• kierzek M lm kierzki [krzak, krzaczek]: Nie uszedł daleko, gdy ujrzał czepek nietknięty, zawieszony na przydrożnym kierzku. Ale przyleciał jakiś fachowy pszczelarz z kószką i cały rój zwabił na kierzek. Ciotka Frącka nie dowierzała wujewi, bo jej jedna kletuśnica z drugiego podwórka nagodała, że widziała Ceśka z jedną wdową, jak szli pod pache w kierzki do Szeląga. Przecie my nie dopuścimy, żeby zagraniczno wiara miała na dworcu albo kole Opery w kierzkach garować. W ogródku bez środek szły kierzki z angrystami. [...] jeśli mu się coś zachce, zaprowadź go w kierzki. Jeśli dodać do tego szereg starych, rdzennie polskich, ale już w mowie potocznej gdzie indziej nie używanych słów, takich jak "ździebko", "węborek", "kierzki" itp., to nie należy się dziwić, że utworzony w ten sposób specyficzny poznański język dziwił i bawił przybyszów. Deszcz padał wciąż i mój stary płaszcz namókł i zrobił się ciężki, więc musiałem go zdjąć i schować pod kierzkiem. Niosłem tyla, to i doniosę do tych kierzków. Kiedy to, widzicie powiedział chłop stojący tuż przy Burzawie starucha broni kierzka dla wnuka. Rosły tam rozmaite drzewa, kierzki, a wiosną fiołki wśród zeszłorocznych liści. Pod patronem była przypięta pinezkami mapa terenu złazu. I na niej też, na pięknie wymalowanym w zielone jodełki lesie, jakiś "humorysta" wypisał w poprzek drukowanymi literami: "Ksiuty w kierzkach" Jo wom tu byde odstawioł śmieszka, zamiast z melami gzić sie po kierzkach?! Co wyście w tych kierzkach robili?

sieci społecznościowe