (w Getyndze).

DUDZIAK  MARIAN  ANDRZEJ (1941)

Olimpijczyk: Tokio 1964 r. (lekkoatleta)

Urodzony 2 lutego 1941 r. w Wielichowie koło Kościana, absolwent Liceum Ogólnokształcącego w Wolsztynie (1959) i Politechniki Poznańskiej (1964), pracownik naukowy tejże uczelni (prof. zw. dr hab. inż.). Lekkoatleta  "Orkanu" Poznań - Września (1962-1963) i "Olimpii" Poznań (1964-1971), specjalizujący się w sprincie. Osiemnastokrotny reprezentant Polski w meczach międzypaństwowych w latach 1963-1971 (35 startów, 6 zwycięstw indywidualnych), rekordzista Europy w sztafecie 4x100 m - 39,2 s. (7 sierpnia 1965 r., Warszawa), dziewięciokrotny rekordzista kraju (100 m, sztafety 4x100, klubowa i reprezentacyjna), dwukrotny mistrz Polski, na 100 m (1968) i 200 m (1966). Dwukrotny uczestnik mistrzostw Europy, gdzie zdobył dwa srebrne medale: w Budapeszcie (1966) w biegu na 200 m (21,0) i w Helsinkach (1971) w sztafecie 4x100 m (39,7). Srebrny medal zdobył także w sztafecie (1+2+3+4 okr.) podczas Halowych Mistrzostw Europy w Madrycie (1968). Cenny sukces indywidualny był jego udziałem podczas finału Pucharu Europy w Stuttgarcie (1965), kiedy wygrał bieg na 100 m (10,3). Sztafeta sprinterów (A. Zieliński, W. Maniak, E. Romanowski, M. Dudziak) zajęła wówczas II miejsce (39,5). Na IO w Tokio w biegu na 100 m odpadł w ćwierćfinale, a w sztafecie 4x100 m. zdobył srebrny medal. Na IO w Meksyku (1968) w biegu na 100 m odpadł z konkursu w ćwierćfinale; w sztafecie 4x100 m był VIII. Zasłużony Mistrz Sportu, odznaczony m. in. Złotym Krzyżem Zasługi (1964), złotym i srebrnym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe, kawaler Medalu Kalos Kagathos (1994). Działacz, prezes Wielkopolskiego Klubu Olimpijczyków (1974-1980), zastępca kierownika sekcji lekkoatletycznej "Olimpii" Poznań (1972-1980). Żonaty. Mieszka w Poznaniu.

DUREJKO EUGENIUSZ (1950)

Olimpijczyk: Monachium 1972 r. (koszykarz)

Urodzony 15 listopada 1950 r. w Ostródzie, absolwent szkoły średniej (technik mechanik). Koszykarz  poznańskiego "Lecha" (1967-1981). Wychowanek trenera Wiktora Haglauera. W drużynie narodowej rozegrał 186 spotkań (1971-1977), zdobywając 1392 pkt. Trzykrotny uczestnik mistrzostw Europy seniorów: w Essen (1971) IV m., w Badalonie (1973) XII m., w Belgradzie (1975) VIII m. Na Igrzyskach Olimpijskich w Monachium (1972) wraz z drużyną zajął 10 m.. Przez 13 sezonów grał w I lidze. Mistrz Sportu. Grał także w klubach niemieckich.

DYBOL  ZBIGNIEW (1947)

Olimpijczyk: Monachium 1972 r. (piłkarz ręczny)

Urodzony 22 lutego 1947 r. w Poznaniu, absolwent Technikum Mechanicznego
w Poznaniu (1966) i gdańskiej AWF (1979). Piłkarz ręczny, zawodnik MKS Poznań (1961-1965), i "Grunwaldu" Poznań (od 1966). Od 1967 członek kadry narodowej (90 meczów w reprezentacji Polski). Uczestnik MŚ w 1970 i w 1974 roku (IV m.). Doskonały lewoskrzydłowy (bardzo szybki, wygimnastykowany i sprawny motorycznie). Na IO
w Monachium (1972) wraz z drużyną wywalczył X miejsce. Zasłużony Mistrz Sportu (1974).  Mieszka w Hamburgu.

DYLEWSKA - ŚWIATOWIAK  IZABELLA (1968)

Olimpijka: Seul 1988 r. (kajakarka)

Urodzona 16 marca 1968 r. w Nowym Dworze Mazowieckim. Absolwentka poznańskiej AWF. Najlepsza zawodniczka w historii polskiego kajakarstwa. Reprezentowała kluby: "Świt" Nowy Dwór Mazowiecki i "Posnania-Domar" Poznań. Wielokrotna mistrzyni Polski, uczestniczka ME i MŚ. Łącznie zdobyła w karierze pięć srebrnych i jeden brązowy medal mistrzostw świata. Dwukrotnie była mistrzynią Europy, trzy razy triumfowała w Pucharze Świata. Trzykrotnie reprezentowała Polskę w  igrzyskach olimpijskich (1988, 1992, 1996). W Seulu i Barcelonie zdobyła brązowe medale. Odznaczona m. in. dwukrotnie srebrnym Medalem Za Wybitne Osiągnięcia Sportowe. Radna Wielkopolskiego Sejmiku Wojewódzkiego, działaczka PZK, PKOl i trener kajakarstwa. Mieszka w Poznaniu.

ERTMAŃSKI  JAN (1902 - 1968)

Olimpijczyk: Paryż 1924 r. (bokser)

Urodzony 5 października 1902 r. w Poznaniu, gdzie również zdobył wykształcenie i zainteresował się boksem. Karierę sportową rozwijał w miejscowych klubach: "Wielkopolskim Klubie Bokserskim" (1922-1924), "Pentatlonie" (1952) i "Warcie" (1926-1932). Dwukrotnie zdobył tytuł mistrza Polski: w wadze półśredniej (1924) i średniej (1926). W karierze stoczył 46 walk. Podczas okupacji niemieckiej (od 1943) był zmuszony ukrywać się w Warszawie pod fałszywym nazwiskiem. Po upadku Powstania Warszawskiego został uwięziony w obozie koncentracyjnym w Dachau a później w Buchenwaldzie. Po wyzwoleniu zamieszkał w Londynie. Zmarł 10 maja 1968 r. i został pochowany w Londynie.

FIODOROW JOANNA (1989)

Olimpijka: Londyn 2012 r. Rio 2016 r. (lekkoatletyka)

Urodzona w 1989 lekkoatletka specjalizująca się w rzucie młotem, od 2012 roku reprezentuje Organizację Środowiskową AZS Poznań.

Dotychczas największymi osiągnięciami w karierze Joanny są: brązowy medal na Mistrzostwach Europy w 2014 roku (Zurych) oraz srebro zdobyte na Uniwersjadzie w 2015 roku (Gwangju). Lekkoatletka ma już za sobą dwa starty w Igrzyskach Olimpijskich, w obu awansowała do finału konkursu rzutu młotem zajmując 10 miejsce w Londynie oraz 9 w Rio.

GACZKOWSKI  EUGENIUSZ (1965)

Olimpijczyk: Sydney 2000 r. (hokeista na trawie)

Ps. "Geriavit". Urodzony 3 stycznia 1965 r. w Żninie, absolwent Zespołu Szkół Drzewnych w Bydgoszczy (1983, stolarz), od roku 1984 żołnierz zawodowy. Hokeista poznańskiego WKS "Grunwald" (wychowanek LKS Gąsawa), w którego barwach zdobył 9 tytułów mistrza kraju na boiskach otwartych (1992-1994, 1996, 1997, 1999-2002) i 2 w hali (1992, 1993). Brązowy medalista Pucharu Zdobywców Pucharów (1997). Obrońca spokojny, opanowany, interweniował i konstruował grę, w trudnych momentach meczu zawsze można było na niego liczyć. Jako zawodnik imponował doświadczeniem. Sześćdziesięciotrzykrotny reprezentant Polski (1994-2002), strzelec 6 bramek. Uczestnik Mistrzostw Świata (2002 - Utrecht).

GAJEWSKI  ANDRZEJ (1964)

Olimpijczyk: Atlanta 1996 r. (kajakarz)

Urodzony 29 sierpnia 1964 r. w Śremie, absolwent Liceum Zawodowego Przemysłu Mechanicznego HCP w Poznaniu (1983) i wrocławskiej AWF (1996). Kajakarz "Energetyka" i "Warty" Poznań (od 1974), wychowanek trenera Kazimierza Rodziejczaka, podopieczny trenerów Ryszarda Oborskiego (klub) i Michała Brzuchalskiego (kadra). Debiutował w drużynie narodowej podczas międzynarodowych regat w Brandenburgu (1984). Największe sukcesy odnosił podczas mistrzostw świata, gdzie zdobył dwa medale: srebrny w 1990 r. w Poznaniu (K-4 10000 m, partnerzy: Mariusz Rutkowski, Andrzej Gryczko i Grzegorz Kaleta), oraz brązowy w 1989 r. w Płowdiw (K-4 10000 m, partnerzy: T. Franaszek, G. Kaleta, M. Rutkowski). Sześciokrotny mistrz Polski. Na Igrzyskach Olimpijskich w Atlancie w 1996 r.  kaj. jedynki 1000 m - zajął VI miejsce. Żonaty, ma syna Piotra. Mieszka w Poznaniu.

GLANC ŻANETA (1983)

Olimpijka: Pekin 2008 r., Londyn 2012 r,. Rio 2016 r. (lekkoatletka)

Urodzona 11 marca 1983 r. Lekkoatletka, specjalizująca się w rzucie dyskiem
Zawodniczka AZS Poznań. Dwukrotna medalistka mistrzostw Polski (w 2006 i 2007 r.). Była reprezentantką Polski na Igrzyskach Olimpijskich w Pekinie, Londynie oraz  Rio, W swoim dorobku ma dwa medale zdobyte podczas Uniwersjady, srebro w Belgradzie w 2009 r. oraz złoto w Shenzhen w 2011 r.

GAJOWNIK MICHAŁ (1981 - 2009)

Olimpijczyk: Sydney 2000 r. (kajakarz)

Kanadyjkarz, olimpijczyk z 2000 r. Urodził się 15 grudnia 1981 r. w Chrzanowie. Kajakarstwo uprawia od 1992 roku. Podstaw kajakarstwa uczył się od trenera Adama Smyka. W KS "Posnania" edukację sportową kontynuuje pod kierunkiem trenera Ireneusza Pracharczyka. Na Igrzyskach Olimpijskich w Sydney (2000) zajął VIII miejsce. Ma na koncie 15 medali z mistrzostw świata, Europy i Polski. W 2005 r. w Mistrzostwach Świata wywalczył złoty i brązowy medal, a w Mistrzostwach Europy dwa tytuły wicemistrzowskie. Odznaczony został Srebrną Odznaką KS "Posnania" (2001).

GLINKIEWICZ  WERONIKA  ZOFIA (1977)

Olimpijka: Atlanta 1996 r. (żeglarka)

Urodzona 15 maja 1977 r. w Poznaniu,  absolwentka miejscowego liceum ogólnokształcącego i AWF. Żeglarka, reprezentantka JKW Poznań (1986-1996) i "Posnanii" (od 1997) w klasie Optymist i Europa. Pierwszym trenerem był jej ojciec, później podopieczna Karola Jabłońskiego. Wielokrotna mistrzyni Polski. Uczestniczka (kl. Europa) MŚ: 1998 (X m.), 2000 (XIII m.), 2004 (XXI m.) i ME 2002 (X  m.). Na Igrzyskach Olimpijskich w Atlancie w 1996 r. zajęła XX m.

GLON  STEFAN (1908 - 1957)

Olimpijczyk: Amsterdam 1928 r. (bokser)

Urodzony 2 lipca 1908 r. w Berlinie. Jego pierwszym klubem sportowym był "Heros", w którym poznawał boks od 1922 r. Po powrocie do kraju kontynuował treningi w takich klubach jak: "Wielkopolski Klub Bokserski" (1924), "Warta" Poznań (1925 - 1930), "Legia" Warszawa (1930) i "Warszawianka". Stoczył 156 walk. Był m. in. trzykrotnym indywidualnym mistrzem Polski w wadze muszej (1925) i koguciej (1928, 1929). Był też drużynowym mistrzem kraju w składzie "Warty" Poznań (1927).  Reprezentował Polskę w meczach międzypaństwowych (1928-1929), odnosząc trzy zwycięstwa.

Gdy zakończył karierę sportową w 1933 r., zajął się działalnością instruktorską w Warszawie. Przysłużył się do propagowania boksu w Białymstoku. Po wojnie był trenerem "Żyrardowianki". Zmarł 10 marca 1957 w Żyrardowie, gdzie został pochowany.

GŁODOWSKI  KRZYSZTOF (1955)

Olimpijczyk: Moskwa 1980 r. (hokeista na trawie)

Nauczyciel, trener. Urodzony 13 kwietnia 1955 r. w Słupsku, absolwent Technikum Chemicznego w Toruniu (1974) i poznańskiej AWF (1982), w której otrzymał tytuł magistra wf i uprawnienia trenera II klasy. Rozpoczął grać w hokeja w toruńskim "Pomorzaninie", od 1976 roku w "Lechu" Poznań. Jako bramkarz "Lecha" siedmiokrotnie zdobył tytuł mistrza Polski (1975-1983). Uczestnik Mistrzostw Świata (1978) i Europy (1978).

GOLDA  IRENEUSZ (1955)

Olimpijczyk: Moskwa 1980 r. (lekkoatleta)

Urodzony 23 stycznia 1955 r. w Sokolnikach. Ukończył poznańską AWF. Lekkoatleta, specjalizujący się w rzucie młotem. Zawodnik klubów MKS "Malta" i "Orkanu". Trzykrotny mistrz Polski w rzucie młotem (1978, 1979, 1982)
i jedenastokrotny rekordzista kraju (77,96 m - rekord życiowy). Dwadzieścia trzy razy reprezentował Polskę w meczach międzypaństwowych. Olimpijczyk z Moskwy (1980). Jego największy sukces to czwarte miejsce podczas Mistrzostw Europy w Atenach (1982). Po zakończeniu kariery działacz sportowy. Mieszka w Swarzędzu

GÓRNY  JAN (1933)

Olimpijczyk: Rzym 1960 r. (hokeista na trawie)

Technik mechanik, wszechstronny sportowiec rodem z Gniezna, reprezentacyjny bramkarz. Urodzony 17 stycznia 1933 r. w Gnieźnie, absolwent Technikum Mechaniczno- Elektrycznego w Poznaniu (1965), wieloletni pracownik poznańskiego HCP, wszechstronny sportowiec. Uprawiał hokej na lodzie, grał w piłkę nożną i ręczną, był lekkoatletą i szybownikiem, ale największe sukcesy odniósł w hokeju nas trawie. Grając w "Warcie" Poznań (1954-1969), pięciokrotnie zdobył tytuł mistrza Polski na boiskach otwartych (1963,1965, 1967, 1969) i dwukrotnie w hali (1963, 1967). 34 razy wystąpił w reprezentacji Polski na pozycji bramkarza. Potrafił mądrze i skutecznie kierować  obroną. Wzór pracowitości. Powszechnie lubiany zawodnik i kolega. Po zakończeniu kariery zawodniczej i uzyskaniu uprawnień trenerskich (1970) szkoleniowiec "Warty" Poznań, z którą zdobył 3 tytuły mistrza Polski (1972, 1972, 1975). W dalszych latach (1976-1978) był trenerem "Pocztowca". Zasłużony Mistrz Sportu, odznaczony m.in. Brązowym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe. Działacz Klubu Olimpijczyka.

GROTOWSKI  RAFAŁ (1973)

Olimpijczyk: Sydney 2000 r. (hokeista na trawie)

Ps. "Grociu". Urodzony 18 września 1973 r. w Poznaniu, syn Henryka (olimpijczyka z Monachium). Absolwent Średniego Studium Pozawodowego w Gnieźnie (1994, technik elektromonter). Hokeista "Pocztowca" (od 1991 r.). W barwach tego klubu trzykrotnie zdobył tytuł mistrza Polski na boiskach otwartych (1991, 1995, 1998)
i pięciokrotnie w hali (1994-1996, 1998, 1999), brązowy medal w klubowym Pucharze Europy Mistrzów Krajowych (1999), brązowy i srebrny medal halowych Mistrzostw Europy Mistrzów Krajowych (1998, 2001). Wielokrotny zdobywca "Złotej Laski" dla najlepszego strzelca sezonu. Jeden z najlepiej wyszkolonych technicznie zawodników w historii polskiego hokeja. Wystąpił 191 razy w spotkaniach drużyny narodowej (1991-2002), zdobywając 83 bramki. Uczestnik mistrzostw Europy (1995, 1999) i świata (1988, 2002).

GRZECHOWIAK  FLORIAN (1914 - 1972)

Olimpijczyk: Berlin 1936 r. (koszykarz)

Urodził się 7 czerwca 1914 r. w Bottrop w Niemczech, ze sportem zetknął się w poznańskim gimnazjum im. Marii Magdaleny w którym uczył się w latach 1924 - 1928. Następnie był uczniem Szkoły Wydziałowej i studentem Państwowej Szkoły Budownictwa w Poznaniu. Pomimo raczej przeciętnych warunków fizycznych (172 cm wzrostu) wybrał koszykówkę, wstępując w 1934 r. do poznańskiego KPW (Kolejowe Przysposobienie Wojskowe). Po upływie roku awansował do pierwszej piątki tego klubu, która owiana legendą przeszła do historii, zdobywając tytuł mistrza Polski w 1935 i 1939 oraz wicemistrzostwo w 1937 r.

Czterdzieści cztery razy występował w barwach Polski, zdobywając 171 pkt. Uczestnik Igrzysk Olimpijskich jak również trzykrotny uczestnik mistrzostw Europy. W Kownie w 1939 r. razem z reprezentacją Polski zdobył brązowy medal ME.

Oprócz koszykówki uprawiał piłkę ręczną, osiągając w niej także sukcesy. Razem z drużyną sięgnął trzy  razy po tytuł mistrza Polski, w latach 1937, 1938, 1946.

Podczas okupacji niemieckiej przebywał w Poznaniu, pracując jako robotnik. Po zakończeniu wojny ukończył studia wyższe w Akademii Handlowej w Poznaniu i zaczął pracować na stanowisku naczelnika Zarządu Handlowo-Przemysłowego. Ponownie zaczął trenować, tym razem w "Kolejowym Klubie Sportowym". Zdobył trzykrotnie tytuł mistrza  Polski (w latach 1946, 1949, 1951) oraz dwa razy tytuł wicemistrza (w 1948 i 1950 r.). Był również uczestnikiem Mistrzostw Świata w Berlinie, gdzie razem z reprezentacją Polski zajął VII miejsce.

Gdy zakończył karierę sportową w 1951 r., rozpoczął pracę trenera w klubie KKS "Lech". W trakcie swojej 21-letniej pracy wychował wielu świetnych zawodników. Trenował również reprezentację Polski kobiet uczestnicząc w mistrzostwach Europy w latach 1952, 1956, 1960. Umarł w Poznaniu 24 lipca 1972 r. Został pochowany na Cmentarzu Junikowskim.

GRZESZCZAK  ROBERT (1971)

Olimpijczyk: Sydney 2000 r. (hokeista na trawie)

Ps. "Libera". Urodzony 8 października 1971 r. w Gnieźnie, absolwent miejscowego Średniego Studium Zawodowego (1992), gdzie otrzymał świadectwo dojrzałości i zdobył zawód elektromechanika (aktualnie zawodowy żołnierz). Treningi rozpoczął i pierwsze mecze rozegrał w gnieźnieńskim "Starcie" (1985). Od 1992 r. występuje w WKS "Grunwald". W barwach tego klubu zdobył 8 tytułów mistrza Polski na otwartych boiskach (1993, 1994, 1996, 1997, 1999-2002) i 2 w hali (1993, 2001) oraz brązowe medale: w halowym klubowym Pucharze Mistrzów Krajowych (1994) i w Pucharze Zdobywców Pucharów (1997). W reprezentacji Polski rozegrał 184 spotkania (1991-2002) i zdobył 28 bramek. Zawodnik mający dobry przegląd sytuacji, niespożyte siły i wyborną technikę. Uczestnik mistrzostw Europy (1995, 1999) i świata (1998, 2002).

GRZYBOWSKI MARCIN (1979)

Olimpijczyk: Pekin 2008 r. oraz Londyn 2012 r. (kajakarz)

Urodzony 10 stycznia 1979 r., kajakarz. Wychowanek klubu "Posnania" Poznań. Na Igrzyskach Olimpijskich w Pekinie zdobył X miejsce w konkurencji C-1 1000 m, w Londynie wygrał wyścig w finale B C-2 1000m. Pięciokrotny medalista mistrzostw Świata, osiągał w konkurencji C-4 500 m
II miejsce (2002, 2003, 2006) i III miejsce w (1999). Na Mistrzostwach Europy zajął I miejsce w konkurencji C-2 1000 m (2006), II miejsce w C-4 500 m (2007), III miejsce w C-2 maraton (1999). Sześciokrotny medalista Pucharu Świata. Zdobywał trzykrotnie złoto
w konkurencji C-4 200 m (2002) i w C-4 500 m (2002, 2005), II miejsce w C-4 500 m (2003) i dwukrotnie III miejsce w C-2 500 m (2003) i C-4 200 m (2005). Wielokrotny medalista mistrzostw Polski. Na Młodzieżowych Mistrzostwach Europy (2002) dwukrotnie zdobył złoto: w konkurencji C-2 500 m i C-2 1000 m.

GRZYWIŃSKI  DARIUSZ (1965)

Olimpijczyk: Seul 1988 r. (zapaśnik)

Urodzony 8 lutego 1965 r. w Międzyrzeczu, absolwent Technikum Kolejowego
w Poznaniu i Studium Trenerskiego w Instytucie Kultury Fizycznej w Gorzowie Wlkp. Zapaśnik stylu wolnego (waga kogucia 57 kg i piórkowa 62 kg), trener reprezentacji Polski juniorów w stylu wolnym (1999-2001 i od 2005), seniorów (2001-2003), asystent trenera kadry w stylu wolnym, Olega Sugako (2003-2004). Zawodnik WLKS "Orlęta" Gorzów (1979-1984), GKS Tychy (1984-1990) i "Grunwaldu" Poznań (1991-1997). Sześciokrotny mistrz Polski w wadze koguciej (1988, 1990-1992, 1996-1997). Finalista ME (1990 Poznań - IV m., 1992 Kapoavar - VII m. Dwukrotny olimpijczyk. W 1988 r. w Seulu (styl wolny waga kogucia 57 kg), odpadł z konkursu w fazie grupowej, a w 1992 r. w Barcelonie (styl wolny waga piórkowa 62 kg)  odpadł z konkursu po trzeciej walce. Żonaty ma dwoje dzieci. Mieszka w Poznaniu.

GUCMAN MATEUSZ (1980)

Olimpijczyk: Pekin 2008 r. (zapaśnik)

Urodzony 19 kwietnia 1980 r. w Górażdżach. Reprezentuje klub "Grunwald" Poznań. Na Igrzyskach Olimpijskich w Pekinie (2008) zdobył XVII miejsce w kategorii 96 kg. Podczas mistrzostw Świata zdobył XII miejsce w kategorii 96 kg (2007). Na mistrzostwach Europy osiągnął IV miejsce w kategorii 85 kg (2000) i X miejsce w kategorii 96 kg (2006). Podczas Światowych Igrzysk Wojskowych zdobył brązowy medal w kategorii 96 kg (2007). Czterokrotny medalista mistrzostw Polski; zdobywał złote medale w kategorii 96 kg (2006, 2007) i brązowe medale w kategorii 96 kg (2003, 2005).

GZOWSKI  KAZIMIERZ ALEKSANDER (1901 - 1986)

Olimpijczyk: Amsterdam 1928 r. (jeździec)

Urodził się 8 października 1901 r. w Summach (gubernia charkowska), był absolwentem siedmioklasowego gimnazjum w Smiele (gubernia kijowska). Został wcielony do armii rosyjskiej i w składzie jej 11. Pułku Kozaków wziął udział w I wojnie światowej (1916 - 1917). Od 1 sierpnia 1919 r. służył w  armii polskiej. Po ukończeniu szkoły podchorążych i nauce w Centrum Wyszkolenia Kawalerii oraz w Centralnej Szkole Gimnastyki i Sportów został przeniesiony do 15. Pułku Ułanów Poznańskich, w którym przeszedł wszystkie etapy wtajemniczenia żołnierskiego (dowódca plutonu, dowódca szwadronu, p. o. dowódcy do spraw uzbrojenia). Był szanowany i doceniany przez przełożonych. Szczególnie widoczne było jego zaangażowanie sportowe.

W konkursach hippicznych uczestniczył od roku 1923 r. Szczególnie wyróżnił się w 1928 r. podczas startów w Nicei, Brukseli, Amsterdamie i Warszawie. W roku 1929 startował w Budapeszcie i Nowym Jorku. Zwyciężał trzy razy w pięciu startach w konkursach o Puchar Narodów (Nicea 1928, Warszawa 1928, Nowy Jork 1929). W karierze sportowej zdobył około 150 nagród indywidualnych i drużynowych w konkursach skoków i w WKKW. Największy sukces odniósł na Igrzyskach Olimpijskich. Według opinii fachowców jeździł elegancko, skakał pewnie i stylowo. Niestety, zły stan zdrowia sprawił, że zaprzestał uprawiania sportu. 30 kwietnia 1935 przeszedł jako żołnierz w stan spoczynku. Kontaktu z 15. Pułkiem Ułanów Poznańskich nie zerwał nigdy. Podczas kampanii wrześniowej 1939 r. walczył w bitwie nad Bzurą, a w połowie listopada jako dowódca kompanii był już w organizującym się we Francji 2. Pułku Grenadierów, w składzie którego brał dalszy udział w II wojnie światowej. Po zakończeniu wojny zamieszkał w Wielkiej Brytanii, gdzie był instruktorem jazdy konnej. Miał także wychowanków we Francji i Kanadzie. Odznaczony orderem Virtuti Militari. Zmarł 25 czerwca 1986 r. w Londynie, gdzie został pochowany.

HELJASZ ZYGMUNT (1908 - 1963)

Olimpijczyk: Los Angeles 1932 r. (lekkoatleta)

Urodzony 21 września 1908 r. w Poznaniu. Sportem zainteresował się już w pierwszej klasie gimnazjum im. Marii Magdaleny. Interesował się piłką nożną, później  boksem. Posiadał ogromny potencjał i świetne warunki fizyczne (188 cm i 100 kg). Zaczął trenować w sekcji bokserskiej "Warty" Poznań. Niestety, podczas swych startów w wadze ciężkiej nie odniósł większych sukcesów. W boksie osiągnął tytuł mistrza okręgu oraz wicemistrza Polski.

