Traktat wersalski przyznał Polsce: Wielkopolskę, tereny zajęte przez powstańców oraz miasta, których Polakom nie udało się zdobyć (Leszno, Kępno, Rawicz i Zbąszyń)
Z powodu przedłużających się krwawych walk, obie strony postanowiły ponownie rozpocząć rokowania. 2 lutego rozpoczęto rozmowy w Berlinie, jednak po trzech dniach zakończyły się one niepowodzeniem. 6 lutego zakończono rozmowy w sprawie reprezentacji zaboru pruskiego w Sejmie Ustawodawczym, a na drugim posiedzeniu Wojciech Trąmpczyński został wybrany jego marszałkiem. 14 lutego rozpoczęto rozmowy o przedłużeniu rozejmu kończącego I wojnę światową. Pod naciskiem Francji Niemcy zgodziły się objąć rozejmem także front wielkopolski. 16 lutego w Trewirze został podpisany układ przedłużający rozejm między państwami Ententy a Niemcami. Rozejm objął front wielkopolski, a Armia Wielkopolska została uznana za wojsko sprzymierzone.
Podpisanie rozejmu nie oznaczało jednak automatycznego zaprzestania wszelkich działań zbrojnych. W celu nadzorowania przestrzegania rozejmu do Poznania przybyła delegacja członków Misji Międzysojuszniczej państw alianckich. 5 marca delegacja spotkała się w Krzyżu Wielkopolskim z przedstawicielami rządu niemieckiego, a następnego dnia wystosowała prośbę do generała Dowbora-Muśnickiego o wysłanie pomocy wojskowej na wschód Polski. Od 7 do 19 marca w Poznaniu trwały negocjacje pomiędzy stroną polską, niemiecką, a przedstawicielami państw alianckich. Niemcy zerwali jednak rokowania i wyjechali z miasta.
23 marca przeprowadzono wybory do Rady Miejskiej w Poznaniu, w wyniku których przedstawiciele listy polskiej obsadzili 42 miejsca (na 60 ogółu). 24 marca 1919 r. Komisariat NRL skierował do Rady Ministrów RP w Warszawie wniosek o utworzenie odrębnej administracji dla byłego zaboru pruskiego. Ostatecznie pod naciskiem Paderewskiego podjęto decyzję o zachowaniu przez Komisariat NRL pełni władzy na terenie byłego zaboru aż do ustalenia granicy zachodniej i przyszłej autonomii tych ziem. 10 kwietnia 1919 r. Komisariat NRL wydał rozporządzenie o usunięciu niemieckojęzycznych napisów na urzędach, dworcach kolejowych i zmianie nazw ulic na polskie. 25 maja 1919 r. Armia Wielkopolska została podporządkowana Naczelnemu Dowództwu WP, przy zachowaniu jej odrębnej organizacji.
Zawarcie rozejmu w Trewirze nie przerwało koncentracji wojsk niemieckich, szykujących się do kontrataku. Narastające zagrożenie niemiecką kontrofensywą sprawiło, że Komisariat NRL wprowadził 5 czerwca na terenie wszystkich podległych mu ziem stan wyjątkowy. 28 czerwca 1919 r. odbyła się oficjalna ceremonia podpisania traktatu wersalskiego. Przyznał on Polsce: Wielkopolskę, tereny zajęte przez powstańców oraz miasta, których Polakom nie udało się zdobyć (Leszno, Kępno, Rawicz i Zbąszyń). 9 lipca zniesiono stan wyjątkowy, a 10 - podjęto decyzję o utworzeniu Ministerstwa Byłej Dzielnicy Pruskiej z Władysławem Seydą na czele.
Postanowienia traktatu wersalskiego weszły w życie 10 stycznia 1920 r. Na ich mocy oddziały z Wielkopolski przejęły pozostające w rękach niemieckich przyznane Polsce fragmenty Wielkopolski i Pomorza. Front wielkopolski został ostatecznie zlikwidowany w marcu 1920 r.