Małgorzata Pater
Perspektywy rynku pracy w zjednoczonej Europie.

Chwiejnym rynkiem pracy trudno sterować. Brakuje instytucji rynku pracy czyli poradnictwa zawodowego, prawnego, ośrodków wspomagających osób zainteresowanych otwarciem własnej firmy.
Można jednak przypuszczać, że w wyniku wejścia Polski do Unii Europejskiej różnice między naszymi krajami będą się zmniejszać. Patrząc na to co dzieje się na unijnych rynkach pracy można zauważyć że do tej pory nie istnieje tam wspólna polityka zatrudnienia.
Generalnie Unia nie zobowiązuje do stosowania jednakowych ,ściśle określonych uregulowań rynku pracy, wytycza jedynie główne kierunki działań i uważa za konieczne zbliżenie przepisów prawnych w tej dziedzinie w każdym z krajów wspólnoty.
Podstawowym dokumentem regulującym społeczne i ekonomiczne aspekty funkcjonowania rynku pracy jest obecnie Europejska Karta Społeczna.
Ratyfikowana została przez wszystkie państwa członkowskie Wspólnoty Europejskiej. Składa się z 2 części, I część zawiera 19 praw i zasad społecznych i ekonomicznych. II część zawiera szczegółowe postanowienia realizacji praw zawartych w I części.
Wszystkie strony podpisały deklaracje celów jeśli chodzi o I część. Należy do nich dążyć wszystkimi możliwymi drogami. Akceptacja II części może być tylko częściowa dotyczy ona min. prawa do strajku,do ochrony zdrowia ,do bezpiecznych warunków pracy, do zabezpieczenia społecznego.
Polska podpisała Europejską Kartę Praw Społecznych wraz z protokołem dodatkowym w dniu przystąpienia do Rady Europy 26.11.1991 roku. W 1996 roku opracowano zrewidowaną Europejską Kartę Społeczną , zmodyfikowaną i rozszerzoną. Nadal jednak kraje deklarują osiąganie celów z I części, II część może być nie do końca akceptowana.
Europejska Karta Społeczna nie ma charakteru obowiązującego aktu prawnego jest deklaracją gotowości prowadzenia wspólnej polityki socjalnej.
Polska będzie więc musiała dostosować uregulowania naszego rynku pracy do dyrektyw zawartych w Europejskiej Karcie Społecznej

• Pełna treść referatu: [39kb]