Za namową wieloboisty i instruktora Leona Urbaniaka, zaczął uprawiać lekkoatletykę (rzuty) w poznańskiej "Warcie". Całą swoją karierę sportową "przetrenował" właśnie w tym klubie (1926-1936). W 1927 r. był w gronie lekkoatletów, przygotowujących się do Igrzysk w Amsterdamie pod okiem Estończyka Aleksandra Klumberga. Niestety, podczas czterech eliminacji nie uzyskał minimum kwalifikującego do startu w Igrzyskach. Dopiero w 1928 r. osiągnął pierwszy sukces, zdobywając trzy tytuły mistrza - w kuli (jednorącz i oburącz) i w dysku. Od tamtej pory przez kilka lat był liderem w rzutach, szczególnie w pchnięciu kulą. W tej dyscyplinie pobił nawet rekord świata: odległość 16,05 m osiągnął w Poznaniu 29 czerwca 1932 r.

Czternastokrotnie był mistrzem Polski: w pchnięciu kulą (1928-1934), w rzucie dyskiem (1931, 1932, 1935), w rzucie młotem (1931), w pchnięciu kulą oburącz (1928, 1929) oraz w rzucie dyskiem oburącz (1928). Osiemnaście razy bił rekord Polski w konkurencjach rzutowych kulą, dyskiem i kulą oburącz. Osiemnaście razy reprezentował biało-czerwone barwy w meczach międzypaństwowych (w latach 1929-1935, 35 startów, 13 zwycięstw indywidualnych).

Z powodu zatargu pomiędzy PZLA (Polski Związek Lekkoatletyki) i PKOl (Polski Komitet Olimpijski) Heljasz został skreślony z listy zawodników na Igrzyska Olimpijskie  w 1936 r. oraz zdyskwalifikowany na okres jednego roku. W 1937 r. wyjechał do Belgii i objął posadę trenera klubu "Beerschot" w Brukseli. Po roku wrócił do kraju i zajął się szkoleniem w klubie "Pogoń" Katowice. Trenował lekkoatletów aż do wybuchu wojny. Podczas okupacji w latach 1939 - 1945 był więźniem obozów koncentracyjnych w Gross- Rosen i Sachsenhausen. Po zakończeniu wojny przebywał przez wiele lat w Szczecinie gdzie trenował m. in. E. Potrzebowskiego i S. Lewandowskiego. Umarł w Poznaniu 12 czerwca 1963 r.

HENSLER  LESZEK (1956-2015) 

Olimpijczyk: Moskwa 1980 r. (hokeista na trawie)

Ps. "Kana", nauczyciel wf, trener. Urodzony 4 lutego 1956 r. w Gnieźnie, absolwent Technikum Mleczarskiego we Wrześni (1976) i AWF w Poznaniu (1983), gdzie otrzymał tytuł magistra wf i uprawnienia trenera II klasy. Hokeista na trawie "Stelli" Gniezno oraz poznańskich klubów "Lech" i "Grunwald", z którymi zdobył 9 tytułów mistrza Polski: 1974 ("Stella"), 1977, 1978, 1984-1987 ("Lech") i 1993 oraz 1994 ("Grunwald"). Pomocnik. Mistrz gry w środku pola. W reprezentacji Polski rozegrał 219 spotkań (współrekordzista wraz z Jerzym Wybieralskim), strzelając 26 bramek (1975-1993). Trzykrotny uczestnik mistrzostw świata (1978, 1982, 1986) i Europy (1978, 1983, 1987). Zasłużony Mistrz Sportu, odznaczony m. in. Srebrnym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe.

HOFFMAN  KAROL  PS. "MALINOWSKI" (1913 - 1971)

Olimpijczyk: Berlin 1936 r. (lekkoatleta)

Urodził się 19 sierpnia 1913 r. w Orliczku niedaleko Pniew. Absolwent Gimnazjum im. Marii Magdaleny, a następnie student Wychowania Fizycznego Uniwersytetu Poznańskiego. Pierwszą pracę podjął na stanowisku referenta do spraw wychowania fizycznego i sportu w Dyrekcji Kolei Państwowych w Poznaniu (od lipca 1937). Będąc jeszcze uczniem, uprawiał lekkoatletykę w klubie "Warta" Poznań (1929-1936), a następnie w AZS Poznań (1936-1939, 1945-1950). Skakał wzwyż i w dal, pasjonował się także trójskokiem. Dziewięciokrotnie zdobył tytuł mistrza Polski skoku w dal (1934, 1935, 1938-1939), skoku wzwyż (1937, 1938) oraz trójskoku (1936). Był 13 razy reprezentantem Polski w meczach międzypaństwowych (w latach 1934-1950), odnosząc w dwudziestu startach 6 zwycięstw indywidualnych.

Po zakończeniu wojny kontynuował studia, które ukończył w 1945 r., a w 1961 r. otrzymał tytuł doktora nauk wychowania fizycznego. Od 1946 r. był pracownikiem naukowym Studium WF Uniwersytetu Poznańskiego, a później WSWF Poznań. Był kierownikiem Katedry Teorii i Metodyki Lekkoatletyki WSWF, a później, do 1962 r., Katedry Teorii i Metodyki Sportu. Napisał wiele prac naukowych i artykułów fachowych. Od 1936 był instruktorem w AZS i KPW Poznań, od 1946 r. trenerem klubów poznańskich. Natomiast w latach 1952-1958 był trenerem kadry narodowej w skoku wzwyż i rzucie dyskiem. Prezes AZS Poznań oraz wiceprezes KKS Poznań. Popularyzator sportu. Przez 25 lat prowadził poranną gimnastykę na antenie Polskiego Radia  (1946 - 1971). Został uhonorowany Krzyżem Kawalerskim OOP i Złotym Krzyżem Zasługi. Zmarł w Poznaniu 28 lutego 1971 r.

HORBIK RADOSŁAW (1977)

Olimpijczyk: Pekin 2008 r. (zapaśnik)

Urodzony 29 marca 1977 r. w Miliczu. Reprezentuje klub "Grunwald" Poznań. Na Igrzyskach Olimpijskich w Pekinie (2008) zajął XVI miejsce w kategorii 84 kg. Na mistrzostwach świata zdobywał V, VII i XIX miejsce w kategorii 84 kg (2005, 2006, 2007). W Mistrzostwach Europy zdobywał VIII, XIII, XIV, XV i XVI miejsce w kategorii 84 kg (1998 - 2007). Na Światowych Igrzyskach Wojskowych zajął II miejsce w  kategorii 84 kg (2007). Czterokrotny medalista mistrzostw Polski; zdobył złote medale w kategorii 84 kg  w 2005, 2006, 2007 oraz srebrny w tej samej kategorii w 2004 r.

ISKRZYŃSKI  STANISŁAW (1946)

Olimpijczyk: Monachium 1972 r. (hokeista na trawie)

Ps. "Iskra". Urodzony 23 lipca 1950 r. w Łodzi, absolwent miejscowego Zaocznego Liceum ogólnokształcącego (1980). Rozpoczął karierę sportową w "Budowlanych" Łódź (1963), by po odbyciu służby wojskowej i grze w poznańskim "Grunwaldzie" (1970-1972) powrócić do łódzkiego klubu, w którym występował do 1983 r. Napastnik. W reprezentacji Polski zadebiutował w meczu z Walią (5 maja 1971). W barwach narodowych rozegrał
w latach 1971-1974 34 mecze, strzelając 5 bramek. Uczestnik Mistrzostw Europy (1974). Mistrz Sportu (1983). Mieszka w Łodzi.

JAGACIAK-MICHALSKA ANNA (1990)

Olimpijka: Rio 2016 r. (lekkoatletyka)

Urodzona w 1990 roku zawodniczka reprezentuje Organizację Środowiskową AZS Poznań i specjalizuje się w skolu w dal oraz trójskoku.

Zarówno w trójskoku jak i w skoku w dal może pochwalić się osiągnięciami na szczeblu młodzieżowym: brąz - Mistrzostwa Europy Juniorów w 2009 roku (skok w dal - Nowy Sad), brąz - Młodzieżowe Mistrzostwa Europy w 2011 roku (trójksok - Ostrawa). Anna Jagaciak-Michalska zodbyła także trzy medale podczas startów w Uniwersjadzie: srebro w trójskoku (Kazań 2013), srebro w skoku w dal i brąz w trójskoku (Gwangju 2015). W rywalizacji seniorów ma na swoim koncie 7 medali Mistrzostw Polski oraz 9 medali halowych Mistrzostw Polski. Na Igrzyskach Olimpijskich w Rio w trójskoku zajęła 10 miejsce.

JAKUBIAK  PAWEŁ (1974)

Olimpijczyk: Sydney 2000 r. (hokeista na trawie)

Ps. "Fasola". Urodzony 28 listopada 1974 r. w Poznaniu, syn Marka (wieloletniego kierownika sekcji hokeja na trawie WKS "Grunwald"), absolwent miejscowego Technikum Samochodowego (1995), ofensywnie grający hokeista "Grunwaldu".
W barwach tego klubu wywalczył 6 tytułów mistrza Polski (1994, 1996, 1997, 1999, 2000 i 2002) oraz zdobył brązowy medal klubowego Pucharu Zdobywców Pucharów (1997). Dziewięćdziesięciosiedmiokrotny reprezentant Polski (1995-2002), obrońca, strzelec
6. bramek. Zagrał w mistrzostwach Europy (1995, 1999) i mistrzostwach świata (1998). Srebrny medalista Mistrzostw Europy w hali (1999).

JANKOWIAK  STANISŁAW (1941 - 1999)

Olimpijczyk: Tokio 1964 r. (kajakarz)

Urodzony 8 maja 1941 r. w Zasutowie. Kajakarz "Zawiszy" Bydgoszcz (1962-1963) i poznańskiej "Warty" (1964-1966). Jedenastokrotny mistrz Polski: K-2 10000 m (1965, 1966), K-2 1000 m (1964, 1965, 1966), K-4 1000 m (1964), K-4 10000 m (1962, 1963, 1965, 1966), K-1 4x500 m (1963). Olimpijczyk z Tokio (1964) na K-4 na dystansie 1000 m (osada odpadła z rywalizacji w półfinale). Mistrz Sportu. Był żonaty  i miał dwie córki. Zmarł w Poznaniu 11 maja 1999 r.

JANOWSKI  JAROSŁAW (1967)

Olimpijczyk: Barcelona 1992 r. (wioślarz)

Urodzony 2 kwietnia 1967 r. w Więcborku, absolwent miejscowego Liceum Ogólnokształcącego im. J. Korczaka (1986) i poznańskiej AWF (1992), gdzie uzyskał tytuł magistra wf (specjalność trenerska) i doktora nauk o wychowaniu fizycznym. Wioślarz, reprezentant AZS-AWF Poznań (1983-1992). Trzykrotny mistrz Polski w czwórkach podwójnych, uczestnik Mistrzostw Świata w 1991 r. w Wiedniu (VII m) w czwórkach podwójnych (partnerzy: M. Gawkowski, A. Krzepiński, A. Marszałek). Także dwukrotny akademicki mistrz świata w czwórkach podwójnych (Poznań 1992) na dyst. 500 i 2000 m wraz z P. Bujnarowskim, M. Gawkowskim i C. Jędrzyckim. Podczas Igrzysk Olimpijskich w Barcelonie 1992 w czwórkach podwójnych zajął XI m. Aktywny działacz sportowy, prezes Klubu Sportowego AZS - AWF Poznań, pracownik naukowy tej uczelni. Mieszka w Poznaniu.

JARZEMBOWSKI  JANUSZ (1933 - 1961)

Olimpijczyk: Melbourne 1956 r. (lekkoatleta)

Sprinter, uczestnik Igrzysk Olimpijskich w Melbourne (1956) i w Rzymie (1960).

Urodzony 29 listopada 1933 r. w Poznaniu, absolwent Technikum Mechanicznego. Lekkoatleta "Stali" Poznań (1953), CWKS Warszawa (1954-1955) i poznańskiej "Warty" (1955-1961). Dwudziestoczterokrotny reprezentant Polski w meczach międzypaństwowych (1955-1960). Zmarł w Poznaniu 14 czerwca 1961 r.

JASKOT  NORBERT  STANISŁAW (1971)

Olimpijczyk: Barcelona 1992 r. (szermierz)

Urodzony 19 lipca 1971 r. w Poznaniu, absolwent Technikum Elektrycznego w Poznaniu. Szablista AZS - AWF i AZS Poznań, wychowanek trenera Leszka Tylkowskiego. Indywidualny mistrz (1999), trzykrotny wicemistrz (1993, 1995, 1998) i dwukrotny brązowy medalista mistrzostw Polski (1994, 1996) w szabli. Zwycięzca Pucharu Świata (1997) i triumfator turnieju o "Szablę Wołodyjowskiego" (1997). Największe sukcesy odniósł w turniejach drużynowych: mistrz Europy  (Płowdiw, 1998), wicemistrz świata (Seul, 1999) i brązowy medalista MŚ (La Chaaux de Fonds, 1998) oraz czterokrotny finalista MŚ z tego trzykrotnie w zespole - w 1994 (Ateny) - V m., 1995 (Haga) - VI m., 1997 (Kapsztad) - VI m. i jeden raz indywidualnie - 1998 (La Chaaux de Fonds) - VI m. Podczas występów na igrzyskach olimpijskich zdobywał: w Barcelonie w 1992 r. w szabli w drużynie zajął VI m.; w Atlancie w 1996 r. w szabli indywidualnie zajął XIV m. natomiast w szabli w drużynie wraz z partnerami zajął VII m; w Sydney w 2000 r. w szabli indywidualnie zajął XXVI m., a w szabli w drużynie wraz z partnerami zajął VII m. Żonaty, ma syna Jakuba i córkę Karolinę. Mieszka w Poznaniu.

JAWORSKA  (TARKOWSKA)  DANIELA (1946)

Olimpijka: Meksyk 1968 r. (lekkoatletka)

Urodzona 4 stycznia 1946 r. w Wyborowie (powiat Łowicz)  Absolwentka Liceum Ogólnokształcącego w Skierniewicach (1964) i WSWF w Poznaniu (1968). Lekkoatletka, specjalizująca się w rzucie oszczepem. Reprezentowała barwy m. in. AZS Poznań i "Skry" Warszawa.  Dziesięciokrotna mistrzyni kraju i pięciokrotna rekordzistka. Mistrzyni Europy z Helsinek (1971) i złota medalistka Uniwersjady w Turynie (1970). Czterdziestopięciokrotna uczestniczka meczów międzypaństwowych. Dwukrotna reprezentantka Polski na igrzyskach olimpijskich (1968, 1972); jej najlepszym osiągnięciem było V miejsce w Meksyku. Najlepsza polska oszczepniczka w historii, obdarzona tym tytułem w plebiscycie na 75-lecie PZLA. Wielokrotnie odznaczana. Mieszka w Warszawie.

JĘDRASZKO DANIEL (1976)

Olimpijczyk: Sydney 2000 r., Ateny 2004 r., Pekin 2008 r.  (kajakarz)

Kanadyjkarz, olimpijczyk z 2000, 2004 i 2008 r. Urodził się 4 czerwca 1976 r.
w Szczecinie. Po ukończeniu Szkoły Podstawowej nr 49 i liceum ogólnokształcącego, studiował historię na Uniwersytecie Szczecińskim. Od 2001 r. w KS "Posnania" doskonalił swe umiejętności pod kierunkiem trenera klubowego Ireneusza Pracharczyka. Dla barw "Posnanii" zdobył 12 medali mistrzostw świata, w tym 4 tytuły mistrza świata. Zdobył też  4 tytuły mistrza Europy oraz 22 tytuły mistrza Polski. Na Igrzyskach Olimpijskich
w Sydney (2000) wywalczył srebrny medal, a na kolejnych Igrzyskach, w Atenach (2004), zajął IX, natomiast w Pekinie wraz z R. Rynkiewiczem wywalczył XIX miejsce w konkurencji C-2 na dystansie 500 m.  Największe laury zdobywał wspólnie z Pawłem Baraszkiewiczem: w 1997 r. wicemistrzostwo świata na 500 m i III miejsce w czwórce na 1000 m, mistrzostwo Europy na 500 m i brązowy medal w czwórce na 1000 m, w 1998 r. srebrny medal mistrzostw świata na 500 m, a w 1999 r. tytuł mistrza świata na 500 m i srebrny medal na 200 m w C-2, na mistrzostwach Europy złoty medal w C-2 na 500 m. Za zasługi dla sportu odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (2000) i Srebrną Odznaką KS "Posnania" (2002).

JĘDRUSIŃSKA DOROTA  (1982)

Olimpijka: Pekin 2008 r. (lekkoatletka)

Urodzona 4 lutego 1982 r. w Mielcu. Wychowanka Lekkoatletycznego Klubu Sportowego Mielec, obecnie zawodniczka AZS Poznań. Lekkoatletka, specjalizująca się w biegach krótkich, z rekordem życiowym na 100 m wynoszącym11,48 sekund. Finalistka mistrzostw Europy w 2002 r. oraz mistrzostw świata w 2005, 2007 r. w sztafecie 4x100 m. Medalistka mistrzostw świata juniorów młodszych (2000) w sztafecie 4x100 metrów, oraz młodzieżowych mistrzostw Europy (2003). Na Igrzyskach Olimpijskich  w Pekinie wystąpiła w sztafecie 4x100 m. Mężatka, ma męża Marcina.

JĘDRUSIŃSKI MARCIN (1981)

Olimpijczyk: Ateny 2004 r., Pekin 2008 r. (lekkoatleta)

Urodzony 28 września 1981 r. we Wrocławiu. Był rekordzistą Polski juniorów na 200 m. z 2000 roku i rekordzistą w kategorii U-23 na 200 m z 2002 r. Mistrz Polski na 100 m w 2003 roku i na 200 m w latach 2002-2003. Jego największe sukcesy na arenach międzynarodowych to: w 1999 r. drugie miejsce w sztafecie 4x100 m, czwarte miejsce w biegu na 200 m. na Mistrzostwach Europy Juniorów w Rydze. W roku 2000 drugie miejsce na 200 m na Mistrzostwach Świata Juniorów w Santiago de Chile. W 2001 roku wygrał Młodzieżowe Mistrzostwa Europy w Amsterdamie oraz zajął trzecie miejsce w sztafecie 4x100 m na zawodach Pucharu Europy w Bremie. Z tą samą sztafetą był siódmy na Mistrzostwach Świata w Edmonton. W roku 2002 zajął piąte miejsce na 200 m w Mistrzostwach Europy w Monachium oraz szóste miejsce na 200 m w Halowych Mistrzostwach w Wiedniu. We Florencji w Pucharze Europy w 2003 roku był drugi w sztafecie 4x100 m, indywidualnie w biegu na 200 m był trzeci. W 2004 roku w Bydgoszczy w zawodach Pucharu Europy zajął drugie miejsce w sztafecie 4x100 m. Podczas Igrzysk Olimpijskich w Atenach (reprezentował barwy AZS Poznań) był finalistą w sztafecie 4x100 m. Natomiast w biegu na 200 m dotarł półfinału. Jako zawodnik WKS Śląsk Wrocław wystąpił również na Igrzyskach Olimpijskich w Pekinie gdzie odpadł w drugiej rundzie biegu na 200 m.

JÓZEFIAK  ZYGFRYD (1954)

Olimpijczyk: Moskwa 1980 r. (hokeista na trawie)

Ps. "Szpilorek". Urodzony 17 sierpnia 1954 r. w Poznaniu, absolwent  zasadniczej szkoły zawodowej (mechanik maszyn i urządzeń), hokeista na trawie poznańskiego klubu: "Grunwaldu". W jego barwach zdobył trzy razy tytuł mistrza Polski na boisku otwartym (1981-1983) i raz w hali (1981). Powszechnie uznawany za jednego z najlepszych bramkarzy w historii polskiego hokeja. Stutrzydziestopięciokrotny reprezentant Polski (1973-1985). Trzykrotny uczestnik mistrzostw świata (1975,1978,1982) i dwukrotny mistrzostw Europy (1978, 1983). Po zakończeniu kariery zawodniczej - uzdolniony szkoleniowiec ("Pocztowca", reprezentacji Polski juniorów i młodzieżowej). Zasłużony Mistrz Sportu, odznaczony m.in. srebrnym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe. Mieszka w Poznaniu.

JÓŹWIAK BOGNA  (1983)

Olimpijka: Pekin 2008 r. Rio 2016 r. (szermierka)

Urodzona 25 kwietnia 1983 r. w Poznaniu. Rozpoczęła karierę w "Warcie" Poznań jako florecistka. W 2000 roku zmieniła broń na szablę i klub na AZS Poznań. Brązowa medalistka mistrzostw Świata w Sankt Petersburgu w 2007 r., dwukrotna drużynowa medalistka mistrzostw Europy (2006, 2008), indywidualnie w ME wywalczyła III miejsce w 2006 r. Trzykrotna indywidualna mistrzyni Polski (2004, 2006, 2007), dwukrotna drużynowa mistrzyni Polski (2006, 2008). Na Igrzyskach Olimpijskich w Pekinie 2008 r. indywidualnie zajęła 10 miejsce., drużynowo 6. W Rio odpadła w 1/16 finału, natomiast drużynowo powtórzyła wynik z Pekinu.

JUSKOWIAK  ANDRZEJ  MIECZYSŁAW (1970)

Olimpijczyk: Barcelona 1992 r. (piłkarz nożny)

Urodzony 3 listopada 1970 r. w Gostyniu, absolwent Technikum Kolejowego w Poznaniu. Piłkarz, napastnik, wychowanek KS "Kania" w Gostyniu (1984-1987). Zawodnik "Lecha" Poznań (1987-1992), "Sportingu" Lizbona (1992-1995), "Olympiakosu" Pireus (1995-1996) oraz zespołów bundesligi: "Borussi" Moenchengladbach (1996-1998) i VfL Wolfsburg (1998-2000). Szybko znalazł miejsce w gronie najlepszych polskich napastników, zdobywając w barwach "Lecha" dwa tytuły mistrza Polski (1990, 1992), tytuł króla strzelców I ligi (1990 - 18 goli) i Piłkarza Roku (1991, 1992,  a także 1995). W 1995 r. w barwach "Sportingu" Lizbona zdobył Puchar Portugalii. Kiedy podpisywał kontrakt ze "Sportingiem" (jeszcze przed zakończeniem Igrzysk Olimpijskich w Barcelonie), miał 22 lata. Debiutował w reprezentacji Polski w 1992 r. w meczu ze Szwecją, rozegrał w niej do 2001 r. 39 spotkań, zdobywając 13 goli. Ostatni mecz w reprezentacji zagrał z Armenią. W 1992 r. zdobył srebrny medal olimpijski i tytuł króla strzelców turnieju olimpijskiego.

JUSZCZAK  ZBIGNIEW (1946)

Olimpijczyk: Monachium 1972 r. (hokeista na trawie)

Blacharz, dekarz, hokeista poznańskich klubów "Grunwald" i "Pocztowiec". Urodzony 8 września 1946 r. w Poznaniu, absolwent poznańskiej Zasadniczej Szkoły Budowlanej (1962), w wyuczonym zawodzie pracował przez 33 lata. Karierę sportową  rozpoczął mając 12 lat. W barwach "Grunwaldu" zdobył swój pierwszy tytuł mistrza Polski (1979), będąc kapitanem drużyny. Z klubem tym zdobył także Puchar Polski w roku 50-lecia PZHT. Osiemdziesięcioośmiokrotny reprezentant Polski (1966-1975) i zdobywca 11. bramek, pomocnik. Jeden z najlepszych techników, świetnie potrafił kierować zespołem. Uczestnik Mistrzostw Świata (1975) i Europy (1970, 1974). W plebiscycie PZHT uznany za najlepszego polskiego hokeistę roku 1972. Zasłużony Mistrz Sportu. Mieszkaniec Poznania.

JUSZCZAK  ZBIGNIEW (1975)

Olimpijczyk: Sydney 2000 r. (hokeista na trawie)

Ps. "Zibi". Urodzony 24 października 1975 r. w Żninie, absolwent miejscowego Technikum Mechaniczno-Elektrycznego (1997) oraz AWF w Poznaniu, hokeista "Pocztowca" Poznań. Karierę sportową rozpoczął w LKS Rogowo, gdzie bardzo szybko opanował technikę gry, będąc czołowym juniorem, a następnie seniorem tego klubu. Swoje umiejętności od 1995 r. doskonalił w "Pocztowcu". Z klubem tym zdobył mistrzostwo Polski na otwartych boiskach (1998) i w hali (1998, 1999) oraz brązowy medal w Pucharze Europy Zdobywców Pucharów (1999). 133 razy reprezentował Polskę (1996-2002). Środkowy obrońca  (zdobył 22 bramki), jest silnym punktem drużyny narodowej, w której barwach wywalczył młodzieżowe mistrzostwo Europy w hali (Lucerna, 1996). Uczestnik mistrzostw Europy (1995, 1999) i świata (1998, 2002).

KACZOR RAFAŁ (1982)

Olimpijczyk: Pekin 2008 r. (pięściarz)

Urodzony 08 sierpnia 1982 r. w Legnicy. Syn znanego trenera bokserskiego, Zenona Kaczora. Reprezentant klubów AKS Strzegom i (od 2006) Poznańskiego Klubu Bokserskiego (trener: Zdzisław Nowak). Podczas Igrzysk Olimpijskich w Pekinie odpadł w pierwszej rundzie zmagań w kategorii 51 kg (waga musza). Na Mistrzostwach Świata (Chicago, 2007) odpadł w swojej kategorii w ćwierćfinale, jednak wynik ten zapewnił mu kwalifikację olimpijską. Podczas Mistrzostw Unii Europejskiej zdobył złoty medal w kategorii 51 kg (Wałcz, 2008). Sześciokrotny medalista mistrzostw Polski, zdobywał I miejsce w kategorii 51 kg (2004, 2006-2008), a II miejsca w kategorii 51 kg (2003) i w kategorii 48 kg (2001).

KACZOR TOMASZ (1989)

Olimpijczyk: Londyn 2012 r. Rio 2016 (kajakarz)

Urodzony w 1989 roku kajakarz reprezentujący barwy Klubu Sportowego Warta Poznań.

Tomasz Kaczor zdobył wiele medali na szczeblu juniorskim i młodzieżowym. Ponadto zdobywał medale podczas Akademickich Mistrzostw Świata oraz Uniwersjady w Kazaniu (2013). W rywalizacji seniorskiej jego największymi sukcesami są: brąz w konkurencji dwójek kanadyjek na 500 m. w Mistrzostwach Europy w Montemor-o-Velho (2013), brąz w tej samej konkurencji podczas Mistrzostw Europy w Brandenburgu (2014), srebro w jedynce na 1000 m w Mistrzostwach Europy w Raciach (2015).

W 2008 roku wystąpił na Igrzyskach Olimpijskich w Londynie wraz z Marcinem Grzybowskim zajął dziewiąte miejsce w dwójkach kanadyjek na 1000 m. 4 lata poźniej w Rio w kategorii C1 na 1000 m zajął ósme miejsce.

