Wybudowany w 1910 r. Zamek Cesarski w Poznaniu był ostatnim zbudowanym w Europie zamkiem monarszym
Zamek Cesarski w Poznaniu wybudowany w latach 1904 - 1910 miał stanowić główny element, powstałej na miejscu murów, dzielnicy zamkowej. Rezydencja projektu Franza Schwechtena to neoromański budynek o rozczłonkowanej bryle, którego dominantę stanowiła 74-metrowa wieża z zegarem (po zniszczeniu podczas II wojny światowej jest o 30 m niższa). Zamek wybudowany za astronomiczną kwotę 5 milionów marek jako rezydencja królewska gościł cesarza Wilhelma II tylko trzykrotnie: w 1910 r. na otwarciu, w 1913 r. (na inauguracji zamkowej kaplicy) oraz podczas I wojny światowej, kiedy to w 1915 r. w rezydencji kwaterowało dowództwo niemieckiej armii na Wschodzie. Po wybuchu powstania wielkopolskiego przeszedł w ręce Polaków, stając się siedzibą najpierw ministra byłej Dzielnicy Pruskiej, a od 1922 r. prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej na czas jego pobytu w Poznaniu. Dolne piętra gmachu zostały udostępnione Uniwersytetowi Poznańskiemu. Podczas II wojny światowej Niemcy rozpoczęli gruntowną przebudowę zamku za sumę ponad 16 mln marek, z czego 1 milion przekazał osobiście Hitler. Do najważniejszych zmian należało przebudowanie kaplicy na gabinet Hitlera (w tym celu rozebrano absydę, a na jej miejsce wybudowano niewielki balkon, widoczny od ul. Św. Marcin) oraz wykucie paradnego wejścia od strony ul. Św. Marcin. 31 stycznia 1945 r. rozpoczął się ostrzał zamku przez Rosjan, podczas którego zniszczono wieżę. Po zdobyciu gmachu w zamku utworzono obóz jeniecki. Po wojnie pojawiły się głosy dążące do całkowitego zniszczenia rezydencji jako symbolu prusactwa. Zamek uratował gen. K. Świerczewski, który przekonał poznaniaków, że Armia Czerwona nie ma wystarczającej ilości materiałów wybuchowych, umożliwiających wysadzenie budynku. Ostatecznie dokonano jedynie rozbiórki zniszczonej wieży, a gmach przemianowany na Nowy Ratusz stał się siedzibą władz miasta Poznania (funkcję tą spełniał do 1962, kiedy to nastąpiła przeprowadzka na plac Kolegiacki). W 1979 r. Zamek wpisano do rejestru zabytków. Od 2004 r. przeprowadzana jest renowacja gmachu i jego otoczenia, dzięki czemu m.in. budynek odzyskał oryginalne, jasne barwy, odnowiono skwer przy zamku oraz fontannę wzorowaną na XIII-wiecznej fontannie lwów z Alhambry w Grenadzie. Gospodarzem Zamku jest instytucja miejska - Centrum Kultury "Zamek", pełniący od kilkudziesięciu lat rolę najważniejszego ośrodka kultury w Poznaniu. W Zamku mieści się wiele instytucji kulturalnych, takich jak : "Teatr Animacji", kino "Pałacowe", galerie: "Profil" oraz jedyna galeria w Poznaniu o profilu fotograficznym "Pf", Młodzieżowy Ruch Miłośników Muzyki "Pro Sinfonika", a także Centrum Sztuki Dziecka (organizator m.in. Międzynarodowego Festiwalu Filmów Młodego Widza "Ale Kino!). Zamek zajmuje się także działalnością edukacyjną: do 23 pracowni, klubów i zespołów muzycznych, plastycznych, teatralnych, literackich, filmowych i technicznych uczęszcza ponad 1.200 stałych uczestników. Innym polem aktywności Centrum jest działalność wystawiennicza i koncertowa oraz realizacja dużych projektów artystycznych. Na terenie Zamku znajduje się również uznawany za jeden z najlepszych w kraju klubów jazzowych "Blue Note" oraz restauracja "Pod Pretekstem", która swoją ofertę artystyczną kieruje do sympatyków piosenki poetyckiej.