Dębina jest fenomenem na wielką skalę, gdyż osadzona w centrum miasta, gdzie ludzie chodzą naprawdę szybko, a samochody stoją w ciągłych korkach, stanowi bastion ciszy, spokoju. Jest miejscem wypoczynku wędkarzy oraz spacerowiczów.
Najłatwiej dojechać tu Drogą Dębińską, którą wybudowano w 1820 roku za czasów Wielkiego Księstwa Poznańskiego, by ułatwić księżnej Ludwice - żonie namiestnika Księstwa - dojazd do jej pałacu. Gdy skręcamy z Drogi Dębińskiej w uliczkę o wdzięcznej nazwie Ku Dębinie mamy wrażenie, że zewsząd napada na nas zieleń. Wrażenie tym bardziej spotęgowane, że zaledwie przed chwilą znajdowaliśmy się w miejskich skwerze.

W całym lesie rośnie około 400 dębów - stuletnich i starszych, a niektóre o obwodzie ponad 5 metrów, opatrzone są specjalną tabliczką o nazwie pomniki przyrody. W XVII wieku rosło tu jeszcze więcej tych dorodnych drzew jednak podczas Potopu Szwedzkiego znaczną ich część wycięto. Tak zwanym kanałem Staw Dębowy łączy się z największym spośród stawów, który nosi nazwę Grundela (3,23 ha).

Więcej informacji na stronie Stowarzyszenia Miłośników Dębiny, które w tym roku obchodzi XXX lat istnienia. Zapraszamy do skorzystania z bogatej oferty rekreacyjnej, jaką oferuje Dębina.

Ponadto informujemy, że na terenie Dębiny ustanowiono użytki ekologiczne "Dębina I" i "Dębina II". Formy ochrony przyrody utworzono w celu ochrony fragmentów starego drzewostanu dębowego, stanowiącego pozostałość po dawnych, dębińskich lasach łęgowych rosnących w dolinie Warty, wraz z pozostałym starodrzewem i stawami.