KASPRZAK  ZDZISŁAW (1910 - 1971)

Olimpijczyk: Berlin 1936 r. (koszykarz)

Urodzony 16 grudnia 1910 r. w Poznaniu, gdzie zdobył wykształcenie i zainteresował się sportem. Lubił różne jego odmiany, jednak największe sukcesy odnotował w koszykówce, której uprawianie w stolicy Wielkopolski zainicjował. Reprezentował barwy poznańskich klubów "Czarna Trzynastka" (1926-1930), AZS (1930-1932), KPW (1933-1939) i KKS (1945-1950). Ośmiokrotnie wywalczył z nimi tytuły mistrza kraju (1928, 1930, 1931, 1932, 1935, 1939, 1946, 1949). W barwach Polski  rozegrał łącznie 33 mecze, zdobywając w nich 182 punkty. Uczestniczył w Igrzyskach Olimpijskich w Berlinie (1936), gdzie Polska zajęła IV miejsce. Poza koszykówką sukcesy sportowe święcił również w innych dyscyplinach sportu - piłce ręcznej (brązowy medal Mistrzostw Polski - 1935) oraz siatkówce (trzy złote medale MP - 1937, 1938, 1946). W tej ostatniej dyscyplinie uczestniczył również w Mistrzostwach Świata w 1938 roku (5. miejsce). Znakomite wyniki osiągał w wioślarstwie, reprezentując barwy poznańskiego klubu KW 04 (1928-1933). Był sześciokrotnym mistrzem Polski: w ósemce (1929-1932) i czwórce bez sternika (1930, 1931). Podczas mistrzostw Europy zdobył brązowy medal w ósemce (1929) i srebrny w czwórce bez sternika (1931). W czasie wojny był żołnierzem Armii Krajowej. Po odmowie podpisania niemieckiej listy narodowościowej ukrywał się pod nazwiskiem Jan Grzesik. Po zakończeniu kariery sportowej zdobył niezbędne uprawnienia instruktorskie (siatkówka, koszykówka, piłka ręczna) oraz dyplom trenera w koszykówce. Zmarł w Poznaniu 5 sierpnia 1971 roku.

KAZANECKA-BAJKA  MARIA (1955)

Olimpijka: Montreal 1976 r. (kajakarka)

Kajakarka, absolwentka zasadniczej szkoły zawodowej. Olimpijka z 1976 r. Już
w wieku piętnastu lat wykazywała nieprzeciętne uzdolnienia. Jako juniorka zdobyła wicemistrzostwo Europy w Wałczu (1973). W 1975 r. w Mistrzostwach Świata
w Belgradzie  wywalczyła brązowy medal, była także trzykrotnie finalistką MŚ (1977, Sofia: V m. K-4 500 m, VI m. K-2 500 m; 1978 Belgrad: VI m. K-4 500 m.) Na Igrzyskach Olimpijskich w Montrealu uzyskała VI lokatę na dystansie 500 m. W trakcie startów w mistrzostwach Polski zdobyła wiele medali. Za zasługi dla rozwoju sportu odznaczono ją Brązowym Krzyżem Zasługi (1987), Złotą Odznaką ZSSP "Start" i Złotą Odznaką KS "Posnania" (1983).

KAŹMIERCZAK  STANISŁAW (1950)

Olimpijczyk: Monachium 1972 r. (hokeista na trawie)

Ps. "Stasiu Rura", elektryk, czołowy hokeista na trawie "Warty" Poznań, sędzia międzynarodowy. Urodzony 5 marca 1950 r. w Poznaniu, absolwent Zasadniczej Szkoły Zawodowej HCP (1967, elektryk), hokeista poznańskiej "Warty" w latach 1963-1983 (podczas służby wojskowej 1969-1971 zawodnik "Grunwaldu"). W barwach swego macierzystego klubu zdobył 7 tytułów mistrza Polski na boiskach otwartych (1969, 1970, 1972, 1973, 1975, 1976, 1980) i 6 tytułów w hali (1969, 1971, 1973, 1975, 1976, 1982). Siedemdziesięciosiedmiokrotny reprezentant Polski (1969-1980), napastnik. Zdobył dla barw narodowych 28 bramek, trzykrotny uczestnik mistrzostw Europy (1970, 1974, 1978). Zasłużony Mistrz Sportu. Od 1986 roku - sędzia hokejowy, w 1993 roku uzyskał uprawnienia sędziego międzynarodowego.

KEGEL  MARIAN (1945 - 1972)

Olimpijczyk: Meksyk 1986 r. (kolarz)

Urodzony 25 maja 1945 r. w Poznaniu. Czołowy poznański kolarz szosowy lat sześćdziesiątych. Zawodnik "Lecha" Poznań i "Legii" Warszawa (w czasie służby wojskowej). Drużynowy mistrz Polski (1966), wielokrotny srebrny i brązowy medalista MP indywidualnie. Dwukrotny uczestnik mistrzostw świata, czterokrotny uczestnik Wyścigu Pokoju.  W 1968 roku w Meksyku podczas Igrzysk Olimpijskich reprezentował Polskę w wyścigu drużynowym i indywidualnym. Najlepszy polski kolarz w klasyfikacji PZKol i Challenge "PS" (1966). Zmarł w 1972 r. w Poznaniu.

KEMNITZ ELŻBIETA MAGDALENA (1985)

Olimpijka: Ateny 2004 r. (wioślarka)

Urodziła się 13 marca 1985 r. w Poznaniu. Sportem zainteresowała się w wieku szkolnym. Początkowo uprawiała koszykówkę, wioślarstwem wyczynowo zajęła się w 1999 r. Podstaw uczyli ją Tomasz Czaplejewicz i Mariola Abrahamczyk. Od 2000 r. jej trenerem został Przemysław Abrahamczyk. Pierwszy raz wystartowała VI Ogólnopolskiej Spartakiadzie Młodzieży w 2000 r. w dwójce bez sterniczki. W kategorii juniorek wywalczyła trzy tytuły mistrzyni Polski. Dwukrotnie występowała na mistrzostwach świata juniorek: w 2002 r. (w Trokach) i w 2003 r. (w Atenach), plasując się na 6. pozycji w czwórce podwójnej. Od 2004 r. rywalizowała w kategorii seniorek w jedynkach wagi lekkiej i dwójkach podwójnych. Jako seniorka była pięciokrotną wicemistrzynią kraju w latach 2004-2006 (w jedynce i czwórce podwójnej). W 2004 r. na Igrzyskach Olimpijskich w Atenach zajęła VI miejsce. W tym samym roku zdobyła też tytuł akademickiej wicemistrzyni świata w Brie (we Francji). Natomiast w Mistrzostwach Świata w Japonii w 2005 r. uzyskała V lokatę w dwójce podwójnej. W 2006 r. we Francji wywalczyła tytuł akademickiej mistrzyni Europy
w konkurencji dwójek podwójnych w kategorii lekkiej. Na Mistrzostwach Świata zdobyła łącznie 3 krążki (złoto oraz dwa srebra), a na Mistrzostwach Europy 3 srebra. Przez wiele lat reprezentowała barwy Posnanii Poznań, od 2012 r. związana jest z LOTTO-Bydgostia Bydgoszcz.

KIJEWSKI  EUGENIUSZ (1955)

Olimpijczyk: Moskwa 1980 r. (koszykarz)

Urodzony 25 czerwca 1955 r. w Poznaniu. Absolwent miejscowej Akademii Wychowania Fizycznego, gdzie zdobył uprawnienia trenerskie. Koszykarz klubów "Warta" Poznań i "Lech" Poznań. Występował na pozycji rozgrywającego, wyróżniał się dobrą skutecznością. W reprezentacji Polski rozegrał 220 spotkań, zdobywając 3092 punkty. Olimpijczyk z Moskwy (1980). Po zakończeniu kariery wybitny szkoleniowiec. Trener reprezentacji Polski mężczyzn (1995-1998) i klubów ligowych.

KLIMASZEWSKI  ANDRZEJ  ALEKSANDER (1954)

Olimpijczyk: Moskwa 1980 r. (kajakarz)

Urodzony 26 listopada 1954 r. w Poznaniu. Absolwent poznańskiego Technikum Mechanicznego. Przez całą karierę kajakarz związany z  "Wartą" Poznań, czterokrotny mistrz kraju w kategorii K-2 500 m (1980) i K-2 10000 m (1980-1982). Trzykrotny srebrny (1978, 1979, 1981) i dwukrotnie brązowy (1977, 1983) medalista mistrzostw świata. Trzykrotnie otrzymał srebrny Medal za Wybitne Osiągnięcia Sportowe. Mieszka w Poznaniu.

KOBYLIŃSKI  ANDRZEJ  JÓZEF (1931 - 1990)

Olimpijczyk: Rzym 1960 r. (dżokej)

Urodzony 5 grudnia 1931 r. w Urbanowie (pod Nowym Tomyślem). Karierę jeździecką rozpoczął w 1950 r. w PSK Bielin Nowy. Stamtąd przeniósł się do PSO Sieraków, a następnie reprezentował barwy poznańskiego ZTKE, gdzie także ukończył kurs instruktorów jazdy konnej. Po likwidacji ośrodka PZJ w Poznaniu (1963) i wywiezieniu koni do CWKS Legia wycofał się na 6 lat z jeździectwa. Dwukrotny mistrz Polski: w ujeżdżeniu (1959) i WKKW (1961). Uczestnik Igrzysk Olimpijskich w Rzymie (1960). Dwukrotny uczestnik Pucharu Narodów w skokach oraz m. in. Mistrzostw Europy w 1959 roku, gdzie w drużynie WKKW zajął 4. miejsce. Po zakończeniu zawodniczej kariery zajął się pracą trenerską. Zmarł w Łobzie 6 kwietnia 1990 r.

KOPRON MALWINA (1994)

Olimpijka: Rio 2016 r. (lekkoatletyka)

Urodzona w 1994 roku lekkoatletka specjalizująca się w rzucie młotem. Reprezentuje Organizację Środowiskową AZS Poznań.

W swojej karierze juniorskiej zdobywała srebro podczas Mistrzostw Świata juniorów młodszych w 2011 roku (Lille). Z kolei w 2015 roku podczas Młodzieżowych Mistrzostw Europy w Talinnie wywalczyła brąz. W br. pobiła swój rekord życiowy rzucając młotem na odległość 72,74 m. Na Igrzyskach Olimpijskich w Rio zajęła 15 miejsce.

KORCZ  ALEKSANDER (1975)

Olimpijczyk: Sydney 2000 r. (hokeista na trawie)

Ps. "Owca". Urodzony 14 maja 1975 r. w Warszawie, absolwent Technikum Gastronomicznego w Poznaniu (1997, technolog żywienia), hokeista na trawie poznańskiego "Grunwaldu", z którym czterokrotnie zdobył tytuł mistrza Polski na boiskach otwartych (1996, 1997, 1999, 2000) oraz brązowy medal w Pucharze Europy Zdobywców Pucharów (1997). Członek młodzieżowej reprezentacji Polski, która wywalczyła w Lucernie (1996) tytuł mistrza Europy w hali. Trzydziestosiedmiokrotny reprezentant Polski (1997-2000). Zdobył dla barw narodowych 3 bramki. W 2001 r. wyjechał do Australii, gdzie do dzisiaj mieszka.

KORCZ  GRZEGORZ  HENRYK (1946)

Olimpijczyk: Meksyk 1968 r. (koszykarz)

Urodzony 9 maja 1946 r. w Środzie Wielkopolskiej. Ukończył WSWF we Wrocławiu. Koszykarz grający w AZS Poznań, "Śląsku" Wrocław, "Legii" Warszawa i klubach francuskich. Dynamiczny skrzydłowy, obdarzony dobrym rzutem. W reprezentacji wystąpił 196 razy, zdobywając 1471 punkty. Czterokrotny uczestnik mistrzostw Europy (w 1967 roku - trzecie miejsce). Dwukrotny członek kadry olimpijskiej (1968, 1972). Odznaczony dwukrotnie brązowym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe. Mieszka we Francji.

KOTOWICZ  GRZEGORZ  LEON (1973)

Olimpijczyk:  Barcelona 1992 r. (kajakarz)

Urodzony 6 sierpnia 1973 r. w Czechowicach-Dziedzicach, absolwent Technikum Górniczego i warszawskiej AWF. Kajakarz, reprezentant "Górnika - Rafinerii" Czechowice (1984-1994) i "Posnanii" Poznań (1995-2001), podopieczny trenerów Stanisława Łukasika, Andrzeja Kulczaka, Stanisława Biegasika i Michała Brzuchalskiego (kadra). Największe sukcesy odniósł wspólnie z Dariuszem Białkowskim. Siedemnastokrotny mistrz Polski: K-1 200 m (1997, 1998), K-1 500 m (1997, 1998, 1999, 2000, 2001), K-1 10000 m (1993), K-2 200 m (1997), K-2 1000 m (1997, 1998, 2000), K-4 500 m (2000). Siedmiokrotny medalista MŚ: 1994 Meksyk II m. (K-4 1000 m), z Piotrem Markiewiczem, Markiem Witkowskim i Adamem Wysockim; 1995 Duisburg III m. (K-4 500 m), z Grzegorzem Kaletą, Markiem Witkowskim i Dariuszem Białkowskim, III m. (K-2 1000 m) z Dariuszem Białkowskim; 1997 Dartmouth 2 m. (K-1 500 m i K-1 200 m), III m. (K-2 1000 m) z Dariuszem Białkowskim; 1999 Mediolan III m. (K-1 500 m). Mistrz Europy z 1999 r. z Zagrzebia (K-4 1000 m, partnerzy: A. Seroczyński, M. Witkowski, D. Białkowski). Pięciokrotny srebrny medalista ME: 1997 Płowdiw (K-1 500 m i 1000 m, K-2 1000 m, z D. Białkowskim., K-4 200 m) i 1999 Zagrzeb (K-1 500 m). Na Igrzyskach Olimpijskich w Barcelonie w 1992 w wyścigu jedynek na 500 m  odpadł z rywalizacji w półfinale; w wyścigu dwójek na1000 m wraz z D. Białkowskim zdobył brązowy medal. Na Igrzyskach Olimpijskichw Atlancie 1996 w wyścigu  dwójek na 1000 m zdobył IV m. Na Igrzyskach Olimpijskich w Sydney 2000 r. w wyścigu jedynek na 500 m  zajął IX m.,  w czwórce na 1000 m wraz z partnerami zdobył brązowy medal. Jest nauczycielem w Szkole Mistrzostwa Sportowego w Czechowicach-Dziedzicach, Przewodniczącym Rady Zawodniczej PKOl, od 2005 r. członkiem zarządu PZK.

KOZŁOWSKA-TOMASIAK  BOGUSŁAWA (1952)

Olimpijka: Montreal 1976 r. (wioślarka)

Wioślarka, olimpijka z 1976 i 1980 r. - urodziła się w 11 października 1952 r. W szkole podstawowej uprawiała koszykówkę i piłkę ręczną, a wrotkarstwo i łyżwiarstwo figurowe w RKS "San". Wioślarstwo sportowe zaczęła uprawiać od 1968 r. pod kierunkiem Mieczysława Tuliszki. Była siedmiokrotną mistrzynią Polski w czwórkach ze sterniczką i ósemkach oraz sześciokrotną wicemistrzynią kraju, w tym dwukrotnie w dwójce bez sterniczki. Wielokrotnie z powodzeniem reprezentowała Polskę. Na mistrzostwach Europy w 1973 r. w konkurencji czwórek wywalczyła brązowy medal. W 1974 r. na Mistrzostwach Świata w Lucernie zajęła V miejsce w konkurencji czwórek. Na Igrzyskach Olimpijskich w Montrealu w roku 1976 uzyskała VII miejsce w ósemce, natomiast na Igrzyskach w Moskwie w 1980 r. w biegu czwórek podwójnych uplasowała się na 5. pozycji. Ukończyła Akademię Wychowania Fizycznego w Poznaniu, gdzie uzyskała dyplom trenera II klasy z zakresu wioślarstwa. W sekcji wioślarskiej KS "Posnania" pracowała przez 5 lat. Za działalność w sporcie otrzymała Honorową Odznakę Miasta Poznania, odznakę honorową "Za Zasługi w Rozwoju Województwa Poznańskiego" i Złotą Odznakę KS "Posnania".

KOZŁOWSKI  MARIAN (1915 - 1943)

Olimpijczyk: Berlin 1936 r. (kajakarz)

Urodzony 6 czerwca 1915 r. w Poznaniu, gdzie rozpoczął kajakarską karierę w barwach miejscowej "Surmy". Reprezentował kraj podczas Igrzysk Olimpijskich w Berlinie w 1936 roku, gdzie zajął 11 miejsce w wyścigu kajakowych dwójek na 10000 metrów.

W czasie II wojny światowej został wywieziony na roboty przymusowe na terytorium Trzeciej Rzeszy, gdzie zginął podczas jednego z bombardowań alianckich w 1943 roku.

KRAMER  BOGDAN (1944)

Olimpijczyk: Moskwa 1980 r. (żeglarz)

Urodzony 18 kwietnia 1944 r. w Kiekrzu. Zawodnik klubów HKS Kiekrz, LKS Kiekrz, JKW Poznań. Wyróżniający się na świecie bojerowiec i żeglarz w klasie Tornado. Występował także w kategoriach: Słonka, Omega, Hornet, FD, Finn, 470. Mistrz świata w bojerach (1978). Trzykrotnie złoty, raz srebrny i dwukrotnie brązowy medalista mistrzostw Europy w bojerach. Uczestnik Igrzysk Olimpijskich w Moskwie (1980). Wielokrotnie nagradzany Medalami za Wybitne Osiągnięcia Sportowe. Po zakończeniu kariery działacz poznańskich klubów.

KRENZ - MIKOŁAJCZAK JAN STANISŁAW (1907 - 2002)

Olimpijczyk: Los Angeles 1932 r. (wioślarz)

Urodził się 30 marca 1907 r. w Poznaniu. Absolwent Gimnazjum Matematyczno-Przyrodniczego im. Bergera w Poznaniu i Państwowej Szkoły Budownictwa w Poznaniu. Pomimo nie najlepszych warunków fizycznych (172 cm, 68 kg) zaczął uprawiać wioślarstwo. Trenował w barwach takich klubów jak: AZS, "Surma", Jachtklub Wielkopolski. Największe jednak sukcesy osiągnął reprezentując KW 04 Poznań. Dziewięć razy był  mistrzem Polski. Trzykrotnie zdobywał medale na mistrzostwach Europy: srebrny (Bydgoszcz, 1929) w konkurencji dwójka bez sternika, złoty (Liege, 1930) i srebrny (Paryż, 1931) w konkurencji czwórka bez sternika. Największym jego sukcesem było zdobycie brązowego medalu na Igrzyskach Olimpijskich 1932 r., tym bardziej, że Polska osada nie należała do faworytów. Osiągnięcie biało-czerwonych uznano za niespodziankę zawodów.

Od 1938 r. pracował jako technik w magistracie. W czasie wojny w 1943 r. został wywieziony na budowę niemieckiej linii obrony (Witebsk, Orsza, Smoleńsk). Podczas odwrotu został "przejęty" przez Armię Czerwoną i wywieziony do obozu pracy pod Leningradem (1944-1946). W 1946 r. uciekł  z transportu jenieckiego. Po zakończeniu zawieruchy wojennej zamieszkał w Poznaniu, skończył studia i zajął się pracami przy odbudowie i rozbudowie Poznania, Leszna, Jarocina oraz Katowic. Pracował też społecznie w klubach KW 04 (1950-1959), AZS (1959-1970) i w "Trytonie" (1970-1973), ucząc wioślarstwa młodych zawodników.

Przez wiele lat zapomniany, został zaproszony na jubileusz PKOl do Teatru Wielkiego w Warszawie, w 1999 r. W trakcie uroczystości 80-lecia PKOl został udekorowany olimpijskim medalem za zasługi  przez samego prezydenta MKOl, Juana Antonio Samarancha. Kawaler Krzyża Komandorskiego OOP (1999). Wyróżniony Wielką Honorową Nagrodą Sportową PUWFiPW (1930) za zdobycie tytułu mistrza Europy w dwójce bez sternika (pierwszy raz w historii polskiego wioślarstwa). "Honorowy Członek PZTW" (1999).

Do końca życia utrzymał znakomitą kondycję fizyczną i psychiczną. W wieku 70. lat wspinał się wraz z synem na Żółtą Turnię w Tatrach, a zbliżając się do 90. roku życia (w łodzi jako szlakowy) popłynął wraz z kolegami parę kilometrów Wartą. Zmarł w Poznaniu 15 grudnia 2002 r.

KRÜGER  JAROGNIEW (1946 - 2019) 

Olimpijczyk: Moskwa 1980 r. (żeglarz)

Urodzony 23 listopada 1946 r. w Poznaniu. Ukończył miejscową AWF. Żeglarz, przez całą karierę związany z JKW Poznań. Przez długi okres czasu pływał w klasie Finn, potem partner Bogdana Kramera w Tornado, z którym zdobył mistrzostwo Polski. Olimpijczyk z Moskwy (1980). Mieszka w Poznaniu.

KRUŚ  MAREK (1952)

Olimpijczyk: Monachium 1972 r. (hokeista na trawie)

Ps. "Koń", mechanik samochodowy. Urodzony 23 czerwca 1952 r. w Opalenicy, absolwent Szkoły Samochodowej w Poznaniu (1968). Hokeista na trawie poznańskiego "Grunwaldu" i "Pocztowca". Karierę zawodniczą rozpoczął w dziesiątym roku życia. Od roku 1968 grał już w spotkaniach ligowych. Z zespołem "Grunwaldu" zdobył tytuł mistrza Polski w hali (1974). Od 1975 roku w "Pocztowcu", z którym zdobył 4 tytuły mistrza kraju na boiskach otwartych (1979, 1981-1983). 149 razy wystąpił w reprezentacji Polski (1971-1983), strzelając 31 bramek. Środkowy obrońca, skuteczny egzekutor karnych rzutów rożnych. Uczestnik mistrzostw świata (1975, 1978, 1982) i Europy (1974, 1978, 1983). Najskuteczniejszy strzelec ligi i zdobywca "Złotej Laski" (1979, 1981). Zasłużony Mistrz Sportu. Od 1994 roku I-ligowy sędzia hokeja na trawie.

KUBACZYK ROBERT (1986)

Olimpijczyk: Pekin 2008 r., Londyn 2012 r., (lekkoatleta)

Urodzony 4 sierpnia 1986 r. w Wolsztynie. Sprinter, reprezentujący barwy klubu AZS Poznań. Medalista mistrzostw Polski seniorów w sztafecie 4x100 m w 2007 i 2008 r. Jego rekord życiowy na 100 m, ustanowiony w 2008 r., wynosi 10,39 s. Reprezentant Polski w sztafecie 4x100 m na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2008 w Pekinie oraz Londynie w 2012 r.

KUBIAK  EUGENIUSZ (1939 - 2024)

Olimpijczyk: Tokio 1964 r. (wioślarz)

Urodzony 25 maja 1939 r. w Poznaniu, absolwent miejscowego Technikum Ceramicznego (1957, technik ceramik). Wioślarz,  zawodnik PTW "Tryton" Poznań (1955-1959 i 1962-1968) oraz "Zawiszy" Bydgoszcz (1960-1961), podopieczny trenerów: Waleriana Chudzińskiego ("Tryton"), Jerzego Chudzińskiego ("Zawisza"), Teodora Kocerki (kadra) i Zdzisława Okupnika (okręg). W różnych regatach międzynarodowych odniósł w jedynkach ponad 50 zwycięstw. Dwunastokrotny mistrz Polski: w jedynce (1961, 1962, 1963, 1964, 1965, 1966, 1967) i w dwójce podwójnej (1960-1964). Uczestnik MŚ w jedynkach (1966 Bled - VIII m.) i finalista ME w jedynkach: 1963 Kopenhaga - V m., 1964 Amsterdam - V m., 1965 Duisburg - IV m. Na Igrzyskach Olimpijskich w Tokio (1964) zajął w jedynce III miejsce w III przedbiegu i III miejsce w III repasażu, na czym zakończył rywalizację. Zasłużony Mistrz Sportu.

KUBIAK  MARIUSZ (1958)

Olimpijczyk: Moskwa 1980 r. (hokeista na trawie)

Ps. "Kuba". Urodzony 6 czerwca 1958 r. w Gnieźnie, syn Czesława, olimpijczyka
z 1960 r. Absolwent Technikum Samochodowego w Poznaniu (1979) i tutejszej AWF (1983), gdzie otrzymał tytuł magistra wf i zdobył uprawnienia  trenera II klasy. Hokeista na trawie, jako junior w poznańskim "Grunwaldzie", w latach 1975-1984 zawodnik "Pocztowca", w którego barwach zdobył 4 tytuły mistrza Polski: na boiskach otwartych (1992, 1993) i w hali (1992,1993). Dwudziestosześciokrotny reprezentant Polski (1979-1982). Od jesieni 1994 roku do końca 1999 - trener reprezentacji Polski mężczyzn. Prowadził ją podczas Mistrzostw Świata w Utrechcie (1998), Mistrzostw Europy w Dublinie (1995) i Padwie (1999) oraz w turniejach eliminacyjno-kwalifikacyjnych w Cagliari (1996) i Kuala Lumpur (1997). Wraz z drużyną narodową wywalczył wicemistrzostwo Europy w hali w Slaglese (1999 - Dania). W plebiscycie "Expresu Poznańskiego" wybrany najlepszym trenerem Wielkopolski (1997). Od 2001 członek zarządu PZHT (przewodniczący Wydziału Szkolenia).

KUBIAK CZESŁAW (1932 - 1996)

Olimpijczyk: Rzym 1960 r. (hokeista na trawie)

Urodzony 25 marca 1932 r. w Gnieźnie. Karierę hokeisty rozpoczynał w miejscowym "Ogniwie". Podczas służby wojskowej grał w OWKS Wrocław (zdobył w 1954 r. tytuł mistrza Polski) i OWKS Poznań (od 1957 r. WKS "Grunwald" Poznań). Z OWKS Poznań był dwukrotnie mistrzem kraju (1955, 1966). Pięćdziesięciokrotny reprezentant Polski w latach 1954-1967 (środkowy obrońca), zdobył dla barw narodowych 4 bramki. Wspaniały kolega, opiekun młodzieży, Mistrz Sportu, ojciec olimpijczyka z Moskwy Mariusza Kubiaka i brat Kazimierza, trzydziestosześciokrotnego reprezentanta Polski. Zmarł w Poznaniu 11 lipca 1996 r.

KUDŁA MICHAŁ (1991)

Olimpijczyk: Rio 2016 r (kajakarstwo)

Urodzony w 1991 roku kajkarz reprezentujący Klub Sportowy Posnania Poznań.

Swoje pierwsze medale na Mistrzostwach Świata i Mistrzostwach Europy Juniorów zdobył w 2009 roku (srebro w kanadyjce jedynce na 1000 m. - MŚ w Moskwie oraz  srebro w kanadyjce dwójce na 1000 m. i brąz w kanadyjce czwórce na 500 m. - ME w Poznaniu). Był również medalistą Akademickich Mistrzostw Świata oraz U 23. Na Igrzyskach Olimpijskich w Rio zajął dziewiąte miejsce wygrywając finał B - C2 1000 m.

