Poznan.pl, oficjalna strona Miasta Poznania

Usłyszałam niedawno od Agaty Bogackiej: "Płótno jest świetne. Niczego mu nie brakuje". Uważa, że jest kompletne, jeszcze zanim powstanie obraz i że w tym kontekście "malarstwo jest raczej aktem niszczenia". Mimo to artystka postanawia jednak stanąć przed płótnem i się na ten akt decyduje. Nie jest wcale tak, że Bogacka owo podobrazie zamalowuje, przeciwnie: odsłania je i pozwala mu mówić. Płótno bowiem traktuje jak medium, które prowadzi ją i umożliwia jej zobrazowanie, a raczej skrystalizowanie, rozpoznanie czy nawet podpatrzenie i przebadanie istotnych zagadnień. Wspomniana analiza toczy się równocześnie z procesem malowania. Bogacka rozpracowując problemy malarskie, dociera do sedna złożonych kwestii relacji między ludźmi.

W abstrakcyjnych cyklach z ostatnich lat artystka eksploruje zależności form, a jednocześnie sytuacje, których doświadczamy. Interesuje ją dynamizm konfiguracji, w których znajdujemy się względem innych i świata. Bohaterki obrazów to równorzędne plamy barwne, które stykają się, jednocześnie mijając; balansują albo konfrontują, konkurują. Płaszczyzny odcinają się od siebie, w innych miejscach natomiast kompletnie się przenikając, tracą granice. 

Więcej informacji

opr.sw

Zobacz arsenal.art.pl/