Poznan.pl, oficjalna strona Miasta Poznania

Aktywny wypoczynek

Naszym zamierzeniem jest podpowiedzieć Państwu, jakimi atrakcyjnymi terenami do spędzenia czasu wolnego i wypoczynku za łonie przyrody dysponuje Poznań. W ostatnich latach powstały nowe przyjazne miejsca umożliwiające spacery z kijkami lub bez, ćwiczenia na siłowni zewnętrznej, urządzenie pikniku w plenerze, plażowanie lub też tylko kontemplację piękna przyrody. Niestety, część z nich znana jest tylko mieszkańcom danej dzielnicy, a może i nie wszystkim, a szkoda. Warto z pewnością odkryć nowe miejsca, wyruszyć w nieznane, choć tak nieodległe przecież, bo dostępne dla każdego. Będziemy promować miejsca, do których dotrzeć można komunikacją publiczną: pociągiem, autobusem lub tramwajem, a także rowerem i pieszo - w nadziei, że będzie to cel kilkugodzinnej lub nawet jednodniowej wycieczki w gronie rodziny, przyjaciół, znajomych. Zapraszamy do lektury i do zobaczenia!

"Nasz Sportowy Fyrtel" zaprasza seniorów na darmowe ćwiczenia usprawniające na siłowniach zewnętrznych. Zajęcia są  realizowane w ramach Poznańskiego Budżetu Obywatelskiego w kilkunastu lokalizacjach Poznania.

Szczegóły znajdą Państwo tutaj: Nasz sportowy fyrtel

Szachty - na spacer

Zapraszam Seniorów na Szachty (Glinianki), jedno z najciekawszych miejsc spacerowych w Poznaniu.

Kilka lat temu, kiedy pierwszy raz odwiedziłam to miejsce, było ciekawe, ale zaniedbane. Błotniste ścieżki (niedawno padał deszcz), trochę nieprzyjazne, prowadziły w nieznane: wśród wysokich drzew i krzewów, obok stawów. Były dość liczne ślady po dawnych wykopach (z niem. Schachten - wykopać), z których w przeszłości wydobywano glinę. Kiedyś znajdowały się tutaj cegielnie. Ostatnie zlikwidowano w latach 90. XX w.

Stawy są bardzo malownicze, a w lustrze wody pięknie odbijają się gałęzie przybrzeżnych drzew. Od 2014 r. Szachty zaczęły się zmieniać. Dzięki Funduszowi Obywatelskiemu wybudowano pierwsze ścieżki spacerowe, ustawiono ławki oraz kosze na śmieci. Dzięki temu to miejsce stało się bardziej przyjazne dla seniorów - można tu usiąść i odpocząć, a później kontynuować spacer, a nawet, jeśli sił starczy, wspiąć się na wieżę widokową, z której można podziwiać zapierającą dech w piersiach panoramę Poznania i Lubonia. Ta imponująca wieża (25 m wysokości i ok. 120 schodów) została zbudowana z funduszu Budżetu Obywatelskiego na wniosek osiedlowego radnego p. Tomasza Wierzbickiego.

Obecnie dzięki Funduszowi Obywatelskiemu będzie realizowany projekt dalszego zagospodarowywania Szachtów. Urządzenia małej architektury powstaną z boku trasy spacerowej, aby nie utrudniać ruchu pieszego i ułatwić poruszanie się osobom na wózkach.

Jest wiosna, przyroda budzi się do życia, warto tam pójść na spacer. To świetne miejsce na nordic walking.

Szachty zapraszają!

Halina Bąkowicz

Dojazd autobusami:

•  nr 610, 616,180 do przystanku Wykopy - od strony wschodniej
•  nr 180 do przystanku Rudnicza na zachodzie

oraz nr 175 od strony Świerczewa - przystanki Koźmińska, Buczka, Okulickiego.

Spacer, plaża, wypoczynek, czyli wyprawa nad Jezioro Kierskie

Znakomite tereny spacerowe i rekreacyjne, atrakcyjne w ciągu całego roku i dostępne dla każdego dzięki możliwości dotarcia tu komunikacją publiczną - to wszystko oferuje Kiekrz.

Jezioro Kierskie to kiedyś niezwykle popularny cel wyjazdów tzw. zielonymi liniami MPK tych poznaniaków, którzy cenili sobie piękną opaleniznę. Potem o plaży stopniowo zapomniano, ale w ostatnich latach teren ten doczekał się rewitalizacji dzięki wytrwałym społecznikom, którzy z sukcesem z różnych źródeł (m.in. Budżet Obywatelski, NFOŚiGW) pozyskiwali środki nie tylko na przywrócenie świetności plaży, ale na realizację ambitniejszych zamierzeń, już na miarę XXI wieku. Na przybysza czeka zatem w sercu osiedla Kiekrz między ulicami Wilków Morskich i Księdza E. Nawrota malowniczy Park Edukacji Ekologicznej z zewnętrzną siłownią. W czasie spaceru podziwiać można panoramę Jeziora Kierskiego, na brzegu którego urządzono Plażę Parkową z wygodnymi ławkami i leżankami oraz bogato wyposażoną siłownią dla osób starszych i równie atrakcyjnym placem zabaw dla dzieci. Na biwakujących oczekuje wigwam z kilkoma stołami i ławami. Rowerzyści mogą odpocząć nieco bliżej centrum Kiekrza. Dla nich powstał Cyklostop - zadaszone miejsce z ławkami i stołami i możliwością drobnej naprawy roweru.

