• kimcie wych. z użycia [chodź, chodźcie]: Jakoś właśnie z Garbarami i najbliższą ich strefą kojarzą mi się okrzyki typowych juchtów znad Warty. Gwarę tę przyswoiła sobie tutejsza młodzież, posługując się nią uparcie wbrew wpływom szkoły. Oto mała próbka owej gwary: "Kim do lani" zachęcał swego kolegę uczeń podążający do szkoły. Po zajęciach na hasło: "Wiara, kimcie na Zande, pogromy w fuche". Tadea, szczunie marny, kim na Zande, zagromy ździebko w fuche.

sieci społecznościowe