• dydek 1. zwykle w lm [pierś (czasem używane trywialnie)]: Matka daje dziecku dydy, a dziecko dyda, albo dydka. Stąd ogólnie w Wielkopolsce znana zagadka: Stoi panna w sklepie (tj. piwnicy), dydki sobie klepie, co ma być opisaniem maślnicy, zwanej po wielkopolsku kierzyną. Ale ma dydki, fajna babka. 2. [smoczek]: Wetkła mu dydka w sznupke i nuplał i nuplał. Zasłysz. Łostow ten dydek! Zasłysz. Taki uślobrany dydek mu w buzie tkosz! Zasłysz.

sieci społecznościowe