Do parku i na plażę dotrzeć można dwojako:

1. pociągiem do stacji PKP "Kiekrz", gdzie zmodernizowano perony, łącząc je tunelami i wyposażając to miejsce w windę i podjazdy dla niepełnosprawnych. Podróż trwa tylko ok. 12 minut z dworca Poznań Główny.

2. autobusami MPK z pętli "Ogrody": linie 186, 195, 833, 834 do przystanku "Kiekrz Kościół" (plaża, park, Cyklostop) - strefa A.

Wytrwałym piechurom polecić można dłuższy spacer wzdłuż wschodniej skarpy Jeziora Kierskiego ul. Nad Jeziorem (z przystanku "Nad Jeziorem" lub od stacji kolejowej "Kiekrz" - ul. Chojnicką kilkaset metrów w kierunku Poznania do skrzyżowania z ul. Nad Jeziorem). Wygodna asfaltowa pieszo-jezdnia prowadzi aż do Krzyżownik poprzez Plażę Łabędzią i Smoczą. W sezonie można obserwować zawody żeglarskie lub bojerowe zimą.

Kiekrz czeka i zaprasza!

Urszula Filimon-Kucharska

Rozwijamy nasze pasje: fotografia

Z zajęcia dostępnego kiedyś nielicznym, tym, dla których był to zawód lub pasjonatom, którzy na własnych błędach uczyli się trudnej sztuki pomiaru światła, kadrowania obrazu, a w plecakach dźwigali ciężkie i nieporęczne aparaty, by uwiecznić piękno krajobrazu lub wyczyny sportowe i turystyczne, fotografowanie stało się dzisiaj czymś zwykłym, codziennym, dostępnym każdemu.

Przeglądanie albumów ze zdjęciami było kiedyś czymś odświętnym, a do zdjęć odnoszono się z należnym rodzinnym pamiątkom szacunkiem. Dziś zdjęcia nosimy w telefonach, nie odwiedzamy już zazwyczaj fotografów, by zamówić odbitki "z udanych".

Czy jednak łatwość, z jaką możemy robić zdjęcia, nie wymaga od nas żadnej wiedzy, refleksji nad naszymi "ujęciami"? Czy zwalnia nas z trudu doskonalenia się i poszukiwania mistrzostwa?

Artykuły, które publikujemy, przyniosą tym, którzy mają za sobą debiut w roli fotografa-amatora ery analogowej pewnie miłe wspomnienia, a dla wszystkich będą zaproszeniem do zgłębiania trudnej sztuki fotografii.

Zapraszamy do lektury i życzymy radości z rozwijania pięknej pasji fotografowania!

Urszula Filimon-Kucharska

Fotografia wspaniałym hobby...

Niniejszy materiał rozpoczyna cykl artykułów o fotografii. O tym, że fotografia jest wspaniałym hobby, umożliwiającym samorealizację w tworzeniu wszelkich ujęć, nie trzeba nikogo przekonywać. Dzisiaj, gdy niemal każdy posiada aparat cyfrowy, czy to wbudowany w telefon, tablet, czy aparat kompaktowy, względnie wysokiej klasy lustrzankę, a postęp techniczny jest wszechobecny i niemal każdy "robi" zdjęcia, dobrze jest poznać podstawy tego wspaniałego hobby i jednocześnie uświadomić o istniejących kanonach związanych z robieniem "fotek". Wiemy doskonale, że obraz przemawia bardziej, niż najlepiej napisany tekst. Oczywiście, nie ma gotowej recepty na stworzenie idealnej fotografii. Dlatego tak istotne jest spojrzenie na świat okiem kamery i poznanie zasad estetyki kadru. Musimy sobie uświadomić, że aby zdjęcie przyniosło fotografującemu satysfakcję i odniosło sukces, powinno wykonane zostać z wyczuciem estetyki i praw rządzących wizualną stroną przedstawianego obrazu. Czyli: nie można robić zdjęć "byle jak"! W kolejnych publikacjach spróbuję to wszystko wyjaśnić i przekazać wszelkie informacje, jakich błędów powinniśmy się wystrzegać, robiąc wszelkie zdjęcia. Trudne z pozoru zagadnienia związane z fotografią, przestaną być jakimkolwiek problemem.

