Superseniorzy 2019
Aleksander Anioła, ur. 21.11.1932 r. w Poznaniu, zmarł 28 grudnia 2020 roku
W roku 1969 dokonał połączenia "klubu sprawnej ręki" na poznańskim Sołaczu (którego był kierownikiem) z modelarnią lotniczą "Jaskółka", prowadzoną przez Jana Burego. Po połączeniu został kierownikiem i instruktorem w modelarni "Jaskółka". Funkcję tę pełnił przez ponad 40 lat, do roku 2012. Jest jednym z najdłużej czynnie działających instruktorów w historii modelarstwa poznańskiego. Przez ten czas wyuczył ponad 300 uczniów w różnych formach modelarstwa, głównie lotniczego. Organizator wielu lokalnych imprez i festynów promujących modelarstwo, w tym Złazów Latawcowych. Ma uprawnienia instruktora modelarstwa lotniczego i redukcyjnego oraz sędziego modelarstwa redukcyjnego.
Działał także w ZHP, PTTK, ponadto jest wieloletnim członkiem rad osiedlowych i działaczem społecznym w kręgach seniorów. Za swoje zasługi został wyróżniony szeregiem odznaczeń, m.in. "Złotym medalem za zasługi dla LOK", "Krzyżem za zasługi dla ZHP". Młodzież poznańskich szkół zgłosiła go także do "Orderu Uśmiechu".
Jerzy Czajka, ur. 11.10.1942 r. w Poznaniu
Znakomity hokeista na trawie Warty Poznań (1950-1975) oraz Grunwaldu Poznań (1964-1966). Jedenastokrotny mistrz Polski: 10 razy z Wartą i raz z Grunwaldem, siedmiokrotny mistrz Polski w hokeju halowym. 44 razy wystąpił w reprezentacji Polski, olimpijczyk z igrzysk w 1972 roku w Monachium. Wielokrotny uczestnik finałów w europejskich pucharach mistrzów krajowych.
Trener I klasy, jako szkoleniowiec zdobywał tytuły mistrzów Polski seniorów z Grunwaldem, Pocztowcem i Wartą. Pracował i zdobywał tytuły mistrzów Polski z drużynami juniorów, a także medale Ogólnopolskich Olimpiad Młodzieży. Założył klub hokeja na trawie Swarek w Swarzędzu.
Wyróżniony m.in. tytułami: " Mistrza Sportu", "Zasłużonego Mistrza Sportu", Złotym Medalem za zasługi dla Polskiego Ruchu Olimpijskiego, Złotą Odznaką Honorową PZHT, Honorową Odznaką Miasta Poznania. Laureat 22. plebiscytu na 10 Najlepszych Trenerów Wielkopolskich w 1979 roku. Nadal aktywny członek Klubu Olimpijczyka PZHT.
Jerzy Forycki, ur. 05.07.1938 roku w Poznaniu
Jako chłopak z Chwaliszewa zawsze był związany z rzeką Wartą i już w 1953 roku rozpoczął treningi w sekcji kajakowej Zrywu Poznań. W 1955 roku zmienił barwy klubowe i związał się z Wartą, a w latach 1958-1960, podczas służby wojskowej, trenował w Olimpii, potem wrócił do Warty. W 1955 roku, na Mistrzostwach Polski Juniorów w osadzie K4, zdobył swój pierwszy złoty medal.
Pływał z sukcesami nie tylko na kajakach, lecz także na kanadyjkach. W nieistniejącej już konkurencji kanadyjek dziesiątek w 1956 roku zdobył złoty medal. Karierę zawodniczą zakończył w 1965 roku. Został działaczem oraz sędzią. W 2015 roku obchodził jubileusz 50-lecia pracy sędziowskiej i nadal aktywnie sprawuje tę funkcję. W jego książeczce pracy sędziego znajdziemy ponad 335 regat. Był wychowawcą wielu pokoleń sędziów kajakowych w Wielkopolsce. W latach 1990-2008 pełnił funkcję zastępcy przewodniczącego Kolegium Sędziów Wielkopolskiego Związku Kajakowego. Został wyróżniony między innymi Odznaką Honorową Miasta Poznania.
Piotr Kurek, ur. 20.03.1945 w Pecnej
Do szkoły podstawowej chodził na wrocławskich Pilczycach, maturę zdawał we Włocławku, a studia skończył na Uniwersytecie Warszawskim. Pracę dziennikarską rozpoczął w 1972 roku w "Gazecie Poznańskiej". W tej redakcji spędził 19 lat, potem krótko pracował w "Dzienniku Poznańskim", a od 1992 do końca 2006 roku był dziennikarzem "Głosu Wielkopolskiego", po czym przeszedł na emeryturę. W roku 2007 stworzył portal "Wielkopolskie Rowerowanie", którego jest jedynym autorem. Stronę tę odwiedziło już ponad 28 milionów internautów. Jeździ na rowerze, na emeryturze pokonał już blisko 46 tysięcy kilometrów. Ukończył 47 maratonów MTB, które organizuje Czesław Lang. Od 2001 roku organizuje noworoczne spotkania poznańskich rowerzystów nad Rusałką.
