Poznan.pl, oficjalna strona Miasta Poznania

Wernisaż: 10.05.10 godz. 18.00. Wystawa czynna od 11.05.10 do 30.06.10

Jarosław Stanisławski (1931) jest jednym z nestorów poznańskiego środowiska fotograficznego. Pierwsze sukcesy na arenie ogólnopolskiej zaczął odnosić już w 1949 roku, kiedy to został nagrodzony na Ogólnopolskiej Wystawie Fotografiki Polskiego Towarzystwa Fotograficznego w Poznaniu oraz wziął udział w przełomowej dla polskiej fotografii wystawie pt. "Pokój zwycięża" w Muzeum Narodowym w Warszawie. W 1951 roku został przyjęty w poczet członków Związku Polskich Artystów Fotografików, a cztery lata później otrzymał od Międzynarodowej Federacji Sztuki Fotograficznej tytuł AFIAP (Artiste FIAP). Od 1968 roku z niewielkimi przerwami przez 15 lat pełnił funkcję prezesa Okręgu Wielkopolskiego ZPAF. Swoje prace pokazywał na szeregu wystaw indywidualnych i zbiorowych. Za zasługi dla polskiej fotografii zostało mu nadane w 1988 roku honorowe członkostwo ZPAF.
Stanisławski należy do grona artystów wychowanych na założeniach estetyki piktorialnej, które zostały sformułowane w końcu XIX wieku i opierały się na postulacie maksymalnego zbliżenia fotografii do dzieł malarskich i graficznych. Ten tradycyjny sposób myślenia był popularny wśród polskich fotografów w pierwszej połowie XX wieku, a jego ostatni akord przypadł na pierwsze lata po II wojnie św., kiedy to m.in. w Poznaniu podjęto próbę reaktywacji tej estetyki. Epizod ten, przerwany wprowadzeniem do polskiej sztuki zasad socrealizmu, wpłynął w sposób zasadniczy i dwojaki na działalność Stanisławskiego. Po pierwsze utrwalił w jego twórczości zainteresowanie pejzażem - najpopularniejszym tematem polskiego piktorializmu. Po drugie wygenerował charakterystyczną dla niego postawę artystyczną opartą o nieustanny dialog z malarstwem. Stanisławski w  swojej dojrzałej twórczości stale odwoływał się do szeregu problemów formalnych malarstwa. Bardzo często fotografował w "ciasnych kadrach" fragmenty krajobrazu, architektury, drobne przedmioty bądź zróżnicowane fakturalnie płaszczyzny. W ten sposób utrwaloną rzeczywistość komponował w zespoły uporządkowanych (niejednokrotnie w sposób geometryczny) plam, które przywodziły skojarzenia z malarstwem abstrakcyjnym. Taka konwencja była propagowana w Polsce m.in. przez Edwarda Hartwiga, którego twórczość była ważnym źródłem inspiracji poznańskiego artysty. Wielokrotnie też posługiwał się różnorodnymi technikami umożliwiającymi przetworzenie obrazu fotograficznego. Na wystawie zostanie zaprezentowanych przeszło 40 wyselekcjonowanych zdjęć, które ukażą drogę twórczą artysty.

Zobacz www.zamek.poznan.pl