Nagroda Artystyczna 1995
Nagroda Artystyczna Miasta Poznania dla ANDRZEJA KOSZEWSKIEGO za wybitną twórczość kompozytorską i szczególne osiągnięcia artystyczne w 1994 roku w Polsce i za granicą.
ANDRZEJ KOSZEWSKI Kompozytor, muzykolog, profesor Akademii Muzycznej.
Urodził się 26 lipca 1922 r. w Poznaniu. Zainteresowania muzyczne wyniósł z domu rodzinnego. W latach gimnazjalnych śpiewał w Poznańskim Chórze Katedralnym pod dyrekcją ks. W. Gieburowskiego. W 1937 wraz z chórem wystąpił na Wystawie Światowej w Paryżu. W 1939 służył w formacji Przysposobienie Wojskowe.
W 1950 ukończył muzykologię na Uniwersytecie Poznańskim u profesora A. Chybińskiego, a pod kierunkiem profesora S. B. Poradowskiego teorię muzyki w 1948 i kompozycję w 1953 w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Poznaniu. W latach 1953-1957 odbył podyplomową aspiranturę u profesora T. Szeligowskiego w warszawskiej Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej. W 1965 został docentem, w 1978 profesorem nadzwyczajnym, a w 1985 profesorem zwyczajnym. Przez pięćdziesiąt lat (1945-1995) pracował w placówkach kulturalnych jako: referent kultury i sztuki w Starostwie Powiatowym Poznańskim (1945-1946), pedagog w średnim szkolnictwie muzycznym (1948-1963) oraz nauczyciel akademicki. Był dziekanem Wydziału Wokalnego (1965-1966) i kierownikiem Katedry Teorii i Kompozycji (1984-1987) Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Poznaniu.
Współorganizował I Festiwal "Poznańska Wiosna Muzyczna" (1961). W 1973 powołany do Komitetu Organizacyjnego Międzynarodowego Festiwalu "Warszawska Jesień". Skomponował ponad sto utworów muzycznych: orkiestrowych, kameralnych, fortepianowych, wokalno - instrumentalnych oraz przeznaczonych na chór a cappella. Te ostatnie uznaje się za najbardziej reprezentatywne dla Koszewskiego. Wykonywali je najwybitniejsi artyści na prestiżowych światowych konkursach i festiwalach. Wydawano je drukiem i nagrywano w wytwórniach fonograficznych, eksponując obszar muzyki awangardowej i sakralnej. Interesuje się też muzyką etniczną. Od czasów młodzieńczych bliski mu jest folklor, zwłaszcza wielkopolski (np. fortepianowe "Przystroje"). Inspirują go ponadto nowe, parawokalne środki wyrazu ("Da fischiare").
Do późnych kompozycji A. Koszewskiego należy m.in. Jubilatio - utwór na chór mieszany, napisany na 75 - lecie macierzystej akademii. Dużo wcześniej (1968) wprowadza kompozytora w świat poezji dziecięcej wieloletnia, twórcza współpraca z autorem słów Józefem Ratajczakiem w seriach cyklów chóralnych (m.in."Gry", "Zaklęcia", "Krople tęczy"), współpraca, którą zainaugurował tryptyk milenijny "Nicolao Copernico dedicatum" (1966).
W swym dorobku A. Koszewski ma także prace z zakresu muzykologii, m.in.dotyczące twórczości Fryderyka Chopina oraz wybitnych muzyków polskich i wybranych dzieł muzyki współczesnej. W 1958 opracował pierwszy polski podręcznik do nauki improwizacji fortepianowej. Wykształcił 27 teoretyków i kompozytorów - laureatów konkursów kompozytorskich.
Otrzymał wiele wyróżnień: Nagrodę Premiera za twórczość dla dzieci i młodzieży (1982), szereg Nagród Ministerstwa Kultury i Sztuki II i I stopnia, Nagrodę Związku Kompozytorów Polskich (1986), tytuł "Zasłużonego Nauczyciela Polski Ludowej" (1987), Medal Komisji Edukacji Narodowej (1986), Medal za wybitne zasługi dla rozwoju Akademii Muzycznej im. I. J. Paderewskiego w Poznaniu (1990), oraz Nagrodę Marszałka Województwa Wielkopolskiego za całokształt dorobku twórczego (2001).