Kiedy rozpoczynałem swoją przygodę z fotografią, a było to kilkadziesiąt lat temu, dysponowałem aparatem Rolleicord (lustrzanka dwuobiektywowa), umożliwiającym wykonanie "aż" 12 zdjęć (6x6 cm) na jednym filmie. Ta oszałamiająca ilość zdjęć nauczyła mnie pełnego szacunku do każdej ekspozycji zdjęciowej i zastanawiania się nad każdym ujęciem. Potem miałem aparaty małoobrazkowe Zenit i służbową Prakticę, które umożliwiały już zrobienie 36 zdjęć. To już był wielki postęp, nie tylko w ilości, ale i możliwościach, jakie dawała częściowa automatyka. Stosując oczywiście wymienną optykę (m.in. doskonałych obiektywów Helios, Pentacon i Orestor), stałem się reporterem uniwersalnym. Każde jednak zdjęcie było poprzedzone analizą warunków oświetleniowych, używaniem światłomierzy, czy ustawianiem parametrów aparatu przy zastosowaniu specjalnych tabel przeliczeniowych, umożliwiających zrobienie zdjęć np. przy świetle sztucznym i jednocześnie poprawiających komfort pracy fotografa. A czy możecie sobie wyobrazić pierwsze lampy błyskowe spaleniowe, posiadające wymienny palnik jednorazowego użytku? Po każdym wykonanym zdjęciu spalony żarnik się wyrzucało i osadzało się kolejną żarówkę! Dopiero, gdy na naszym rynku pokazały się lampy błyskowe elektronowe z palnikiem wielokrotnego użytku (najczęściej produkcji radzieckiej), można było robić wiele zdjęć. To dopiero był postęp! Zawsze jednak każde ujęcie było analizowane i tylko w przypadku fotografii sportowej "strzelałem" zdjęcia, aby uchwycić "ten najważniejszy moment". Zawsze ograniczały mnie jednak ilości zdjęć wykonywanych na jednym negatywie. Oczywiście zawsze pozostawała niepewność i niewiedza, czy nie popełniłem błędów w ustawieniach i czy zdjęcia "wyszły", co dopiero weryfikowało wywołanie negatywu w koreksie (dla niewtajemniczonych: Correx - to taka puszka, w którą po załadowaniu filmu w ciemni, wlewało się wywoływacz i następnie utrwalacz). A potem laboratorium foto z powiększalnikiem i kuwetami, a na końcu suszenie zdjęć (najczęściej w formacie 13x18 cm, bo taki format wymagany był do publikacji), i ewentualne podziwianie swojej pracy. Najczęściej pracowało się wtedy na błonach ORWO (NRD) i papierze FOTON z Bydgoszczy. Dla wielu obecnych "fotografów" brzmi to, jak czarna magia, ale tak było i każdy tę wiedzę musiał posiadać.

Dzisiaj, gdy fotografia stała się w pełni ogólnodostępna, a wybór aparatów cyfrowych jest nieograniczony, nikt już nie zastanawia się nad ilością robionych "fotek", czy ustawień manualnych aparatu, bowiem pełna automatyka robi to za nas. Niemal natychmiast w aparacie możemy także podejrzeć efekt naszej pracy. Z własnych ustawień najczęściej korzystają fotograficy zajmujący się zawodowo fotografią, szczególnie przy fotografii artystycznej, reklamowej czy ślubnej, co powoduje większą kreatywność przy tworzeniu wszelkich obrazów. Wykonanie odbitek, czy wrzucenie fotek do Internetu, nie stanowi już żadnego problemu. Technologia fotografii zmieniła się diametralnie i obecnie nikt nie zastanawia się nad problemami, z którymi kiedyś musiał zmierzyć się każdy fotograf. Miało to jednak swój niepowtarzalny urok...

Roman Szymański

Autor "VADEMECUM FOTOAMATORA"

(POWIATY-GMINY, nr 15,10 sierpnia 2021, s.9)

Nie fotografuje sprzęt - tylko fotograf

W poprzednim numerze dwutygodnika zainicjowaliśmy cykl informacji umożliwiających "robienie" zdjęć przez każdego. W tym materiale poznamy podstawowy sprzęt umożliwiający zapis obrazu. Musimy sobie uświadomić, że najważniejsza sentencja związana z fotografią brzmi: Nie fotografuje sprzęt - tylko fotograf. Sprzęt jest jedynie narzędziem umożliwiającym zapis, jednak temat ekspozycji i walory zdjęciowe zawsze są zależne od nas. I nie ważne, czy będą to zdjęcia o charakterze pamiątkowym, fotografie osób, krajobrazowe, czy nawet fotografie roślin i zwierząt - zawsze musimy pamiętać o właściwym tworzeniu i komponowaniu obrazu, by nasze zdjęcie wzbudziło wśród przyjaciół i znajomych, nie tylko zainteresowanie, ale i zachwyt.

Zanim jednak przejdziemy do omawiania poszczególnych faz zdjęciowych, musimy pokrótce zapoznać się z obecnie stosowanym sprzętem fotograficznym. Pewnych zagadnień i zwrotów technicznych nie uda się uniknąć, ale spróbujemy przez to przebrnąć w miarę bezboleśnie. Oczywiście całkowicie pominiemy temat fotografowania na obecnie już archaicznych aparatach tzw. analogowych na błony filmowe, czyli opartych na chemicznym nośniku światłoczułym. Obecna fotografia - to oczywiście fotografia cyfrowa - polegająca na utrwaleniu obrazu w postaci cyfrowej. Niemożliwością jest przedstawienie choćby części oferty i różnorodności aparatów znajdujących się obecnie w ofercie handlowej, dlatego postanowiłem zawęzić ich przedstawienie do najbardziej podstawowych.

