Jest to pierwsza monograficzna wystawa jednej z ważniejszych artystek polskiego konstruktywizmu. Jej wczesna twórczość, o secesyjnej stylistyce, czerpała z doświadczeń młodopolskich. Na kierunek jej rozwoju ogromny wpływ miała, istotna dla całego ruchu awangardy, ekspresjonistyczna twórczość poznańskiego Buntu oraz pismo "Zdrój". Szeroki krąg inspiracji określa rozmach poszukiwań artystycznych, prowadzących do formalnych rozstrzygnięć awangardy. W szkicownikach prześledzić można fascynację twórczością formistów, wpływ Zbigniewa Pronaszki i Tytusa Czyżewskiego. Artystka należała do pierwszego pokolenia studentek warszawskiej Szkoły Sztuk Pięknych. Zawarte podczas studiów przyjaźnie, a także kilkumiesięczny pobyt w Paryżu, nakreśliły jej drogę twórczą, związaną z przynależnością do najważniejszego ugrupowania awangardy - "Bloku Kubistów i Suprematystów i Konstruktywistów". Nicz-Borowiakowa brała udział we wszystkich niemal wystawach tej formacji. Współpracowała następnie z grupą konstruktywistów i funkcjonalistów "Praesens". Około 1930 roku, po narodzinach córki, malarka wycofała się z życia artystycznego. Z tych lat, obejmujących także okres II wojny, pochodzą nieliczne, niekiedy niedokończone obrazy ze zbiorów rodziny artystki. Zostaną on wypożyczone na wystawę. Dorobek Nicz-Borowiakowej, zgromadzony jest głównie w Muzeum Narodowym w Poznaniu, w kolekcji Fundacji Signum, w Muzeum Sztuki w Łodzi.
opr.sw
Zobacz mnp.art.pl/