Jasmin Imamović (Bośnia i Hercegowina) - 19.06.2024
Jasmin Imamović jest pisarzem oraz posłem w Parlamencie Bośni i Hercegowiny, a także byłyn prezydentem miasta Tuzla. Został odznaczony Orderem ze Złotym Herbem za zasługi na rzecz przeciwdziałania agresji i obronie praw obywatelskich w czasie wojny postjugosłowiańskiej a także odznaczony medalem za wybitne zasługi na rzecz rozwoju miasta Tuzla.
Jasmin Imamović posiada wielkie osiągnięcia w trzech dziedzinach, które stanowiły etapy jego życia. To kolejno: prawo, działalność samorządowa i polityczna oraz literatura, którą uprawia od kilku dziesięcioleci.
Jako prawnik Jasmin Imamović uzyskał najwyższe kwalifikacje i specjalizując się w prawie z zakresu nieruchomości opublikował trzy książki oraz napisał 17 innych artykułów naukowych z tego zakresu.
W latach 2001 do 2022 roku Jasmin Imamović pełnił funkcję prezydenta miasta Tuzla, czyli drugiego co do wielkości miasta Bośni i Hercegowiny. Liczne inicjatywy Imamovicia przyniosły mu nagrodę Światowej Organizacji Turystycznej (UNWTO) w 2012 roku. Zrealizował plan powstania słonych jezior, z parkami i plażami blisko centrum miasta (Tuzla to miejsce dawnych kopalni soli), zmieniając charakter miasta z dawniej przemysłowego na turystyczny. Powstrzymał proces zapadania się miasta, którego proces określano jako nieunikniony, zrealizował powstanie Centrum Kultury, parków technologicznych i nowych przedsiębiorstw. Wzbogacił tkankę kulturową miasta dzięki licznym placom, pomnikom, powstaniu stadionu, boisk sportowych.
Jasmin Imamović w znacznym stopniu zaktywizował życie kulturalne Tuzli, nadając mu jednocześnie charakter międzynarodowy. Powołał do życia w 2009 roku Międzynarodowy Festiwal Sztuki Młodych, a także spotkania literackie "Cum grano salis", których ukoronowaniem jest coroczna nagroda literacka za najlepszą powieść na obszarze Bośni i Hercegowiny i krajów sąsiednich: Serbii, Czarnogóry i Chorwacji. (Były dyrektor Instytutu Filologii Słowiańskiej UAM, prof. Bogusław Zieliński był w latach 2004-2006 jurorem tej nagrody). W ubiegłym roku Jasmin Imamović zainicjował działalność instytucji pod nazwą Dom Języka Bośniackiego, mającego ważne znaczenie w procesie kodyfikacji standardu języka bośniackiego z rodziny języka nowosztokawskiego. Z końcem 2022 roku w wyborach powszechnych otrzymuje mandat posła w parlamencie Bośni i Hercegowiny.
Jasmin Imamović jest autorem sześciu powieści, ściśle związanych z przeszłością i teraźniejszością Bośni i Hercegowiny, a także po części posiadających charakter autobiograficzny. W tomie opowiadań "Ubijanje smrti" (Zabijanie śmierci) 1995 prezentuje literacki obraz wojny postjugosłowiańskiej na terenie Bośni i Hercegowiny, a literacką kontynuację tych wydarzeń można odnaleźć w powieści "Bezsmrtni jeleni" (Nieśmiertelne jelenie), 1996. Literacki obraz rzeczywistości socjalistycznej Jugosławii z lat sześćdziesiątych, siedemdziesiątych i osiemdziesiątych XX wieku prezentuje powieść "Obozavatelj trena" (Miłośnik taboru), 2003. Kolejne powieści wiążą się z problemami rekonstrukcji i aktualizacji bośniackohercegowińskiej/ boszniackiej tożsamości. Cykl ten tworzą powieści o średniowiecznym bośniackim władcy Stjepanie II Kotromaniciu pt. "Molim te, zapiši" (Zapisz, proszę cię) 2009, a także powieść-kronika o innym bośniackim władcy pt. "Ljetopis o kralju Tvrtku", 2019. Obydwa działa spotkały się z żywym odbiorem, a ten ostatni został wystawiony na deskach teatru w Sarajewie w reżyserii Dine Mustaficia, a także rozpoczęto przygotowania do operowej adaptacji powieści.
Osiągnięcia Jasmina Imamovicia w sposób unikatowy wiążą dwie, wydawałoby się odmienne i trudne do pogodzenia sfery - rzeczywistości, którą tworzy prezydent dużego bałkańskiego miasta i sferą twórczości literackiej. Działalność Jasmina Imamovicia-prezydenta w sferze modernizacji miasta, jego dalszego rozwoju urbanistycznego, społecznego i kulturowego obejmuje także aspekt koegzystencji tej wielokulturowej wspólnoty, którą tworzą Boszniacy (muzułmańska ludność BiH), prawosławni Serbowie i katolicy-Chorwaci. Jasmin Imamović-pisarz, pochodzący z tradycji muzułmańskiej, w swej twórczości daje podobne świadectwo, opowiadając się z zachowaniem wielokulturowej tradycji Bośni Hercegowiny, tworząc jednocześnie literacki obraz jej bośniackohercegowińskiej/ boszniackiej tożsamości.