Barwny korowód połączony był z widowiskiem plenerowym "77 dekad Miasta Poznania". Rozpoczęło się ono przy Bramie Poznania. O godz. 14 postać Warty - w rydwanie i w towarzystwie Pegazów - wyruszyła w stronę centrum stolicy Wielkopolski, prowadząc za sobą tłumy.
Wielki finał urodzin miał miejsce na placu Kolegiackim.
- Drodzy poznaniacy, bardzo się cieszę, że możemy wspólnie świętować 770-lecie Poznania. Wszyscy tworzymy to miasto, jesteśmy za nie współodpowiedzialni - i dzięki temu stolica Wielkopolski jest otwarta dla wszystkich. A skoro mamy urodziny to zapraszam serdecznie na tort - powiedział Jacek Jaśkowiak, prezydent Poznania.
Migdałowe ciasto, które czekało na poznaniaków i poznanianki, ważyło aż 770 kilogramów - czyli dokładnie tyle, ile lat minęło od lokacji Poznania na lewym brzegu Warty. By je upiec, cukiernicy zużyli 130 kilogramów mąki poznańskiej, 185 kg jajek i ok. 60 kg cukru. Do dekoracji i przełożenia tortów potrzebne było blisko pół tony śmietanki.
Rok pod znakiem Urodzin Miasta
Poznańskie Centrum Dziedzictwa poświęci Urodzinom Miasta wiele różnych wydarzeń w całym roku. Jednym z nich będzie wystawa "Siła spotkania. O ludziach, którzy tworzyli Poznań". Tematowi lokacji będzie poświęcona także Majówka w Bramie Poznania (1-3 maja) oraz letni cykl przyrodniczo-kulturalny "Rzeka Żywa". Na stronie internetowej Bramy Poznania można już odsłuchać podkast "Miasto czy miasto".
30 kwietnia i 20 maja Trakt Królewsko-Cesarski zaprosi na spacery pod hasłem "Najważniejsza jest loka (liza)cja!", podczas których będzie można nie tylko odwiedzić kluczowe dla historii Poznania miejsca, ale także poznać różne aspekty życia mieszkańców grodu Przemysła I.
Jak Poznań zyskał prawa miejskie
Lokacji miasta Poznania na lewym brzegu Warty dokonali synowie Władysława Odonica, książę Przemysł I i Bolesław Pobożny. Jak podkreśla wielu historyków, było to zwieńczenie dłuższego, zaplanowanego procesu. Dokument z roku 1253 przyznawał szereg przywilejów nowemu miastu.
W 1231 r. prawa miejskie otrzymała Śródka, osada targowa położona na prawym brzegu Warty i Cybiny, rozwijająca się nieopodal książęcego grodu. Z dostępnych materiałów historycznych można przypuszczać, że była to lokacja Poznania na jego prawobrzeżnej części. Śródka otrzymała własny samorząd i prawa, a mieszkańców nazywano "civitas".
Sytuacja zmieniła się znacząco po przyjęciu całej Wielkopolski przez synów Władysława Odonica i rozwoju nowego szlaku handlowego Halle-Gubin-Poznań-Toruń. W tej sytuacji potencjał rozwojowy miasta był większy na lewym brzegu. W 1244 r. rozpoczął się proces kształtowania miasta Poznania. Jego zwieńczeniem okazała się lokacja na prawie magdeburskim. Założycielem miasta został Tomasz z Gubina.
Lokacja Poznania okazała się wielkim sukcesem. Miasto już wkrótce po jego założeniu zaczęło się bujnie rozwijać, zbudowano ratusz, okazałą farę pw. św. Marii Magdaleny, a mieszczanie i panujący dbali o jego pomyślność. Dzisiejszy Stary Rynek i dwanaście ulic odchodzących od niego są świadectwem wzorowo przeprowadzonej lokacji.
AW
Zobacz również
Zjednoczone Królestwo kina w Poznaniu
Spartakiada Seniorów już w sierpniu
Architectus civitatis nostrae - budowniczy naszego miasta
