Uchwały mają związek ze stanowiskiem Rady Miasta, aby w 2018 roku nadawać w przestrzeni miejskiej nazwy związane z zasłużonymi kobietami. Poznań chce w ten sposób uczcić 100-lecie uzyskania przez Polki praw wyborczych.

Większość proponowanych nazw znajduje się na Strzeszynie, a tamtejsza Rada Osiedla wydała w tej sprawę negatywną opinię. Argumentowano to tym proponowane patronki nie mają związku z dotychczasowym nazewnictwem w tym rejonie, nawiązującym do Kresów i nazw literackich.

- Te życiorysy są piękne, reprezentują różne obszary, są wśród nich artystki, nauczycielki, są dwie błogosławione - wyjaśniał dyrektor GEOPOZ-u Andrzej Krygier.

Radni przypominali, że Komisja wcześniej debatowała nad tym tematem, rozważała, wstępnie zaaprobowała proponowane nazwy. W głosowaniu zdecydowanie poparli wszystkie proponowane patronki ulic.

A oto one:

Ludwika Dobrzyńskaj-Rybicka  (1868-1958). Filozofka, pisarka recenzentka przedstawień teatralnych, długoletnia dyrektorka Biblioteki Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, członkini Komisji Filozoficznej PTPN, profesor UAM w Poznaniu.

bł. Maria Karłowska  (1865-1935). Opiekowała się dziewczętami samotnymi, chorymi, zaniedbanymi, żyjącymi w nędzy w zaułkach bram i cmentarzy; utworzyła Zgromadzenie Sióstr Pasterek od Opatrzności Bożej.

Anna Memorata  (ur. między 1612 a 1615, zm. prawdopodobnie w 1645 r.). Poetka pochodzenia czeskiego pisząca po łacinie. Jej przodkowie wyemigrowali z Czech do Wielkopolski z powodu prześladowań na tle religijnym. Uczyła się w szkole założonej przez Jana Amosa Komeńskiego. Pisała przede wszystkim teksty pochwalne i wiersze okolicznościowe. Posiadała dużą wiedzę w dziedzinie literatury

bł. Maria Sancja Szymkowiak  (1910-1942). Zakonnica należąca do zgromadzenia serafitek (CMBB), jej relikwie spoczywają w poznańskim kościele św. Rocha. W Zgromadzeniu była nauczycielką, wychowawczynią, tłumaczką. W czasie okupacji nie opuściła siedziby Zgromadzenia i opiekowała się przebywającymi tam francuskimi i angielskimi jeńcami. Zmarła na gruźlicę.

Papusza  (1908-1987). Naprawdę nazywała się Bronisława Wajs, była romską poetką piszącą w tym języku. Opisywała w swoich wierszach utracony świat wolności i wędrujących taborów, opowiadała losy swego narodu, pisała o jego tęsknotach, obrzędach, poglądach.

Maria Swiniarska  (1880-1962). Nauczycielka wszechstronnie wykształcona, oddana nauczaniu i uczniom; podczas okupacji zajmowała się tajnym nauczaniem; od 1945 r. roku jej źródłami utrzymania były korepetycje oraz praca tłumacza.

Emma Puffke  (1818-1890). Pedagog, pisarka, tłumaczka. Spod jej pióra wyszły liczne opowiadania i powieści. Istotnym nurtem w twórczości były powieści historyczne i patriotyczne. Jest również autorką około dwudziestu powiastek dla dzieci i dorosłych. Tłumaczyła beletrystykę z francuskiego, angielskiego i czeskiego.

Jadwiga Żylińska  (1910-2009). Pisarka, eseistka, felietonistka i publicystka. W jej literackim dorobku ważne miejsce zajmują także słuchowiska radiowe, scenariusze filmowe, twórczość dla dzieci i młodzieży,

Ida Fink  (1921-2011). Polskojęzyczna pisarka żydowskiego pochodzenia. W 1957 r. wyemigrowała z rodziną do Izraela, gdzie oprócz działalności literackiej zajmowała się także dokumentacją świadectw osób ocalałych z Zagłady. Była członkinią Związku Autorów Piszących po polsku w Izraelu.

Alicja Iwańska  (1918-1996). Poetka, absolwentka filozofii, socjolożka. Po II wojnie światowej wyjechała do Stanów Zjednoczonych. Wykładała na wielu uczelniach amerykańskich, prowadziła etnograficzne badania terenowe w Meksyku. Po przejściu na emeryturę w 1985 roku zamieszkała w Londynie. Współpracowała z paryską Kulturą.

Lucyna Sieciechowiczowa  (1909-1986). W latach 1936-1937 redagowała poznański dwutygodnik "Kobieta Polska". W 1946 roku opublikowała nowelę "Za zakrętem". Rozpoczęła też działalność dziennikarską i literacką na łamach różnych pism. Pisała drobne opowiadania, recenzje, zajmowała się popularyzacją sztuki ludowej, historii miast i rzemiosła.

Janina Dzierżykraj-Morawska  (1897-1970). Pisarka, autorka słuchowisk radiowych - oryginalnych i adaptacji. Od 1947 roku mieszkała w Poznaniu i zajmowała się krytyką teatralną, pisząc do "Głosu Wielkopolskiego" i "Gazety Poznańskiej". W latach 1952-1958 była kierownikiem literackim Teatru Lalki i Aktora "Marcinek".

Olga Sawicka  (1932-2015). Wybitna tancerka, choreograf, primabalerina, występowała w Operze Poznańskiej, a także na scenach m.in. w Helsinkach, Sztokholmie, Oslo, Monte Carlo, Paryżu, Moskwie.

Monika Gruchmanowa  (1922-2001). Ważnym obszarem jej aktywności naukowej były badania nad mową mieszkańców Poznania. Stworzyła kanon języka gwarowego naszego miasta. Pisała o tym m.in. w "Słowniku gwary miejskiej Poznania", opracowanym wspólnie z Bogdanem Walczakiem, za który otrzymali Nagrodę Naukową Miasta Poznania.

Jadwiga Badowska-Muszyńska  (1913-2007). Wraz z mężem założyła w 1937 roku dziecięcy teatr kukiełkowy "Bajka", dla którego pisała teksty oraz reżyserowała sztuki teatralne. Po wojnie podjęła pracę w gdańskiej rozgłośni Polskiego Radia, gdzie reżyserowała słuchowiska dla dzieci. W 1951 roku zamieszkała na stałe w Poznaniu. Pracowała poznańskim Teatrze Marcinek, gdzie była aktorką, literatką, plastykiem.

Stefania Wojtulanis-Karpińska  (1912-2005). Zajmowała się wszystkimi rodzajami sportów lotniczych. Jako pierwsza Polka wylatała 1000 godzin na samolotach bojowych. Po wojnie wraz z mężem osiedliła się w Los Angeles. Zajmowała się tam aktywnie działalnością społeczną, uczestniczyła w życiu organizacji polonijnych i kombatanckich.

oprac. mat.