Oprócz tego pisze o bicyklach i wyścigach oraz prowadzi imprezy kolarskie z mikrofonem w ręku, w tym sześć razy prowadził mistrzostwa Polski w kolarstwie górskim i maratonie MTB. Długie lata grał też w piłkarskiej ekipie "Głosu Wielkopolskiego", a z futbolową "Kaczką" zdobył w 1978 roku Mistrzostwo Polski Dziennikarzy.
Henryk Łobza, ur. 05.04.1925 w Poznaniu, zm. 12.04.2021 roku
Do Klubu KS "Warta" wstąpił w 1939 roku. W latach 1946-50 grał w pierwszoligowej drużynie piłki ręcznej 11-osobowej, z którą zajął czwarte miejsce w Polsce w 1947 roku. Trzykrotny reprezentant Polski w piłce ręcznej. W Warcie również uprawiał koszykówkę oraz biegi sprinterskie. W latach 1957-1959 był kierownikiem sekcji lekkoatletycznej w tym klubie. Członek zarządu klubu i wiceprezes Warty w latach 1960-1964, wyróżniony odznaką "Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej", członek honorowy Klubu Sportowego Warta. Absolwent Politechniki Poznańskiej. W latach 1949-1972 pracował w Zakładach Hipolita Cegielskiego, a od 1972 w Instytucie Obróbki Plastycznej.
Kazimierz Olejniczak, ur. 14.02.1946 r. w Poznaniu, zmarł 22 stycznia 2023 r.
W 1964 roku rozpoczynał w poznańskiej Warcie od pchnięcia kulą. Po czterech latach kontuzja uniemożliwiła mu trenowanie lekkiej atletyki, dlatego w 1971 roku zaczął uprawiać rugby w poznańskiej Polonii, z którą zdobył cztery razy mistrzostwo i Puchar Polski. W reprezentacji Polski rozegrał 52 spotkania, zdobywając czwarte miejsce na nieoficjalnych mistrzostwach Europy w 1974 roku. W roku 1977 wyjechał do Francji, aby stać się pierwszym polskim zawodnikiem, który grał w pierwszoligowej drużynie z Le Creusot. W związku z likwidacją sekcji rugby w 1980 roku zakończył karierę w klubie. Rozegrał również kilka spotkań w Posnanii. Karierę zakończył w 1989 roku. W 1977 roku ukończył studia na AWF w Poznaniu. W latach 2012-2016 był prezesem Wielkopolskiego Okręgowego Związku Rugby. W tym okresie odbyły się udane mistrzostwa Europy w rugby drużyn do lat 18. Jest prezesem honorowym Wielkopolskiego Okręgowego Związku Rugby.
Michał Skalisz, ur. 28.09.1937 r. w Ostrowie Wielkopolskim, zmarł 7 marca 2019 roku
Mistrz Polski w żeglarskiej klasie Finn - w 1963 roku na Zegrzu, w 1966 w Mielnie i w 1968 w Gdyni. Startował w wielu prestiżowych imprezach za granicą, m.in. w Gold Cup w Holandii (1963) i w Gold Cup w La Baule we Francji (1966). Bliski startu na igrzyskach olimpijskich w Tokio w 1964 roku, ale po ucieczce jednego z żeglarzy do Szwecji władze zadecydowały, że polskie żeglarstwo w stolicy Japonii nie będzie reprezentowane. Od 1962 roku członek AZS Poznań, wcześniej przez cztery lata reprezentował barwy AZS Warszawa. Przede wszystkim jednak marzył o lotnictwie. Jeszcze w połowie lat pięćdziesiątych skończył w Lesznie kurs szybowcowy, by po maturze dostać się na Wydział Lotniczy Politechniki Warszawskiej. Plany udało się zrealizować, niestety okazało się, że nie może latać ze względów zdrowotnych. Po zakończeniu kariery sportowej uczył żeglarstwa w AZS Poznań przez 42 lata. Dopiero w 2010 roku odszedł na "emeryturę żeglarską".
Maria Szymańska-Elzanowska, ur. 20.10.1942 r. w Brodnicy
Przygodę ze sportem rozpoczęła w Szkole Podstawowej nr 7 przy ul. Słowackiego w Poznaniu. Grała w piłkę ręczną, w tenisa, ale też doskonale pływała i jeździła na łyżwach. W
1956 roku zajęła pierwsze miejsce w jeździe figurowej na miejskich i wojewódzkich Harcerskich Igrzyskach Zimowych. W 1958 roku rozpoczęła treningi w koszykarskim zespole juniorek KKS Lech Poznań. W 1959 roku trener Florian Grzechowiak zauważył jej wielkie umiejętności i powołał ją do pierwszej drużyny koszykarek Lecha, w którego barwach występowała przez 14 lat. W reprezentacji Polski seniorek wystąpiła 15 razy, w 1962 roku reprezentowała biało-czerwone barwy na Mistrzostwach Europy w Miluzie. W 1965 ukończyła studia w Wyższej Szkole Wychowania Fizycznego w Poznaniu. Przez wiele lat pracowała w Studium Wychowania Fizycznego i Sportu Politechniki Poznańskiej. Żona zmarłego niedawno Jana Elzanowskiego, reprezentanta Polski w rugby, wieloletniego kierownika Studium Wychowania Fizycznego Uniwersytetu Rolniczego w Poznaniu.