KULCZYCKI  TADEUSZ (1948)

Olimpijczyk: Monachium 1972 r. (lekkoatleta)

Urodzony 1 stycznia 1948 r. w Nekli, pow. Września, ukończył poznańskie Technikum Mechanizacji Rolnictwa (1967) oraz Akademię Rolniczą i Akademię Wychowania Fizycznego w Poznaniu. Płotkarz poznańskiego "Orkana" (1965-1975), podopieczny trenera Leonarda Dobczyńskiego, był szesnastokrotnym reprezentantem Polski w meczach międzypaństwowych (1968-1974, 16 startów, 7 zwycięstw indywidualnych), trzykrotnym mistrzem kraju w biegu na 400 m ppł. (1969, 1971, 1972) i sześciokrotnym rekordzistą Polski na tym dystansie. Dwukrotny uczestnik mistrzostw Europy (1969, 1971), brał udział w Uniwersjadzie w Moskwie (1973), gdzie w biegu na 400 m był trzeci (50,54). Na IO w Monachium (1972) na 400 m ppł. zajął V m. w II półfinale. Przedsiębiorca. Żonaty, ma troje dzieci. Mieszka w Poznaniu.

KUNCEWICZ ELŻBIETA (1973)

Olimpijka: Sydney 2000 r. (wioślarka)

Wioślarka, olimpijka z 2000 roku. Urodziła się 14 marca 1973 r. w Łomży. Przygodę z wioślarstwem rozpoczęła wiosną 1986 r. na przystani Łomżyńskiego Towarzystwa Wioślarskiego. Wkrótce zaczęła pływać w konkurencji jedynek, a w 1991 r. została mistrzynią Polski juniorek. W 1993 r. zmieniła barwy klubowe. Została zawodniczką sekcji wioślarskiej KS "Posnania", który reprezentowała na torach regatowych do 2003 r. Jej trenerem był Przemysław Abrahamczyk. Zdobyła 17 tytułów mistrza Polski. Trzykrotnie brała udział w mistrzostwach świata seniorek w konkurencji dwójek podwójnych (wraz z I. Mokronowską): w 1998 r. w Kolonii dopłynęła na IV miejscu, rok później w St. Catherine zajęła miejsce XIII, a w 2001 r. w czwórce podwójnej zajęła VIII miejsce. W 2000 r. zakwalifikowała się do finału na Igrzyskach Olimpijskich w Sydney, kończąc występ na VIII miejscu. Za wyniki sportowe władze Klubu uhonorowały ją Złotą Odznaką KS "Posnania" (2001).

KUNZE  RYSZARD (1939)

Olimpijczyk: Rzym 1960 r. (szermierz)

Urodzony 12 grudnia 1939 r. w Wejherowie. Absolwent Technikum Budowlanego Taboru Kolejowego (1957) i WSWF w Poznaniu (1963). Florecista poznańskiej "Warty" (1953-1956). Wicemistrz kraju we florecie, zarówno indywidualnie (1966) jak i drużynowo (1967). Olimpijczyk z Rzymu (1960). Drużynowy srebrny medalista paryskich Mistrzostw Świata w 1965 roku. Po zakończeniu kariery sportowej zajął się pracą trenerską (szkoleniowiec "Warty" Poznań). Był działaczem i sędzią związkowym, członkiem zarządu PZS. Mistrz Sportu (1961). Mieszka do dziś w Poznaniu.

KURYŁŁOWICZ  STANISŁAW (1909 - 1945)

Olimpijczyk: Berlin 1936 r. (wioślarz)

Urodzony 6 czerwca 1909 r. w Wierdubje, pow. Grodno. Uczył się w Państwowym Gimnazjum Męskim im. Adama Mickiewicza w Grodnie, które ukończył, otrzymując  świadectwo dojrzałości w 1929 r. W tym samym roku wstąpił na Wydział Leśny SGGW. Studia jednak przerwał (1931). Był pracownikiem stołecznego AZS, odbył służbę wojskową (1932-1933), po czym przeniósł się (1933) na Wydział Rolniczo-Leśny UAM w Poznaniu. Studiował do jesieni 1937, po czym otrzymał posadę urzędnika w Centrali Rolników S.A. w Poznaniu, gdzie pracował do wybuchu wojny w 1939 r. Wioślarstwo zaczął uprawiać w końcu lat dwudziestych, reprezentując barwy stołecznego AZS i WTW (1929-1933), a w latach następnych (1934-1939) KW 04 i AZS Poznań. Był pięciokrotnym mistrzem Polski: w  dwójce ze sternikiem (1934, 1935, 1937, 1938) i w czwórce ze sternikiem (1936). Starty w mistrzostwach Europy rozpoczął w Lucernie (1934), gdzie wywalczył 4. miejsce w dwójce ze sternikiem (z Witoldem Leporowskim i Mieczysławem Bąclerem). Rok później w Berlinie, startując w tym samym składzie zdobył brązowy medal, a sukces ten powtórzył w Amsterdamie (1937), płynąc z Lechem Manitiusem i Mieczysławem Bąclerem. W innej osadzie startował na Igrzyskach Olimpijskich. Tuż  przed wojną Kuryłłowicz odniósł  jeszcze kilka sukcesów. M. in. (wraz z  Lechem Manitiusem i sternikiem Dobrzyckim) zdobył tytuł akademickiego mistrza świata w Paryżu (1937). Był w kadrze olimpijskiej i przygotowywał się do kolejnych igrzysk olimpijskich (1940). W kampanii wrześniowej 1939 walczył w stopniu kpr. pchor. w składzie 36. Pułku Piechoty. Po powrocie do Poznania uczestniczył w konspiracyjnym życiu muzycznym miasta. Zginął w czasie walk o Cytadelę poznańską 2 lutego 1945 r. (okolice ulicy Libelta).

LEPOROWSKI  WITALIS (1907 - 1978)

Olimpijczyk: Berlin 1936 r. (wioślarz)

Urodził się 14 kwietnia 1907 r. w Poznaniu, ukończył Miejską Szkołę Handlową. Reprezentant KW 04 Poznań, startował siedem razy na mistrzostwach Europy: w 1929 r. w Bydgoszczy, 1930 r. w Liege, 1931 r. w Paryżu, 1932 r. w Belgradzie, 1933 r. w Budapeszcie, 1934 r. w Lucernie, 1935 r. w Berlinie. Podczas Igrzysk Olimpijskich w Berlinie (1936) w czwórce ze sternikiem odpadł w repasażach. Zmarł 30 sierpnia 1978 r. w Poznaniu.

LERCZAK - JANISZEWSKA - SOBOTTA - NOWICKA BARBARA (1936 - 2000)

Olimpijka: Melbourne 1956 r. (lekkoatletka)

Historyk sztuki, czołowa sprinterka legendarnego polskiego Wunderteamu. Trzykrotna uczestniczka igrzysk olimpijskich (1956, 1960, 1964), brązowa medalistka w sztafecie 4x100 m (1960). Urodzona 4 grudnia 1936 r. w Poznaniu. Ukończyła tu liceum ogólnokształcące po czym studiowała na WSE w Sopocie, na UJ i na krakowskiej AWF. Trzydziestotrzykrotna reprezentantka Polski w meczach międzypaństwowych (1952-1964). Mistrzyni Europy (Sztokholm 1958) w biegu na 200 m. Zasłużona Mistrzyni Sportu, odznaczona między innymi złotym medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe i Krzyżem Kawalerskim OOP. Zmarła  21 listopada 2000 r.

LESIŃSKI  ZDZISŁAW (1921 - 2000)

Olimpijczyk: Helsinki 1952 r. (gimnastyk)

Urodzony 19 września 1921 r. w Poznaniu, absolwent Technikum Ekonomicznego, pianista i trener. Jako gimnastyk był zawodnikiem takich poznańskich klubów jak "Sokół" i HCP Poznań. Jego kariera sportowa rozpoczęła się w 1932 r. a zakończyła w 1956 r. Siedem razy zdobył tytuł mistrza Polski,  w następujących konkurencjach gimnastycznych: wielobój (1950), poręcze (1951, 1954), kółka (1950, 1951, 1952), drążek (1950). Po zakończeniu kariery sportowej został trenerem oraz przewodniczącym Rady Trenerów "Warty" Poznań (1973-1976). Był też działaczem Okręgowego Związku Gimnastycznego, sędzią klasy międzynarodowej. Mistrz Sportu (1957), został odznaczony m. in. Srebrnym Krzyżem Zasługi. Zmarł w Poznaniu 22 sierpnia 2000 r.

LINETTE MAGDALENA (1992)

Urodzona w 1992 roku tenisistka reprezentować będzie poznański tenis na kortach w Rio. 

Ma za sobą wiele sukcesów juniorskich, takich jak: wicemistrzostwo Europy do lat 14 w 2006 roku czy wygraną w turnieju o Puchar Prezesa Grunwaldu. W 2010 wygrała swój pierwszy turniej ITF. Od tego czasu, wygrała również 9 innych turniejów ITF. Regularnie startuje w turniejach WTA, także w Wielkich Szlemach. Reprezentuje również Polskę w Pucharze Federacji. Na Igrzyskach Olimpijskich w Rio występ zakończyła na pierwszej rundzie.

LUDWICZAK  WITALIS (1910 - 1988)

Olimpijczyk: Lake Placid 1932 r. (hokeista na lodzie)

Urodzony 20 kwietnia 1910 r. w Poznaniu, absolwent miejscowego gimnazjum im. Marii Magdaleny w 1929 r. i wydziału Prawno - Ekonomicznego Uniwersytetu Poznańskiego, gdzie otrzymał tytuł magistra prawa w 1933 r. Związał karierę zawodową właśnie z tą uczelnią. Wykładał jako profesor prawa cywilnego. Jeden z lepszych hokeistów lat trzydziestych, również wioślarz. Reprezentował takie kluby jak: AZS Poznań, "Pogoń" Katowice i "Lechia" Poznań. Razem z drużyną poznańskich akademików zdobył tytuł mistrza Polski w 1934 r. W barwach narodowych wystąpił 47 razy,  w latach 1931-1939, strzelając 3 bramki. Pięciokrotnie uczestniczył w mistrzostwach świata: 1933 - Praga, 1935 - Davos, 1937 - Londyn, 1938 - Praga, 1939 - Bazylea.

Uprawiał także wioślarstwo, uzyskując nawet tytuł mistrza Polski w czwórkach bez sternika (1933). Uczestniczył także w mistrzostwach Europy w tej dyscyplinie

Uczestniczył w kampanii wrześniowej 1939 r. Został jeńcem oflagu Woldenberg, gdzie uczestniczył w olimpiadzie obozowej, tam zorganizowanej (1944).

Po zakończeniu wojny został pracownikiem naukowym Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza. Był autorem ponad sześćdziesięciu prac naukowych z zakresu prawa. W 1955 r. był trenerem kadry narodowej hokeistów. Działacz sportu akademickiego. Wieloletni prezes klubu AZS Poznań.

Odznaczony m. in. Krzyżem Oficerskim i Kawalerskim OOP jak również Złotym Krzyżem Zasługi. Kawaler medalu Kalos Kagathos w 1985 r. Zmarł w Poznaniu 17

czerwca 1988 r.

ŁBIK  MAREK (1958)

Olimpijczyk: Moskwa 1980 r. (kajakarz)

Urodzony 30 stycznia 1958 r. w Poznaniu. Wieloletni kanadyjkarz "Warty" Poznań. Czołowy kajakarz świata, występował najpierw w parze z  Piotrem Pawłowskim, potem z Tomaszem Golaszem, ale największe sukcesy święcił z Markiem Dopierałą. Dwudziestoczterokrotny mistrz Polski w klasach: C-1 500 m, C-1 1000 m, C-1 10000 m, C-2 500 m, C-2 1000 m, C-2 10000 m. Dwukrotnie złoty, czterokrotnie srebrny i dwukrotnie brązowy medalista mistrzostw świata. Dwukrotny uczestnik igrzysk olimpijskich: Moskwa (1980) i Seul (1988). Podczas koreańskich Igrzysk, startując w parze z Markiem Dopierałą, wywalczył srebrny i brązowy medal olimpijski. Wielokrotnie odznaczany, m. in. Krzyżem Kawalerskim, złotym, srebrnym i brązowym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe. W 1987 r. w plebiscycie czytelników "Przeglądu Sportowego" został wraz ze swoim partnerem Markiem Dopierałą wybrany Najlepszym Sportowcem Polski. Po zakończeniu kariery związany z Poznaniem działacz  "Warty", PZK i PKOl. 1980. Uczestnik olimpiady: w Seulu (1988) wielokrotny członek kadry

ŁOPATKA  MIECZYSŁAW  EDWIN (1939)

Olimpijczyk: Rzym 1960 r. (koszykarz)

Urodzony 10 października 1939 r. w Drachowie (pod Gnieznem). Jeden z najwybitniejszych koszykarzy Polski i Europy lat sześćdziesiątych. Karierę rozpoczynał w gnieźnieńskim "Kolejarzu"  a kontynuował ją m. in. w "Lechu" Poznań. Dwukrotny mistrz Polski (1965, 1970) oraz trzykrotny medalista mistrzostw Starego Kontynentu: srebrny (1963, Wrocław) i brązowy (1965, Moskwa oraz 1967, Helsinki). Król strzelców Mistrzostw Świata w Montevideo (1967). Czterokrotny uczestnik igrzysk olimpijskich: Rzym (1960 - VII miejsce), Tokio (1964 - VI m.), Meksyk (1968 - VI m.) oraz Monachium (1972 - X m.).W sumie w barwach reprezentacji rozegrał 236 spotkań. Po zakończeniu kariery zawodniczej został szkoleniowcem. Także jako trener osiągnął wybitne wyniki, zdobywając z zespołem wrocławskiego "Śląska" 8 tytułów mistrza kraju. Był także trenerem we Francji i Belgii. Zasłużony Mistrz Sportu i Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej, odznaczony m.in. Srebrnym oraz Złotym Krzyżem Zasługi i medalami za wybitne osiągnięcia sportowe.

ŁÓJ  EWARYST  ANTONI (1912 - 1973)

Olimpijczyk: Berlin 1936 r. (koszykarz)

Urodził się 30 sierpnia 1912 r. w Strzelnie, gdzie ukończył gimnazjum i uzyskał zawód rzemieślnika. Był koszykarzem poznańskiego KPW i "Lecha". Zdobył 3 razy tytuł mistrza Polski, w latach 1936, 1939, 1946. Brązowy medalista Mistrzostw Europy w Kownie (1939). Reprezentował Polskę 23 razy (1935 - 1939), zdobywając 108 punktów. Zmarł 30 sierpnia 1978 r. w Poznaniu.

ŁUKOMSKA - OLEJNICZAK URSZULA WANDA (1926)

Olimpijczyk: Helsinki 1952 r. (gimnastyczka)

Urodzona 1 grudnia 1926 r. w Poznaniu, absolwentka szkoły średniej, instruktorka sportu. Gimnastyczka w klubie "Stal" Poznań w latach 1946-1954. Zdobyła tytuł mistrzyni Polski na równoważni oraz tytuł wicemistrzyni w wieloboju w 1947 r. Podczas Igrzysk Olimpijskich w Helsinkach (1952) w czwórboju indywidualnie zajęła 123 miejsce, natomiast w konkursie czwórboju drużynowo wraz z D. Horzonek, Z. Kowalczyk, U. Marcińczak, S. Moroń, H. Rakoczy, S. Reindl i B. Ślizowska zajęła 8 miejsce. Mistrzyni Sportu (1957). Działaczka sportowa.

ŁYCZBIŃSKA HANNA (1990)

Olimpijka: Rio 2016 r. (szermierka)

Urodzona w 1990 roku florecistka reprezentująca Klub Uczelniany AZS UAM Poznań.

Czołowa zawodniczka w Europie. W sezonie 2014/15 uplasowała się na 1. miejscu, natomiast w sezonie 2015/2016 na 2. miejscu.

Hanna Łyczbińska była jedyną florecistką reprezentującą Polskę podczas Igrzysk Olimpijskich w Rio de Janeiro. Przegrała w ćwierćfinale z późniejszą srebrną medalistką Elisą di Francisce.

MAJCHRZAK KACPER (1992)

Olimpijczyk: Londyn 2012 r. Rio 2016 r. (pływak)

Urodzony w 1992 roku pływak reprezentujący Klub Sportowy Warta Poznań.

Kacper mimo swojego młodego wieku był już uczestnikiem Igrzysk Olimpijskich w Londynie. Obecnie znajduje się w bardzo dobrej formie gdyż w maju br. został mistrzem Polski na 200 m. stylem dowolnym pobijając wieloletni rekord Pawła Korzeniowskiego. Podczas Mistrzostw Polski w pływaniu, które odbyły się w Szczecinie zdobył także tytuł mistrzowski na 100 m. stylem dowolnym.

W Rio poznański pływak startował w 3 konkurencjach: 200 m. stylem dowolnym (kwalifikacja zdobyta podczas Mistrzostw Europy w Londynie), sztafeta pływacka 4 x 200 m. oraz sztafeta 4 x 100 m (kwalifikacja zdobyta podczas Mistrzostw Świata w Kazaniu 2015).   Indywidualnie na 200 m stylem dowolnym zajął 4. miejsce w półfinale, sztafeta 4 x 100 m - 12. miejsce w eliminacjach.

MAJCHRZYCKI  WALTER  WITOLD (1909 - 1993)

Olimpijczyk: Amsterdam 1928 r. (bokser)

Urodzony 4 lutego 1909 r. w Berlinie, ukończył w Poznaniu szkołę średnią, gdzie po raz pierwszy zetknął się z pięściarstwem. Reprezentował barwy miejscowych klubów w tym: "Wielkopolski Klub Bokserski" (1924-1925), "Warta" (1926-1935), "Sokół" (1937-1939). W  karierze sportowej (1924-1935) stoczył 219 walk. 13 razy reprezentował Polskę w meczach międzypaństwowych (1928 - 1935), odnosząc 9 zwycięstw. Siedmiokrotnie  sięgnął po tytuł indywidualnego  mistrza Polski: w wadze lekkiej (1926, 1928) i w wadze średniej (1929-1931, 1934, 1935). Pięciokrotny drużynowy mistrz kraju w barwach poznańskiej "Warty" (1927, 1930, 1932/33, 1933/34, 1934/35).  Trzykrotny uczestnik mistrzostw Europy, w tym dwukrotny srebrny medalista: 1930 (Budapeszt) i 1934 (także Budapeszt).

Uczestnik kampanii wrześniowej 1939 roku, dostał się do niewoli niemieckiej i do końca wojny przebywał w obozach jenieckich. Po wyzwoleniu służył w II Korpusie, gdzie zaczął organizować zgrupowania bokserskie jak również treningi i zawody.

Gdy powrócił do kraju w 1947 r., został trenerem w poznańskim klubie "Warta". Brał również udział w szkoleniu centralnym, przygotowując przyszłych olimpijczyków do występu na IO w Helsinkach. Prowadził zajęcia praktyczne oraz teoretyczne na kursach trenerskich i instruktorskich w WSWF w Poznaniu (1952-1959). Trenował także zawodników z innych krajów: Finlandii i Turcji. W kraju szkolił w takich klubach jak: "Olimpia" Poznań, "Stal" Stalowa Wola, "Widzew" Łódź, "Budowlani" Poznań. Napisał podręcznik "Szkolenie boksu na szczeblu podstawowym", który ukazał się również  w Turcji.

Zasłużony działacz kultury fizycznej. Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi. Laureat nagrody im. A. Rekszy (1987), wraz z Henrykiem Chmielewskim. Zmarł 4 grudnia 1993 r. w Poznaniu, gdzie został pochowany.

MAŁEK  PAWEŁ (1933)

Olimpijczyk: Meksyk 1968 r. (strzelec)

Urodzony 11 maja 1933 r. w miejscowości Wał-Ruda, absolwent szkoły średniej, major Wojska Polskiego, strzelec "Grunwaldu" Poznań (1963-1982), specjalizujący się w strzelaniu z pistoletu. Czterokrotny mistrz Polski: pistolet wojskowy 25 m (1967, 1970, 1974) i pistolet dowolny (1974). Na arenie międzynarodowej zdobył brązowy medal na  Mistrzostwach Świata w 1970 r. w Phoenix (pistolet dowolny, 60 strzałów druż.). Był także dwukrotnym mistrzem Europy: w 1971 r. (Most Mezibori, pistolet pneumatyczny 40 strzałów druż.) i w 1974 r. (Enschede, pistolet pneumatyczny 40 strzałów ind.). Ponadto był czterokrotnym medalistą ME: srebrny medal zdobył w 1974 r. w Enschede (pistolet pneumatyczny 40 strzałów druż.), w 1976 r. w Paryżu (pistolet pneumatyczny 40 strzałów druż.), a brązowy w 1973 r. w Linzu (pistolet pneumatyczny 40 strzałów druż.) i w 1975 r. w Londynie (pistolet pneumatyczny 40 strzałów druż.). Olimpijczyk z Meksyku (1968), zdobył tam 5 m. (pistolet dowolny 60 strzałów, 50 m). Mistrz Sportu. Mieszka w Poznaniu, gdzie przez wiele lat był kierownikiem sekcji strzeleckiej WKS "Grunwald".

MARCHLIK  RYSZARD (1939 - 2015) 

Olimpijczyk: Rzym 1960 r. (kajakarz)

Urodzony 3 listopada 1939 r. w Chełmnie. Zawodnik m. in. sekcji kajakarskiej "Warty" Poznań (1954-1970). Osiemnastokrotny mistrz Polski. Trzykrotny olimpijczyk: Rzym (1960),Tokio (1964), Meksyk (1968). Absolwent Technikum Samochodowego w Szczecinie (1959) i poznańskiej AWF (1970), gdzie otrzymał tytuł magistra wychowania fizycznego i uprawnienia trenera II klasy (następnie I klasy). Jeden z najwybitniejszych polskich szkoleniowców (był trenerem kadry narodowej juniorów i seniorów, a także trenerem olimpijskim w latach 1972-1983). Zasłużony jako założyciel i trener w ośrodku szkolenia juniorów PZK w Poznaniu. Także Zasłużony Mistrz Sportu, odznaczony m. in. Srebrnym Krzyżem Zasługi i Brązowym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe. Mieszka w Niemczech (Bochum).

MARCINKOWSKI  DARIUSZ (1975)

Olimpijczyk: Sydney 2000 r. (hokeista na trawie)

Ps. "Wiśnia". Urodzony 11 stycznia 1975 r. w Środzie Wlkp. w bardzo usportowionej rodzinie, syn Jerzego (hokeista) i Marii Pacyńskiej (lekkoatletka). Absolwent Liceum Ogólnokształcącego w Kórniku (1994). Wychowanek "Polonii" Środa Wlkp., z którą zdobył brązowy medal mistrzostw Polski (1997) oraz tytuł wicemistrza Polski (2000) na boiskach otwartych. W czasie pełnienia służby wojskowej (1998-2000) grał w WKS "Grunwald", zdobywając z tym klubem tytuł mistrza (1999) i wicemistrza (1998) Polski. Pięćdziesięciokrotny reprezentant Polski (1997-2000), strzelec 2 bramek. Pomocnik, ambitny i pracowity, dobrze rozumiejący grę partnerów. Wielki pasjonat hokeja.

MASZTAK KAMIL (1984)

Olimpijczyk: Pekin 2008 r., Londyn 2012 r. (lekkoatleta)

Urodzony 16 lipca 1984 r. Lekkoatleta - sprinter. Zawodnik klubu AZS-AWF Poznań. Do dotychczasowych jego sukcesów można zaliczyć głównie II miejsce w Pucharze Europy w sztafecie 4x100 m (2008 r.). Był rezerwowym reprezentacyjnej sztafety podczas Mistrzostw Świata w Osace (2007). Zakwalifikował się do polskiej reprezentacji sztafety 4x100 m na Igrzyska Olimpijskie w Pekinie (2008 r.) oraz w Londynie (2012 r.). Zdobywał medale podczas Uniwersjady w Belgradzie (2009) - srebro w sztafecie 4 x 100 m, Mistrzostwach Świata Wojskowych w Sofii (2009) - srebro w sztafecie 4 x 100 m, Światowych Igrzyskach Wojskowych w Rio de Janeiro (2011) - srebro w sztafecie 4 x 100 m. Medalista mistrzostw Polski oraz halowych mistrzostw Polski, uczestnik imprez międzynarodowych.

MATKOWSKA IWONA (1982)

Olimpijka: Rio 2016 r. (zapaśniczka)

Urodzona w 1982 roku zapaśniczka reprezentująca barwy WKS Grunwald Poznań.

Iwona Matkowska zdobyła wiele medali podczas ważnych zapaśniczych imprez. Jest pięciokrotną medalistką Mistrzostw Europy (1x złoto, 1x srebro, 3x złoto), dwukrotną medalistką Mistrzostw Świata (brąz w 2006 roku w Guanghzou i srebro w 2014 roku w Taszkiencie). Dodatkowo zapaśniczka Grunwaldu dwukrotnie wywalczyła złoty medal Wojskowych Mistrzostw Świata. Na Igrzyskach Olimpijskich w Rio odpadła w ćwierćfinale.

MATŁOKA  MARIAN (1918 - 1986)

Olimpijczyk: Londyn 1948 r. (kajakarz)

Urodzony 3 listopada 1918 r. w Nowym Karminie koło Pleszewa. Swoją całą kajakarską karierę związał ze stolicą Wielkopolski, reprezentując barwy kilku poznańskich klubów (KK 28, "Surma" i "Ogniwo"). Trzynastokrotny mistrz Polski w konkurencji dwójek i czwórek. Po zakończeniu kariery sportowej zaangażował się w rozwój kajakarstwa na Pomorzu Zachodnim. Założyciel sekcji kajakarskiej WTS "Orzeł" w Wałczu. Zasłużony Mistrz Sportu i Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej, odznaczony m. in. Srebrnym Krzyżem Zasługi. Zmarł 8 listopada 1986 r. w Wałczu.

MATUSZYŃSKI  WŁODZIMIERZ (1948)

Olimpijczyk: Monachium 1972 r. (hokeista na trawie)

Ps. "Czarli", geodeta, trener. Urodzony 8 sierpnia 1948 r. w Poznaniu, absolwent poznańskiego Technikum Geodezyjno-Drogowego (1968). Hokeista poznańskich klubów "Grunwald" i "Pocztowiec", z którymi zdobył 5 tytułów mistrza Polski (1976 i 1979
z "Grunwaldem", 1981-1983 z "Pocztowcem"). Sześćdziesięciosześciokrotny reprezentant kraju (1971-1980). Pomocnik, zdobywca 4. bramek dla drużyny narodowej. Uczestnik Mistrzostw Europy (1974) i Świata (1975). Po zakończeniu kariery zawodniczej trener
(m. in. przez 3 sezony, 1984-1987, w "Pocztowcu") i działacz. Od 1992 r. członek Zarządu PZHT (prezydium, skarbnik), kierownik reprezentacji Polski (1994-1999). Zasłużony Mistrz Sportu.

MATYSIAK  ANDRZEJ  MARIAN (1948)

Olimpijczyk: Monachium 1972 r. (kajakarz)

Urodzony  23 stycznia 1948 r. w Poznaniu. Ukończył miejscową AWF. Kajakarz klubów: "Energetyk" Poznań, "Warta" Poznań. Ośmiokrotny mistrz kraju w różnych kategoriach. Pięciokrotny finalista mistrzostw świata, z których dwukrotnie wrócił
z brązowym medalem. Uczestnik Igrzysk Olimpijskich w Monachium (1972) i rezerwowy w czasie IO w Montrealu (1976). Po zakończeniu kariery trener młodzieży.

