logo

Miejskie (między)przestrzenie zabawy i projekty dzieciństwa. Krótka opowieść o zwrotach w historii dizajnu placów zabaw.

Prezentacja: Maja Brzozowska-Brywczyńska

Wstęp wolny!

Na kartach społeczno-kulturowej biografii miejskich placów/przestrzeni zabaw znaleźć można zarówno zapis wiary w ich uspołeczniającą rolę ("dzisiejszy plac zabaw to jutrzejsza republika", formuła napędzająca działania amerykańskiego ruchu na rzecz budowy placów zabaw z początku XX wieku), jak i przekonanie o ich szkodliwości (przewrotna diagnoza Colina Warda, który w The Child in the City, przełomowej dla studiów nad miejskim dzieciństwem książce z 1978 roku, pisał:  "Upadek środowiska miejskiego jest wprost zależny od ilości <<placów zabaw>>" i miejsca te nazywał gettami). Ta intrygująca rozbieżność wynika z faktu, że mimo swojej pozornej oczywistości - wpisanej w ofertę składających się na typowy zabawowy inwentarz sprzętów - place zabaw są w miejskim krajobrazie przestrzeniami newralgicznymi. Sposoby ich projektowania wykreślają problematyczne pole, w którym przecinają się definicje dzieciństwa i wielorakie strategie lokowania dziecka w sieci społecznych relacji, konkurują ze sobą różnorodne perspektywy myślenia o zabawie oraz zderzają się wyobrażenia na temat roli miejskich przestrzeni publicznych. Jaki jest zatem (możliwy) wynik równania dzieci+zabawa+miejska przestrzeń rozwiązywanego z perspektywy dizajnu dla dzieci/dla zabawy/dla miasta? Przestrzeń rozwiązywanego z perspektywy dizajnu dla dzieci/dla zabawy/dla miasta?

Maja Brzozowska-Brywczyńska (1979) -  doktor socjologii, adiunkt w Zakładzie Badań Kultury Wizualnej i Materialnej IS UAM. W pracy naukowej przygląda się teoretycznym podstawom i praktycznym możliwościom partycypacji dzieci w życiu społecznym, sporo uwagi poświęcając przy tym sposobom definiowania dzieciństwa za pośrednictwem architektury i dizajnu miejsc dziecięcych w przestrzeni miasta. Jest mamą, w wolnych chwilach tłumaczy książki i szydełkuje w miejscach publicznych.

Zobacz arsenal.art.pl