Pierwsze to aparaty wysokiej klasy, a do nich zaliczamy lustrzanki. Ich budowa jest bardzo skomplikowana, ale też umożliwiają wykonanie zdjęć o najwyższych parametrach. Na takim sprzęcie pracują obecnie fotograficy zajmujący się zawodowo fotografią oraz wykorzystywane są przez zaawansowanych amatorów fotografii. Aparaty te umożliwiają nie tylko wymianę obiektywów (inny obiektyw do zdjęć makro, inny do pejzażu, jeszcze inny do portretu), czy stosowanie unikalnych programów do wykonywania zdjęć, ale również pozwalają na wykonanie zdjęć w wysokiej rozdzielczości, wymaganej przy publikacjach czy fotografii wielkoformatowej. Charakterystycznym wyposażeniem lustrzanki jest pojedynczy obiektyw oraz lustro (najczęściej ruchome), które kieruje światło padające przez obiektyw na matrycę światłoczułą. Obiektyw wykorzystywany jest zarówno do podglądu kadru, jak i rejestrowania zdjęć. Lustrzanka stała się obecnie synonimem wysokiej jakości obrazu fotograficznego. Ceny profesjonalnych korpusów aparatów, bez obiektywu i oprzyrządowania, często przekraczają 20 tys. Np. Hasselblad H4D-60 wyposażony w matrycę Dalsa CCD średniego formatu o rozmiarze 40,2 x 53,7 mm i rozdzielczości 60 Mpix., kosztuje ok. 40 tys. $. Ciekawostką jest fakt, że oko ludzkie posiada przeliczeniowo rozdzielczość 600 Megapikseli.

Najbardziej popularne aparaty kompaktowe, zwane niejednokrotnie "kieszonkowymi", dzięki swojej zwartej budowie i tak zawierają wiele funkcji umożliwiających zrobienie zdjęć o wysokim stopniu zaawansowania technicznego. Obecnie poziom cen tej grupy aparatów pozwala na ich zakup niemal każdemu. Kompakt jest, zresztą zupełnie zgodnie z nazwą, kompletnym urządzeniem zamkniętym w jednym małym pudełku. Dzięki czemu kompakty są dużo lżejsze, poręczne i bardziej uniwersalne. W przypadku wyjazdów wakacyjnych, turystyki pieszej czy rowerowej, małe gabaryty aparatu kompaktowego okazują się niejednokrotnie zbawienne, a do tego wymagają jedynie podstawowej wiedzy, czyli: jak wykadrować obraz na ekranie, użyć zoomu i wcisnąć przycisk migawki. Kompakt sprawdza się w jak największej liczbie sytuacji, w jakich przyjdzie nam fotografować. Obecnie również telefony wyposażone są w aparaty o wysokich parametrach, które umożliwiają nie tylko fotografowanie, ale również filmowanie wszelkich scenerii.

Zakup modelu aparatu powinien być przemyślany. Zanim podejmiemy ostateczną decyzję, skonsultujmy się z osobami znającymi temat, poczytajmy opinie i testy na temat wybranego modelu... i mocno się zastanówmy - czyli: nigdy nie podejmujmy decyzji pod wpływem impulsu. Poza tym dobra rada: lepiej wybrać aparat znanego producenta, mającego ugruntowaną pozycję na rynku, co zapewni nam nie tylko dalszy rozwój, ale także da nam większą gwarancję jakości sprzętu, bowiem panuje opinia, że aparaty znanych firm cechuje większa staranność i precyzja wykonania.

Przy ewentualnym zakupie aparatu, warto zwrócić uwagę na kilka istotnych rzeczy sprawiających, że będziemy w pełni zadowoleni, nie tylko tuż po zakupie, ale i w przyszłości, gdy arkana sztuki fotograficznej poznamy dogłębniej i będziemy poszerzać nasze możliwości fotografowania. Wybierając aparat, musimy zwrócić uwagę na rozdzielczość obrazu. Na początek przygody z fotografią doskonale sprawdzą się aparaty o wielkości już od 6-8 megapikseli (Mpix). Oczywiście, im wielkość większa - tym lepsza jakość zdjęć. Mpix to wielkość opisująca liczbę elementarnych punktów matrycy CCD lub CMOS (to układ wielu elementów światłoczułych, z których każdy rejestruje, a następnie pozwala odczytać sygnał elektryczny proporcjonalny do ilości padającego na niego światła). Mega oznacza milion, a zatem jeden megapiksel to jeden milion pikseli odwzorowanych przez matrycę. Czym oczywiście wielkość wyższa, tym lepiej, jednak musimy pamiętać, więcej megapikseli - większa objętość pojedynczego pliku i tym szybciej zapełniać będzie się karta pamięci, zamontowana w aparacie.

