Poznan.pl, oficjalna strona Miasta Poznania

Nagrodzone prace doktorskie

Joanna Świetlik
"Koncepcje usuwania nadmiernej ilości naturalnej materii organicznej z wody wodociągowej dla miasta Poznania"
Uniwersytet im. A. Mickiewicza
Promotor: prof. dr hab. Jacek Nawrocki

Nagrodę przyznano za opracowanie wytycznych do modernizacji technologii uzdatniania wody w Stacji Uzdatniania Wody Mosina, zaopatrującej w wodę miasto Poznań. Obecnie w stacji trwają prace modernizacyjne mające na celu m.in. wykorzystanie badań autorki poprzez wprowadzenie do ciągu technologicznego ozonowania połączonego z filtracją przez biologicznie aktywne filtry węglowe.

Streszczenie
Stale rosnące wymagania jakościowe wody pitnej wymuszają wprowadzenie nowoczesnych technologii uzdatniania wody przeznaczonej do picia. Technologie te coraz częściej sięgają do procesów (w tym chemicznych) umożliwiających spełnienie norm sanitarnych dla zanieczyszczeń chemicznych i mikrobiologicznych. Ich wprowadzenie do technologii uzdatniania wody doprowadziło do wyraźnej poprawy jakości wody pitnej, ale niejednokrotnie powodowało pojawienie się nowych problemów, związanych z powstawaniem szkodliwych ubocznych produktów procesu dezynfekcji.
Tematyka pracy skupia się wokół wszechstronnej charakterystyki wody zasilającej Stację Uzdatniania Wody w Mosinie, pod kątem zawartości i struktury naturalnej materii organicznej (NMO). Po raz pierwszy w tak szerokim zakresie scharakteryzowana została naturalna materia organiczna obecna w wodzie ujmowanej dla potrzeba mieszkańców Poznania. W pracy szczegółowo zbadano przebieg poszczególnych procesów technologicznych, w których możliwe jest usuniecie niepożądanych organicznych domieszek wody, co pozwoliło na wytypowanie najbardziej efektywnych i jednocześnie ekonomicznych rozwiązań. Wyniki przeprowadzonych prac badawczych opublikowano w licznych czasopismach krajowych i zagranicznych.
Na podstawie zawartej w rozprawie wytycznych technologicznych opracowano projekt przebudowy i modernizacji Stacji Uzdatniania Wody w Mosinie. Obecnie w stacji trwają prace modernizacyjne mające na celu m.in. wykorzystanie badań autorki poprzez wprowadzenie do ciągu technologicznego tzw. drugiego stopnia uzdatniania opartego na ozonowaniu połączonym z filtracją przez biologicznie aktywne filtry węglowe.
Modernizacja pozwoli na istotną poprawę jakości wody wodociągowej przeznaczonej dla ponad 600 tysięcznej społeczności mieszkańców Poznania i okolic.

Maria Dalz
"Ocena epidemiologiczna występowania wad wzroku u dzieci i młodzieży miasta Poznania"
Akademia Medyczna
Promotor: dr hab. Alicja Krzyżaniak

Nagroda została przyznana za wykonanie i analizę badań populacyjnych oceniających narząd wzroku u dzieci i młodzieży miasta Poznania. Praca wypełnia lukę istniejącą w badaniach epidemiologicznych wad wzroku u dzieci i młodzieży nie tylko w Poznaniu ale także w piśmiennictwie polskim.

Streszczenie
Praca jest poświęcona ocenie narządu wzroku, który ma istotne znaczenie dla prawidłowego rozwoju całego młodego organizmu. Dotyczy badań epidemiologicznych wad wzroku populacji dzieci i młodzieży miasta Poznania w wieku od 7 do 18 lat. Zawiera krótki rys historyczny dotyczący rozwoju zainteresowań epidemiologią, opis wad wzroku i problemów wad w aspekcie wyboru zawodów, patogenezę wad, rolę widzenia barwnego. Na terenie miasta nie wykonywano dotychczas badań populacyjnych oceniających stan narządu wzroku. Autorka zbadała 4440 uczniów, co stanowiło 5% populacji w tym wieku. Wnikliwe badanie okulistyczne oraz wywiad epidemiologiczny pozwoliły nie tylko ocenić częstość występowania, lecz także określić udział czynników środowiskowych w kształtowaniu wad wzroku wśród młodzieży szkolnej Poznania. Wady refrakcji zostały wykryte u prawie połowy (45%) badanych dzieci. Rezultaty badań zostały porównane z wynikami innych autorów.
Wysokie odsetki wad wzroku wśród zbadanej populacji wskazują na potrzebę wprowadzenia propozycji zmian w badaniach profilaktycznych wad i chorób narządu wzroku. Biorąc pod uwagę brak opieki lekarskiej w środowisku szkolnym, badania epidemiologiczne wad wzroku miały też ważny aspekt szkoleniowy dla pielęgniarek szkolnych.
Wyniki badań autorki pozwalają na określenie potrzeb okulistycznych młodej populacji oraz wskazują na szkodliwe działanie czynników środowiskowych w rozwoju wad refrakcji.
Utylitarne znaczenie badań dotyczy modyfikacji badań przesiewowych narządu wzroku. Badania profilaktyczne, których główną zasadą jest: "lepiej zapobiegać niż leczyć" mają istotny aspekt ekonomiczny.
Praca ta wypełnia lukę istniejącą w badaniach epidemiologicznych wad wzroku u dzieci i młodzieży nie tylko w Poznaniu ale w piśmiennictwie polskim.

