Park Karola Marcinkowskiego
Zajmuje teren między al. Niepodległości i ul. Towarową. Jego budowę rozpoczęto w 1905 r. na terenach pofortecznych; publiczności został udostępniony w 1906 r. Otrzymał wówczas imię Fryderyka Schillera. W 1907 r. ustawiono w parku kolumnę z popiersiem niemieckiego poety. Była to kopia słynnego biustu autorstwa J. F. Danneckera z biblioteki weimarskiej; wykonał ją rzeźbiarz Strassberger - Reinickendorf. Na północnym skraju parku ustawiono w 1913 r. tzw. fontannę Felderhoffa. Obecną nazwę nadano parkowi w 1919 r.
Po II wojnie światowej powiększono powierzchnię parku, przyłączając doń pobliskie cmentarze. W latach 1946-48 włączono w granice parku dawny cmentarz ewangelicki parafii Św. Krzyża, położony po południowej stronie dzisiejszej ul. Powstańców Wielkopolskich. W 1959 r. zlikwidowano katolicki cmentarz parafii św. Marcina, rozciągający się przy zachodniej granicy parku, wzdłuż ul. Towarowej. Na cmentarzu tym do 1923 r. znajdował się grób patrona parku, wielkiego lekarza i społecznika - Karola Marcinkowskiego.
Obecnie park zajmuje powierzchnię 9,5 ha. Stojące w nim popiersie Juliusza Słowackiego wykonane z białego marmuru przez - Władysława Marcinkowskiego - odsłonięto w 1923 r. Przetrwało okupację zakopane przez robotników ogrodów miejskich; na dawne miejsce powróciło w 1950 r. Stojąca nad stawem rzeźba przedstawiająca pawia z dziewczynką jest dziełem Anny Krzymańskiej. W parku rośnie rzadka w Polsce leszczyna turecka o obwodzie pnia 200 cm, chroniona jako pomnik przyrody.
Tekst za: "Poznań od A do Z" pod redakcją Włodzimierza Łęckiego i Piotra Maluśkiewicza, Wydawnictwo Kurpisz S. A., Poznań 1998