Potas K
Wody powierzchniowe: tabl. 57, tab. 5, ppm = mg/dm3
Przestrzenny obraz zróżnicowania potasu w wodach powierzchniowych jest podobny do rozkładów chloru i sodu. Na tle geochemicznym (< 0,1-15,0 mg/dm3 ; mediana 7,9 mg/dm3 ) wyróżniają się obszary, gdzie źródłem jego podwyższonych koncentracji (> 15,0 mg/dm3 ) jest spływ powierzchniowy. Przeciętna zawartość potasu jest nieco wyższa niż dla całej Polski (6,5 mg/dm3 ) czy nieodległego rejonu Szczecina i okolic - 5 mg/dm3 (Lis, Pasieczna, 1998b). (Lis, Pasieczna, 1998b).
Przy zachodnim brzegu arkusza obszar podwyższonych stężeń potasu rozciąga się od Stęszewa przez Palędzie, Komorniki, Przeźmierowo do Rokietnicy (z maksimum w Konarzewie - 180,5 mg/dm3 potasu oraz 208,3 mg/dm3 chloru i 102,4 mg/dm3 sodu). Na wschodzie arkusza wysokie koncentracje potasu obserwuje się między Kórnikiem, a Krzesinkami i Szczepankowem.
Najwyższe stężenie potasu w postaci anomalii punktowej zanotowano w wodzie niewielkiego strumienia w pobliżu terenu rolniczego wykorzystania ścieków koło wsi Wiórek (322,0 mg/dm3 ). Woda tego cieku zawierała również wysokie ilości chloru, bromu, manganu, sodu, niklu i cynku (przytoczone przy charakterystyce przewodności elektrycznej).
Najniższe zawartości potasu występują w wodach Warty (4,3-6,9 mg/dm3; mediana 5,2 mg/dm3 ) oraz cieków z terenów leśnych (0,05-56,4 mg/dm3 ; mediana 5,6 mg/dm3 ).