Marcin Siepak
"Arsen, antymon i selen w wodach podziemnych doliny rzeki Warty pomiędzy Poznaniem a Śremem"
Uniwersytet im. A. Mickiewicza
Promotor: prof. dr hab. Jan Przybyłek

Praca została nagrodzona za udaną próbę wykorzystania ogólnych oznaczeń zawartości arsenu, antymonu i selenu oraz ich nieorganicznych form specjacyjnych do badań monitoringowych wód powierzchniowych i podziemnych.
Zastosowanie w rozprawie doktorskiej metody badawcze oraz uzyskane wyniki pozwalają na praktyczne ich wykorzystanie w prowadzeniu poszerzonego monitoringu jakości wód podziemnych czerpanych w dolinach rzecznych dla zbiorowego zaopatrzenia w wodę.

Streszczenie
Praca dotyczy problemów kontroli jakości wody i analizowania zagrożeń w zakresie jej pozyskiwania z terenów wodonośnych związanych z doliną Warty, na południe od aglomeracji Poznania. Stanowi udaną próbę wykorzystania ogólnych oznaczeń zawartości arsenu, antymonu i selenu oraz ich nieorganicznych form specjacyjnych do badań monitoringowych wód powierzchniowych i podziemnych.
Badanie pierwiastków występujących w wodach podziemnych w ilościach śladowych, w tym ich form specjalnych, stanowi jedno z trudniejszych zagadnień współczesnej hydrogeochemii, a postęp w tym zakresie związany jest przede wszystkim z rozwojem odpowiednich metod analitycznych.
W pracy wykazano, że oznaczenia ogólnej zawartości mikroskładników oraz ich nieorganicznych form specjacyjnych mogą być przydatne w monitoringu jakości wód podziemnych, szczególnie w rejonach ich intensywnej eksploatacji w dolinach rzecznych, gdzie dochodzi do antropopresji hydrodynamicznej, wywołującej przemiany hydrogeochemiczne w ujmowanych warstwach wodonośnych. Wykorzystanie wyników analizy specjacyjnej mikroskładników poszerza możliwości interpretacyjne w zakresie określenia genezy zanieczyszczeń wód podziemnych dopływających do ujęcia.
Rozprawa doktorska stanowi pierwsze tak kompleksowo i przestrzennie przeprowadzone i hydrogeologicznie zinterpretowane badanie metaloidów, występujących na poziomie śladowym w wodach podziemnych doliny Warty.
Przedstawione w dysertacji wyniki badań uzasadniają wykorzystanie ogólnych zawartości oraz analizy specjacyjnej badanych miroskładników w monitoringu jakości wód podziemnych, zlokalizowanych w dolinach rzecznych, w tym na ujęciach "Dębina" w Poznaniu oraz Mosina - Krajkowo.

Nagrodzone prace magisterskie

Anna Biedermann
"Scenariusz dla Malty"
Akademia Sztuk Pięknych
Promotor: prof. dr Andrzej Wielgosz

Praca została nagrodzona za projektową próbę uporządkowania przestrzeni wokół jeziora Maltańskiego ze szczególnym uwzględnieniem festiwalu teatralnego "Malta". W pracy precyzyjnie zostały określone warunki: artystyczne, kulturotwórcze, turystyczne i ekonomiczne.