MICAŁ  ROMAN (1939)

Olimpijczyk: Rzym 1960 r. (hokeista na trawie)

Urodzony 16 stycznia 1939 r. w Zwięczycy k. Rzeszowa, absolwent Zasadniczej Szkoły Zawodowej w Gliwicach (mechanik). Karierę zawodniczą rozpoczął w "Piaście" Gliwice (1955), już jako 16-latek występując w drużynie seniorów, i kontynuował ją w AZS AWF Katowice (1959-1974). W czasie służby wojskowej grał w WKS "Grunwald" (1959-1961). W 1974 r. powrócił do macierzystego klubu i do 1978 r. grał w "Piaście". Trzydziestosześciokrotny reprezentant Polski (pomocnik, podstawowy rozgrywający drużyny narodowej w latach 1958-1966), zdobywca 1 bramki. Po zakończeniu czynnej kariery zawodniczej był trenerem i przez 20 lat sędzią hokejowym. Zasłużony Mistrz Sportu (1974), odznaczony m. in. Brązowym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe.

MICHALAK-BIAŁKOWSKA ANETA (1977)

Olimpijka: Sydney 2000 r., Ateny 2004 r. (kajakarka)

Kajakarka Posnanii Poznań, olimpijka z 2000 i 2004 r. Urodzona 6 sierpnia 1977 r. w Poznaniu. Ukończyła liceum ogólnokształcące - Szkołę Mistrzostwa Sportowego w Poznaniu - w 1996 r. oraz Policealne Studium Kosmetyczne w Poznaniu w 2006 r. W tym samym roku podjęła studia w Wyższej Szkole Logistyki w Poznaniu. Od 1998 r. trenuje kajakarstwo w KS "Posnania" pod okiem trenerów Ryszarda Oborskiego, Olgierda Światowiaka, Piotra Lewandowicza i Tomasza Kryka (od 2005 r.). Do kadry narodowej została włączona w 1994 r. Jej największymi osiągnięciami sportowymi są tytuły mistrzyni świata (2002) i mistrzyni Europy seniorek (2005). W latach 1995-2005 zdobyła 8 medali mistrzostw świata. Na mistrzostwach świata seniorek uzyskała dwa brązowe medale w Mediolanie (1999), srebrne w Poznaniu (2001), Gainesville (2003) i Zagrzebiu (2005) oraz brązowe w Gainesville (2003) i Zagrzebiu (2005). W startach w mistrzostwach Europy zdobyła srebrne (2002 i 2001) i brązowe (2002) medale. Za sukcesy sportowe otrzymała Brązowy Krzyż Zasługi (2002) i Złotą Odznakę KS "Posnania" (2002).

MICHALIK MONIKA (1980)

Olimpijka: Pekin 2008 r., Londyn 2012 r., Rio 2016 r. (zapaśniczka)

Urodzona w 1980 roku zapaśniczka reprezentująca WKS Grunwald Poznań.

Polskę reprezentowała już podczas Olimpiad w Pekinie i w Londynie. Największy sukces odniosła w Rio, w kategorii do 63 kg zdobyła brązowy medal. Jest bardzo doświadczoną zapaśniczką, która jest wielokrotną medalistką Mistrzostw Polski (14 tytułów mistrzowskich w kilku kategoriach wagowych). Kilkukrotnie zdobywała medale podczas Mistrzostw Świata (raz jako juniorka, dwa razy w Wojskowych Mistrzostwach Świata), a także dziesięciokrotnie medale Mistrzostw Europy. Dodatkowo cztery razy zdobywała medale w Golden Grand Prix).

MIELCARSKI  GRZEGORZ  MICHAŁ (1971)

Olimpijczyk: Barcelona 1992 r. (piłkarz nożny)

Urodzony 19 marca 1971 r. w Chełmnie nad Wisłą, absolwent Technikum Mechanicznego. Piłkarz - napastnik, wychowanek "Orła" Chełmno 1986-1987, zawodnik "Polonii" Bydgoszcz (1987-1989), "Olimpii" Poznań (1989-1994), szwajcarskiego "Servette" Genewa (1993), "Górnika" Zabrze, "Widzewa" Łódź, portugalskiego FC Porto (1995-1999), w którego barwach zdobył 4 tytuły mistrza Portugalii (1996-1999) i puchar Portugalii (1998), UD Salamanca (1999-2000), szczecińskiej "Pogoni" (2000-2001), AEK Ateny oraz "Amiki" Wronki (2002-2004). Dziesięciokrotny reprezentant Polski, zdobywca jednego gola. Debiutował w meczu ze Szwecją (1991), zakończył grę w drużynie narodowej w spotkaniu z Chorwacją (1998). Podczas Igrzysk Olimpijskich w Barcelonie 1992 wraz z drużyną zdobył srebrny medal, po porażce w finale Hiszpanią, 2:3. Żonaty.

JAN MIELNICZAK (1954 - 2016)

hokeista na trawie, olimpijczyk z 1980 r.

Urodził się 11 grudnia 1954 r. w Poznaniu. Hokej na trawie zaczął uprawiać w 1966 r. w klubie "Grunwald" Poznań, w którego barwach występował do 1974 r. Następnie był zawodnikiem "Pocztowca" Poznań. Był pięć razy mistrzem Polski na boiskach otwartych (1979, 1981, 1982, 1983, 1988) i raz w hali (1981). Należał do najskuteczniejszych napastników ekstraklasy. W latach 1983 - 1985 i w 1988 r. zdobył "Złotą Laskę" Polskiego Związku Hokeja na Trawie i czasopisma "Sport". W latach 1973 - 1982 w reprezentacji Polski rozegrał 57 meczów. W 1980 r. startował w igrzyskach olimpijskich w Moskwie, na których reprezentacja Polski zajęła czwarte miejsce. Karierę sportową zakończył w 1988 r. Zmarł 13 sierpnia 2016 r. w Poznaniu.

MICHALSKA- PŁOTKOWIAK JULIA (1985)

Olimpijka: Pekin 2008 r., Londyn 2012 r., (wioślarka)

Urodzona 21 lipca 1985 r. w Kozienicach, reprezentująca barwy Tryton Poznań. Podczas Igrzysk Olimpijskich w Pekinie zajęła VI miejsce w konkurencji jedynek, natomiast w Londynie wywalczyła brąz w parze z Magdaleną Fularczyk. Na Mistrzostwach świata zdobyła w 2007 roku VIII miejsce w konkurencji jedynek (2007), w 2009 r. w Poznaniu sięgnęła po brąz w dwójce, a rok później w Karapiro znowu mogła cieszyć się z trzeciego miejsca na podium w dwójce. W kwalifikacjach olimpijskich osiągnęła V miejsce w jedynkach (2004). Podczas zawodów Pucharu Świata zdobyła złoty medal w jedynkach wagi lekkiej (Poznań 2004), V miejsce w jedynkach (Poznań 2008)
i VI miejsce w jedynkach (Poznań 2006, Linz 2007, Amsterdam 2007, Lucerna 2007). Srebrna medalistka Mistrzostw Europy w Montemor-o-Velho (2010) w dwójce podwójnej. Dwukrotna medalistka młodzieżowych mistrzostw świata, zdobyła złoto (2006) i srebro (2005) w jedynkach. Mistrzyni świata juniorów w jedynkach (2003). Siedmiokrotna mistrzyni Polski, zdobyła I miejsce w jedynkach (2004, 2005, 2006, 2007) i dwójkach podwójnych (2006, 2007)  oraz II miejsce w dwójkach podwójnych (2005).

MIKUŁA  PIOTR (1976)

Olimpijczyk: Sydney 2000 r. (hokeista na trawie)

Ps. "Łapówka". Urodzony 7 czerwca 1976 r. w Gnieźnie. Absolwent miejscowego Zespołu Szkół Zawodowych (1995, mechanik urządzeń przemysłowych). Rozpoczął karierę w "Starcie" Gniezno. Od 1994 r. w poznańskim "Pocztowcu" (do roku 2000
i ponownie od jesieni 2002), w którego barwach zdobył dwa tytuły mistrza Polski na boiskach otwartych (1995, 1998) oraz cztery w hali (1995, 1996, 1998, 1999), a także brązowy medal w Halowym Pucharze Mistrzów Krajowych (Hamburg 1998) i w Pucharze Zdobywców Pucharów (Amsterdam 1999). Uczestnik mistrzostw Europy (1995, 1999)
i świata (1998). W turnieju przedolimpijskim w Osace podczas zwycięskiego meczu
z Wielką Brytanią zdobył dla Polski wszystkie 5 bramek. W reprezentacji rozegrał 126 spotkań i zdobył 48 bramek. W 2000 roku na liście FIH znalazł się wśród sześciu najlepszych hokeistów świata. W latach 2000-2002 był zawodnikiem klubów niemieckich i belgijskich.

MINICKA  (CIEŚLIK) GENOWEFA (1926 - 1992)

Olimpijka: Helsinki 1952 r. (lekkoatletka)

Urodzona 27 czerwca 1926 r. w Grudziądzu. Wszechstronna lekkoatletka, reprezentowała barwy klubów ze stolicy Wielkopolski: "Odzieżowca" (1947-1948), "Włókniarza-Lechii" (1949), "Budowlanych" (1952-1953 i 1956) oraz "Olimpii" (1959-1966). Dwunastokrotnie zdobywała tytuł mistrzyni Polski w wielu dyscyplinach lekkoatletycznych (ośmiokrotna rekordzistka kraju). Dwukrotna uczestniczka igrzysk olimpijskich: w Helsinkach (1952) i w Melbourne (1956). Poza tym brała udział w akademickich mistrzostwach świata (1949, 1951) oraz Międzynarodowych Igrzyskach Sportowych Młodzieży (1955), gdzie jednak nie osiągnęła znaczących wyników. Zmarła w Poznaniu 26 kwietnia 1992 r.

MŁYNARCZYK  JERZY (1931)

Olimpijczyk: Rzym 1960 r. (koszykarz)

Urodzony 2 sierpnia 1931 r. w Wilnie. Absolwent Państwowego Gimnazjum i Liceum im. Bolesława Chrobrego w Sopocie (1950) i Wydziału Prawa Uniwersytetu Poznańskiego (1954). Naukowiec, naczelny dyrektor Instytutu Morskiego, wykładowca na Uniwersytecie Morskim w Malmö, autor trzytomowego podręcznika prawa morskiego, profesor prawa na Uniwersytecie Gdańskim, ceniony wykładowca w Fundacji Kształcenia Menedżerów, popularyzator prawa w Telewizji Gdańskiej. Był prezydentem Gdańska (1977-1981). Pozostał działaczem społecznym i politycznym, był m. in. posłem na Sejm IV kadencji. Koszykarz reprezentujący barwy m. in. "Warty" ("Stali") oraz "Lecha" Poznań (1950-1960), z którym w 1958 roku wywalczył Mistrzostwo Polski. W reprezentacji kraju grał 112 razy. Uczestnik Igrzysk Olimpijskich w Rzymie (VII miejsce). Czterokrotny uczestnik mistrzostw Starego Kontynentu (1955, 1957, 1959, 1961). Odznaczony wieloma orderami i nagrodami (jako jedyny w Polsce otrzymał nagrodę im. H H. Sieverta - Stowarzyszenia Byłych Olimpijczyków). Zasłużony Mistrz Sportu, m. in. kawaler Medalu Kalos Kagathos (1994). Mieszka w Sopocie.

MOKRONOWSKA ILONA (1972)

Olimpijka: Sydney 2000 r., Ateny 2004 r. (wioślarka)

Wioślarka, olimpijka z 2000 i 2004 roku. Urodziła się 11 czerwca 1972 r. w Poznaniu. Przygodę z wioślarstwem rozpoczęła w 1987 r. w sekcji wioślarskiej "Posnanii" pod kierunkiem trenera Przemysława Abrahamczyka. W latach 1988-1989, będąc juniorką, rywalizowała w konkurencji łodzi długowiosłowych. Natomiast w kategorii seniorek (od 1990 r.) ścigała się w jedynce i dwójce podwójnej w kategorii wagowej lekkiej oraz w czwórce podwójnej. Była dziewiętnastokrotną mistrzynią Polski w konkurencji jedynek,        7 razy była najlepsza w dwójkach podwójnych i 3 razy w czwórce podwójnej. Łącznie zdobyła 29 tytułów mistrzyni kraju. Dwa razy była wicemistrzynią Europy w dwójce podwójnej wagi lekkiej (2007 r. i 2008 r.). W 2001 r. wywalczyła wicemistrzostwo świata seniorek (w Lucernie). Łącznie w mistrzostwach świata seniorek uczestniczyła dziesięciokrotnie, trzykrotnie zajmując IV miejsce w konkurencji dwójek podwójnych kategorii lekkiej. W tej samej konkurencji dwukrotnie reprezentowała Polskę na igrzyskach olimpijskich. W Sydney (2000) zajęła VIII, a w Atenach (2004) VI miejsce. Za sukcesy sportowe uhonorowano ją Srebrnym Krzyżem Zasługi (2002) i Złotą Odznaką KS "Posnania" (2001).

MUSIELAK  WALENTY (1913 - 1977)

Olimpijczyk: Berlin 1936 r. (piłkarz nożny)

Urodzony w 1913 r. Chociaż znalazł się w kadrze na Igrzyska Olimpijskie w Berlinie (1936), informacje o nim są znikome. Należał do grona najskuteczniejszych graczy klubu sportowego H. Cegielski Poznań. Podczas Igrzysk był zawodnikiem rezerwowym i tylko raz skorzystano z jego usług (zresztą zaraz po rozpoczęciu spotkania uległ bolesnej kontuzji i statystował tylko na boisku do końca meczu). Potem już nigdy nie założył koszulki z białym orłem, a poznańscy historycy sportu nie zainteresowali się dalszymi losami tego olimpijczyka.

MYSZKOWSKI  GRZEGORZ  MAREK (1961)

Olimpijczyk: Seul 1988 r. (żeglarz)

Urodzony 18 kwietnia 1961 r. w Poznaniu, absolwent miejscowego VIII Liceum Ogólnokształcącego (1981) i AWF (1993), gdzie otrzymał tytuł magistra wf, żeglarz. Reprezentant Jacht Klubu Wielkopolski Poznań (od 1977). W latach 1982-1988 mistrz Polski. Na arenie międzynarodowej wygrał Regaty Przyjaźni w Tallinnie (1984), zdobył Hungalu Cup i tytuł wicemistrza Europy w kl. Mistral (1987), wywalczył IX m. w ME
(kl. Div. II) i II m. w Regatach Bałtyckich w Tallinnie (1988). W tym też roku dostąpił zaszczytu reprezentowania barw narodowych w Igrzyskach Olimpijskich w Seulu, a życiowy sukces odniósł w Seattle podczas II Igrzysk Dobrej Woli, kiedy triumfował na desce Division II (1990). Mistrz Sportu. Posiada szkołę windsurfingu na Helu. Żonaty, ma syna i córkę.

NIEŁACNA - BALCERZAK JOANNA (1973)

Olimpijka: Sydney 2000 r. (lekkoatletka)

Urodzona 16 października 1973 r. w Poznaniu, lekkoatletka  "Olimpii" Poznań (1988-2003) specjalizująca się w biegach sprinterskich. Podopieczna trenerów: Bogdana Obrockiego i Tadeusza Osika. Trzykrotna reprezentantka Polski w meczach międzypaństwowych (1999-2002), dwukrotna mistrzyni kraju: w sztafecie 4x100 m (2000) i w biegu na 200 m (2001). Startując w składzie reprezentacyjnej sztafety 4x100 m zajęła VII m. (43,51) w Mistrzostwach Świata w Sewilli (1999) i IV m. (43,99) w Pucharze Europy w Paryżu (1999). Na Igrzyskach Olimpijskich w Sydney (2000) w sztafecie 4x100 m odpadła w półfinale. Mężatka, ma syna.

NOWACZYK  ANDRZEJ  JAROSŁAW (1939)

Olimpijczyk: Tokio 1964 r. (wioślarz)

Urodzony 3 marca 1939 r. w Poznaniu, absolwent miejscowego Technikum Mechanicznego. Wioślarz, zawodnik  KW 04 Poznań, "Zawiszy" Bydgoszcz i AZS Wrocław. Czternastokrotny mistrz Polski w czwórce ze sternikiem i bez sternika oraz w ósemce (1960-1967). Finalista  MŚ w 1962 roku w Lucernie (4 m. w czwórce ze sternikiem, partnerzy: S. Grajczyk, M. Leszczyński, R. Lubicki, sternik J. Pawłowski) oraz ME: 1963 Kopenhaga: (IV m. w czwórce ze sternikiem, partnerzy: S. Grajczyk, M. Leszczyński, R. Lubicki, sternik J. Pawłowski), 1964 Amsterdam: (IV m. w czwórce ze sternikiem, partnerzy: M. Leszczyński, R. Lubicki, M. Szypuła, st. J. Pawłowski), 1965 Duisburg (IV m. w czwórce ze sternikiem, partnerzy: M. Leszczyński, R. Lubicki, M. Szypuła, sternik J. Pawłowski). Na Igrzyskach Olimpijskich w Tokio (1964) w czwórce ze sternikiem zajął VI m. (partnerzy: S. Grajczyk, M. Leszczyński, R. Lubicki i sternik J. Pawłowski).  Mistrz Sportu, odznaczony m.in. brązowym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe. Mieszka w Kanadzie.

NOWAK GRZEGORZ (1954)

Olimpijczyk: Moskwa 1980 r. (wioślarz)

Urodzony 1 listopada 1954 r. w Luboniu. Ukończył poznańską AWF. Wioślarz klubu "Polonia" Poznań, startujący najczęściej w dwójce ze sternikiem i czwórce ze sternikiem. Największe sukcesy święcił ze swoim klubowym kolegą, Adamem Tomasiakiem. Sześciokrotny mistrz Polski. Wielokrotny uczestnik mistrzostw świata, w 1978 roku w Karapiro zdobył brązowy medal w dwójce ze sternikiem. Wynik ten powtórzył, tyle że w czwórce ze sternikiem, podczas Igrzysk Olimpijskich w Moskwie (1980). Po zakończeniu kariery menedżer. Mieszka w Poznaniu.

NOWAK ŁUKASZ (1988)

Olimpijczyk: Londyn 2012 r. Rio 2016 (lekkoatleta).

Urodzony w 1988 roku poznański lekkoatleta, który specjalizuje się w chodzie na 50 km. Reprezentuje Organizację Środowiskową AZS Poznań.

Na wspomnianym dystansie Łukasz Nowak jest pięciokrotnym medalistą Mistrzostw Polski, w tym raz stanął na najwyższym stopniu podium w 2012 roku. Zawodnik OŚ AZS Poznań startował już na Igrzyskach Olimpijskich w Londynie, gdzie zajął 8. miejsce. Taką samą pozycję zajmował podczas Mistrzostw Europy w Barcelonie (2010) oraz Mistrzostw Świata w Moskwie (2013).

Jego rekrod życiowy na 50 km wynosi 3:42:47 i został ustanowiony w Londynie.

OBORSKI  JÓZEF  RYSZARD (1952)

Olimpijczyk: Montreal 1976 r. (kajakarz)

Dwukrotny olimpijczyk, z 1976 i 1980 r. Urodzony 2 maja 1952 r. w Poznaniu. Jest absolwentem Studium Trenerskiego poznańskiej AWF (1979). Pełnił funkcję trenera kadry narodowej juniorów (1997-2001) i trenera Szkoły Mistrzostwa Sportowego w Poznaniu. Treningi w sekcji kajakowej KS "Posnania" rozpoczął w wieku czternastu lat. Medale zdobywał jako junior i senior. W latach 1972-1983 siedem razy zdobywał tytuł mistrza Polski. Trzykrotny mistrz świata. Po raz pierwszy tytuł mistrza świata zdobył w Xochimilco (Meksyk) w 1974 r. (K-2, 500 m). Dwa następne złote medale wywalczył w 1977 r. w Sofii (K-4, 500 m i K-4, 1000 m). Medale srebrne wywalczył w roku 1979
w Duisburgu (K-4, 1000 m) i  w 1981 r. w Nottingham (K-4, 10000 m). Na  mistrzostwach w Xochimilco wywalczył jeszcze dwa brązowe medale w sztafecie (K-1, 4x500 m) i na dystansie 10000 m. Na igrzyskach olimpijskich startował dwukrotnie: w Montrealu w 1976 r. był piąty, a w Moskwie w 1980 r. czwarty. Był rezerwowym zawodnikiem na Igrzyska Olimpijskie w Monachium w 1972 r. Odznaczony został Srebrnym Krzyżem Zasługi (1984), Honorową Odznaka Miasta Poznania (1983), odznaką honorową "Za Zasługi w Rozwoju Województwa Poznańskiego" oraz Złotą Odznaką KS "Posnania" (1983).

ORYWAŁ  ZBIGNIEW (1930)

Olimpijczyk: Rzym 1960 r. (lekkoatleta)

Urodził się 5 kwietnia 1930 r. w Kępnie. Jeden z czołowych średniodystansowców lat pięćdziesiątych, reprezentujący barwy poznańskiej "Warty" (1949-1961) oraz "Olimpii" (1962-1965). Sześciokrotny mistrz kraju: w biegu na 800 metrów (1956), 1500 metrów (1957, 1958, 1960, 1961) oraz w sztafecie 3x1000 m (1949). Uczestnik Igrzysk Olimpijskich w Rzymie (1960). Dwudziestodwukrotny reprezentant Polski w meczach międzypaństwowych (1954-1961). Duże sukcesy odniósł w Stanach Zjednoczonych, gdzie dwukrotnie zdobył  w hali tytuł mistrzowski w biegu na 1000 metrów (1958 i 1959). Uczestnik Mistrzostw Europy w Sztokholmie (1958), gdzie w finale biegu na 1500 metrów zajął VII miejsce. Po zakończeniu kariery sportowej został trenerem poznańskich klubów, kadry Polski oraz Irlandii. Mistrz Sportu (1957) i Zasłużony Mistrz Sportu, odznaczony Medalami za Wybitne Osiągnięcia Sportowe (złoty, srebrny). Mieszka w Poznaniu.

OSTROWSKI RYSZARD (1961)

Olimpijczyk: Seul 1988 r. (lekkoatleta)

Urodzony 6 lutego 1961 r. w Poznaniu. Lekkoatleta specjalizujący się w biegach na średnich dystansach. Reprezentował barwy AZS Poznań, "Olimpii" Poznań i "Stortingu" Międzyzdroje. Czterokrotny mistrz Polski w biegu na 800 metrów i trzykrotny rekordzista na tym dystansie (1,44,38 - rekord życiowy). Piętnaście razy uczestniczył w meczach międzypaństwowych. Dwukrotny złoty medalista Uniwersjady. Uczestnik mistrzostw świata (najwyższa - IV lokata) i mistrzostw Europy. Olimpijczyk z Seulu (1988). Po zakończeniu kariery trener. Mieszka w Poznaniu.

OTULAKOWSKI  STEFAN (1945)

Olimpijczyk: Monachium 1972 r. (hokeista na trawie)

Ps. "Punczek", tokarz, wielokrotny mistrz Polski, specjalista od wykonywania "krótkich rogów". Urodzony 28 sierpnia 1945 r. w Poznaniu, absolwent miejscowej Szkoły Zawodowej HCP (1964, tokarz), hokeista na trawie poznańskiej "Warty" (1958-1980).
Z klubem, któremu był wierny przez całą karierę zawodniczą, zdobył 11 tytułów mistrza Polski na boiskach otwartych (1963, 1967-1973, 1975, 1976, 1980) i 8 tytułów mistrza kraju w hali (1964, 1967, 1969-1971, 1973, 1975, 1979). Świetny obrońca, ale zdobywał też dużo bramek. Zdobywca "Złotej laski" PZHT i redakcji "Sportu" (1980) dla najlepszego snajpera sezonu. Studziewiętnastokrotny reprezentant Polski (1964-1976), strzelec 57. bramek dla w drużynie narodowej. Debiutował w meczu z Japonią (1:0) w Poznaniu, 9 sierpnia 1964. Uczestnik mistrzostw Europy (1970, 1974) oraz Mistrzostw Świata w Kuala Lumpur (1975), gdzie został najskuteczniejszym strzelcem turnieju. Należał do najlepszych na świecie wykonawców tzw. krótkich rogów. Po zakończeniu kariery zawodniczej był także bardzo skutecznym trenerem; m. in. czterokrotnie doprowadził "Lecha" Poznań do tytułu mistrza Polski (1985-1987, 1989). Od 1972 roku posiada uprawnienia sędziego. Mistrz (1967) i Zasłużony Mistrz Sportu (1976). Mieszka w Poznaniu.

PAJĄK JANUSZ WALDEMAR (1944)

Olimpijczyk: Meksyk 1968 r. (zapaśnik)

Urodzony 19 lutego 1944 r. w Garwolinie. Absolwent szkoły średniej, urzędnik. Zapaśnik "Skry" Warszawa, "Grunwaldu" Poznań, "Górnika" Wesoła, "GKS" Tychy. Podopieczny trenera Władysława Maksymiuka, Mirosława Żywczyka, a następnie Józefa Wojtasika. Czterokrotny mistrz Polski w wadze lekkiej (1968) i półśredniej (1966, 1969, 1970). Na Igrzyskach Olimpijskich w Meksyku (1968) w stylu wolnym (waga lekka) zdobył IX miejsce na 26 startujących.

PASTUSZKA - KONIECZNA  ANETA (1978)

Olimpijka: Atlanta 1996 r. (kajakarka)

Kajakarka, olimpijka z 1996, 2000 i 2004 r. - urodziła się 11 maja 1978 r.
w Krośnie Odrzańskim, w województwie lubuskim. Początkowo reprezentowała barwy MKKS Gorzów Wlkp. (od 1989). Szkoliła ją Beata Bukowska oraz trenerzy: Krystyna Gałażewska w klubie, Piotr Gałażewski, w kadrze narodowej, a w KS "Posnania" Piotr Lewandowicz. Po Igrzyskach Olimpijskich w Sydney - gdzie zdobyła brązowy medal - zmieniła klub na KS "Posnania". Ponownie uzyskała znakomitą formę, zdobywając medale mistrzostw świata. Dwukrotnie była mistrzynią świata: w 1999 r. (w Mediolanie
z Beatą Sokołowską), w 2002 r. (w Sewilli, z Anetą Białkowską, K. Madelską i Joanną Skowron), a cztery razy wywalczyła srebrne medale mistrzostw globu. W 1999 r.
(w Mediolanie z Beatą Sokołowską), w 2001 r. (w Poznaniu z Beatą Sokołowską)
i w  2002 r. (w Sewilli z Joanną Skowron) w K-2 500 m. Zgromadziła też sześć brązowych medali mistrzostw Świata, zdobywała je w 1999 r. (w Mediolanie z Joanną Skowron, Anetą Michalak, Beatą Sokołowską, Agatą Piszcz i Anetą Michalak) w K-4 200 m,
w 2001 r. (w Poznaniu z Karoliną Sapalską, D. Kuczkowską i Joanną Skowron) K-4 200 m
i w 2003 r. w Gainesville (z Beatą Sokołowską-Kuleszą i z Karoliną Madelską, Beatą Sokołowską-Kuleszą i Joanną Skowron) w K-4 200 m. W swej bogatej kolekcji medalowej ma także pięć tytułów mistrza Europy. Na Igrzyskach Olimpijskich w Atenach w 2004 r. zdobyła brązowy medal. Natomiast w Mistrzostwach Europy w 2005 r. uzyskała brązowy medal. W 2005 r. w Mistrzostwach Świata zajęła drugie miejsce w K-4 500 m. Wiele medali wywalczyła w mistrzostwach Polski seniorów. Na Igrzyskach Olimpijskich
w Pekinie 2008 r. wywalczyła 2 miejsce w K-2 500 m. W barwach Wart Poznań wystąpiła również na Igrzyskach Olimpijskich w Londynie w 2012r. gdzie zajęła 4 miejsce w K4 500 m oraz 10 w K1 1500 m. Za zasługi dla sportu polskiego odznaczono ją Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2004) i Srebrną Odznaką KS "Posnania" (2002).
W 2013r. zakończyła bogatą karierę sportową.

