STOGOWSKI JÓZEF BRONISŁAW (1899 - 1940)
STOGOWSKI JÓZEF BRONISŁAW (1899 - 1940)
Olimpijczyk: ST. Moritz 1928 r. (hokeista na lodzie)
Urodzony 27 listopada 1899 r. w Toruniu. Z powodu wybuchu I wojny światowej nie ukończył szkoły średniej. Wcielony do armii niemieckiej, jako członek Organizacji Wojskowej Pomorza pracował dla polskiego wywiadu. Został przedstawiony do odznaczenia orderem Virtuti Militari (11.12.1920). Był jednym z najwszechstronniejszych sportowców Polski w okresie międzywojennym. Uprawiał takie dyscypliny jak hokej na lodzie, piłka nożna, lekkoatletyka. Był zawodnikiem Toruńskiego KS (1922-1933), "Legii" Warszawa (1929, 2 miesiące) i AZS Poznań (1933-1938). Najwięcej sukcesów osiągnął w hokeju na lodzie, trzykrotnie będąc olimpijczykiem. Oprócz tego sześciokrotnie był uczestnikiem mistrzostw świata: w 1930, 1931, 1933, 1935, 1937, 1938 roku oraz siedmiokrotnie uczestnikiem mistrzostw Europy, w latach 1927, 1929, 1931, 1933, 1935, 1937, 1938. Stogowski reprezentował Polskę w meczach międzypaństwowych aż siedemdziesiąt razy (jako bramkarz). W 1934 r. zdobył z AZS Poznań tytuł mistrza Polski w hokeju na lodzie. Był też trzykrotnym finalistą mistrzostw Polski, grając w TKS Toruń w latach 1927, 1928 i 1929. Jako piłkarz dwukrotnie uczestniczył w finałach mistrzostw Polski, w 1925 i 1926 r., a przez dwa kolejne sezony grał w I lidze w (latach 1927 i 1928). Jako lekkoatleta był sprinterem z rekordem życiowym 11,2 s. na 100 m oraz 24,2 s. na 200 m. Zmarł w Toruniu 14 maja 1940 r., gdzie go pochowano. Wybudowane w Toruniu sztuczne lodowisko nazwano jego imieniem (1960).