Streszczenie
Praca stanowi projektową próbę uporządkowania przestrzeni wokół jeziora Maltańskiego ze szczególnym uwzględnieniem festiwalu teatralnego "Malta". W pracy precyzyjnie zostały określone warunki: artystyczne, kulturotwórcze, turystyczne i ekonomiczne, jakie jest w stanie spełnić Malta. Jest to jeden z wielu możliwych scenariuszy dla tego miejsca. Część teoretyczna dyplomu dotyka kwestii rozwoju przestrzeni teatralnej w budynku i w plenerze, relacji widza i aktora oraz kontekstom pojawiającym się pomiędzy wymienionymi elementami. Autorka analizuje przestrzeń Malty pod wieloma względami, takimi jak: komunikacja, zieleń, architektura, topografia terenu. Mimo świadomości swoich ograniczeń związanych z wielką skalą proponowanego scenariusza, pokusiła się o rozwiązania pewnych detali całości, czyli obszarów i form pełniących rolę tła.
Scenariusz jest modelem parku miejskiego - ogrodu sztuk. Jego kompozycja bazuje na przeprowadzonych analizach sytuacji istniejącej. Uwzględnione zostały walory widokowe, ład przestrzenny, stosunek wolnych przestrzeni i mas, czytelność podziałów. Zdefiniowane zostały obszary, granice, ścieżki i punkty węzłowe. Istotą ma być sprawne funkcjonowanie całego systemu, stosunkowo niewielkie odległości między punktami węzłowymi oraz otwartość struktury na wszystkie pozateatralne funkcje. Obiekt spełniający wszystkie wymienione wcześniej funkcje został rozbity na poszczególne obiekty rozłożone względnie równomiernie, wpisane w krajobraz lub dialogujące z nim. Obiekty te zaczepione są w teoretycznej sieci nałożonej na tereny Malty i znajdującą się tam infrastrukturę.
Praca jest ciekawą próbą osiągnięcia stanu uporządkowania motywu miejskiego ale w ramach swoistej swobody.

Anna Passowicz, Dariusz Norberciak, Piotr Sielicki
"Analiza numeryczna konstrukcji Kościoła Najświętszej Marii Panny na Ostrowie Tumskim w Poznaniu"
Politechnika Poznańska
Promotorzy: prof. dr hab.inż. Tomasz Łodygowski, dr inż. Piotr Rapp,
dr hab.inż. Marian Wójcik

Nagroda została przyznana za zastosowanie zaawansowanych metod pomiarów geodezyjnych bryły kościoła p.w. Najświętszej Marii Panny wraz z wykonaniem własnego programu komputerowego do analizy wyników pomiarów. Modelowanie właściwości mechanicznych muru ceglanego metodą homogenizacji wykorzystuje najnowsze światowe wyniki w tej dziedzinie.

Streszczenie
Przedmiotem pracy jest kościół p.w. Najświętszej Marii Panny zlokalizowany w pobliżu Katedry na Ostrowie Tumskim w Poznaniu. Kościół ten jest cennym zabytkiem architektury gotyckiej z połowy XV wieku, posadowionym na gruntach zalegających w dolinie rzeki Warty. Zły do niedawna stan techniczny konstrukcji, jej wrażliwość na deformacje podłoża gruntowego oraz troska o dalsze bezpieczeństwo obiektu stały się powodem podjęcia szczegółowej analizy konstrukcji budowli. Autorzy pracy zastosowali zaawansowane metody pomiarów geodezyjnych bryły kościoła wraz z wykonaniem własnego programu komputerowego do analizy wyników pomiarów. Modelowanie właściwości mechanicznych muru ceglanego metodą homogenizacji wykorzystuje najnowsze światowe wyniki w tej dziedzinie.
W wyniku prac powstały trzy kompletne rzuty kościoła z opisanymi charakterystycznymi wymiarami, zarówno wewnątrz jak i na zewnątrz świątyni, szczególnie przydatny do dalszych analiz geometryczny model sklepienia oraz wizualizacje przestrzenne całej bryły kościoła z uwzględnieniem występujących deformacji. Właściwą ocenę stanu technicznego konstrukcji uzyskano w wyniku obliczeń numerycznych metodą elementów skończonych za pomocą systemu obliczeniowego ABAQUS. Tą metodą obliczono nośność filarów i ścian, potwierdzając skuteczność wykonanych w niedawnej przeszłości wzmocnień konstrukcji kościoła oraz zbadano wrażliwość sklepień kościoła na nierównomierne osiadanie fundamentów filarów wewnętrznych. Rozwiązanie to daje możliwość prognozowania zachowań sklepienia. Praca ma charakter unikalny z punktu widzenia jej kompleksowości i nowoczesności użytych metod pomiarowych, analitycznych i obliczeniowych.