PATRZYKONT  JANUSZ  STANISŁAW (1912 - 1982)

Olimpijczyk: Berlin 1936 r. (koszykarz)

Urodził się 9 maja 1912 r. w Kramsku. Ukończył Gimnazjum im. K. Marcinkowskiego oraz Państwową Szkołę Budownictwa w Poznaniu, zdobywając tytuł technika projektanta. W trakcie nauki uprawiał kilka dyscyplin sportowych, jednak największe sukcesy osiągał w koszykówce. Po odejściu z drużyny gimnazjalnej rozpoczął treningi w klubie AZS Poznań, z którym zdobył trzy tytuły mistrza Polski (1930 - 1932). Po 1932 r. grał w słynnym KPW, zdobywając mistrzostwo w latach 1935 i 1939 oraz wicemistrzostwo w 1937 r. Reprezentował kraj 16 razy, zdobywając 108 punktów.

Odnosił znaczne sukcesy również w innych dyscyplinach sportowych: w piłce ręcznej z zespołem KPW (mistrz Polski 1937, 1938), w hokeju na lodzie z AZS Poznań (mistrz Polski 1933) i w wioślarstwie (mistrz Polski 1935 w ósemce  w barwach KW 04). Po zakończeniu II wojny światowej zdobył jeszcze tytuł mistrza Polski w koszykówce i piłce ręcznej (1946). Po zakończeniu kariery zawodniczej uczestniczył aktywnie w odbudowie życia sportowego Poznania i Wielkopolski. Największe sukcesy trenerskie odniósł w I ligowym KKS "Lech" - z zespołem tego klubu czterokrotnie zdobył tytuł mistrza Polski (1949, 1951, 1955, 1958) oraz dwukrotnie tytuł wicemistrza (1948 i 1950). Był również trenerem drużyn reprezentacyjnych: męskiej i żeńskiej.

Zmarł w Poznaniu 9 grudnia 1982 r. Pochowany został na Cmentarzu Junikowskim

PAWLAK MARZENA (1971)

Olimpijka: Sydney 2000 r. (lekkoatletka)

Urodzona 26 maja 1971 r. w Poznaniu, absolwentka LO w Kórniku i AWF w Poznaniu. Lekkoatletka MKS Kórnik (1985-1990), AZS Poznań (1991-1992) i "Olimpii" Poznań (1992-2003), specjalizująca się w biegach krótkich, podopieczna trenera Bogdana Obrockiego. Trzykrotna reprezentantka Polski w meczach międzypaństwowych (1999-2001), mistrzyni kraju w sztafecie 4x100 m (2000) i czterokrotna mistrzyni Polski w hali: 60 m (1998, 2001, 2002), 200 m (2001). Uczestniczka Mistrzostw Świata w Sewilli (1999) i halowych MŚ w Maebashi (1999) oraz halowych ME w Gandawie (2000), gdzie nie zanotowała sukcesów. Jedynie w Pucharze Europy (1999) zajęła IV m. w sztafecie 4x400 m (43,99). Na Igrzyskach Olimpijskich w Sydney (2000) w sztafecie 4x100 m wraz z koleżankami odpadła w półfinale.

PILARCZYK RYSZARD (1975)

Olimpijczyk: Sydney 2000 r. (lekkoatleta)

Urodzony 5 listopada 1975 r. w Poznaniu, absolwent Technikum Łączności w Poznaniu, student informatyki na UAM, lekkoatleta, zawodnik "Warty" Poznań (1990-1993), "Olimpii" Poznań (1994-2004) i AZS Poznań (od 2005). Podopieczny trenerów: Włodzimierza Pilarczyka i Tadeusza Osika. Sześciokrotny reprezentant Polski w meczach międzypaństwowych (1996-1999, 9 startów, 2 zwycięstwa indywidualne) i pięciokrotny mistrz Polski: 200 m (1996, 1997), 4x100 m (2000, 2001, 2002). Czterokrotny mistrz Polski w hali: 60 m (1996, 1999) i 200 m (1997, 2000). Rekordzista Polski w sztafecie 4x200 m (repr.) - 1:21,22 (14 lipca 2001 r. Gdańsk). Uczestnik mistrzostw świata w Atenach (1997) i Edmonton (2001), gdzie w sztafecie 4x100 m zajął VII m. (39,71) oraz halowych MŚ w Maebashi (1999) - bez  sukcesów. Dwukrotny brązowy medalista Mistrzostw Europy w sztafecie 4x100 m: w Budapeszcie w 1998 r. (38,98) wraz z M. Krzywańskim, M. Nowakiem i P. Balcerzakiem oraz w Monachium w 2002 r. (38,71) wraz z Ł. Chyłą, M. Nowakiem i M. Urbasiem. Także medalista (trzykrotny) Młodzieżowych Mistrzostw Europy w Turku (1997), gdzie zdobył: brązowy medal w biegu na 200 m (20,87), srebrny w sztafecie 4x100 m (39,27) i złoty w sztafecie 4x400 m (3:03,07). Na Igrzyskach Olimpijskich w Sydney (2000) w sztafecie 4x100m zajął VIII m. Żonaty, ma dwóch synów. Mieszka w Poznaniu.

PIŁAT  STANISŁAW (1909 - 1993)

Olimpijczyk: Berlin 1936 r. (bokser)

Urodzony 13 kwietnia 1909 r. w Nowym Targu. Znakomitymi warunkami fizycznymi bardzo szybko zwrócił na siebie uwagę trenerów boksu. Był jednym  z największych bokserów okresu międzywojennego. Swój ogromny talent  rozwijał m. in. w poznańskiej "Warcie" (1931-1936). Aż sześciokrotnie zdobywał mistrzostwo Polski w wadze ciężkiej (1934-1939). Reprezentował Polskę podczas Igrzysk Olimpijskich w Berlinie (1936). W sumie stoczył 170 walk. Po zakończeniu kariery zawodniczej został nauczycielem wychowania fizycznego w Nowym Targu, gdzie zajął się szkoleniem młodzieży. Zmarł 10 maja 1993 roku w Nowym Targu, gdzie go pochowano.

POBUTA  MARCIN (1975)

Olimpijczyk: Sydney 2000 r. (hokeista na trawie)

Ps. "Cinek". Urodzony 5 sierpnia 1975 r. w Poznaniu. Bramkarz "Grunwaldu"
i reprezentacji Polski. Ośmiokrotnie zdobył tytuł mistrza Polski na otwartych boiskach (1993, 1994, 1996, 1997, 1999-2002) i trzykrotnie w hali (1992, 1993, 2001). Zdobył także brązowy medal Klubowego Pucharu Zdobywców Pucharów (1997) w Reading (Anglia). Reprezentant Polski (1993-2002), rozegrał w drużynie narodowej 109 meczów. Uczestnik mistrzostw świata (1998, 2002) i Europy (1995, 1999). Młodzieżowy mistrz Europy w hali w Lucernie (1996) i srebrny medalista Mistrzostw Europy seniorów w hali w duńskim Slagelse (1999). Wicemistrz świata w I Halowych Mistrzostwach Świata (Lipsk 2003). Absolwent Liceum Ekonomicznego w Poznaniu (1995). Obecnie mieszka w Niemczech
i gra w tamtejszym  klubie RSV "Rheydter" Moenchengladbach.

POMES  LEWANDOWSKA EWA (1961)

Olimpijczyk: Moskwa 1980 r. (wioślarka)

Urodzona 4 września 1961 r. w Gorzowie Wielkopolskim. Absolwentka Liceum Ogólnokształcącego im. Kazimierza Wielkiego w Wałczu i poznańskiej AWF, gdzie uzyskała uprawnienia trenerskie. Wioślarka MKS Wałcz i AZS Poznań, specjalizująca się w czwórce ze sternikiem i ósemce. Cztery razy mistrzyni Polski. Uczestniczka Igrzysk Olimpijskich w Moskwie (1980). Mieszka w Luboniu.

PTAK  ANDRZEJ (1938 - 2018)

Olimpijczyk: Rzym 1960 r. (hokeista na trawie)

Ps. "Piciu". Urodzony w 1938 r. w Michorzewie. W barwach poznańskiej "Warty" wywalczył 9 tytułów mistrza Polski na otwartych boiskach (1963-1971) i 4 w hali (1963, 1967, 1969, 1971). Napastnik drużyny narodowej. Czterdziestopięciokrotny reprezentant Polski (1958-1967), strzelił dla reprezentacji 6 bramek. Rezerwowy zawodnik podczas IO w Rzymie (1960). Absolwent VI Liceum Ogólnokształcącego im. Ignacego Paderewskiego w Poznaniu (1957) i Politechniki Poznańskiej (1963). Mistrz (1961) i Zasłużony Mistrz Sportu, odznaczony m. in. Brązowym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe. Działacz i sędzia sportowy w "Warcie" i PZHT. Gra jeszcze w drużynie weteranów Poznania i w reprezentacji Polski,  która w Hamburgu (2001) zwyciężyła w nieoficjalnych Mistrzostwach Europy Weteranów.

PUSTY  JAN (1952)

Olimpijczyk: Moskwa 1980 r. (lekkoatleta)

Urodzony 3 marca 1952 r. w Kole. Absolwent Akademii Wychowania Fizycznego w Poznaniu. Lekkoatleta, płotkarz klubów LKS "Orkan" Sokołowo koło Wrześni i LKS "Orkan" Poznań. Trzy razy mistrz i trzy razy wicemistrz kraju w biegu na 110 metrów przez płotki. Rekordzista Polski na tym dystansie. Osiemnaście razy brał udział w meczach międzypaństwowych. Olimpijczyk z Moskwy (1980). W 1978 roku został wicemistrzem Europy podczas zawodów w Pradze. Nauczyciel wychowania fizycznego i trener. Mieszka w Poznaniu.

RACHWALSKI  ZBIGNIEW (1955)

Olimpijczyk: Moskwa 1980 r. (hokeista na trawie)

Urodzony 21 września 1955 r. w Rogowie. W barwach "Pocztowca" Poznań wywalczył 6 tytułów mistrza Polski na otwartych boiskach (1979, 1981-1983, 1988, 1991). Rozegrał w barwach narodowych 215 spotkań (1975-1990), zdobywając 51 bramek. Przez wiele lat był kapitanem reprezentacji Polski. Czterokrotny uczestnik kolejnych turniejów o mistrzostwo świata: w Kuala Lumpur (1975), Buenos Aires (1978), Bombaju (1982) i Londynie (1986) i trzykrotny mistrzostw Europy: w Hanowerze (1978), Amsterdamie (1983) i Moskwie (1987). Absolwent Technikum Mechaniczno-Elektrycznego w Żninie 1977, Wydziału Nauk Społecznych UAM (2004) i Studium Trenerskiego AWF (2006) w Poznaniu. Przez wiele lat trener poznańskiego "Pocztowca". Zasłużony Mistrz Sportu, odznaczony m. in. srebrnym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe.

ROBAK KAROL (1997)

Olimpijczyk: Rio 2016 r. (taekwondzista)

Urodzony w 1997 roku taekwondzista reprezentujący Organizację Środowiskową AZS Poznań.

Mimo młodego wieku Karol ma na swoim koncie znakomite osiągnięcia. Bardzo dobrze wyglądał w roku 2015 kiedy to w Nalczik udało mu się wywalczyć brązowy medal w kat. 68 kg. podczas Mistrzostw Europy w kategoriach olimpijskich. W tym samym roku został także srebrnym medalistą podczas Igrzysk Europejskich w Baku. Dołożył do tych osiągnięć dołożył również srebro podczas Młodzieżowych Mistrzostw Europy w Bukareszcie. Na Igrzyskach Olimpijskich w Rio zajął 9 miejsce, odpadając w ćwierćfinale z faworyzowanym Jaouadem Achaem.

ROGOWSKI PRZEMYSŁAW (1980)

Olimpijczyk: Ateny 2004 r. (lekkoatleta)

Urodzony 9 lutego 1980 r. w Kaliszu. Jest zawodnikiem AZS Poznań. Wcześniej reprezentował barwy: "Calisii", "Skry" Warszawa i "Olimpii" Poznań. Trenuje pod okiem Tadeusza Osika. Jest srebrnym medalistą Mistrzostw Europy Juniorów w sztafecie
4x100 m, które odbyły się w Rydze w 1999 roku. Indywidualnie w biegu na 100 m zajął tam ósme miejsce. Rekord życiowy w biegu na 100 m ustanowił na mitingu w Salamance 13 lipca 2004 roku czasem 10,43 s. Na Igrzyskach Olimpijskich w Atenach (2004) był rezerwowym w sztafecie 4x100 m. Jest kawalerem.

ROMANOWSKI  SŁAWOMIR  ANTONI (1957)

Olimpijczyk: Montreal 1976 r. (strzelec)

Urodzony 25 kwietnia 1957 r. w Łodzi. Absolwent II Liceum Ogólnokształcącego im. Stefana Żeromskiego w Gdyni (1976) i Wydziału Budowy Okrętów Politechniki Gdańskiej (1981). Wybitny strzelec w pistolecie dowolnym, pneumatycznym i wojskowym. Wieloletni zawodnik "Floty" Gdynia i "Grunwaldu" Poznań. Pięciokrotny mistrz i wicemistrz Europy juniorów w różnych kategoriach. Jako senior siedemnastokrotny mistrz Polski (1974-1982).  Największy jego sukces to złoty medal Mistrzostw Europy w Kopenhadze (1978), w kategorii pistolet pneumatyczny, 40 strzałów. Olimpijczyk z Montrealu (1976) i Moskwy (1980).  Wielokrotnie odznaczany, m. in. złotym, srebrnym, brązowym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe i Brązowym Krzyżem Zasługi.

ROZMIAREK  HENRYK (1949-2021)

Olimpijczyk: Monachium 1972 r. (piłkarz ręczny)

Urodzony 13 stycznia 1949 r. w Poznaniu, absolwent Technikum Mechanicznego nr 1 w Poznaniu i gdańskiej AWF. Piłkarz ręczny (grał na bramce), zawodnik "Grunwaldu" Poznań (1965-1976) i  "Posnanii" Poznań (1976-1980). Mistrz Polski w barwach "Grunwaldu" (1971), srebrny medalista PŚ (1974) i dwukrotny uczestnik turniejów finałowych o mistrzostwo świata - 1974 (IV m.), 1978 (VI m.). Trzykrotny olimpijczyk: na Igrzyskach Olimpijskich w Monachium (1972) drużyna zajęła X miejsce; na Igrzyskach Olimpijskich w Montrealu (1976) drużyna  w meczu o III miejsce zwyciężyła po dogrywce RFN (21:18), zdobywając brązowy medal; na Igrzyskach Olimpijskich w Moskwie (1980) drużyna zajęła VII miejsce. Po zakończeniu kariery sportowej w kraju grał w Niemczech: w PSV Hanower (1980-1983) i w  Flensburg Handevitt (1984-1986). Trener drużyny żeńskiej w Żorach i męskiej ("Metalplast" Oborniki). Mistrz Sportu (1974), odznaczony brązowym medalem Za Wybitne Osiągnięcia Sportowe (1976). Żonaty, ma syna Mateusza.

Zmarł 10 marca 2021 r. Pochowany został na cmentarzu Górczyńskim.

RÓŻAŃSKI  WŁODZIMIERZ (1938 - 2006)

Olimpijczyk: Rzym 1960 r. (hokeista na trawie)

Ps. "Róża". W barwach poznańskiej "Warty" (1951-1970) zdobył sześciokrotnie tytuł mistrza Polski na stadionach otwartych (1963, 1965, 1967-1970) i czterokrotnie w hali (1963, 1967, 1969, 1970). W czasie służby wojskowej występował w barwach WKS "Grunwald" i jako zawodnik tego klubu uzyskał awans do drużyny olimpijskiej. W sumie w barwach narodowych rozegrał 74 mecze (1957-1970), w których zdobył dla reprezentacji Polski 22 bramki. Był jednym z najlepszych naszych napastników. Absolwent zasadniczej szkoły zawodowej w Poznaniu. Mistrz Sportu (1961) i Zasłużony Mistrz Sportu (1970).

RÓŻYCKI  ZENON  ADAM (1913 -  1992)

Olimpijczyk: Berlin 1936 r. (koszykarz)

Urodzony 18 grudnia 1913 r. w Poznaniu. Od najmłodszych lat fascynował się sportem. Pomimo nienajlepszych warunków fizycznych największe wyniki osiągnął w koszykówce, reprezentując barwy poznańskiego AZS (do 1932 i 1936-1939) i KPW (1932-1936). W reprezentacji Polski rozegrał 25 spotkań, zdobywając 76 punktów. Uczestnik Igrzysk Olimpijskich w Berlinie (1936). Po występie olimpijskim, w barwach AZS Poznań  zdobył m. in. tytuł mistrza (1937) i  wicemistrza Polski (1938). Uczestnik kampanii wrześniowej 1939 roku. Od zakończenia wojny na emigracji w Wielkiej Brytanii.

SCHERFKE  FRYDERYK  EGON (1909 - 1983)

Olimpijczyk: Berlin 1936 r. (piłkarz nożny)

Urodził się 7 września 1909 r. w Poznaniu. Zawodnik klubu "Warta" Poznań oraz reprezentacji Polski. Uczestnik pamiętnego meczu z Brazylią z Mistrzostw Świata we Francji (1938). Jako pierwszy strzelił w tym spotkaniu gola, z rzutu karnego. Debiutował w meczu z Łotwą (2 października 1932, Warszawa), zaś pożegnał się z reprezentacją również w spotkaniu z Łotwą (2 października 1938, Ryga). W pierwszej drużynie "Warty" Poznań występował w latach 1926-1938, zdobywając mistrzostwo Polski (1929) i dwukrotnie wicemistrzostwo Polski (1928, 1938). W latach 1932, 1935 i 1936 w rozgrywkach I ligi zajmował z zespołem poznańskiej "Warty" trzecie miejsce.

W czasie II wojny światowej był żołnierzem Wehrmachtu. Przeżył wojnę i 25 lipca 1945 r. został zwolniony z niewoli w brytyjskiej strefie okupacyjnej. Zamieszkał w Berlinie Zachodnim. Był działaczem "Polskiej Strzechy".

SEROCZYŃSKI ADAM (1974)

Olimpijczyk: Sydney 2000 r., Ateny 2004 r., Pekin 2008 r. (kajakarz)

Urodzony 13 marca 1974 r. w Olsztynie. Kajakarz startujący w barwach OKS Olsztyn, a następnie "Posnanii" Poznań. Trzykrotny olimpijczyk. Brązowy medalista olimpijski z Sydney. W 2004 roku na Igrzyskach Olimpijskich w Atenach w konkurencji jedynek na 1000 m. odpadł w eliminacjach. Natomiast w konkurencji czwórek na 1000 m., wraz z: T. Menelskim, R. Gałażewskim i D. Białkowskim zajął ósme miejsce w finale. Podczas startu olimpijskiego w Pekinie wywalczył czwarte miejsce w konkurencji K-2 na 1000 m. Przez wiele lat pływał głównie w czwórkach (K-4) i na IO 2000 zdobył brązowy medal właśnie w tej konkurencji. Medalista mistrzostw świata, w konkurencji K-2 1000 m (II miejsce) oraz K-1 i K-2 1000 m (III miejsce). Na mistrzostwach Europy w K-4 1000 m zdobył złoty medal (1999), i dwukrotnie srebrny (1997, 2000). Zwycięzca Pucharu Świata K-2 1000 m (2005), II miejsce w K-2 1000 m (2005), czterokrotnie III miejsce: K-2 1000 m (2005), K-2 1000 m (2005), K-4 200 m (2005). Wielokrotny mistrz Polski w K-4 500 m (1993-1995, 2007), K-4 1000 m (1993, 1994, 2006, 2007), K-4 10 000 m (1993), K-1 1000 m (2000, 2001, 2004, 2005).

SIANKIEWICZ  JERZY (1930 - 1984)

Olimpijczyk: Helsinki 1952 r. (hokeista na trawie)

Urodzony 17 października 1930 r. w Poznaniu, absolwent zasadniczej szkoły zawodowej. Zawodnik klubów poznańskich. Karierę rozpoczął w 1947 r. w "Czarnych" następnie grał w "Stali" i "Warcie", zdobywając liczne tytuły mistrza Polski (1952 - 1960). Skuteczny obrońca, w latach 1952-1960 wystąpił w 31 meczach w polskich barwach. Po zakończeniu kariery zawodnika został szkoleniowcem "Warty". Mistrz Sportu.

SKARBIŃSKI  RYSZARD (1949)

Olimpijczyk: Moskwa 1980 r. (żeglarz)

Urodzony 28 lutego 1949 r. w Poznaniu. Ukończył miejscowe Technikum Samochodowe. Wybitny żeglarz klubów: "Posnania" Poznań, JKW Poznań. Największe sukcesy odnosił w klasie Finn, w której wygrywał wiele regat, m. in. Międzynarodowe Mistrzostwa Węgier (1976). Uczestnik Igrzysk Olimpijskich w Moskwie (1980). Po zakończeniu kariery pozostał przy sporcie. Działacz i zasłużony sędzia klasy państwowej PZŻ. Mieszka w Poznaniu.

SOBCZAK  PAWEŁ (1969)

Olimpijczyk: Sydney 2000 r. (hokeista na trawie)

Ps. "Saroni". Urodzony 4 czerwca 1969 r. w Lubrańcu. Karierę sportową rozpoczynał w toruńskim "Pomorzaninie" (1978-1989), następnie został zawodnikiem "Lecha" Poznań (1989-1992, mistrzostwo Polski 1989). W barwach klubu "Pocztowiec" Poznań zdobył: 5 tytułów mistrza Polski na boiskach otwartych (1995, 1998, 2004-2006) oraz 9 w hali (1994-1996, 1998, 1999, 2002, 2004-2006), brązowy medal Halowego Pucharu Europy Mistrzów Krajowych w Lille (1995) i w Hamburgu (1998) oraz wicemistrzostwo Europy w halowym Pucharze Europy Mistrzów Krajowych (2001). Także z "Pocztowcem" zdobył brązowy medal w Pucharze Zdobywców Pucharów na boiskach otwartych (1999). Mistrz Europy Mistrzów Krajowych również z drużyną "Pocztowca" (Hamburg 2003) oraz halowy wicemistrz Europy (2006 i 2007 z drużyną "Arminen" Wiedeń). Bramkarz o szczególnej inteligencji, umiejętnie kierował obroną, fantastycznie grał na przedpolu, najlepiej spośród polskich bramkarzy bronił rzuty karne, siedmiokrotnie wybierany najlepszym bramkarzem turniejów o europejskie puchary. Studwudziestopięciokrotny reprezentant Polski (1990-2000). Silny punkt narodowej drużyny podczas mistrzostw Europy (1991, 1995, 1999) i świata (1998) oraz w Pucharze Interkontynentalnym w Kuala Lumpur (1997) i turnieju eliminacyjnym do IO, rozegranym w Osace w 2000 r. Srebrny medalista Mistrzostw Europy w hali (1999) w duńskim Slagelse. Absolwent Technikum Budowlanego w Toruniu (1989) i Wydziału Nauk Społecznych UAM w Poznaniu (2005).

SOBIERAJ  CZESŁAW (1914 - 1985)

Olimpijczyk: Londyn 1948 r. (kajakarz)

Urodzony 17 lipca 1914 r. w Podrzewie, absolwent szkoły średniej, urzędnik. Zawodnik 34 HDWM Poznań, HKS Poznań, HCP Poznań i "Warty-Stal" Poznań. Odnosił sukcesy na mistrzostwach Świata, zdobywając m. in. w Vaxholm (1938) srebrny medal i tytuł wicemistrzowski w K-1 na 10000 m. Podczas tych samych Mistrzostw, na krótszym dystansie (K-1 na 1000 m) zajął IV miejsce. Piętnastokrotny reprezentant Polski i siedemnastokrotny mistrz kraju. Na Igrzyskach Olimpijskich w Londynie 1948 r. zajął w  jedynce na 1000 m V miejsce w II przedbiegu, a w jedynce na 10000 m - VII miejsce. Wieloletni działacz poznańskich klubów sportowych. Prezes KS "Stal" przy Poznańskiej Fabryce Maszyn Żniwnych (1955-1958), kierownik sekcji kajakowej i trener "Olimpii" Poznań (1958-1962) oraz wiceprezes tego klubu (1968-1975). Odznaczony m. in. Srebrnym Krzyżem Zasługi. Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej. Zmarł w Poznaniu 24 lipca 1985 r.

SOBKOWIAK  EDMUND (1914 -  1988)

Olimpijczyk: Berlin 1936 r. (bokser)

Ps. "Pingwin". Urodzony 25 stycznia 1914 r. w Poznaniu, był jednym z najlepszych pięściarzy okresu międzywojennego w najlżejszej kategorii wagowej (musza). Trenował w barwach "Warty" Poznań (1930-1937) i klubów warszawskich: "Skody" (1937), "Okęcia" (1938) i "Syreny" (1939). Reprezentował Polskę trzynaście razy, z czego zwyciężył w ośmiu przypadkach (1936-1939).

Trzykrotnie zdobył tytuł indywidualnego mistrza Polski, w wadze muszej (1935, 1936) i koguciej (1939). Czterokrotnie był mistrzem Polski wraz z drużyną poznańskiej "Warty" (1933 - 1936).

Największy sukces odniósł podczas Mistrzostw Europy w Mediolanie (1937), kiedy to zdobył srebrny medal.

W czasie okupacji niemieckiej przebywał w Warszawie. Uczestniczył w Powstaniu Warszawskim (1944). Po upadku Powstania został wywieziony do Niemiec, gdzie przebywał w obozie jenieckim w pobliżu Essen. W październiku 1945 r. wrócił do Warszawy i przez wiele lat był pracownikiem Zakładów Wytwórni Silników Wysokoprężnych im. M. Nowotki. Stoczył 350 walk. Brak danych o dalszych losach.

