Seryjni Poeci #83 Kamila Janiak i Edward Pasewicz
W "miłości" Kamili Janiak życie nowego człowieka rozpoczyna się od państwowej instytucji, pierwszego krzyku i krwi. To niełatwe uczucie, i jeśli zdarza się, że opowieść o nim przez chwilę przypomina setki innych oraz wydaje, że za chwilę padniemy ofiarami hormonalno-ckliwego szantażu, natrafiamy na kontry: wypadek samochodowy, myśli samobójcze, przywiązanie podszyte paranoicznym lękiem, wyobrażone ucieczki... W końcu także: przewidywania socjalizacji i indywiduacji dziecka, podpatrywanie innych rodzin, w inny, zmieniony już sposób. Wszystko w chłodnej, surowej stylistyce montażu, która od lat jest znakiem firmowym warszawskiej poetki.
Kamila Janiak (ur. w 1984 r.), poetka. Autorka książek poetyckich: "frajerom śmierć i inne historie" (2007), "kto zabił bambi" (2009), "zwęglona jantar" (2016), "wiersze przeciwko ludzkości" (2018) i "zakaz rozmów z osobami nieobecnymi fizycznie" (2020). Nominowana do Nagrody Poetyckiej im. Wisławy Szymborskiej (2019), laureatka Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius (2021). Mieszka w Warszawie.
*
Pasewicz to, od ponad 20 lat, jeden z najbardziej muzycznych poetów współczesnej polszczyzny, a "Darkslide" - witalny miks trenów na śmierć ojca i erotyków do skejtów - dowodzi tego po raz kolejny.
Pasewicz to poeta bezbrzeżnie religijny, niemal zawsze odwołujący się do horyzontu wyobrażeń tantrycznego buddyzmu - bóstw, potworów i fantastycznych krain jako alegorii stanów psychicznych; niejasnego podejścia do cielesnych żądz; świadomości wielu planów jednej (choć nie do końca istniejącej) rzeczywistości; stojący w głębokiej opozycji do teistycznych/dualistycznych metod i praktyk.
Pasewicz to także ktoś zawsze inny, wyobcowany, naznaczony oraz dotknięty głęboko przez pierwszą z buddyjskich czterech szlachetnych prawd (tę o udręce, cierpieniu), salwujący się wobec niej asocjacyjnymi, akrobacyjnymi susami w wierszach, które nie tylko kontemplują stream fenomenów, ale i desperacko dociekać starają się tajemnic, na które wskazuje język, jakby te jednak istniały. Obsesją, która nawiedza "Darsklide" jest fenomen: kości.
Edward Pasewicz (ur. w 1971 r.) - poeta, kompozytor, prozaik, dramatopisarz i redaktor. Autor książek poetyckich: "Dolna Wilda" (2001, 2006, 2017), "Nauki dla żebraków" (arkusz, 2003), "Wiersze dla Róży Filipowicz" (2004), "th" (2005), "Henry Berryman. Pięśni" (2006), "Drobne! Drobne!" (2008), "Muzyka na instrumenty strunowe, perkusję i czelestę" (wybór wierszy, 2010), "Pałacyk Bertolta Brechta" (2011), "Och, Mitochondria" (2015), "Miejsce" (2017), "Sztuka bycia niepotrzebnym" (2020) oraz powieści "Śmierć w darkroomie" (2007, 2018) i "Pulverkopf" (2021). Jego wiersze były tłumaczone na języki obce. Za swoje książki był wielokrotnie nominowany do najważniejszych nagród literackich w Polsce (m.in. Nagroda Literacka Nike); za "Pulverkopfa" otrzymał Literacką Nagrodę Europy Środkowej Angelus. Pochodzi z Międzyrzecza, mieszka w Krakowie.
Bilety - 5 zł
opr.sw