Prof. Rainer Blatt (Austria)
Profesora Rainera Blatta z Uniwersytetu w Inssbrucku należy uznać za światowego pioniera eksperymentalnej informatyki kwantowej, a w Europie za najwybitniejszego przedstawiciela tej dziedziny, uprawianej dzisiaj w wiodących ośrodkach naukowych na świecie. Stanowi ona podstawę ujawniającej się poważnej rewolucji technologicznej, już przybierającej formy komercyjne, np. bezpiecznej telekomunikacji kwantowej.
Prof. R. Blatt jest twórcą wiodącej szkoły eksperymentalnej informatyki kwantowej, realizowanej metodami optyki kwantowej i inżynierii kwantowej stanów uwięzionych jonów. Warto wspomnieć, że prof. Blatt jest naukowym sukcesorem w pierwszej linii laureata nagrody Nobla. prof. Wolfganga Paula, doktora honoris causa Politechniki Poznańskiej.
Tytuły i pełnione obecnie i uprzednio funkcje akademickie i uniwersyteckie:
- od 2008 członek rzeczywisty Austriackiej Akademii Nauk.
- od 2003 członek korespondent Austriackiej Akademii Nauk.
- od 2003 dyrektor Instytutu Optyki Kwantowej I Informatyki Kwantowej (IQOQI) Austriackiej Akademii Nauk, Innsbruck, Austria.
- od 2001 członek Senatu Uniwersytetu w Innsbrucku.
- od 2000 dyrektor generalny (CEO), Institut für Quanteninformation G.m.b.H, Innsbruck, Austria.
- od 2000 dyrektor Instytutu Fizyki Eksperymentalnej Uniwersytetu w Innsbrucku.
- od 1995 profesor zwyczajny Uniwersytetu w Innsbrucku.
Nagrody i wyróżnienia
- 2009 - Nagroda naukowa im. Carla Zeissa za prace w zakresie telekomunikacji kwantowej i komputerów kwantowych.
- 2008 - Prestiżowy grant europejski ERC dla zaawansowanych badaczy.
- 2008 - Nagroda naukowa im. kard. Innitzera.
- 2007 - Nagroda im. Kartezjusza.
- 2006 - Nagroda im. Schrödingera Austriackiej Akademii Nauk.
- 1997 - Nagroda ufundowana przez Sparkasse w Tyrolu za innowacyjność w zakresie nowych idei w dziedzinie informatyki kwantowej.
- 1989 - Nagroda - stypendium Heisenberga.
Wybrane oryginalne osiągnięcia merytoryczne w zakresie informatyki kwantowej i fizyki kwantowej (w latach 2009 - 1996):
- eksperymentalny test kwantowej kontekstowości
- deterministyczne źródło pojedynczych fotonów na potrzeby kryptografii kwantowej i fotonicznych komputerów kwantowych
- implementacja kwantowej bramki Toffoliego
- demonstracja deterministycznej wymiany kwantowego splątania
- implementacja bramki kwantowej o wysokiej wierności kwantowych operacji (bliskiej 100% powtarzalności)
- demonstracja jednojonowego źródła par fotonów na potrzeby kryptografii kwantowej i fotonicznych komputerów kwantowych
- demonstracja precyzyjnej metrologii kwantowej wzmacnianej kwantowym splątaniem - realizacja na przykładzie precyzyjnej spektroskopii na splątanych stanach uwięzionych jonów
- realizacja skalowalnego wielokubitowego kwantowego splątania na łańcuchu uwięzionych jonów
- realizacja deterministycznej teleportacji kwantowej na atomach
- pomiar i sterowanie kwantowym splątaniem trzech cząstek
- demonstracja kwantowego splątania o długim czasie życia
- implementacja kwantowej bramki Ciraca-Zollera - warunkowego zaprzeczenia
- implementacja kwantowego algorytmu Deutscha-Jozsy
- sprzężenie atomowego pojedynczego kubitu z modem optycznej wnęki rezonansowej o wysokim finesse
- obserwacja interferencji światła pochodzącego z pojedynczego atomu i jego zwierciadlanego obrazu
- eksperymentalna demonstracja metody chłodzenia laserowego do stanu podstawowego z zastosowaniem elektromagnetycznie wymuszonej przezroczystości
- inżynieria stanów kwantowych na przejściach optycznych uwięzionych jonów
- indywidualne adresowanie pojedynczych qubitów jonowych oraz laserowe chłodzenie uwięzionych jonów na wstęgach bocznych poniżej granicy Lamba-Dicke
- uwięzienie łańcucha jonów na potrzeby bramek kwantowych
- propozycja wytwarzania nieklasycznych stanów pojedynczego jonu i tomografii jego ruchu