dowiedz się więcej
W poznańskich placówkach opiekuńczo-wychowawczych, każdego roku przebywa średnio 220 dzieci. Tyle mamy maksymalnie miejsc w 19 tego typu ośrodkach, a bywa, że potrzeby są większe. Niektóre dzieci trafiają tam w wyniku interwencji policji, gdy w ich rodzinnych domach dochodzi do zdarzeń lub zachowań, które stanowią dla nich bezpośrednie zagrożenie i krzywdę. Inne dzieci miesiącami czekają aż ich rodzice przestaną pić, porzucać je na jakiś czas, powstrzymają złe emocje albo nauczą się opiekować nimi. Wielu rodzinom się to nie udaje. Najtrudniejszą decyzją jest zawsze odebranie dziecka spod opieki najbliższych. O tym zawsze decyduje Sąd.
Każdego roku w Poznaniu średnio 120 dzieci jest odbieranych ze środowisk, w których doznają krzywdy. Tylko 1/4 spośród nich udaje się powrócić do rodzica lub rodziców, którzy przezwyciężyli trudności i rokują na pełnienie zadań opiekuńczych w sposób prawidłowy. Pozostałe dzieci czekają na kogoś, kto je przyjmie pod swój rodzinny dach i okaże im serce. Dzieci czekają na swoich zastępczych rodziców - na upragnione bezpieczeństwo, spokój i miłość.
Rodzic zastępczy czyli kto?
Rodzic zastępczy to osoba, która sprawuje tymczasową opiekę nad dzieckiem w sytuacji kryzysu, gdy rodzice biologiczni dziecka zostali trwale lub czasowo pozbawieni przez Sąd praw rodzicielskich. Może nim lub nimi zostać para, małżeństwo lub osoba żyjąca samodzielnie. Rodzicem zastępczym może zostać osoba spokrewniona z dzieckiem, jak rónież i osoba, któa jest spoza najblizszego kregu rodzinnego. Rodzicem zastępczym zawodowym zostaje się podpisując o formalną umowę z Miastem.
Jakie są modele rodzin zastępczych?
Mamy trzy typy rodzin zastępczych: spokrewnione (dziadkowie i starsze rodzeństwo dzieci), niezawodowe (dalsi krewni i osoby obce dziecku, które otrzymują odpowiednie świadczenie na opiekę nad dziećmi i ich potrzeby) oraz zawodowe (osoby obce dziecku, które otrzymują wynagrodzenie za opieką nad dziećmi, dzięki czemu mogą zrezygnować z pracy zarobkowej i zaopiekować się nawet kilkorgiem dzieci).
Większość dzieci - około 70%, w sytuacji problemów rodzinnych trafia ostatecznie pod opiekę dziadków, z którymi z reguły czują się najbardziej związane emocjonalnie.
Dziecko, w którego otoczeniu nie ma nikogo gotowego zająć się nim, trafia do placówki opiekuńczo-wychowawczej. Najlepszym rozwiązaniem byłoby, gdyby mogły trafiałć bezpośrednio pod opiekę rodziców zastępczych. Jednakże kandydatów do podjęcia się tej niezwykle szlachetnej i wspaniałej roli stale brakuje.
Co zrobić by zostać rodzicem zastępczym?
Każda osoba chętna do pełnienia funkcji rodzica zastępczego lub utworzenia rodzinnego domu dziecka ma obowiązek odbycia i ukończenia odpowiednich szkoleń przygotowujących do tej roli. Ich organizatorem jest Miasto, a dokładnie Centrum Wspierani Rodzin "Swoboda". Kandydat lub kandydatka może mieć dorosłe lub nieletnie dzieci albo ich nie posiadać, ale warunki mieszkaniowe muszą pozwalać na zamieszkanie z nimi kolejnego dziecka. To co powinno wyróżniać taką osobę to chęć niesienia bezinteresownej pomocy, cierpliwość i wrażliwość na potrzeby dziecka. Ta forma sprawowania opieki pozostawia otwartym kontakty dziecka z jego rodzicami biologicznymi. Będąc rodzicem zastępczym trzeba mieć na uwadze dobro dziecka, ale i szanować jego prawo do zachowania relacji z biologicznymi rodzicami.
Ile w Poznaniu jest rodzin zastępczych?
W Poznaniu działa nieco ponad 380 rodzin zastępczych, w których przebywa około pół tysiąca dzieci. To nadal ilość niewystarczająca wobec potrzeb dzieci. Rolę rodzica lub rodziców zastępczych zazwyczaj pełni się wobec 1-3 dzieci, (chyba, że podopieczni są rodzeństwem w liczniejszym składzie, wówczas nie rozdziela się ich).