Roman Szymański

Autor "VADEMECUM FOTOAMATORA"

(POWIATY-GMINY, 24 SIERPNIA 2021, s. 13)

Ustawienia aparatu

Kolejna odsłona z cyklu "Fotografia dla początkujących" przynosi kolejne informacje, umożliwiające poznanie podstaw "pstrykania" fotek. Chcemy, aby nasze zdjęcia zrobiły wrażenie nie tylko na autorze fotek, ale również na osobach postronnych, czy to na rodzinie, czy naszych znajomych. Ta kolejna garść informacji ma w tym pomóc. Zanim przejdziemy do tworzenia obrazu, musimy jeszcze trochę się pomęczyć od strony technicznej. Jednak nie załamujmy rąk i spróbujmy jednak poznać kilka istotnych zagadnień, które będą w przyszłości procentować jakością naszych zdjęć. Do każdego aparatu załączona jest instrukcja obsługi i pierwszą rzeczą, jaką powinniśmy wykonać przed zrobieniem zdjęcia, jest jej poznanie. Większość z nas ma awersję do czytania wszelkich instrukcji, jednak musimy się przemóc i się z nią zapoznać. Leży to w naszym interesie, bowiem umożliwi nam zaznajomienie z aparatem oraz poznanie i ustawienie podstawowych funkcji.

Najważniejszym elementem aparatu stanowiącym o technicznej jakości fotografii - jest obiektyw. Obiektywy dzielą się na stałoogniskowe i zmiennoogniskowe. Każdy obiektyw posiada ogniskową, określającą odległość między matrycą aparatu, a punktem skupienia promieni przechodzących przez soczewki obiektywu. Wartość podawana jest w mm. Ogniskowa służy do charakterystyki obiektywów. W praktyce oznacza to, że obiektywy z krótką ogniskową, czyli szerokokątne, widzą szeroko. Natomiast obiektywy z długą ogniskową, czyli teleobiektywy przybliżają, ale mają bardzo wąski kąt widzenia. Najbardziej obecnie popularne są obiektywy zmiennoogniskowe (transfokatory), zwane popularnie ZOOM-em, pozwalające na ich wykorzystanie uniwersalne w większości sytuacji, w jakich przyjdzie nam fotografować. Tego typu obiektyw umożliwia zbliżenie obiektów oddalonych od aparatu, jak również fotografowanie panoram. Obiektyw jest najważniejszym elementem aparatu stanowiącym o technicznej jakości fotografii.

Aparat widzi obiektywnie, oko ludzkie selektywnie i do tego jednocześnie ostro, bez względu na odległość. Oko ludzkie automatycznie ustawia " na ostro" wszelkie odległości. W aparacie musimy odpowiednio sami ustawić parametry na ostrość fotografowanej sceny (ustawić właściwą odległość obiektywem lub choćby włączyć Autofocus). Na początek proponuję ustawić tryb AUTO - ustawienie w trybie automatycznym, czyli trybie "łatwego fotografowania", w którym większość ustawień jest regulowana przez aparat i dostosowywana do warunków fotografowania. Po wybraniu trybu Auto wystarczy nakierować obiektyw i wyzwolić migawkę. Aparat dostosuje wszelkie parametry takie jak: wielkość przysłony i czas naświetlania, ewentualne włączenie lampy błyskowej przy słabym oświetleniu, a co najważniejsze ustawi AF (autofocus), umożliwiający automatyczne ustawienie ostrości fotografowanego obiektu. Poza trybem AUTO (tzw. łatwego fotografowania), aparaty wyposażone są w tryby kreatywne, umożliwiające większą kontrolę nad aparatem, a tym samym znaczne poszerzenie możliwości ustawień poszczególnych parametrów.

Każdy aparat posiada wiele przydatnych funkcji, umożliwiających wykonanie doskonałych zdjęć oraz pełną funkcjonalność. Obecnie produkowane aparaty umożliwiają wykorzystać wszystkie możliwości, dzięki specjalnie opracowanym ustawieniom, dostosowanym do różnych obiektów i sytuacji. Aby rozpocząć naszą przygodę z fotografią należy dokonać podstawowych ustawień w aparacie. Wszelkie ustawienia wykonujemy za pomocą MENU. Należy wybrać format pliku i stopień kompresji, stanowiący o jakości zdjęcia. Jeżeli aparat posiada opcję typu pliku zapisu zdjęcia w RAW (NEF) lub JPEG wybierzmy JPEG, który jest uniwersalny i umożliwia zapis przetworzony z odpowiednim stopniem kompresji, a do tego można traktować, jako gotowe zdjęcie, które można w każdej chwili obejrzeć, a także dokonać jego wydruku bez dodatkowej obróbki. Typ RAW stosowany jest przez zaawansowanych fotografów i charakteryzuje się tym, że zdjęcie zapisywane jest na karcie pamięci w sposób nieprzetworzony, co powoduje potrzebę jego przekonwertowania, co na początku może sprawiać trudności.

Większość aparatów posiada ustawienie przetwarzania obrazu, umożliwiające na włączenie następujących opcji: Standardowe - charakteryzuje się zrównoważonymi efektami, zalecane w większości przypadków. Neutralne - zapewniające minimalną obróbkę obrazu i jednocześnie zapewniające neutralne efekty. Ten tryb używamy w przypadku zdjęć, które będą później intensywnie przetwarzane lub retuszowane.

