Festiwal Fabuły
13.10
– 18.10.2014
Fabuła to przyjemność. Fabuła to kunszt. Fabuła to konieczność.
Potrzeba snucia i słuchania opowieści jest jedną z naszych podstawowych i oczywistych potrzeb. Literatura spełnia ją pierwsza i najpełniej. I to niezależnie od formy: prozy, poezji, dramatu czy scenariusza...
Potrzeba ta łączy czytelników i autorów wyrafinowanych powieści nagrodzonych Noblem oraz widzów i rzemieślników z Hollywood tworzących seriale nagradzane Grammy. Czytelnicy i widzowie to często te same osoby. Bo po fabułę sięgamy, gdy chcemy uciec od rzeczywistości, by sprawić sobie przyjemność albo z innych powodów, i gdy chcemy lepiej tę rzeczywistość i samych siebie zrozumieć.
Dziś nic się tak dobrze nie sprzedaje, jak wielostronicowe powieści, kilkutomowe sagi, reportaże nie w formie gazetowej, lecz książkowej. Czytamy o wszystkim - o współczesności i historii, innych krajach i fantastycznych światach, o miłości i o śmierci. I nie tylko czytamy, oczywiście. Także oglądamy wersje filmowe i serialowe, gramy w fabularne gry komputerowe. Nawet w wierszach szukamy raczej narratora i bohatera niż poczciwego podmiotu lirycznego.
Chcemy przy tym, by historia była dobrze napisana, przekonująca i zaskakująca. Cenimy sprawnie wykreowany świat, którego autor potrafi także z przekorą nawiązać do innych opowieści. Lubimy bezinteresowną zabawę na równi z inteligentnym komentarzem do świata, w którym żyjemy, najlepiej by jedno z drugim łączyło się niepostrzeżenie.
I autorzy opowieści starają się spełnić nasze oczekiwania. Wielu potwierdza nasze dobre (lub złe) samopoczucie albo nawet nam schlebia, na co chętnie przymykamy oko. Są tacy, którzy nami mniej lub bardziej skutecznie manipulują. Niektórzy z premedytacją wyprowadzają nas z równowagi.
Z tych wszystkich powodów Centrum Kultury "Zamek" organizuje Festiwal Fabuły. Po prostu - by posłuchać dobrych opowieści i spotkać się z wybitnymi twórcami. A przy okazji zapytać, co, dlaczego i jak sobie opowiadamy. Z czego czerpiemy przyjemność, nadzieję, pocieszenie, a co nas denerwuje, odrzuca, nudzi.
Opowieść nie kończy się nigdy...