Paweł Sowa
"Wolne Tory w strukturze przestrzenno - funkcjonalnej Poznania"
Uniwersytet im. A. Mickiewicza
Promotor: prof. dr hab. Jerzy J. Parysek

Nagrodę przyznano za podjęcie aktualnego i ważnego tematu zagospodarowania terenów tzw."Wolnych Torów" w Poznaniu. Przedstawiona propozycja zakłada włączenie w organizm miejski atrakcyjnie położonych terenów wymagających rewitalizacji. Proponowana koncepcja nie narusza istniejącej struktury przestrzennej miasta i dobrze wpisuje się w istniejący układ przestrzenny.

Streszczenie
Praca podejmuje aktualny i ważny temat zagospodarowania terenów tzw."Wolnych Torów" w Poznaniu oraz włączenia ich w układ przestrzenno - funkcjonalny miasta. Przedstawiona propozycja zakłada włączenie w organizm miejski atrakcyjnie położonych terenów wymagających rewitalizacji. Są to tereny położone w centrum miasta, tuż przy dworcu kolejowym i autobusowym, w bliskości terenów targowych. Istota koncepcji leży w stworzeniu obszaru wielofunkcyjnego, którego funkcje centralne, "gęste" w części przydworcowej będą się "rozrzedzać" w miarę oddalania się na zewnątrz. Dominująca dla kształtowanego obszaru pozostanie jednak funkcja komunikacyjna, uzupełniona o usługową. W kompleksie dworcowym jest nie tylko miejsce na nowoczesny dworzec kolejowy, także dla pociągów TGV, ale również na dworzec autobusowy oraz terminal lotniczy, połączony z lotniskiem szybką koleją. Jest to także miejsce dla budownictwa mieszkaniowego i terenów zielonych.
Zaletą koncepcji jest projekt ścisłego zintegrowania zagospodarowanego terenu z organizmem miejskim, co znajduje swoje odwzorowanie w zarysie ukształtowania nowego układu komunikacyjnego tej części miasta. Proponowana koncepcja nie narusza istniejącej struktury miasta i dobrze wpisuje się w istniejący układ przestrzenny. Mimo iż zakłada zmianę niektórych form użytkowania terenów, to pozostawia także dużo miejsca na tzw.wolną przestrzeń. Praca jest dojrzałym dziełem poznawczo - projektowym o dużych walorach praktycznych. Realność przyjętych założeń została poparta obowiązującym ustawodawstwem z zakresu planowania przestrzennego, a także zapisami obowiązujących dokumentów dotyczących strategii miasta Poznania. Jest to wyjątkowo aktualny głos w toczącej się dyskusji dotyczącej koncepcji City - nowego centrum miasta.

Wyróżnione prace magisterskie

Anna Szloser
"Modernizacja i rozbudowa dworca PKP w Poznaniu"

Politechnika Poznańska
Promotorzy: dr inż.arch. Ewa Pruszewicz - Sipińska
prof. dr hab.inż.arch. Andrzej Gałkowski

Wyróżnienie przyznano za projekt dworca kolejowego w Poznaniu wg europejskich standardów dla 600 - tysięcznego miasta. Na wyróżnienie zasługuje nie tylko rozwiązanie układu funkcjonalnego obiektu, ale także jego architektura zarówno w zespole zewnętrznym, jak i w charakterze wnętrza.

