spiłować

  • spiłować [znieść, wytrzymać]: [...] fifne chłopyszki swojygo chowu, z którymi diaboł by nie spiłował. Już tak dalij nie idzie spiłować, bo cołko ulica wuja Ignaca paluchami pokazuje. Już dóprowdy nie mogłem w chacie spiłować. Te ździebko czasu jeszcze bez jedzy spiłujemy, nie Marych? Aż dziw, że ta wiara z obsługi miała zmiyr kole nich lotać, bo jo bym nie spiłowoł ani godziny. [...] ale na łepetynie... o jejku... taka wysochna... czopa i taka wielgachna trzepaka jak do klepania dywanów, że my nie mogli spiłować i zaczęli się chichrać. Nie moge dużej spiłować, oczy mi sie same zamykajom. Ty gupi, rómbany muzyki już nie moge spiłować. Inform. Z tym gupolem niy możymy spiłować, ani rusz! Inform.