Powszechna Wystawa Krajowa (zwana Pewuką) odbywała się w Poznaniu, w dniach 16 maja - 30 września 1929 (138 dni). Zorganizowano ją z okazji dziesięciolecia odzyskania niepodległości, aby zaprezentować dorobek polskiej nauki, myśli technicznej, przemysłu, kultury i sztuki odrodzonego państwa. Wystawa zajęła 65 ha, w tym obecne tereny MTP, parki Kasprowicza i Wilsona oraz tereny uniwersyteckie przy ulicach Grunwaldzkiej i Śniadeckich. Na tych obszarach ustawiono 112 pawilonów wystawowych, z których wiele przeszło do historii jako wybitne osiągnięcia architektury. Wystawę uroczyście otworzył prezydent Rzeczypospolitej Ignacy Mościcki. W ciągu 138 dni odwiedziło ją ponad 4 mln osób i okazała się wielkim sukcesem organizacyjnym miasta. Ówczesny prezydent Poznania Cyryl Ratajski powiedział, że wystawa była największym zbiorowym czynem Polaków i syntezą 10 lat niepodległości Polski.

Teren placu, który miałby nosić imię Powszechnej Wystawy Krajowej, znajduje się od strony ul. Głogowskiej. Miejsce jest częścią inwestycji, których efektem ma być otwarcie się MTP na miasto. Plac ma być otoczony zielenią z miejscami do rekreacji i wypoczynku, miejscem plenerowych wydarzeń kulturalnych.

W październiku projekt uchwały w tej sprawie ma być opiniowany przez Komisję Kultury i Nauki, później (prawdopodobnie w listopadzie) trafi na sesję Rady Miasta.

oprac. red.