Louis Braille, tworząc alfabet, zainspirował się wojskowym system korespondencji, którego znaki złożone były z 12 wypukłych punktów. Alfabet ten zajmuje 3-4 razy więcej miejsca niż czarny druk. Brajl jest pismem, które pozwala zapisać niemal wszystko, np. nuty, cyfry. Alfabet Braille'a wszedł do powszechnego użytku w 1879 r. Odmiany systemu dostosowane są niemalże do wszystkich języków świata. Polską adaptację  opracowała Matka Elżbieta Róża Czacka.
Wg WHO, na świecie jest 39 milionów osób niewidomych, a 253 milionów  ma schorzenia wzroku. Dzięki alfabetowi Braille'a mogą czytać np. nazwy lekówna opakowaniach, ale też pisać własne notatki. W brajlu można zapisać niemalże wszystko - istnieją notacje: matematyczna, chemiczna, fizyczna i muzyczna.
Alfabetu Braille'a można nauczyć się w każdym wieku. Dzieci i młodzież poznają go w ośrodkach szkolno-wychowawczych dla niewidomych i słabowidzących. Osoby dorosłe mogą skorzystać z zajęć przygotowywanych przez organizacje pozarządowe, np. Polski Związek Niewidomych (Instytut Tyflologiczny).

Światowa Unia Niewidomych (WBU) opowiada się za propagowaniem używania alfabetu Braille'a jako środka udostępniania informacji, szczególnie w obszarze edukacji. WBU angażuje się w promowanie sześciopunktu, dlatego prowadzi swój program stypendialny skierowany przede wszystkim do studentów z krajów rozwijających się. Zdaniem WBU wszystkie publikowane dzieła i książki powinny być wydawane w przystępnych formatach, w tym oczywiście w brajlu.

opr AM