Kobalt Co
Gleby: tabl. 10, tab. 3; ppm = mg/kg = g/t
Osady wodne: tabl. 31, tab. 4; ppm = mg/kg = g/t tabl. 31, tab. 4; ppm = mg/kg = g/t
Wody powierzchniowe: tab. 5; ppb = µg/dm3
Na przeważającym obszarze badań zawartość kobaltu w glebach nie przekracza 3 mg/kg, a nieco podwyższone jego ilości (3-4 mg/kg) obserwuje się w glebach w centrum Poznania. Tło geochemiczne kobaltu na terenie arkusza jest zatem nieco niższe w porównaniu z wynikami badań Czarnowskiej i Gworek (1987), gdzie zawartość przeciętną określono na 4,7 mg/kg.
W osadach wodnych koncentracje kobaltu są nieznacznie wyższe i bardziej zróżnicowane. W 97% osadów stwierdzono kobalt w ilości od < 1 do 8 m/kg. Maksymalne stężenie tego metalu (164 mg/kg) wykryto w osadzie rowu biegnącego wzdłuż ulicy Romana Maya w dzielnicy Mała Starołęka. Osad ten był również zanieczyszczony arsenem (30 mg/kg), chromem (86 mg/kg), miedzią (l 621 mg/kg), ołowiem (2004 mg/kg) i cynkiem (887 mg/kg). Źródłem kobaltu (oraz innych pierwiastków) są prawdopodobnie ścieki Centralnego Laboratorium Akumulatorów i Ogniw przy ulicy Fortecznej.
W wodach powierzchniowych zawartość kobaltu jest niska (< 2 µg/dm3 ); maksymalną jego ilość (21 µg/dm3 ) stwierdzono w wodzie niewielkiej sadzawki koło Moraska.