SPOJDA  MARIAN (1901 - 1940)

Olimpijczyk: Paryż 1924 r. (piłkarz nożny)

Urodzony 4 stycznia 1901 r. w Poznaniu, ukończył gimnazjum humanistyczne im. Marii Magdaleny, następnie rozpoczął edukację w Szkole Rolniczej w Bojanowie. Niestety, musiał ją przerwać z powodu wybuchu Powstania Wielkopolskiego. Wstąpił jako ochotnik do Wojska Polskiego. Walczył najpierw na froncie północnym, a od marca 1920 na froncie wschodnim. 4 maja 1921 r. ukończył Szkołę Podchorążych Wojsk Łączności w Zegrzu i uzyskał stopień podporucznika. Następnie został skierowany do macierzystej jednostki, 2. Batalionu Telegraficznego, skąd przeszedł do rezerwy. Pierwsze mecze rozegrał w gimnazjalnej drużynie "Chelsea" w Poznaniu, później grał w klubach "Posnania" (1915-1916) i "Warta" Poznań (1916-1929). Uczestnik wszystkich rozgrywek finałowych o Mistrzostwo Polski w latach 1921-1926. Mistrz Polski w 1929 r., reprezentant kraju w latach 1922-1928, grał w 14 meczach międzypaństwowych. Po zakończeniu kariery zawodniczej był trenerem w takich klubach jak: "Legia" Poznań (1930) i "Warta" Poznań (1931). Od 1931 roku trener PZPN. Porucznik rezerwy łączności Marian Spojda najprawdopodobniej w składzie 6. Batalionu Telegraficznego brał udział w kampanii wrześniowej 1939 roku. 25 września dostał się do niewoli sowieckiej. Na podstawie listy NKWD 035/1 z 16.04.1940 r., poz. 95, tp. 3051 możemy wnioskować, że został on wywieziony z Kozielska do Lasku Katyńskiego i tam zamordowany. Zidentyfikowany pod numerem 3624. Został odznaczony pośmiertnie Odznaką Pamiątkową Krzyż Kampanii Wrześniowej 1939 (Londyn 1985) jak również Medalem za Udział w Wojnie Obronnej 1939 r.

SOWA ARKADIUSZ (1979)

Olimpijczyk: Pekin 2008 r. (lekkoatleta)

Urodzony 2 marca 1979 r. w Sosnowcu, lekkoatleta - długodystansowiec, maratończyk. Karierę sportową rozpoczął w WKS "Oleśniczanka" Oleśnica i kontynuuje ją w poznańskim WKS "Grunwald".. Reprezentant Polski na Letnich Igrzyskch Olimpijskich w Pekinie w biegu maratońskim, gdzie zajął dopiero LIV miejsce z czasem 2:24,48. Jego rekord życiowy w tej konkurencji to 2:12,00 (2007). Mistrz Polski w biegu na 10000 m (2005) i w półmaratonie (2007), brązowy medalista w biegu na 10000 m (2002, 2003).

STALIŃSKI  WAWRZYNIEC (1899 - 1952)

Olimpijczyk: Paryż 1924 r. (piłkarz nożny)

Urodzony w 1899 r. w Rogoźnie, zmarły w 1952 r. W 1918 roku przybył do Poznania i grał w miejscowych klubach "Sparta" i "Posnania". W roku następnym został zawodnikiem "Warty" Poznań i w klubie tym rozegrał ponad trzysta spotkań. Był mistrzem (1929) i trzykrotnym wicemistrzem (1922, 1925, 1928) Polski w piłce nożnej. W latach 1922-1930 w drużynie narodowej rozegrał piętnaście meczy, strzelając jedenaście bramek. Na Igrzyskach Olimpijskich w 1924 r. w Paryżu był zawodnikiem rezerwowym. Karierę piłkarską zakończył jesienią 1930 r.

STARZYŃSKI  ZDZISŁAW (1932 - 2003)

Olimpijczyk: Helsinki 1952 r. (hokeista na trawie)

Urodzony 25 maja 1932 r. w Poznaniu, absolwent tutejszej Średniej Szkoły Handlowej (1952). Przez kolejne lata ceniony i lubiany pracownik MPK. Hokeista poznańskich klubów: "Czarni", KKS "Kolejarz" i WKS "Grunwald" do 1956 r. podczas służby wojskowej występował w barwach OWKS Wrocław i OWKS Poznań z którymi zdobył mistrzostwo Polski w latach 1952-1959. Osiemnastokrotny reprezentant Polski w latach 1952-1959. Ofensywny obrońca. Mistrz Sportu. Po zakończeniu kariery był trenerem "Polonii" Środa Wielkopolska.

STAWCZYK  ZDOBYSŁAW (1923 - 2005)

Olimpijczyk: Helsinki 1952 r. (lekkoatleta)

Urodzony 1 czerwca 1923 r. w Częstochowie, ukończył liceum dla dorosłych w 1946 r., Studium Wychowania Fizycznego Uniwersytetu Poznańskiego w 1949 r. oraz AWF w Poznaniu w 1957 r. Prof. dr hab., wieloletni nauczyciel akademicki AWF w Poznaniu, kierownik Zakładu Lekkiej Atletyki, dyrektor Instytutu Wychowania Fizycznego i Sportu, dziekan Wydziału Wychowania Fizycznego oraz rektor tej uczelni (1987-1990). Autor ponad 150 rozpraw naukowych i metodycznych dotyczących m. in. lekkoatletyki. Wybitny trener, działacz i sędzia lekkiej atletyki. Zawodnik klubu "Victoria" Częstochowa (1945 - 1946) oraz AZS Poznań (1947 - 1955). Dziewięciokrotny reprezentant Polski w meczach międzypaństwowych (1949 - 1954), w 22. startach odniósł 4 zwycięstwa indywidualne. Ma na koncie 11 rekordów Polski, w takich konkurencjach jak: 200 m, 4 x 100 m, pięciobój. Dziewięć razy zdobył tytuł mistrza Polski: na 100 m (1948), 200 m (1949-1951, 1954), 4 x 100 m (1948, 1951), i w pięcioboju (1953, 1954). Trzykrotny akademicki mistrz świata: w biegu na 200 m (1949, 1954) i 100 m (1954). Uczestniczył w Mistrzostwach Europy w Berlinie w 1954 r.  Mistrz Sportu, odznaczony m. in. srebrnym medalem Za Wybitne Osiągnięcia Sportowe, Krzyżem Kawalerskim OOP i medalem Kalos Kaghatos (1989 r.). Został wybrany na najlepszego polskiego sportowca w plebiscycie czytelników "PS" (1949).

STECYK  WŁADYSŁAW (1951)

Olimpijczyk: Montreal 1976 r. (zapaśnik)

Urodzony 14 lipca 1951 r. w Radowie Małym. Absolwent Technikum Samochodowego. Zapaśnik stylu wolnego klubów LKS Stargard Szczeciński
i "Grunwaldu" Poznań, z którym związał się na długie lata. Dziesięciokrotny mistrz Polski w wadze muszej i koguciej (1972, 1974, 1976, 1979, 1981, 1982, 1988, 1995). Trzykrotny członek kadry olimpijskiej (1976, 1980, 1988). Podczas swojego drugiego startu na igrzyskach, w Moskwie, zdobył srebrny medal. Sześciokrotny brązowy medalista mistrzostw Europy (1974, 1975, 1977, 1978, 1980, 1983), srebrny medalista mistrzostw Świata (1977). Otrzymał m. in. złoty, srebrny (dwa razy) i brązowy Medal za Wybitne Osiągnięcia Sportowe

STEFANOWICZ MONIKA (1980)

Olimpijka: Ateny 2004 r., Pekin 2008 r., Rio 2016 r. (lekkoatletka)

Urodzona w 1980 roku lekkoatletka reprezentująca WKS Grunwald Poznań. Jest absolwentką LO w Wągrowcu i Akademii Wychowania Fizycznego w Poznaniu.

Na swoim koncie ma już starty podczas Igrzysk Olimpijskich w Atenach, Pekinie i Rio. Monika jest dwukrotną mistrzynią Polski w półmaratonie oraz trzykrotną mistrzynią Polski w maratonie. Ostatni tytuł mistrzyni Polski wywalczyła w 2015 roku zwyciężając w DOZ Maraton Łódzki z czasem 2:29.28. Na swoim koncie ma również srebro Wojskowych Mistrzostw Świata z Aten z 2010 roku. Jej rekord życiowy w maratonie wynosi 2:28:26 i został ustanowiony w 2016 r. w Hamburgu. Na Igrzyskach Olimpijskich w Rio zajęła 23 miejsce.

STOGOWSKI  JÓZEF  BRONISŁAW (1899 - 1940)

Olimpijczyk: ST. Moritz 1928 r. (hokeista na lodzie)

Urodzony 27 listopada 1899 r. w Toruniu. Z powodu wybuchu I wojny światowej nie ukończył szkoły średniej. Wcielony do armii niemieckiej, jako członek Organizacji Wojskowej Pomorza pracował dla polskiego wywiadu. Został przedstawiony do odznaczenia orderem Virtuti Militari (11.12.1920). Był jednym z najwszechstronniejszych sportowców Polski w okresie międzywojennym. Uprawiał takie dyscypliny jak hokej na lodzie, piłka nożna, lekkoatletyka. Był zawodnikiem Toruńskiego KS (1922-1933), "Legii" Warszawa (1929, 2 miesiące) i AZS Poznań (1933-1938). Najwięcej sukcesów osiągnął w hokeju na lodzie, trzykrotnie będąc olimpijczykiem. Oprócz tego  sześciokrotnie był uczestnikiem mistrzostw świata: w 1930, 1931, 1933, 1935, 1937, 1938 roku oraz siedmiokrotnie uczestnikiem mistrzostw Europy, w latach 1927, 1929, 1931, 1933, 1935, 1937, 1938. Stogowski reprezentował Polskę w meczach międzypaństwowych aż siedemdziesiąt razy (jako bramkarz). W 1934 r. zdobył z AZS Poznań tytuł mistrza Polski w hokeju na lodzie. Był  też    trzykrotnym finalistą mistrzostw Polski, grając w TKS Toruń w latach 1927, 1928 i 1929. Jako piłkarz  dwukrotnie uczestniczył w finałach mistrzostw Polski, w 1925 i 1926 r., a przez dwa kolejne sezony grał w I lidze w (latach 1927 i 1928). Jako lekkoatleta był sprinterem z rekordem życiowym 11,2 s. na 100 m oraz 24,2 s. na 200 m. Zmarł w Toruniu 14 maja 1940 r., gdzie go pochowano. Wybudowane w Toruniu sztuczne lodowisko nazwano jego imieniem (1960).

SYREK GRAŻYNA (1972)

Olimpijka: Ateny 2004 r. (lekkoatletka)

Urodzona 9 stycznia 1972 r. w Kędzierzynie-Koźlu. Absolwentka AWF w Krakowie. Lekkoatletka, zawodniczka "Chemika" Kędzierzyn (1989-1993), AZS-AWF Kraków (1994-1998), "Olimpii" Poznań (1999-2005) i "Piętki" Katowice (od 2006). Podopieczna trenera Zbigniewa Nadolskiego. Uczestniczka Mistrzostw Europy w biegach przełajowych (2000 Malmö, 32. m.). Dziesięciokrotna mistrzyni Polski, czterokrotna wicemistrzyni Polski. Inne sukcesy: półmaraton w Pradze (2002) - II m., maraton w Dublinie (2002) - II m. Kwalifikację olimpijską do Igrzysk Olimpijskich w Atenach, uzyskała podczas maratonu w Chicago, 12 października 2003 r., w którym zajęła 41 miejsce. Panna, mieszka w Poznaniu.

SZLAPKIN ZDZISŁAW (1961)

Olimpijczyk: Seul 1988 r. (lekkoatleta)

Urodzony 18 stycznia 1961 r. w Chodzieży k. Piły, absolwent szkoły zawodowej (technik - mechanik). Zawodnik MKS "Noteć" Chodzież (1975-1980) i "Olimpii" Poznań (1981-1989), podopieczny trenerów: Krzysztofa Kisiela, Marka Kasprzyka i Eugeniusza Ornocha. Czterokrotny reprezentant Polski w meczach międzypaństwowych (1982-1984) , mistrz kraju na dystansie 20 km (1988) i dwukrotny wicemistrz na tym samym dystansie (1984, 1987), a także ośmiokrotny halowy mistrz Polski w chodzie na 5 km (1987-1989)      i 10 km (1982-1986) z rekordem życiowym na 20 km wynoszącym 1:20:52,0 (19 czerwca 1988, Warszawa). Pierwszy raz na arenie międzynarodowej wystąpił podczas Mistrzostw Europy juniorów w Bydgoszczy (1979), kiedy w finale chodu na 10 km zajął VII m. (45,11,0). Pięciokrotny uczestnik Pucharu Świata w chodzie na dystansie 20 km. W halowych Mistrzostwach Świata w Indianapolis (1987) na dystansie 5 km zajął  XII miejsce, zaś na tym samym dystansie w halowych mistrzostwach Europy był w Lievin k. Lens (1987) szósty, a w Budapeszcie (1988) piąty. Na Igrzyskach Olimpijskich Seulu w chodzie na 20 km zajął XXXVI miejsce. Żonaty (Elżbieta), ma dwoje dzieci (Sandra i Przemysław). Mieszka w Poznaniu.

SZŁAPKA  MIROSŁAW  JACEK (1956)

Olimpijczyk: Moskwa 1980 r. (dżokej)

Urodzony 19 września 1956 r. w Buku, absolwent VII Liceum Ogólnokształcącego w Poznaniu (1976) i  AWF Poznań (1982). Zawodnik LKS "Cwał" Poznań (1969-1981, trenerzy J. Mossakowski, J. Nowak i J. Wierzchowiecki) i LKJ Łąck (1983-1985); od 2001 r. znów w poznańskim "Cwale". Na krajowej arenie wywalczył tytuł
I wicemistrza Polski w 1981 i II wicemistrza w 1985 roku. W najlepszych latach kariery sportowej (1980-1982) odniósł kilka zagranicznych sukcesów. Należący (od 1979) do kadry narodowej WKKW, poza zajęciem VI miejsca na IO w Moskwie, wygrał jeszcze w roku olimpijskim Międzynarodowe Zawody (CCI) w  Białym Borze i był szósty w silnie obsadzonym konkursie (CCI) w Amsterdamie (na koniu Erywań). W sezonie poolimpijskim (1981) jego osiągnięcia były także znaczące: II m. (na Sztormie) podczas Międzynarodowych Zawodów (CCI) w Amsterdamie oraz V m. indywidualnie (na Erywaniu) i 3 m. w drużynie (Szłapka, Rafalak, Lipczyński) podczas Mistrzostw Europy w Horsens (Dania). W latach późniejszych startował m. in. na Lnie (brązowy medal MP) i Jaskrze (wicemistrzostwo Polski). Mistrz Sportu, odznaczony m. in. złotym i srebrnym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe. Żonaty, ma syna Piotra (1990). Mieszka w Poznaniu.

SZUKAŁA  RAFAŁ  MAREK (1971)

Olimpijczyk: Seul 1988 r. (pływak)

Urodzony 9 kwietnia 1971 r. w Poznaniu, absolwent miejscowej Szkoły Mistrzostwa Sportowego (1990) oraz  amerykańskiego University of  Iowa, gdzie ukończył psychologię i informatykę (1997). Pływak, specjalista stylu motylkowego, reprezentant poznańskiej "Warty" (1979-1994) i "Olimpii" (1994-1996), a w USA Mission Viejo Nadadores i University of Iowa. Podopieczny trenerów: Leszka Szymkowiaka ("Warta"), Czesława Szulca (SMS), Terry'ego Stoddarda (Mission), Richarda Drapera (Iowa), Brada Floo Flooda (przed IO) i Mirosława Kostyka ("Olimpia").  Pierwszy polski mistrz Europy, pierwszy nasz mistrz świata i pierwszy wicemistrz olimpijski w pływaniu (złoty medal z rekordzistą świata Amerykaninem Pablo Moralesem przegrał zaledwie o 0,03 sekundy). W różnych kategoriach wiekowych ustanowił grubo ponad setkę rekordów Polski! Zdobył też ponad sto medali w mistrzostwach Polski juniorów i seniorów, a także w spartakiadach młodzieży. Mistrz świata z 1994 r. z  Rzymu na 100 m mot. (pierwsze  mistrzostwo  świata  w  historii  polskiego pływania na basenie 50 m). W mistrzostwach świata na basenie 25 m zdobył brązowy  medal na 100 m mot. (Palma de Mallorca, 1993). Dwukrotny mistrz  Europy na 100 m mot. (Bonn, 1989 i Sheffield, 1993). Trzykrotny medalista ME. Zdobył srebrne  medale na 200 m mot. (Bonn, 1989; Ateny, 1991 i brązowy medal na 100 m mot. (Wiedeń, 1995). Mistrz Europy juniorów na 100 m mot. (Rzym, 1987). Zdobywał inne czołowe miejsca w najważniejszych  imprezach  międzynarodowych: w MŚ (basen 25 m) w 1993 r. w Palma Mallorca na 200 m mot. zajął V m., a w 1995 r. w Rio de Janeiro zajął V m. na 100 m mot. W ME (basen 50 m) w 1993 r. w Sheffield był IV na 200 m mot., a w 1995 r. w  Wiedniu także IV w sztafecie 4x100 m zm. Brązowy medalista Uniwersjady w sztafecie 4x100 m dow. w 1993 r. w Buffalo (partnerzy: A. Przywara, K. Cwalina i A. Wojdat). Akademicki mistrz USA na 100 m. mot. (1993 i 1994). Dziesięciokrotny mistrz Polski. Dwunastokrotny rekordzista Polski na basenie 25 m. Dziewiętnastokrotny rekordzista Polski na basenie 50 m. W Igrzyskach Olimpijskich uzyskał wyniki: 1988 Seul - 100 m mot. XIII m.; 200 m mot. XVII m.; 1992 Barcelona - 100 m mot. II m. z czasem 53,35; 200 m mot. IV m.; 1996 Atlanta - 100 m mot. V m.; 4x100 m VII m. Karierę sportową zakończył 7 grudnia 2001 r., na nowym basenie AWF, w rodzinnym Poznaniu. Odznaczony m. in. dwukrotnie złotym i raz srebrnym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe. Dwukrotnie żonaty (Daniela, Maile - obie Amerykanki), mieszka w Chicago i pracuje jako informatyk (Oddział Giełdy Nowojorskiej).

SZOST HENRYK (1982)

Olimpijczyk: Pekin 2008 r.,Londyn 2012 r., Rio 2016 r. (lekkoatleta)

Urodzony 20 stycznia 1982, w Muszynie, lekkoatleta. Obecnie reprezentuje klub WKS "Grunwald" Poznań. Mistrz Polski w biegach długich oraz w maratonie i półmaratonie (2006) i na 5000 m (2007). 13 kwietnia 2008 roku podczas maratonu w Dębnie zdobył mistrzostwo Polski, osiągając czas 2:11,59 (rekord życiowy), dający mu prawo występu na Igrzyskach Olimpijskich w Pekinie. Na mistrzostwach świata zajął 16. miejsce w biegu górskim (2003) i 38. miejsce w biegu ulicznym na 20 km (2006). Podczas Mistrzostw Europy zajął 39. miejsce w biegu górskim (2003). Srebrny medalista mistrzostw świata juniorów w biegu górskim drużynowo (2001). Start w Dębnie był drugim maratonem Henryka Szosta, który do 2005 r. specjalizował się w biegach górskich. Jest trzykrotnym olimpijczykiem. Najlepszy wynik osiągnął w Londynie, zajmując 9. miejsce.

SZYMAŃCZYK  WOJCIECH (1943 - 1996)

Olimpijczyk: Montreal 1976 r. (łucznik)

Urodzony 19 lutego 1943 r. w Poznaniu, absolwent Technikum Mechanicznego
w Poznaniu. Łucznik "Startu" Poznań (1964-1965) i "Surmy" Poznań (1966-1996). Był osiemnastokrotnym rekordzistą i trzykrotnym mistrzem Polski w wieloboju indywidualnie (1971, 1973, 1974). Na arenie międzynarodowej odniósł dwa znaczące sukcesy: IV m. (wielobój indywidualny) na Mistrzostwach Świata w Grenoble (1973) i IV m. (wielobój drużynowy) na Mistrzostwach Świata w Interlaken (1975). Także czterokrotny mistrz Polski niepełnosprawnych (1965, 1967, 1970, 1974) i uczestnik Olimpiady Inwalidów w Arnhem (1980), gdzie zdobył IV m. Mistrz Sportu (1973) odznaczony m. in. brązowym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe (1973). Na Igrzyskach Olimpijskich w Montrealu (1976) w czwórboju indywidualnym zajął XXII miejsce. Najlepszy Sportowiec Wielkopolski w 1973 r. Żonaty, miał dwoje dzieci (Irmina, Jarosław). Zmarł w Poznaniu 22 listopada 1996 r.

SZYMAŃSKI JAN (1989)

Olimpijczyk: Sochi 2014 r. (łyżwiarz szybki)

Urodzony: 2 marca 1989 r. w Poznaniu, zawodnik Marymontu Warszawa, następnie od sezonu 2012/2013 LKS Poroniec i od 2014/2015 AZS AWF Poznań. Podczas Igrzysk Olimpijskich w Sochi zdobył brązowy medal w drużynie. Również podczas Mistrzostw Świata w Sochi (2013) cieszył się trzeciego miejsca na podium w drużynie. Poznaniak ma w swoim dorobku również medale zdobyte na Uniwersjadzie w Trydencie (2013) - złoto indywidualnie na 1500 m oraz 5000 m, a także srebro na 1000 m. Warto również odnotować sukcesy panczenisty podczas Akademickich Mistrzostw Świata, które były rozgrywane w Zakopanem gdzie zdobył trzy złote medale na dystansach 1500 m, 3000 m oraz 5000 m.

SZYMURA  FRANCISZEK (1912 - 1985)

Olimpijczyk: Londyn 1948 r. (bokser)

Urodzony 7 grudnia 1912 r. w Chombruch-Barop (Niemcy). Zaliczany do grona najwybitniejszych bokserów okresu międzywojennego. Znaczną część bokserskiej kariery spędził w poznańskiej "Warcie", z którą czterokrotnie zdobywał tytuł drużynowego mistrza kraju (1934/35, 1936/37, 1937/38, 1938/39). Dziewięciokrotny indywidualny mistrz Polski (1935-37, 1939, 1946-1950). Najlepszą formę prezentował w drugiej połowie lat trzydziestych, kiedy to wywalczył dwa srebrne medale mistrzostw Europy (1937 Mediolan, 1939 Dublin). Uczestnik Igrzysk Olimpijskich w Londynie (1948). Zasłużony Mistrz Sportu. Zmarł w Warszawie 18 maja 1985 r.

ŚMIGIELSKI  WŁADYSŁAW  BOLESŁAW (1937 - 1995)

Olimpijczyk: Rzym 1960 r. (hokeista na trawie)

Największe sukcesy odniósł jako reprezentant "Warty", zdobywając siedmiokrotnie tytuł mistrza Polski na boiskach otwartych (1963, 1967-1971, 1973) i sześciokrotnie w hali (1963, 1967, 1969-1971, 1973). Sześćdziesięcioczterokrotny reprezentant Polski (1959-1969). Zdobywca 14 bramek w drużynie narodowej, w której grał na pozycji ofensywnego obrońcy. Absolwent Szkoły Zawodowej HCP w Poznaniu. Szkolił młodzież w "Warcie", a w sezonach 1973/74 i 1975 prowadził także I-ligową "Polonię" Środa Wlkp. Mistrz Sportu (1961) i Zasłużony Mistrz Sportu, odznaczony m. in. Brązowym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe.

ŚMIGLAK  CEZARY  BOGUSŁAW (1953)

Olimpijczyk: Monachium 1972 r. (pływak)

Urodzony 13 kwietnia 1953 r. w Poznaniu, absolwent Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (magister fizyki). Dwukrotny olimpijczyk. Specjalista stylu klasycznego, reprezentant "Lecha" Poznań (1963-1980), wychowanek trenera Andrzeja Daszkiewicza. Ośmiokrotny mistrz Polski, na 100 m klas. (1972, 1975) i na 200 m klas. (1970, 1973-1977). Ośmiokrotny rekordzista Polski na basenie 25 m i sześciokrotny rekordzista Polski na basenie 50 m. Na Igrzyskach Olimpijskich w Monachium na 100 m klas. uzyskał 33. wynik eliminacji, a na 200 m klas. - 30. wynik eliminacji. Na 4x100 m st. zm. sztafeta z jego udziałem odpadła z rywalizacji w III przedbiegu. W Montrealu (1976) na 100 m. klas. zajął V m. w I przedbiegu, a na 200 m klas. - VI m. w IV przedbiegu. Po zakończeniu kariery sportowej trener pływania. Mieszka w Poznaniu.

ŚWIERCZEWSKI  DARIUSZ (1936 - 2005)

Olimpijczyk: Rzym 1960 r. (koszykarz)

Urodzony 22 lutego 1936 r. Absolwent Politechniki Poznańskiej, gdzie otrzymał tytuł magistra. Zawodnik sekcji koszykarskiej "Lecha" Poznań, z którym zdobył w 1958 roku tytuł mistrza kraju. Olimpijczyk z Rzymu (1960). W drużynie narodowej rozegrał 29 spotkań. Po zakończeniu kariery zawodniczej nie utrzymywał żadnych kontaktów ze środowiskiem sportowym. Pochowany w podwarszawskiej Magdalence.

TOBOLSKI  PIOTR (1958)

Olimpijczyk: Moskwa 1980 r. (wioślarz)

Ps. "Piter". Urodzony 11 maja 1958 r. w Gnieźnie, absolwent Politechniki Poznańskiej. Wioślarz, reprezentant AZS Poznań oraz AZS-AWF Warszawa, pięciokrotny mistrz Polski w jedynkach (1981) i dwójkach podwójnych, w których bronił też barw narodowych startując z różnymi partnerami. Uczestnik Mistrzostw Świata w 1981 r. w Monachium (V m., dwójki podwójne, z W. Kujdą), w 1982 r. w Lucernie (VI m., dwójki podwójne z K. Broniewskim) i w 1985 r. w Hazewinkel (X m. dwójki podwójne z P. Mieszkowskim). Dwukrotny medalista Akademickich Mistrzostw Świata (1984 r., Mediolan, w czwórkach podwójnych, złoty medal na dystansie 500 m. i brązowy na dystansie 2000 m. (partnerzy: P. Borkowski, S. Cieślakowski, A. Krzepiński). Mistrz Sportu, odznaczony m. in. srebrnym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe.

TOMASIAK  ADAM (1953)

Olimpijczyk: Montreal 1976 r. (wioślarz)

Urodzony 15 lutego 1953 r. w Biesalu koło Olsztyna. Absolwent Technikum Samochodowego w Olsztynie (1970). Wioślarz klubów: "Warmia" Olsztyn, "Zawisza" Bydgoszcz, "Polonia" Poznań. Dziewięciokrotny mistrz Polski w kategoriach: dwójka, czwórka ze sternikiem i ósemka. Wieloletni reprezentant Polski. Olimpijczyk z Montrealu (1976) i Moskwy (1980). Podczas swoich drugich i zarazem ostatnich igrzysk święcił swój największy sukces - brązowy medal w czwórce ze sternikiem. Podobne osiągnięcie, tyle że w dwójce odniósł, podczas Mistrzostw Świata w Karapiro (1978). Ponadto uczestniczył w  MŚ w 1974, 1975, 1979, 1981, 1982 i w 1983 roku.