Żywe - zdjęcia są modyfikowane pod kątem uzyskania żywego efektu, typowego dla odbitek fotograficznych. Kolory podstawowe na zdjęciu zostają uwydatnione. Monochromatyczne - utrwalony obraz posiada tylko jeden kolor. Najczęściej jest to fotografia czarno - biała. Wybór trybu koloru zależy od gustu. Przed podjęciem decyzji, z którego ustawienia będziemy korzystać, najlepiej wykonać to samo zdjęcie we wszystkich trybach, a następnie dopasować aparat do własnych upodobań.

Większość aparatów posiada również kilka programów tematycznych, z których najważniejsze to: poza trybem AUTO - zalecanym do większości sytuacji (w tym przypadku aparat ustawia wszelkie ustawienia optymalnie do istniejących warunków), umożliwiających bardziej kreatywne wykorzystanie aparatu.

KRAJOBRAZ - aparat ustawia ostrość na najdalsze plany, czyli na nieskończoność, oraz zmienia ustawienia kolorystyczne na bardziej nasycone (zwiększenie nasycenia niebieskiego i błękitnego), dzięki czemu zdjęcie jest bardziej atrakcyjne. Dobierane są także małe otwory przysłony, (jeśli oświetlenie fotografowanej sceny na to pozwala), aby zwiększyć głębię ostrości.

PORTRET - ostrość ustawiana zostaje na fotografowanej postaci, a przysłona dobierana jest tak, aby głębia ostrości była jak najmniejsza. Dzięki temu tło nie ma wyraźnych szczegółów i uwaga oglądających zdjęcie skupia się na sportretowanej osobie. Dodatkowo zmniejszone zostaje wyostrzanie, a nasycenie barw ustawione tak, aby naturalnie oddać kolor skóry oraz jej fakturę i gładkość. Zdjęcie w tym trybie jest bardziej plastyczne.

SPORT - program służący do fotografowania przedmiotów w ruchu. Dobierane są możliwie najkrótsze czasy naświetlania i podnoszona zostaje czułość, dzięki czemu unika się rozmycia fotografowanego przedmiotu i wykonania zdjęcia poruszonego.

MAKRO - czyli program zbliżeniowy (umożliwia wykonanie zdjęć z bliska małych przedmiotów celem wypełniania obiektem całej klatki np. pojedynczy kwiat, motyl itp.). Niektóre aparaty pozwalają na wykonanie ostrego zdjęcia nawet z odległości 1 cm. Oczywiście programów tematycznych może być dużo więcej...

Roman Szymański

Autor "VADEMECUM FOTOAMATORA" -

(POWIATY-GMINY, 7 września 2021, s. 10)

Fotografujemy...

Na początku przygody z fotografią, będziemy "robić" zdjęcia, które możemy zaliczyć do fotografii okazjonalnej. I nie ważne, czy to będzie dokumentacja rodzinna, np. "u cioci na imieninach", czy zdjęcia naszych przyjaciół, pamiątek z wakacji itp. to jednak po pewnym czasie stwierdzimy, że "coś" w tych zdjęciach jest banalnego i nie różnią się niczym od tysięcy innych zdjęć, które kiedykolwiek oglądaliśmy. Sami dojdziemy w końcu do wniosku, że musimy zmienić nasze spojrzenie na dokumentowanie wszelkich zdarzeń. Niejednokrotnie proces "dojrzewania" potrwa dłużej, innym razem krócej, ale w końcu będziemy chcieli zostać "prawdziwym" fotografem (fotografikiem), a nie tzw. "pstrykaczem fotek". Uświadomimy sobie, że każde zdjęcie, dzięki odpowiedniej sztuce oświetlenia, perspektywie i odpowiedniemu skadrowaniu sceny, posiadać będzie inną dramaturgię i... zmieni całkowicie nasze podejście do fotografii.

Będąc fotografem musimy się zastanowić, jak nasze prace będą odbierane przez widza. Zdjęcie może oglądającego zachwycić, zaszokować, względnie zostanie odebrane obojętnie. Wartość obrazu zależy od: wykorzystania umiejętności kompozycyjnych, zrozumienia ekspozycji i innych aspektów fotografii. Na obraz składa się temat, kompozycja i oświetlenie, ale należyte zharmonizowanie tych czynników zależy od twórczej pracy autora obrazu, a ich oddanie od umiejętności technicznych. Dzięki czemu, każdy człowiek posiadający choćby minimalną wrażliwość artystyczną może dzięki aparatowi tworzyć doskonałe obrazy. Aparat umożliwia połączenie techniki ze sztuką. Moim zdaniem, każde zdjęcie powinno mieć charakter fotoreportażu, czyli w sposób wizualny opowiadać jakąś historię, i to bez względu na temat ekspozycji zdjęciowej i ilość wykonanych zdjęć.