Streszczenie
Dworzec kolejowy jest jednym z najważniejszych obiektów miasta. Jest pierwszym miejscem z którym ma kontakt przybywający koleją podróżny. Współczesne dworce europejskie to nie tylko wizytówki miast, ale obiekty ukazujące najnowsze zdobycze technologiczne. Praca wpisuje się w wieloletnie dyskusje na temat rozbudowy, modernizacji dworca głównego PKP, jak i terenów "Wolnych Torów" oraz przykrycia torów kolejowych dzielących miasto. Właściwie przeprowadzona analiza w oparciu o racjonalne wytyczne DOKP - Poznań umożliwiła zbudowanie właściwego programu modelu docelowego zarówno dla części funkcjonalno - przestrzennej samego budynku dworca, jak i węzła kolejowego. Na wyróżnienie zasługuje architektura obiektu oraz pomysł na budowę parkingu podziemnego. Uwzględniono budowę nowego peronu docelowego dla nowej linii tzn. szybkiego pociągu jednoszynowego. Program samego dworca został dostosowany do standardu obowiązującego w Unii Europejskiej. Zakłada się m.in.rozbudowę bazy socjalnej (pasażerskiej i pracowniczej) oraz zespołu administracyjnego. W projekcie założono nowe funkcje komercyjne nie związane bezpośrednio z funkcją dworca, pozwalające przekształcić to miejsce w tętniący życiem obiekt komercyjny. Plusem projektu rozbudowy dworca jest pozostawienie w dużej części (zwłaszcza konstruktywnej) istniejącego obiektu. Na wyróżnienie zasługuje nie tylko rozwiązanie układu funkcjonalnego samego obiektu, ale i jego architektura zarówno w swoim zespole zewnętrznym, jak i charakterze wnętrza, umiejętnie rozświetlonego przez pasmo doświetlenia docelowego.
Autorce udało się osiągnąć założony cel - realizację projektu dworca kolejowego w Poznaniu wg europejskich standardów dla 600 - tysięcznego miasta.

Aleksandra Kaźmierczak
"Rozwiązania gospodarki odpadami na przykładzie wybranych obiektów użyteczności publicznej miasta Poznania"

Akademia Rolnicza
Promotor: dr inż. Edward Wieland

Wyróżnienie zostało przyznane za rozpoznanie możliwości wprowadzenia do gospodarki odpadami państwowych wyższych szkół wyższych Poznania metody segregacji "u źródła", a także analizę jej skutku ekologicznego, ekonomicznego oraz społecznego.

Streszczenie
W pracy dokonano rozpoznania możliwości wprowadzenia do gospodarki odpadami państwowych wyższych szkół wyższych Poznania metody segregacji "u źródła", a także zanalizowano jej skutki ekologiczne (ilość pozyskanych materiałów nadających się do recyklingu), ekonomiczne (rachunek kosztów) oraz społeczne (świadomość ekologiczną pracowników i studentów). W oparciu o własny program i metodykę badań zebrano szereg informacji oraz przeprowadzono badania na temat morfologii i nagromadzenia wytworzonych odpadów. Poddano analizie czynniki wpływające na skuteczność segregacji w uczelniach wyższych. Badania prowadzono przy współpracy z Kołem Naukowym Ochrony Środowiska Akademii Rolniczej. Zakres i przedmiot pracy pozwala podjąć decyzję co do przyszłej organizacji gospodarki odpadami na terenie objętym badaniami. Uzyskane wyniki dla domów studenckich sugerują, że jeżeli nie zostaną podjęte skuteczne działania na rzecz minimalizacji wytwarzanych odpadów, przewidywany jest za cztery lata ok. 50 - cio procentowy wzrost ich ilości na terenach uczelni.
Ze względu na oryginalny zakres przedmiotu badań obejmujący określone środowisko i rodzaj prowadzonej działalności praca daje nową wiedzę o jednym z wycinków gospodarki odpadami.
Badania w wydzielonych środowiskach powalają zrozumieć znaczenie specyficznych czynników wpływających na całość zagadnienia gospodarki odpadami i pozwolą podejmować bardziej racjonalne kroki w celu osiągnięcia wyników nakreślonych w Planie Gospodarki Odpadami m. Poznania. Obserwacje i doświadczenia miast, na których terenie funkcjonuje system selektywnej zbiórki odpadów "u źródeł" ich powstawania, potwierdzają, że wybrana metoda selektywnej zbiórki odpadów jest najlepszą i najskuteczniejszą.
Praca ma charakter oryginalny i nowatorski, przy tym rzetelnie definiuje i ocenia zakres przedmiotowy.

Jakub Michalak
"Projekt wstępny trasy tramwajowej wzdłuż ulicy Piaśnickiej w Poznaniu"

Politechnika Poznańska
Promotor: dr inż. Jeremi Rychlewski

Pracę wyróżniono za jakość i nowatorstwo rozwiązań oraz utylitarny charakter zgodny z zapisaną w polityce transportowej miasta Poznania zasadą zrównoważonego rozwoju.
Praca zawiera wstępny projekt trasy od obecnej pętli tramwajowej "Os. Lecha" do okolic stacji kolejowej Poznań Franowo, na który składa się wyznaczenie optymalnego układu torowego w miejscu pętli "Os. Lecha", analiza poprawy jakości obsługi hipermarketów transportem zbiorowym oraz opracowanie założeń ochrony osiedli Czecha i Rusa przed hałasem z trasy tramwajowej.

