Gdzie żyją najszczęśliwsze dzieci?
Pytania, jakie skierowano do dzieci zaproszonych do udziału w badaniu, dotyczyły wszystkich najważniejszych aspektów ich życia, w tym m.in.: domu i życia rodzinnego, przyjaciół, sytuacji materialnej, szkoły, zamieszkiwanej okolicy, form spędzania czasu wolnego, zdrowia, dobrostanu psychicznego, poglądów na temat praw dziecka oraz ich ogólnego poczucia szczęścia. Polska część badania realizowana była przez naukowców z Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu: dr Dorotę Strózik, dr Tomasza Strózika oraz dr Krzysztofa Szwarca. Reprezentacyjne badanie przeprowadzono wśród bisko 3300 uczniów klas II, IV i VI z ponad 60 szkół podstawowych województwa wielkopolskiego.
Jak wynika z raportu, Polsce około 57% badanych dzieci przyznało, że są całkowicie zadowolone (ocena 10/10) ze swojego dotychczasowego życia, natomiast 5% było wyraźnie niezadowolonych (oceny 0-4). Pod względem ogólnej satysfakcji z życia Polska uplasowała się na 11. pozycji w rankingu 15 państw, w których zrealizowano badanie.
To, co wyróżnia polskie dzieci spośród rówieśników z innych krajów, to przede wszystkim relatywnie niski stopień satysfakcji ze szkoły, z osiągnieć w nauce, z relacji z nauczycielami, ale też wysoki poziom poczucia bezpieczeństwa oraz zadowolenia z okolicy, w której mieszkają.
Dzieci z Europy deklarują na ogół wyższy stopień zadowolenia z przyjaciół, natomiast ich afrykańscy rówieśnicy wyróżniają się wysokim poziomem satysfakcji z życia szkolnego. Młodzi mieszkańcy państw Europy Północnej oraz Centralnej są natomiast znacznie częściej niezadowoleni z własnego wyglądu oraz pewności siebie. Większość z 50 tys. badanych dzieci oceniło swoje dotychczasowe życie (na skali od 0 do 10) jednoznacznie pozytywnie, aczkolwiek udział dzieci z najwyższymi ocenami (10/10) był zróżnicowany i wahał się od 78% w Turcji do około 40% w Korei Płd. Odsetek dzieci z niskim poziomem satysfakcji z własnego życia (z oceną poniżej 5 na 10) wyniósł, w zależności od kraju, od 2% (Rumunia i Kolumbia) do 7% (Korea Płd. oraz RPA).
Dziewczynki i chłopcy są jednakowo szczęśliwi
W Korei Południowej oraz w wielu krajach europejskich (m.in. w Polsce) dzieci 12-letnie wykazały niższy stopień zadowolenia z życia aniżeli 10-latkowie. Podobne różnice nie wystąpiły np. w Izraelu czy też Etiopii. Nie zaobserwowano znaczących różnic w ogólnym poczuciu szczęścia wśród dziewczynek i chłopców. Jednakże pomiędzy dziećmi obojga płci w Europie oraz w Korei Płd. wystąpiły znaczne różnice w poziomie samoakceptacji (satysfakcji z własnego ciała, z wyglądu oraz pewności siebie).
W wolnym czasie: odrabianie lekcji w Polsce - opieka nad rodzeństwem w Nepalu
Dzieci z poszczególnych państw różnią się wyraźnie ze względu na to, jak wykorzystują swój czas wolny. Przykładowo, dzieci z Polski i Estonii poświęcają na ogół więcej czasu na odrabianie lekcji aniżeli ich rówieśnicy z Anglii i Korei Płd. Dzieci w Polsce, Norwegii oraz Izraelu stosunkowo dużo czasu przeznaczają na aktywność fizyczną. W pewnych krajach, takich jak Algieria, Nepal i RPA, dzieci zdecydowanie częściej zaangażowane są natomiast w opiekę nad rodzeństwem i pozostałymi członkami rodziny aniżeli ma to miejsce np. w Niemczech, Turcji czy Korei Płd.
Jestem dzieckiem - mam swoje prawa
Znajomość praw dziecka również była zróżnicowana między uczestnikami badania pochodzącymi z poszczególnych 15 państw. Około 3/4 dzieci w Norwegii i Kolumbii zadeklarowało, że znają prawa, jakie im przysługują, w Polsce i Nepalu takich dzieci było 71%, natomiast w Anglii analogiczny wskaźnik wyniósł zaledwie 36%. Ponadto 84% dzieci w Norwegii przyznało, że dorośli w ich kraju generalnie przestrzegają praw dziecka, podczas gdy w Polsce i sześciu krajach spoza Europy odsetek odpowiedzi pozytywnych w tym aspekcie nie przekroczył 50%.