dzieci czekają
W naszych placówkach opiekuńćzo wychowawczych przebywa obecnie 233 dzieci, które czekają na nowych rodziców. Historia niemal każdego z nich naznaczona jest dramatem za który odpowiedzialni są rodzice. Teraz pragniemy zrobić wszystko, by na ich drodze znalazły się zastępcze rodziny, które pokażą dzieciom, czym jest miłość, jak wygląda bezpieczeństwo i zaufanie.
Franek
Dziecko ma 12 lat, od półtora roku przebywa w placówce. To chłopiec niezwykle inteligentny. Posiada wiedzę w różnych dziedzinach pewnie dlatego, że dużo czyta, pisze także swoje własne opowiadania. Lubi sport: jeździć na rowerze, grać w piłkę. W domu rodzinnym często zostawał sam w domu bez opieki, bądź z mamą pod wpływem alkoholu, mimo to chłopiec jest bardzo lojalny i chroni dobre imię swojej matki. Obecnie mama odwiedza syna raz w tygodniu. Franek w placówce jest sam, nie ma rodzeństwa, dlatego nie jest mu łatwo. Jest chłopcem pogodnym i komunikatywnym. Bardzo potrzebuje zrozumienia i osoby dorosłej przed którą mógłby się otworzyć, zaufać jej. Kogoś kto mógłby być dla niego i dał mu uwagę jakiej potrzebuje.
Ania, Oleńka i Kasia
Trzy siostrzyczki w wieku od 6 do 12 lat doświadczyły w swoim zyciu już dość przemocy i odrzucenia. Przenoszone z miejsca na miejsce, stale czekają na dom, na zastępczych rodziców i na upragnioną miłość.
Wszystkie trzy dziewczynki są bardzo aktywne, chętne do poznawania świata, wesołe i ze sobą ogromnie zżyte. Odezwijcie się do nas jeśli chcielibyście stworzyć dla nich szczęśliwy dom.
Trzej bracia
Nikodem 12 l., Kacper 10 l., Wiktor 9 l. - bracia przebywają w placówce od 3,5 roku. Rodzice odwiedzają synów bardzo nieregularnie. Często deklarują swoje odwiedziny u dzieci i nie wywiązują się ze swoich deklaracji na co chłopcy reagują smutkiem, płaczem, buntem. Rodzice mają ograniczoną władzę rodzicielską. Szanse chłopców na powrót do domu są nikłe ze względu na ich nieporadność oraz problemy z alkoholem. Bracia są bardzo energiczni. Nikodem interesuje się piłką nożną, jest dzieckiem z niepełnosprawnościa intelektualną. Kacper bardzo opiekuńczy i troskliwy w stosunku do młodszych dzieci mimo swojej nadruchliwości i potrzebie bycia w ruchu. Lubi pisać opowiadania. Wiktor- chłopiec cierpi na niskorosłość, bardzo lubi biegać, jeździć na rowerze, marzy o nowym rowerze. Chłopcy są coraz starsi i mają teoretycznie małe szanse na znalezienie rodziny zastępczej dla trójki dzieci. Teoretycznie, bo w życiu nic nie można przewidzieć i uznać za pewne.
Rafał
Chłopiec ma 10 lat, nie ma szans na powrót do rodzinnego domu. Może już nigdy nie zaznać miłości i stanie się "dzieckiem placówki". Już nigdy nie dowie się czym jest rodzina, bliskość, wsparcie i zrozumienie, nawet w ciężkich sytuacjach i gdy popełni błąd. Chłopiec jest bardzo radosny, uwielbia grać w piłkę i bawić się z rówieśnikami. Niestety brak bliskości i przywiązania oraz tego, że coraz bardziej czuje, że nie ma nikogo, powoduje zagubienie, frustrację i często zachowania nie akceptowane. Mama dla Rafała jest ważna, Rafał dla mamy już chyba nie. Rodzina zastępcza stała by się dla niego olbrzymim wsparciem a poczucie stałości opiekunów przy jednoczesnym kontakcie z mamą może go uratować.
Karina
Dziewczynka ma lat 6 i przebywa w placówce od 3 lat. Rodzice mają problem alkoholowy. Ojciec ma ograniczoną władzę rodzicielską, a mama jest jej całkowicie pozbawiona. Dziewczynka bardzo lubi bawić się lalkami, tańczyć, śpiewać i lepić z plasteliny. W wyniku nie radzenia sobie z frustracją i złością jest pod opieką psychiatry. Karina potrzebuje szczególnej uwagi i zainteresowania ze strony osób dorosłych. Bardzo lubi pomagać w obowiązkach domowych. Dziewczynka często sprawia wrażenie smutnej i zagubionej pomimo wsparcia ze strony wychowawców. Jej brat przebywa w innej placówce i praktycznie nie widują się. W tej chwili nie ma możliwości powrotu do domu rodzinnego.
Adrian
Adrian ma 6lat w placówce przebywa od 3 lat. Chłopiec został zabrany z domu, ponieważ mama nie potrafiła zapewnić odpowiedniej opieki i podstawowych potrzeb. Matka chłopca rzadko odwiedza go w placówce i praktycznie nie dzwoni. Ostatnio zapomniała nawet o jego urodzinach. Z ojcem kontakt również jest znikomy. W tej chwili placówka oczekuje na decyzję o odebraniu władzy rodzicielskiej rodzicom. Chłopiec posiada orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego oraz opinię o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju. Stwierdzono u chłopca niedokształcenie mowy o typie afazji czuciowo-ruchowej. Adrian potrzebuje bardzo dużo uwagi ze strony dorosłych i specjalnej troski. Chłopiec potrzebuje ogromu miłości, ponieważ widoczna jest u niego deprywacja emocjonalna. Pomimo znikomego kontaktu z matką bardzo często pyta o nią i tęskni, wiele razy mówił, że chciałby mieć dom z mamą i tatą. Jego ulubioną bajką jest "Psi patrol" i uwielbia wszystkie rzeczy z tym motywem.
Ignaś i Maciuś
Ignaś (7 lat) i Maciuś (4 lat) przebywają w placówce od 3 lat. Rodzice regularnie ich odwiedzają, lecz nie spełniają warunków, które pozwoliłyby odzyskać synów. Tym samym sądownie mają ograniczone prawa rodzicielskie. Chłopcy od 3 lat przebywają w placówce, a z roku na rok ich szanse na powrót maleją. Zarówno Ignaś , jak i Maciuś są chłopcami wesołymi, pełnymi energii. Są bardzo komunikatywni i ciekawi świata. Ignaś uwielbia śpiewać i tańczyć, jego marzeniem jest nauczyć się grać na gitarze. Maciuś zaś chętnie spędza czas aktywnie, jest silnym 4-latkiem, który lubi się wspinać, a plac zabaw jest jego ulubionym miejscem do ćwiczenia swoich silnych rączek.
Chłopcy bardzo mocno potrzebują miłości, uwagi i troski.