Poznańska rezydencja niemieckiego cesarza Wilhelma II zbudowana została wg projektu Franza Schwechtena w latach 1905-1910. Była to ostatnia siedziba cesarska, jaka powstała w Europie. Wzniesiono ją na wzór średniowiecznych zamków - jako symbol panowania niemieckiego w Wielkopolsce. Z powstaniem zamku wiąże się ciekawa legenda. Gdy w 1905 roku rozpoczęto budowę zamku cesarskiego, pracom przyglądała się zawsze gromada gapiów. Niemiecki burmistrz miasta ze zdziwieniem obserwował chłopa z Górczyna, który codziennie przychodził na budowę i zachęcał robotników do wytężonej pracy. Zapytany przez burmistrza, dlaczego jemu - Polakowi - zależy na szybkiej budowie niemieckiego zamku, chłop odpowiedział: "Zaś ale przepowiednia mówi, że gdy zamek cysorski w Poznaniu stanie, to Polska z martwych powstanie". I tak też się stało, wkrótce wybuchła I wojna światowa i Polska odzyskała niepodległość.
Zamek stanowił główny akcent tzw. dzielnicy zamkowej, która powstała na miejscu zburzonych fortyfikacji poligonalnych. Na początku XX w. znakomity urbanista niemiecki prof. Joseph Stübben, wytyczył reprezentacyjną ulicę obiegającą śródmieście Poznania (obecnie al. Niepodległości i Królowej Jadwigi). Wzorem Wiednia czy Krakowa, ulica ta, wraz z przylegającymi doń parkami i zieleńcami, pełnić miała także rolę promenady. Na miejscu dawnego Fortu Tietzen, położonego między Bramą Królewską a Bramą Berlińską, powstał duży park publiczny (obecnie Mickiewicza), otoczony reprezentacyjnymi budowlami. Oprócz neoromańskiego zamku tzw. forum cesarskie tworzyła neorenesansowa Akademia Królewska (obecnie Collegium Minus UAM) oraz neoklasycystyczny Teatr Miejski (obecnie Teatr Wielki).
Cesarz Wilhelm II gościł w Poznaniu tylko trzykrotnie. Gdy po I wojnie światowej Polska odzyskała niepodległość, zamek stał się siedzibą Uniwersytetu Poznańskiego oraz rezydencją polskich prezydentów w czasie ich pobytu w Poznaniu. W czasie II wojny światowej Albert Speer przebudował zamek, na rezydencję Hitlera - zachował się gabinet będący kopią berlińskiego gabinetu führera i specjalnie dla niego dobudowany balkon na wieży. Dodano też paradne wejście od strony ul. Święty Marcin. W 1945 r. zamek został zniszczony, myślano nawet o jego rozbiórce. Podczas odbudowy zaniechano restauracji wielu elementów wystroju gmachu, obniżono także zniszczoną w czasie działań wojennych wieżę. Trwają prace remontowe, odnowiono też przylegający do zamku ogród, w którym znajduje się pomnik ofiar Katynia. Na sąsiadującym z ogrodem Dziedzińcu Różanym podziwiać można fontannę lwów, wzorowaną na słynnej fontannie z Grenady w Hiszpanii. W lecie na dziedzińcach zamkowych odbywają się liczne imprezy kulturalne.
Obecnie w zamku ma swą siedzibę Centrum Kultury Zamek, Teatr Animacji oraz Muzeum Powstania Poznańskiego Czerwca 1956.