1947. Paryż Tadeusza Kantora jako katalizator zmian. Spotkanie na wystawie "Szczeliny wolności..."
W latach powojennych Tadeusz Kantor staje się jedną z kluczowych postaci tworzącego się w Polsce środowiska radykalnej awangardy. W latach 1945-48 projektuje scenografie dla teatrów repertuarowych, współtworzy manifest "spotęgowanego realizmu" (1946), a w 1947 roku zostaje profesorem malarstwa w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Krakowie. Prawdziwym przełomem jest wyjazd na stypendium do Paryża, gdzie artysta styka się ze współczesnymi prądami artystycznymi (m. in. abstrakcja i surrealizm) oraz dziełami wybitnych artystów. Po powrocie do kraju pod wpływem tego doświadczenia, Kantor rewindykuje swoją sztukę i rozpoczyna obszerny, niezwykle płodny etap malarstwa metaforycznego. Bogato ilustrowany wykład przybliży twórczość artysty z tego okresu, a w szczególności epizod paryski, który odcisnął piętno na dalszym rozwoju artysty.
Prowadzenie: Małgorzata Paluch Cybulska, Ośrodek Dokumentacji Sztuki Tadeusza Kantora CRICOTEKA w Krakowie
Wstęp wolny
Spotkanie towarzyszy wystawie Szczeliny wolności - sztuka polska 1945-1948/1949
Zobacz www.mnp.art.pl