TOMYŚLAK  ZDZISŁAW (1946)

Olimpijczyk: Monachium 1972 r. (kajakarz)

Urodzony 24 września 1946 r. w Poznaniu, absolwent Technikum Budowy Silników Okrętowych i poznańskiej AWF (1973). Kajakarz, wychowanek "Warty" Poznań
  (1959-1975). Ośmiokrotny mistrz Polski: K-1 4x500 m (1969), K-2 500 m (1967, 1969-1971), K-2 1000 m (1970), K-4 1000m (1972), K-4 10000 m (1972). Na Igrzyskach Olimpijskich w Monachium (1972) w K-4 na 1000 m jego osada odpadła w półfinale. Działacz i sędzia sportowy oraz trener w klubie "Posnania". Mistrz Sportu. Żonaty, ma troje dzieci. Mieszka w Poznaniu.

TÓRZ  LESZEK (1959)

Olimpijczyk: Moskwa 1980 r. (hokeista na trawie)

Urodzony 12 kwietnia 1959 r. w Poznaniu. Ps. "Lelek". Hokeista poznańskiej "Warty", z którą najpierw zdobywał tytuł mistrza Polski w hali jako junior (1976-1978), a potem jako senior (1979). Był także mistrzem kraju na boisku otwartym (1980). Czterdziestosześciokrotny reprezentant Polski (1978-1983),  zdobył dla reprezentacji 13 bramek. Uczestnik Mistrzostw Europy w Amsterdamie (1983). Absolwent Zespołu Szkół Budowlanych w Poznaniu (1976). Obecnie właściciel dobrze prosperującej firmy. Mistrz Sportu (1980).

TURCZYK  WALTER  STEFAN (1909 - 1976)

Olimpijczyk: Berlin 1936 r. (lekkoatleta)

Urodzony 26 grudnia 1909 r. w Siemianowicach Śląskich. Należał do najlepszych polskich oszczepników lat trzydziestych (po Eugeniuszu Lokajskim). Zawodnik "Pogoni" Katowice (1928-1930), AZS Poznań (1931-1932) i "Warty" Poznań (1933-1937), dziesięciokrotnie reprezentował Polskę w meczach międzypaństwowych (1932-1937), odnosząc 3 zwycięstwa indywidualne. Rekordzista Polski w rzucie oszczepem 65,73 m (28 kwietnia 1935, Poznań), z rekordem życiowym 70,53 m (31 maja 1936, Warszawa). Czterokrotny mistrz kraju w tej specjalności (1932, 1933, 1935, 1937). Na IO w Berlinie (1936) zajął X miejsce z wynikiem 63,36 m. W czasie okupacji przyjął niemiecką listę narodową i od 1940 reprezentował barwy Rzeszy Niemieckiej. Uczestnik II wojny światowej w oddziałach SS. Po wojnie mieszkał w Niemczech. Zmarł 19 października 1976 r. w Celle (Dolna Saksonia).

URBAŃCZYK-BAUMAN  ELŻBIETA  MARIA (1971)

Olimpijka: Seul 1988 r. (kajakarka)

Kajakarka, olimpijka z roku 1988, 1992, 1996 i 2000 - urodzona 26 kwietnia 1971 r. w Nowym Dworze Mazowieckim. Po ukończeniu szkoły średniej podjęła studia
w Akademii Wychowania Fizycznego w Poznaniu, gdzie uzyskała dyplom magistra. Kontakt z kajakarstwem nawiązała w KS "Świt" Nowy Dwór Mazowiecki (1983-1989).
W 1990 r. została zawodniczką "Posnanii" Poznań. Jej trenerem był Olgierd Światowiak. Należy do najwybitniejszych polskich kajakarek. W reprezentacji narodowej debiutowała w trakcie międzynarodowych regat w Bochum (1986). W latach 1989-2002 w wyścigach na różnych dystansach wielokrotnie zdobywała tytuły mistrzyni Polski. Złoty medal Mistrzostw Świata, uzyskany w Meksyku (1994) był jej największym sukcesem. Zdobyła go wraz z Barbarą Hajcel. Trzykrotnie zostawała wicemistrzynią świata: w 1995 r. w Duisburgu z I. Dylewską-Światowiak, w 1997 r. w Dartmouth z I. Dylewską-Światowiak i w  2001 r. w Poznaniu, trzykrotnie była też brązową medalistką mistrzostw świata: w 1994 r. w Meksyku z B. Hajcel, w 1997 r. w Dartmouth z I. Dylewską-Światowiak i w 2002 r. w Sewilli. Dwukrotnie stawała na najwyższym stopniu podium mistrzostw Europy (w 1997 r. w Płowdiw), raz była wicemistrzynią Europy (w 2001 r. w Mediolanie), trzykrotnie brązową medalistką mistrzostw Europy - w 1997 w Płowdiw i w 2000 r. w Poznaniu. Za reprezentowanie kraju i klubu odznaczona została Srebrnym Krzyżem Zasługi (2002) i Złotą Odznaką KS "Posnania" (1992).

WALKOWIAK  MARIUSZ (1970)

Olimpijczyk: Barcelona 1992 r. (kajakarz)

Urodzony 17 sierpnia 1970 r. w Poznaniu, absolwent szkoły średniej, i miejscowego AWF. Kajakarz, kanadyjkarz "Posnanii" Poznań (od 1982), wychowanek trenera Ireneusza Pracharczyka (trener kadry Jerzy Opara). Dziewięciokrotny mistrz Polski: na 10000 m (1993), C-2 500 m (1994), C-2 1000 m (1993, 1994), C-2 10000 m (1994),C-4 500 m (1993) i C-4 1000 m (1994). Olimpijczyk z Barcelony (1992). W kan. jedynkach  odpadł z rywalizacji w półfinale wyścigu na 500 m, w kan. dwójkach na 1000 m odpadł w I repasażu. Odznaczony Złotą Odznaką KS "Posnania" (1992). Mieszka w Poznaniu.

WIERUSZEWSKI RAFAŁ (1981)

Olimpijczyk: Ateny 2004 r. (lekkoatleta)

Urodzony 24 lutego 1981 r. w Środzie Wielkopolskiej. Reprezentował barwy UKS "Orkan" Środa Wielkopolska. Jego trenerem klubowym był Mieczysław Kaczor,
a w kadrze Józef Lisowski. W 2003 roku wywalczył Mistrzostwo Polski na 400 m.
W Rydze w 1999 roku na Mistrzostwach Europy Juniorów był drugi w sztafecie 4x400 m. W 2000 roku zajął trzecie miejsce w sztafecie 4x400 m, a indywidualnie był ósmy na Mistrzostwach Świata Juniorów w Santiago de Chile. W 2001 roku został brązowym medalistą w biegu na 400 m podczas Młodzieżowych Mistrzostw Europy w Amsterdamie. W sztafecie 4x400 m na Mistrzostwach Świata w Edmonton zajął czwarte miejsce.
W 2003 roku wygrał Młodzieżowe Mistrzostwa Europy w Bydgoszczy w sztafecie
4x400 m, a indywidualnie na 400 m zajął tam trzecie miejsce. Również brązowy medal przywiózł z Uniwersjady w Daegu. Na Halowych Mistrzostwach Świata w Birmingham zajął czwarte miejsce w sztafecie 4x400 m. Był piąty w Pucharze Europy w Bydgoszczy (2004). Rekord życiowy na 400 m ustanowił na mitingu we Florencji 21 czerwca 2003 roku - 45,62. Na Igrzyskach Olimpijskich w Atenach (2004) był członkiem sztafety
4x400 m, która zajęła V m. z czasem 3:03,69. Obecnie jest wykładowcą na Uniwersytecie Ekonomicznym w Poznaniu.

WIERZCHOWIECKI  JACEK  MARIA (1944 - 2015)

Olimpijczyk: Monachium 1972 r. (dżokej)

Urodzony 30 marca 1944 r. w Wieniawie koło Radomia. Absolwent Liceum Ogólnokształcącego w Lesznie (1962) oraz poznańskiej Akademii Wychowania Fizycznego i Akademii Rolniczej. Jeden z najlepszych polskich jeźdźców w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych. Reprezentował LZS "Cwał" Poznań i LKJ Łąck. Dwukrotny mistrz Polski w WKKW. Uczestnik mistrzostw świata, mistrzostw Europy i trzykrotnie Pucharu Narodów. Dwukrotny reprezentant Polski na igrzyskach olimpijskich (1972, 1980). Dwa razy znalazł się wśród dziesięciu najlepszych jeźdźców świata na liście prestiżowego "Reiter Revoe". Trener kadry narodowej WKKW (1980-1987), potem trener w USA (1987-1991) i ponownie szkoleniowiec polskich olimpijczyków w WKKW, przygotowujących się do Igrzysk Olimpijskich w Atenach (2004), ale tylko do 2003 r. Mieszka w Poznaniu.

WIESZCZEK-KORDUS AGNIESZKA (1983)

Olimpijka: Pekin 2008 r., Rio 2016 (zapaśniczka)

Urodzona w 1983 roku zapaśniczka reprezentująca WKS Grunwald Poznań.

Podczas Igrzysk Olimpijskich w Pekinie wywalczyła brązowy medal w stylu wolnym do 72 kg. Był to pierwszy w historii medal olimpijski dla Polski w zapasach kobiet. W Rio rywalizowała w kategorii do 69 kg. Na swoim koncie ma także cztery brązowe krążki zdobyte podczas Mistrzostw Europy. Dodatkowo zdobyła dwa brązowe medale podczas Wojskowych Mistrzostw Świata w roku 2010 i 2014.

WOJCIECHOWSKI ADAM (1980)

Olimpijczyk: Ateny 2004 r. (wioślarz)

Urodzony 23 czerwca 1980 r. w Poznaniu, absolwent Liceum Poligraficznego
w Poznaniu i Politechniki Poznańskiej. Wioślarz (dwójka podwójna) od 1992 r., reprezentant AZS AWF Poznań. Trenerem jest ojciec, Aleksander Wojciechowski. W Mistrzostwach Świata w 2003 r. zajął XIII m., w Pucharze Świata w 2004 r. - V m., w Mistrzostwach Świata U-23 w 2002 r. - II m., w Akademickich Mistrzostwach Świata w 2002 r. - I m. Podczas Igrzysk Olimpijskich w Atenach (2004) zajął XIII m. wraz z partnerem (M. Jeliński). Żonaty, ma syna Dominika. Mieszka w Poznaniu.

WŁODARCZYK ANITA (1985)

Olimpijka: Pekin 2008 r., Londyn 2012 r., Rio 2016 (lekkoatletka)

Urodzona 8 sierpnia 1985 r. Zawodniczka klubów: "Kadet" Rawicz (do 2005 r.) i AZS-AWF Poznań do 2009 roku.

Uczestniczka Igrzysk Olimpijskich w 2008 w Pekinie (6. miejsce), srebrna medalistka igrzysk olimpijskich w 2012 w Londynie oraz złota medalistka igrzysk olimpijskich w 2016 w Rio de Janeiro. Mistrzyni świata z 2009 i 2015 roku, wicemistrzyni z 2013, trzykrotna złota (2012, 2014, 2016) i brązowa (2010) medalistka mistrzostw Europy. Zwyciężała w klasyfikacji IAAF Hammer Throw Challenge (2013, 2014, 2015), drużynowym czempionacie Starego Kontynentu (2009^[2], 2015) oraz w zimowym pucharze w rzutach lekkoatletycznych.

WOJCIECHOWSKI MICHAŁ (1974)

Olimpijczyk: Sydney 2000 r. (wioślarz)

Urodzony 22 lutego 1974 r. w Poznaniu, absolwent miejscowego III Liceum Ogólnokształcącego i Akademii Ekonomicznej. Wioślarz poznańskiego AZS-AWF (od 1992), wychowanek Aleksandra Wojciechowskiego. Uczestnik i finalista Mistrzostw Świata w 1998 r. w Kolonii, gdzie zajął VI m. (czwórki podwójne, partnerzy:
D. Bernatajtys, P. Lewandowski, K. Łazar). W 1999 r. na MŚ w St. Catharine zajął XI m. (czwórki podwójne, partnerzy: A. Bronikowski, S. Kruszkowski, K. Łazar). Na Igrzyskach Olimpijskich  w Sydney (2000) w czwórkach podwójnych zajął VIII m. (partnerami w  osadzie byli: A. Bronikowski, S. Kruszkowski i K. Łazar). Żonaty, ma córkę Adriannę. Mieszka w Poznaniu.

WOJDAT  ARTUR (1968)

Olimpijczyk: Seul 1988 r. (pływak)

Urodzony 20 maja 1968 r. w Olsztynie, absolwent Szkoły Mistrzostwa Sportowego w Poznaniu (1987) i amerykańskiego University of Iowa (1993). Pływak, reprezentant "Olimpii" Poznań (1977-1995), a w USA Mission Viejo Nadadores (1985-1988) i University of Iowa (od 1989). Wychowanek trenerów: Tadeusza Mazura, Wernera Urbańskiego, Terrego Stoddarda  oraz Brada Flooda i Jacka Nelsona. Najlepszy kraulista w historii polskiego pływania był też pierwszym polskim rekordzistą świata (na 50 metrowej pływalni), pierwszym medalistą MŚ i wreszcie pierwszym medalistą olimpijskim. Dwukrotny brązowy  medalista MŚ na basenie 50 m, w 1991 r. w Perth (na    200 m dow. i 400 m dow.). W MŚ na basenie 25 m zdobył srebrny  medal na 200 m dow. i był piąty w finale 400 m dow. (Palma de Mallorca, 1993). Mistrz Europy na 400 m dow. (Bonn, 1989) i na 200 m dow. (Ateny, 1991), srebrny medalista na 200 m dow. (Bonn, 1989) i 400 m dow. (Ateny, 1991). Trzykrotny medalista mistrzostw Europy juniorów: 2 srebrne medale, na 100 m i 200 m dow., oraz brązowy medal na 400 m dow. (Luksemburg, 1994). Trzykrotny medalista Uniwersjady:  złoty medal na 400 m dow. (Sheffield, 1991), srebrny  medal na 200 m dow. (Sheffield, 1991) i  brązowy  medal  w sztafecie 4x100 m dow. (Buffalo, 1993). Rekordzista świata   na  400 m dow.- 3:47,38  (Orlando, 1988). Dwudziestokrotny mistrz Polski. Siedemnastokrotny rekordzista Polski  na basenie 25 m. Trzydziestosiedmiokrotny  rekordzista  Polski na basenie  50 m. W igrzyskach olimpijskich zdobywał: w 1988 r. w Seulu - 200 m dow. IV m.; 400 m dow. III m., 1500 m dow. XXI m., a w 1992 r Barcelonie - 200 m dow. IV m.; 400 m dow. IV m.; 4x200 m dow. XIII m. Odznaczony złotym i dwukrotnie srebrnym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe. Mieszka w Chicago.

WOJNAROWSKA EWELINA (1986)

Olimpijka: Rio 2016 r., (kajakarka)

Urodzona w 1986 roku kajakarka reprezentująca barwy Warty Poznań.

Ewelina Wojnarowska zdobyła złoty medal Mistrzostw Świata 2014 w Moskwie w sztafecie jedynek 4 x 200 m. Ponadto jest trzykrotną wicemistrzynią Europy: w 2007 roku zdobyła srebro w dwójce kajakowej na 1000 m., w 2008 roku w czwórce kajakowej na 1000 m., w 2014 roku również w czwórce kajakowej na 500 m. Do swojej kolekcji dołożyła także cztery brązowe medale Mistrzostw Europy, trzy srebrne i dwa brązowe krążki Mistrzostw Świata (w różnych konkurencjach). W 2015 roku zdobyła także dwa brązowe medale podczas Igrzysk Europejskich w Baku.

Na Igrzyskach Olimpijskich w Rio zajęła 4. miejsce w  finale B (12. miejsce ogólnie) w kategorii K-1 500 m.

WOJTKOWIAK MAŁGORZATA (1982)

Olimpijka: Pekin 2008 r., Londyn 2012 r. (szermierka)

Urodzona: 30.01.1982 r., reprezentantka AZS AWF Poznań, specjalizująca się we florecie. Uczestniczka Igrzysk Olimpijskich w Pekinie gdzie zajęła 21. miejsce indywidualnie i siódme w drużynie. W Londynie zajęła 5. lokatę w drużynie oraz odpadła w 1/16 finału indywidualnie. W swoim dorobku ma drużynowe medale Mistrzostw Świata, złoto zdobyte w Hawanie (2003) oraz Petersburgu (2007), srebro wywalczone w Lizbonie (2002) oraz brąz z Nowego Jorku (2004). A także krążki wywalczone podczas Mistrzostw Europy, złoto z Moskwy (2002) oraz Bourges (2003) - oba medale wywalczone w drużynie, brąz w Funchal (2000) w drużynie oraz brąz w Kijowie (2008) zdobyty indywidualnie.

WYBIERALSKI  JERZY (1954)

Olimpijczyk: Moskwa 1980 r. (hokeista na trawie)

Urodzony 8 września 1954 r. w Poznaniu. Ps. "Wacek". Zawodnik "Warty", z którą zdobył 6 tytułów mistrza Polski na boiskach otwartych (1971, 1973, 1975, 1976, 1979, 1980). 219 razy reprezentował Polskę (1973-1988). Zdobył dla barw narodowych 15 bramek. Uczestnik mistrzostw świata: w Kuala Lumpur (1975), Buenos Aires (1978)
i Londynie (1986) oraz mistrzostw Europy w Hanowerze (1978), Amsterdamie (1983)
i Moskwie (1987). Absolwent poznańskiej AWF (1979). Mistrz Sportu (1978), odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi i Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe oraz nagrodzony dyplomem honorowym MKOl. Wybitny szkoleniowiec i działacz, m. in. trener męskiej reprezentacji na Igrzyskach Olimpijskich w Sydney (2000), trener reprezentacji kobiet. Obecnie trener hokeja w Egipcie.

WYBIERALSKI  JÓZEF (1946)

Olimpijczyk: Monachium 1972 r. (hokeista na trawie)

Ps. "Sasza". W barwach "Warty" zdobył 9 tytułów mistrza Polski na boiskach otwartych (1965,1967-1973, 1980) i 9 w hali (1967, 1969-1971, 1973, 1975, 1976, 1979, 1982). Bardzo szybki i sprawny technik, wystąpił 138 razy w drużynie narodowej (1965-1979), dla której zdobył 29 bramek. Uczestnik mistrzostw świata (1975, 1978) i Europy (1970, 1974, 1978). Był drugim polskim hokeistą, który dostąpił zaszczytu występu w reprezentacji Europy (przeciwko narodowemu zespołowi Francji, 4:2, 22 maja 1975). Absolwent zasadniczej szkoły zawodowej (tokarz). Mistrz Sportu (1972) i Zasłużony Mistrz Sportu. Trener i sędzia sportowy. Ojciec olimpijczyków z Sydney, Łukasza i Krzysztofa, brat olimpijczyka z Moskwy, Jerzego Wybieralskiego. 

WYBIERALSKI  KRZYSZTOF (1972)

Olimpijczyk: Sydney 2000 r. (hokeista na trawie)

Ps. "Suchy". Urodzony  1 lutego 1972 r. w Poznaniu. Zawodnik "Warty" (1985-1993) i "Pocztowca", z którym  pięciokrotnie zdobył tytuł mistrza Polski na boiskach otwartych (1995, 1998, 2004-2006) i dziewięciokrotnie w hali (1994-1996, 1998, 1999, 2002, 2004-2006). Szybki i przebojowy napastnik, zdobył z "Pocztowcem" jeszcze srebrny (2001) i dwukrotnie brązowy (1995, 1998) medal w Halowym Pucharze Europy. Reprezentant Polski, rozegrał w barwach narodowych 110 spotkań i zdobył 42 bramki (1991-2000). Grał w mistrzostwach Europy (1995, 1999) i Mistrzostwach Świata (1998). Absolwent Liceum Zawodowego nr 1 w Poznaniu (1993). Syn Józefa - olimpijczyka i brat Łukasza, także olimpijczyka.

WYBIERALSKI  ŁUKASZ (1975)

Olimpijczyk: Sydney 2000 r. (hokeista na trawie)

Ps. "Wania". Urodzony 27 kwietnia 1975 r. w Poznaniu. Zawodnik "Warty" (1987-1998) i "Pocztowca". W barwach "Pocztowca" zdobył mistrzostwo Polski na boiskach otwartych (2004-2006) oraz halowe mistrzostwo Polski (2002, 2004-2006) i srebrne medale halowych mistrzostw Europy (2001, 2006). Mistrz Europy Halowych mistrzostw Europy Mistrzów Krajowych z drużyną "Pocztowca" (Hamburg 2003). Pierwszy sukces odniósł grając w młodzieżowej reprezentacji kraju, z którą wywalczył w hali tytuł mistrza Europy w Lucernie (1996). Napastnik - szybki i dobry technik, na stałe zadomowił się
w narodowej drużynie seniorów, w której rozegrał 137 spotkań (1991-2006) i zdobył 26 bramek. Grał w mistrzostwach Europy (1999, 2005) i Mistrzostwach Świata (2002).
W 2006 r. wywalczył tytuł halowego wicemistrza Europy (Eindhoven). Absolwent Zasadniczej Szkoły Zawodowej Budowlano-Drzewnej w Poznaniu (1994). Najmłodszy
z olimpijskiej rodziny Wybieralskich. Syn olimpijczyka Józefa, brat olimpijczyka Krzysztofa.

WYCISZKIEWICZ PATRYCJA (1994r.)

Olimpijka: Londyn 2012 r. Rio 2016 (lekkoatletka)

Urodzona w 1994 roku lekkoatletka reprezentująca Organizację Środowiskową AZS Poznań.

Młoda sprinterka ma w swoim dorobku sporo sukcesów na arenie młodzieżowej. W 2011 roku podczas Mistrzostw Europy Juniorów w Tallinnie w sztafecie 4 x 400 m. sięgnęła po srebrny medal. Z kolei w Rieti w 2013 roku zdobyła indywidualnie złoto w biegu na 400 m., a także złoto w rywalizacji sztafet 4 x 400 m. Bardzo dobre występy zanotowała także w roku 2015 podczas Młodzieżowych Mistrzostw Europy w Tallinnie gdzie wywalczyła brąz w biegu na 400 m. oraz srebro w sztafecie.

Na igrzyskach w Rio indywidualnie dotarła do półfinału. W sztafecie 4x400 m wraz z Małgorzatą Hołub, Igą Baumgart i Justyną Święty zajęła 7 miejsce.

ZIELIŃSKI  TADEUSZ (1946 - 1977)

Olimpijczyk: Monachium 1972 r. (lekkoatleta)

Urodzony 15 marca 1946 r. w Przyłękach koło Trzcianki, absolwent zasadniczej szkoły zawodowej w Poznaniu, podoficer MO w Komisariacie Targowym w Poznaniu. Lekkoatleta, zawodnik "Śląska" Wrocław (1966-1967) oraz poznańskiego "Energetyka" (1968-1973) i "Olimpii" (1974-1976), specjalizujący się w biegach przełajowych i na 3000 m z przeszkodami. Jedenastokrotny reprezentant Polski w meczach międzypaństwowych (1970-1976, 11 startów, 1 zwycięstwo indywidualne), mistrz kraju w biegu na 3000 m z przeszkodami (1970). Na Igrzyskach Olimpijskich w Monachium (1972) na 3000 m z przeszkodami zajął 11 m. Mistrz Sportu. Żonaty. Zmarł tragicznie w wypadku samochodowym 26 sierpnia 1977 r. w Poznaniu.

ZIÓŁKOWSKI  SZYMON (1976)

Olimpijczyk: Atlanta 1996 r., Sydney 2000 r., Ateny 2004 r., Pekin 2008 r., Londyn 2012 r. (lekkoatleta).

Urodzony 1 lipca 1976 r. w Poznaniu, absolwent  Liceum Zawodowego i Wyższej Szkoły Bankowej w Poznaniu. Lekkoatleta  poznańskiego AZS (od 1991), specjalizujący się w rzucie młotem. Jako junior zdobył w Lizbonie (1994) tytuł mistrza świata (70,44 m), a w Nyiregyhazie na Węgrzech (1995) złoty medal mistrzostw Europy (75,42 m). W Młodzieżowych Mistrzostwach Europy w 1997 r. w Turku (Finlandia) zajął II miejsce. Ośmiokrotny reprezentant Polski w meczach międzypaństwowych, sześciokrotny rekordzista kraju (od 80,39 m w 2000 r. do 83,38 m w 2001 r.) i dziewięciokrotny mistrz Polski. Dziewięciokrotny uczestnik mistrzostw świata (1995, 1999, 2001, 2005, 2007, 2009, 2011, 2013). Podczas pierwszych dwóch startów (Göteborg, Sewilla) odpadł w eliminacjach, w Edmonton (2001) zdobył złoty medal z rekordem życiowym (83,38 m), w Helsinkach (2005) zajął III m. W 2009 r. zdobył srebrny medal podczas Mistrzostw Świata w Berlinie. W Mistrzostwach Europy w Budapeszcie (1998) zajął V m. (78,16 m), w Monachium (2002) odpadł w eliminacjach (77,17 m), w Göteborgu (2006) był V., następnie wystąpił w 2010 r. w Barcelonie, w 2012 r. wywalczył brąz w Helsinkach, a w Zurychu w 2014 r. uplasował się na 5. pozycji. W finale Pucharu Europy zwyciężył w Bremie (2001, 80,87 m), w Bydgoszczy (2004, 77,27 m) i we Florencji (2005, 79,14 m). W Villeneuve d' Ascq (1995) był VI (72,66 m), a w Paryżu (1999) - II.  (78,67 m). Na IO w Atlancie (1996) zajął X m. (76,64 m). Na IO w Sydney zdobył złoty medalolimpijski z wynikiem 80,02 m. Na IO w Atenach zajął VI m. Na IO w Pekinie zajął VII miejsce, natomiast w Londynie uplasował się na VII pozycji.

ŻUGAJ  RYSZARD (1957)

Olimpijczyk: Montreal 1976 r. (pływak)

Urodzony 12 lipca 1957 r. w Krotoszynie, absolwent szkoły średniej. Pływak poznańskiego "Lecha" (1970-1979), wychowanek trenera Andrzeja Daszkiewicza. Specjalista stylu grzbietowego, siedmiokrotny mistrz Polski, dwunastokrotny rekordzista Polski (basen 25 m), dziesięciokrotny rekordzista Polski. Olimpijczyk z Montrealu (1976). Rekordy życiowe na basenie 25 m: 100 m. grzb. - 58,26 (18 marca 1979, Puławy); 200 m grzb.- 2:07,8 (30 maja 1976, Poznań). Rekordy życiowe na basenie 50 m: 100 m grzb. - 59,79 (15 sierpnia 1976, Oulu), 200 m grzb. - 2:08,9 (23 lipca 1978, Szczecin).