Poznan.pl, oficjalna strona Miasta Poznania

3.10. 2005 r. Wydział Urbanistyki i Architektury zatwierdził projekt budowlany oraz wydał pozwolenie na rozbudowę gmachu Teatru Wielkiego o wielofunkcyjną salę prób przy ul. Fredry 9. Wcześniej, bo 16.09. 2005 r., Miejski Konserwator Zabytków udzielił pozwolenia na prowadzenie robót budowlanych przy zabytkowym obiekcie oraz wykonywanie robót w jego otoczeniu. Decyzje te umożliwiają złożenie przez Teatr Wielki i Urząd Marszałkowski wniosku o fundusze europejskie na rozbudowę gmachu. Planowany koszt prac to 18 mln zł, z których ¾ będzie finansowane ze środków unijnych. W inwestycji mają również udział władze miasta, które za symboliczną złotówkę w lipcu 2005 r. przekazały na cele zabudowy działkę. Decyzje te umożliwiają rozpisanie przetargu na rozbudowę, o której mówi się już od blisko 35 lat. Poważnym problemem Teatru Wielkiego jest bowiem nie tylko brak pomieszczeń do sali prób dla orkiestry i baletu oraz zaplecza technicznego (w tym m.in. magazynu kostiumów), ale i właściwej komunikacji dla scenografii.
Nowy obiekt zajmie dużą część skweru pomiędzy gmachem Opery a ul. Wieniawskiego. Autorem projektu jest znany poznański architekt Jerzy Gurawski (pracownia ARPA), który zaproponował prostą, minimalistyczną bryłę schowaną wśród zieleni. Najwyższa część - sznurownia będzie osłonięta lekką, szklaną elewacją ze szkła, w której będą odbijać się ściany zabytkowego gmachu. Znaczną powierzchnię sali prób pokryje granit, a sam obiekt będzie częściowo schowany pod ziemią tworząc od ul. Fredry kameralny placyk. Projekt rozbudowy wzbudził ogromne kontrowersje wśród poznaniaków. Swoje zastrzeżenia wniosła też Maria Strzałko, Miejski Konserwator Zabytków. Po uzgodnieniach z Wojewódzką Radą Konserwatorską nowy budynek cofnięto w głąb działki (do granicy ryzalitu zachodniego Opery) oraz zmieniono płaski dach najwyższej przeszklonej części na skośny, tak aby stanowił powtórzenie zwieńczenia sznurowni starego gmachu.
Nowa sala prób o kubaturze prawie 19 tys. m³ obejmie 75% całej powierzchni obiektu. Wielkość (20 x 25 m), tj. 500 m² będzie miała wymiary sceny głównej Opery (możliwe będą więc próby w takich samych dekoracjach jak na dużej scenie). Powierzchnia całkowita obiektu to prawie 3 tys. m² , a użytkowa ponad 1,5 tys. m². Sala będzie składała się z dwóch pomieszczeń: sali prób dla orkiestry oraz mniejszej - dla baletu. Istnieje również możliwość ich połączenia w dużą salę kameralną na 320 osób, która mogłaby funkcjonować również niezależnie od Opery - w nowym obiekcie znajdą się bowiem foyer, szatnie i sanitariaty. Budynek będzie ściśle powiązany z istniejącym gmachem (dla aktorów - dwa przejścia, a dla publiczności - jedno: z foyer głównego i holu kasowego). Wejście do obiektu będzie znajdować się od ul. Wieniawskiego - od strony skarpy. Za najbardziej interesujący element autor projektu uważa doświetlenie dachu sali prób."Przed budynkiem powstanie kameralny plac, z którego poprzez pasy szkła będzie można obserwować próby orkiestry i baletu. Wreszcie Opera uzyska plac, na którym mogą być realizowane działania teatralne, ale i stanąć stoliki kawiarniane" - mówi Jerzy Gurawski. Ważnym elementem będzie zieleń - obiekt będzie porośnięty roślinami pnącymi po drewnianych rusztowaniach. Ma to stanowić nie tylko kontrast do monumentalnego budynku Maxa Littmanna, ale i złagodzić niezbędną wycinkę rosnącego tam drzewostanu (pozostaną tylko drzewa wzdłuż ulicy Fredry i Wieniawskiego). Rozpoczęcie prac planuje się w I półroczu 2006 r., a ich sfinalizowanie jeszcze w 2007 r."Marzy mi się, aby na stulecie gmachu rozbudowa była zakończona" - mówi dyrektor Opery Sławomir Pietras. (ab)