Streszczenie
Praca zawiera wstępny projekt trasy od obecnej pętli tramwajowej "Os. Lecha" do okolic stacji kolejowej Poznań Franowo, na który składa się wyznaczenie optymalnego układu torowego w miejscu pętli "Os. Lecha", analiza poprawy jakości obsługi hipermarketów transportem zbiorowym oraz opracowanie założeń ochrony osiedli Czecha i Rusa przed hałasem z trasy tramwajowej. Trasa będzie najszybszym połączeniem tej części miasta z centrum, pozwoli na odciążenie autobusów, dowożących pasażerów kretą drogą, co znacząco wydłuża czas przejazdu. Połączy istniejącą sieć tramwajową z planowaną zajezdnią MPK. Propozycje rozwiązań obsługi hipermarketów transportem publicznym i koncepcja ochrony przeciwhałasowej na przystankach przez swoją uniwersalność wykraczają poza analizowany w tej pracy teren Górnego Tarasu Rataj.
Na uwagę zasługuje fakt uwzględnienia połączenia tramperowego do Swarzędza przez łącznicę z planowanej trasy do torów kolejowych na Franowie, poprzez zastosowanie promienia łuku poziomego odpowiadającego wymaganiom ruchu kolejowego m.in. autobusu szynowego. Ciekawa jest także analiza układu torowego w miejscu obecnej pętli "Os. Lecha" uwzględniająca aspekty bezpieczeństwa, rozkładu ruchu, ekonomii i jakości obsługi pasażerów.
Rozwiązania dla poprawy jakości obsługi hipermarketów transportem zbiorowym stanowią nowatorskie podejście zapewniające znacznie większą jakość obsługi dla pasażerów przy jednoczesnym uporządkowaniu problemu taksówek i minimalnym wydłużeniu drogi dojścia dla klientów zmotoryzowanych.

Joanna Żebrowska
"Modułowe rozwiązanie skwerów w Poznaniu"

Akademia Rolnicza
Promotor: dr inż.arch. Hanna Michalak

Wyróżnienie zostało przyznane za inwentaryzację zieleni przedstawioną w formie zapisu technicznego z wykazem istniejących gatunków roślin oraz za projekty koncepcyjne dla wybranych skwerów wraz z opisem i uzasadnieniem. Jest to nowatorska próba poszukiwania rozwiązań uniwersalnych, odpowiadających określonym typom zagospodarowania zielenią.

Streszczenie
W pracy miasto podzielono na trzy strefy w zależności od odległości od punktu centralnego (Starego Rynku) oraz zaproponowano podzielenie skwerów na moduły wg określonych wcześniej kryteriów. Praca zawiera inwentaryzację zieleni przedstawioną w formie zapisu technicznego i wykazu istniejących gatunków roślin oraz projekty koncepcyjne dla wybranych 8 skwerów wraz z opisem i uzasadnieniem. Rozwiązania te mogą być wykorzystane przy zagospodarowaniu zielenią innych skwerów należących do tych samych modułów.
Za cenne uznać można decyzje projektowe dotyczące zagospodarowania terenu zarówno pod względem funkcji jak i użytych form zieleni (podkreślających funkcję - kompozycje swobodne i zwarte), czytelne dla przyszłych użytkowników. Wybór skwerów do rozwiązań projektowych poprzedzony został rzetelną analizą, która pozwoliła na wybór kryteriów do dalszych badań. W koncepcji projektowej znalazły się rozwiązania zgodne z wytycznymi kształtowania zieleni w mieście szeroko opisanymi w pracy. Koncepcja zagospodarowania zielenią wybranych skwerów Poznania strefy centralnej jest udaną próbą wpisania współczesnych potrzeb mieszkańców miasta w zastaną sytuację przestrzenną. Zawiera ona atrakcyjne propozycje zmiany układu przestrzennego i wzbogacenia szaty roślinnej skwerów na terenie Poznania, które mimo swej niewielkiej powierzchni, zwiększają estetykę miasta i poprawiają jakość życia jego mieszkańców. Autorka starała się wytworzyć wzorce koncepcji urządzenia zieleni jako systemu nieprzerwanych, powiązanych ze sobą funkcjonalnie struktur.
Jest to nowatorska próba poszukiwania rozwiązań uniwersalnych, odpowiadających określonym typom zagospodarowania zielenią. Przedstawione propozycje rewaloryzacji skwerów stanowią cenny materiał kwalifikujący się do praktycznego wykorzystania przez służby miejskie.