Robienie zdjęć nie polega tylko na wycelowaniu obiektywu we właściwą stronę i naciśnięciu spustu migawki. Jednym z najistotniejszych elementów wyróżniających dobre zdjęcie jest jego kompozycja. Obraz fotograficzny podlega tym samym prawom estetyki, co każde inne dzieło grafiki lub malarstwa. Treść obrazu powinna zainteresować widza nie tylko ze względu na przedmiot, ale również ze względu na myśl, jaką autor obrazu chciał za pomocą niego wyrazić. Pojęcia motywu i kompozycji są nierozerwalnie splecione. Kompozycja obrazu jest równoznaczna z podkreśleniem zasadniczego przedmiotu i podporządkowania mu reszty zawartości obrazu. Od tego, w jakich granicach zamkniemy uwieczniony obraz, w dużej mierze zależy siła wyrazu zdjęcia. Zrozumienie zasad rządzących ekspozycją ma ogromny wpływ na wykonywane przez nas zdjęcia. Dlatego, jeżeli warunki pozwalają, zawsze przed tzw. "pstryknięciem", spróbujmy dokonać analizy kadru, co już w pierwszej fazie zdjęciowej uzmysłowi nam, jak może wyglądać efekt końcowy i pozwoli jednocześnie na pokazanie tematu w sposób najbardziej wyrazisty. Jeżeli chcemy, by nasze zdjęcia miały jakąkolwiek wartość estetyczną, musimy jeszcze przed wykonaniem zdjęcia zdawać sobie sprawę z tego, co chcemy pokazać.

Każde zdjęcie to: ekspozycja, która jest wynikową  kilku parametrów fotograficznych, jak przysłona, czas naświetlania i czułość matrycy światłoczułej, czyli: ekspozycja - to ilość światła, która pada na matrycę aparatu cyfrowego. Oko ludzkie jest skomplikowanym instrumentem optycznym, które wykrywa wszelkie szczegóły obrazu z dokładnością niedostępną nawet dla najdroższych aparatów. Ludzkie oko widzi wszystko ostro. Natomiast obiektyw aparatu widzi ostro obszar sceny, na którą został ustawiony. Poza tym zakresem obraz jest nieostry. Obszar ten nazywany jest głębią ostrości. W aparacie mamy możliwość wpływu na jej zakres. Głębia ostrości na zdjęciu zależy od: przysłony obiektywu, długości ogniskowej i odległości od fotografowanego obiektu. Jeżeli chcemy uzyskać dużą głębię ostrości, musimy dokonać zmiany wartości przysłony, ustawiając wartość na największą. Sprawdza się to szczególnie przy fotografowaniu pejzaży. Podobnie, jak wielkość otworu przysłony reguluje ilość światła docierającego do aparatu, tak kolejnym parametrem naświetlania jest czas otwarcia migawki. Im dłuższy czas, tym więcej światła dociera do aparatu, i odwrotnie, im krótszy czas otwarcia - tym mniej światła dociera do wnętrza. Poza wielkością przysłony oraz czasem otwarcia migawki, na naświetlanie ma wpływ czułość aparatu, a właściwie ekwiwalent czułości matrycy. Pomiędzy tymi trzema parametrami zachodzi stała zależność, bowiem każda z tych wartości ma wpływ na ekspozycję (np. wzrost czasu naświetlania zawsze wymusza odpowiednio większą przysłonę).

Roman Szymański

Autor "VADEMECUM FOTOAMATORA"

(POWIATY-GMINY, 22 września 2021, s. 7)

Poradnik fotoamatora

Będąc fotografem, musimy się zastanowić, jak nasze prace będą odbierane przez widza. Zdjęcie może oglądającego zachwycić, zaszokować, prowokować, względnie zostanie odebrane obojętnie. Wartość obrazu zależy od: wykorzystania umiejętności kompozycyjnych, zrozumienia ekspozycji i innych aspektów fotografii. Aparat - nawet najbardziej kosztowny - jest tylko urządzeniem rejestrującym, a kadr i ekspozycja to dzieło fotografa. Na obraz składa się temat, kompozycja i oświetlenie, ale należyte zharmonizowanie tych czynników zależy od twórczej pracy autora obrazu, a ich oddanie od umiejętności technicznych. Dzięki czemu każdy człowiek posiadający choćby minimalną wrażliwość artystyczną może dzięki aparatowi tworzyć doskonałe obrazy.

Aparat umożliwia połączenie techniki ze sztuką, a każda fotografia to fragment rzeczywistości ujęty w ramy. Zrozumienie zasad rządzących ekspozycją ma ogromny wpływ na wykonywane przez nas zdjęcia. Dlatego, jeżeli warunki pozwalają, zawsze przed tzw. "pstryknięciem", spróbujmy dokonać analizy kadru, co już w pierwszej fazie zdjęciowej uzmysłowi nam, jak może wyglądać efekt końcowy i pozwoli jednocześnie na pokazanie tematu w sposób najbardziej wyrazisty. Jeżeli chcemy, by nasze zdjęcia miały jakąkolwiek wartość estetyczną, musimy jeszcze przed wykonaniem zdjęcia zdawać sobie sprawę z tego, co chcemy pokazać. Praktycznie wszystko może być przedmiotem naszego zainteresowania. Należy jednak pamiętać, że sztuką rządzą pewne zasadnicze prawidła estetyczne, których nie należy łamać. Są rzeczy, np. patologiczne objawy życia, brzydota otoczenia, odrażające strony życia oraz ujęcia nieestetyczne, powodujące, że ich pokazywanie na obrazach jest przejawem złego smaku. Wszędzie, a szczególnie w fotografii, umiar jest konieczny. Fotografia powinna prowokować, ale to nie znaczy, że ma być odrażająca i niesmaczna. Tego typu zdjęcia pozostawmy twórcom, którzy świadomie łamią istniejące konwencje sztuki i lubują się w tego typu twórczości.

