• skibować ndk skibnąć dk, wych. z użycia [kraść, ukraść]: Wiara w Poznaniu roczyła sie jak jasny gwint, bo we wojne był dalas jak choroba, szwoby skibowali, jak mogli. Kupili my go, żeby nom pilnowoł pomieszkanio, bo ta u nos kole Rynku skibują jak złe. No co się tak glapisz pónglu jeden, przecież wiemy, że skibujesz ojcu cygarety! My mu zawsze skibowali goździe. Inform. Skąd mam te dropsy? skibnołem komuś, co? Ciotka Frącka jednak puściła wuja Ceśka, któremu w tym wszystkim ktoś skibnął kapelusz. Dołbym wom kejtra albo kociambra, śrupa bym skibnoł dla wos od bambra. Tu nic nie skibniesz. Gdzieś to skibnół, przyznej sie! Inform.

sieci społecznościowe