• wartołka wych. z użycia 1. [fryga, bąk]: I ciotka obróciła się jak wartołka, furkła dyrdokiem i zatrzasła drzwi przed samym klubrem. Insze chłopy w twoim wieku chodzą jak wartołki, a tyś krzywy jak staro wierzba. Fyrali my po całej izbie jak wartołki. 2. [ruchliwy malec; wiercipięta]: Wartołka z niego niesamowita, chwili spokojnie nie usiedzi. Inform. 3. [świder, wiertarka]: Te otwory w półkach robił wartołkóm. Inform. 4. daw.[część maselnicy]: Machała zawziyncie wartołkóm, oż po chwili masło było gotowe. Inform.

sieci społecznościowe