Poza tym musimy sobie uświadomić, że aparat widzi rejestrowany obraz płasko, natomiast człowiek widzi stereoskopowo (przestrzennie). W dużym uproszczeniu możemy to sprawdzić, spoglądając na obiekt jednym okiem - i już wiemy, jak widzi obiektyw. Aparat rejestruje dokładnie wszystko to, na co zostanie skierowany obiektyw, natomiast człowiek oglądający jakąś scenę dostrzega szczegóły jako składnik większej całości. Znajomość kilku bardzo prostych zabiegów może nam pomóc w wyniesieniu naszych umiejętności fotograficznych na zupełnie nowy poziom. Warto zatem poznać zasady rządzące tym elementem sztuki kompozycji, jakim jest dobór kadru. W zależności, co będzie przedmiotem zdjęcia, odpowiednio komponujemy ujęcie. W sposób, w jaki to zrobimy w dużej mierze stanowi o jakości fotografii. Ważne jest więc rozmieszczenie elementów w kadrze, relacja między różnymi obiektami i planami na zdjęciu.

Wiemy już, że dzięki odpowiednim ustawieniom aparatu możemy fotografować w różnych warunkach. Dlatego tak istotne jest poznanie wszystkich funkcji oferowanych przez aparat. Operowanie czasem naświetlania, przysłoną, ustawieniem ostrości, balansu bieli, głębią ostrości, ustawienie czułości ISO, właściwego trybu ostrzenia i pomiaru - umożliwia świadome dostosowanie wszelkich parametrów, celem wykonania technicznie nienagannego zdjęcia - a to już połowa sukcesu. Zanim przejdziemy do "robienia" wszelkich zdjęć, musimy jednak usystematyzować pewne pojęcia związane z podziałem na poszczególne rodzaje fotografii. Podziału możemy dokonać następująco: TYP fotografowanego obiektu, w skład którego możemy zaliczyć m.in. fotografię okolicznościową, portretową, krajobrazową, czy przyrodniczą; MIEJSCE wykonania zdjęć, czyli mamy podział na fotografię plenerową, studyjną oraz zdjęciami wykonywanymi we wnętrzach; PRZEZNACZENIE wykonanych fotografii, czyli spotykamy się z fotografią użytkową lub artystyczną. Możemy dokonać dalszego podziału, który bardziej precyzuje rodzaj twórczości, bowiem najbardziej znane to: fotografia prasowa, fotografia naukowa, fotografia lotnicza, fotografia ślubna, fotografia dziecięca, fotografia komercyjna, fotografia dokumentalna, fotografia reportażowa, artystyczna itd...

Jednym z najistotniejszych elementów wyróżniających dobre zdjęcie jest jego kompozycja. Celem kompozycji jest osiągnięcie efektu plastycznego poprzez umiejętne dobranie oświetlenia i światłocienia, kolorów, kształtów, płaszczyzn, proporcji oraz linii oddziałujących na ułożenie poszczególnych detali, dzięki czemu możemy osiągnąć również odpowiedni nastrój, a co najważniejsze: odpowiednio podporządkowując te składniki, możemy uzyskać zarówno odczucie statyczności, porządku, równowagi, harmonii, jak i dynamiki, chaosu czy nierównowagi. Zależy to w całości od twórcy obrazu. Motyw - może być prosty lub bardziej skomplikowany, ale musi być jeden. Oko widza nie może mieć ani przez chwilę wątpliwości, co jest motywem obrazu. Elementy motywu mogą być jednorodne lub różnorodne, jednak muszą być połączone wspólną myślą. Treść obrazu powinna zainteresować widza, nie tylko ze względu na przedmiot, ale również ze względu na myśl, jaką autor obrazu chciał za pomocą niego wyrazić. Pojęcia motywu i kompozycji są nierozerwalnie splecione. Zależnie od celu, jaki postawił fotograf, obraz powinien pokazać jakiś obiekt, opowiadać jakąś historię lub wprowadzić widza w pewien nastrój. Tematyka - jest niewyczerpana. Możemy "bawić" się fotografią artystyczną, użytkową, krajobrazową, reportażem, portretem, fotografowaniem natury czy architektury - i to od nas zależy, w jaki sposób przedstawimy otaczający świat.

Niniejszym kończymy cykl artykułów związanych z fotografią. Mam nadzieję, że dla wielu fotoamatorów zawarte informacje przydadzą się i zaprocentują w przyszłości innym spojrzeniem na otaczający świat. Dlatego fotografujmy i jeszcze raz fotografujmy...

Autor "VADEMECUM FOTOAMATORA" - Roman Szymański

POWIATY-GMINY

5 listopada 2021, s. 10