Tu w 1918 r. narodziło się polskie lotnictwo wojskowe, tu ścigali się kierowcy rajdowi z całego świata, tutaj zapadały decyzje o stłumieniu robotniczych protestów w czerwcu 1956 r.

Początki wsi Ławica sięgają jeszcze czasów sprzed lokacji Poznania w 1253 r. Z badań archeologicznych wiemy, że pierwsi ludzie osiedlali się tutaj prawdopodobnie już 9 tys. lat przed narodzinami Chrystusa.

Dziś Ławica to dzielnica Poznania z nowoczesnym portem lotniczym i torem wyścigów samochodowych. Do miasta przyłączyli ją jednak dopiero hitlerowscy okupanci w 1940 r. Współcześni mieszkańcy Ławicy określają żartem ten fakt jako utratę niepodległości. Ten lokalny patriotyzm i silne poczucie przynależności wynikają w dużej mierze z pokoleniowej ciągłości. Ławica to bowiem takie miejsce, gdzie nazwiska pojawiające się w drugiej połowie XVIII w. istnieją do dzisiaj, a jeśli nawet część zanikła, to potomkowie takich rodów jak Łakomi, Bekasowie, Płotkowiakowie czy Paupowie, mieszkają tu nadal. Od 122 lat pokolenia ławickich dzieci kończą tę samą szkołę (Szkoła Podstawowa nr 58 im. Jerzego Kukuczki), która powstała w 1890 r. jako jednoklasowa szkoła katolicka.

Wydawnictwo Miejskie Posnania oddaje w Państwa ręce pierwszą tak pełną monografię o Ławicy, wzbogaconą materiałami o parafii w Skórzewie, do której jeszcze w latach 80. ubiegłego wieku należeli ławiczanie, oraz o torze wyścigów konnych na Woli. "Kronika" opisuje historię i współczesność tych miejsc. Znajdziecie w niej też m.in. artykuły o hitlerowskich obozach koncentracyjnych w forcie VII i Krzyżownikach, informacje o architekturze ławickich osiedli, planach budowy kampusu uniwersyteckiego na Edwardowie i Marcelinie oraz wspomnienia mieszkańców Ławicy. (sza)