Nowe ulice i skwery w Poznaniu

W 2024 roku minie 20 lat od wejścia Polski do Unii Europejskiej. Dwa poznańskie skwery i dwie ulice otrzymały nazwy, które upamiętniają to ważne wydarzenie i ludzi, którzy się do niego przyczynili.

Na zdjęciu skwer, widać drzewa i trawnik, za nim blok mieszkalny - grafika artykułu
Skwery i ulice otrzymały nowe nazwy/ fot. Google

Ulica łącząca ul. Jawornicką z ul. Babimojską będzie nazywać się ulicą Unii Europejskiej. Przełomowym momentem w dziejach historii europejskiej wspólnoty było uchwalenie w 1992 roku Traktatu z Maastricht, na mocy którego powstała Unia Europejska. Polska dołączyła do niej 1 maja 2004 roku. Obecnie UE skupia 27 demokratycznych państw, a wśród wartości dla nich wspólnych znajdują się m. in. takie postawy jak: tolerancja, wolność, sprawiedliwość i solidarność. Traktat o Unii Europejskiej zapewnia jej obywatelom i osobom przebywającym legalnie na jej terytorium szeroki zakres praw zapisanych w prawodawstwie unijnym.UE  nagrodzona została Pokojową Nagrodą Nobla w 2012 roku. 

Ulica łącząca ul. Babimojską z ul. Smardzewską będzie nosić nazwę Jana Kułakowskiego. Jan Kułakowski urodził się w 1930 w Myszkowie. Jako nastolatek walczył w Powstaniu Warszawskim. Ukończył prawo i nauki polityczne w Leuven, gdzie uzyskał tytuł doktora prawa. Od 1954 roku prowadził negocjacje z autorytarnymi rządami na całym świecie, uwalniając z więzień ludzi represjonowanych za działalność związkową. W 1990 roku został pierwszym ambasadorem RP przy Wspólnotach Europejskich w Brukseli. W czasie jego kadencji Polska wynegocjowała i podpisała układ stowarzyszeniowy oraz złożyła formalny wniosek  o członkostwo. W 1995 roku został uhonorowany Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, a rok później otrzymał Polską Nagrodę Europejską przyznawaną przez Polską Fundację im. Roberta Schumana. W 2002 roku został odznaczony Orderem Orła Białego. Zmarł w Warszawie w 2011 roku.

Skwer przy ul. Grunwaldzkiej otrzymał imię Bronisława Geremka. Bronisław Geremek był historykiem, uczestnikiem obrad Okrągłego Stołu i ministrem spraw zagranicznych w latach 1997-2000. Urodził się w 1932 r. w Warszawie. Był wykładowcą na Sorbonie, w 1989 r. został mianowany profesorem nadzwyczajnym. W sierpniu 1980 r. wszedł w skład Komisji Ekspertów Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego w Gdańsku, a następnie był doradcą Międzyzakładowego Komitetu Założycielskiego NSZZ "Solidarność" oraz Lecha Wałęsy. Nieprzerwanie od 1989 roku do 2001 roku był posłem na Sejm. W 1998 roku złożył w imieniu rządu RP oświadczenie otwierające negocjacje o członkostwo Polski w Unii Europejskiej, a w 1999 r. B. sygnował polskie dokumenty akcesyjne do Paktu Północnoatlantyckiego. W 1998 roku - jako pierwszy Polak - został uhonorowany Nagrodą Karola Wielkiego, europejskim wyróżnieniem za zasługi w promowaniu pokoju i jedności w Europie. W 2002 r. odznaczony Orderem Orła Białego. Zginął w wypadku drogowym w 2008 roku.

Imię Władysława Bartoszewskiego otrzymał skwer położony na os. Mikołaja Kopernika. Władysław Bartoszewski urodził się w 1922 r. w Warszawie. Jesienią 1940 r. został zatrzymany i wysłany do obozu koncentracyjnego Auschwitz - Birkenau. Był  żołnierzem Armii Krajowej, uczestniczył w Powstaniu Warszawskim. W 1963 r. został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. W latach 1990 - 1995 pełnił funkcję ambasadora RP w Austrii, dwukrotnie był też ministrem spraw zagranicznych, a w latach 1997 - 2001 pełnił funkcję senatora. Był autorem ok. 40 książek i blisko 1500 artykułów, publikowanych  w kilku językach o tematyce związanej z historią najnowszą Polski oraz dyplomacji. Za wybitne zasługi prof. Władysław Bartoszewski został uhonorowany wieloma odznaczeniami, m.in. Orderem Orła Białego (1995), Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski. Zmarł w Warszawie 24 kwietnia 2015 r.

Skwer położony w rejonie ulic Stawna i Garbary będzie nosił imię o. Czesława Białka. Ojciec Czesław Białek urodził się w 1920 r. w Warszawie. Jako żołnierz Armii Krajowej walczył w Powstaniu Warszawskim, gdzie został ciężko ranny. W 1950 r. przyjął święcenia kapłańskie, za  solidarność z prześladowanymi i głoszone kazania sądy PRL skazywały go trzykrotnie na karę więzienia. Po wyjściu z niego trafił do klasztoru oo. jezuitów w Poznaniu. Organizował pomoc materialną dla kombatantów, więźniów i ich rodzin, we współpracy z poznańskimi prawnikami był inicjatorem procesów rehabilitacyjnych. Organizował pomoc materialną dla polskich misjonarzy i ich podopiecznych, działał na rzecz ekumenizmu, wspierał NSZZ "Solidarność" i Ruch Obrony Praw Człowieka i Obywatela. Był autorem wielu monografii i artykułów dotyczących antropologii, misji, religii. Został odznaczony m.in. Krzyżem Walecznych, Krzyżem AK, Srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami, zmarł w 1984 r. w Poznaniu.

Nową nazwę - Piątkowo - otrzymało też rondo u zbiegu ulic: Karola Szymanowskiego, Franciszka Stróżyńskiego i Hulewiczów. 

AW