10. Możliwości zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych w mieście Poznaniu
Jak wynika z przeprowadzonej analizy emisji gazów cieplarnianych, od 1990 roku w Poznaniu podjęto szereg pozytywnych działao skutkujących zmniejszeniem emisji gazów cieplarnianych. Można tu wyliczyć takie działania jak:
- stopniowa poprawa termoizolacyjności budynków na skutek mniejszych strat cieplnych w budynkach nowobudowanychzakładania izolacji termicznych ścian i wymiany okien w budynkach istniejących
- zamiana węgla na gaz ziemny w zużyciu bezpośrednim do ogrzewania mieszkao i poprawa sprawności lokalnych źródeł ciepła
- zmniejszenie strat ciepła w miejskiej sieci ciepłowniczej na skutek modernizacji sieci
- zamiana węgla na gaz ziemny w zakładach przemysłowych działających na terenie miasta
- poprawa efektywności energetycznej oświetlenia
- stopniowa poprawa sprawności energetycznej sprzętu AGD
- stopniowa modernizacja taboru autobusowego MPK
- poprawa gospodarki odpadami komunalnymi i ściekami - ograniczenie emisji metanu poprzez wykorzystanie biogazu.
Wymienione działania były działaniami opłacalnymi ekonomicznie i dlatego zostały słusznie podjęte w pierwszej kolejności. Zmieniające się warunki rynkowe poprawiają atrakcyjność ekonomiczną tych przedsięwzięć. Dlatego, działania te powinny być kontynuowane. Kontynuacja i zwiększenie skali tych działań spowoduje dalszą redukcję emisji gazów cieplarnianych.
Istnieje szereg możliwości dalszej redukcji emisji gazów cieplarnianych na terenie miasta Poznania. W ramach niniejszej pracy przeanalizowano ponad 20 opcji redukcji związanych z działalnością sektora energetyki, przemysłu, eksploatacją budynków w mieszkalnictwie, handlu i usługach, z oszczędzaniem energii w gospodarstwach domowych, z gospodarką komunalną i transportem. W wyniku przeprowadzonej analizy wytypowano 18 opcji do modelowego oszacowania ich potencjałów i kosztów redukcji emisji. Oszacowao tych dokonano przy pomocy modelu, specjalnie opracowanego na użytek tej pracy. Potencjał redukcji emisji obliczano w oparciu o przyjęte założenia co do realistycznej skali wdrożenia opcji do 2020 roku i ich charakterystyki technicznej. Koszty redukcji emisji obliczano metodą zdyskontowanych przepływów pieniężnych (NPV) na podstawie założeo co do kosztów inwestycyjnych związanych z wdrożeniem danej opcji oraz kosztów zmiennych - operacyjnych i paliwowych. Dane o wielkości kosztów inwestycyjnych przyjęto na podstawie rynkowych cen urządzeo na rynku polskim uwzględniając również wskaźniki cenowe przytoczone w opracowaniu Ecofys 2011. Wartości cen energii przyjęto według najnowszej statystyki GUS (GUS 2011 b). W prognozie cen energii założono dynamikę wzrostu cen na poziomie 1,5% rocznie (bez inflacji). Przy aktualizacji przyszłych przepływów pieniężnych (NPV) stopę dyskonta przyjęto na poziomie 6%.
Wyniki oszacowao potencjału i kosztów redukcji emisji gazów cieplarnianych dla miasta Poznania, dla opcji redukcyjnych o koszcie jednostkowym nie przekraczającym 150 €/tonę zredukowanej emisji CO2 ekw, przedstawiono na rysunku 27 w formie wykresu.