Śmietnik świata, ściek cywilizacji. Fenomeny cyberkultury

Wykład dr Magdaleny Kamińskiej - "Stfu n00b! Język w sieci i slangi internetowe"

W medioznawstwie zakorzeniona jest tradycja porównywania przekazu medialnie zapośredniczonego do ustnego, związana z Ongowską koncepcją nowej oralności. Dziś przeważa jednak opinia, że cyberpiśmienność nie może oznaczać prostego "przepisania" przekazu ustnego, gdyż w przypadku komunikacji zapośredniczonej komputerowo pojawiają się językowe i techniczne możliwości, które nie istnieją w "oralnym analogu". Formują one dyskurs, który kształtuje sposoby myślenia i działania użytkowników globalnej sieci.

W poprzednim wykładzie była mowa o tym, że działania wspólnototwórcze w sieci mają charakter przede wszystkim ekskluzywistyczny. O ile w sieci można stosunkowo łatwo przypisać sobie dowolną tożsamość, daleko trudniej jest "przebrać się" w cudzy język - przyswoić sobie nowy socjolekt czy cudzy idiolekt. Dlatego wspólnoty sieciowe w celu ekskluzywizacji posługują się przede wszystkim środkami językowymi. W warstwie formalnej tworzą slang, określany ogólnie jako leet (przykłady odmian środowiskowych, które omówię, to lolspeak i język pokemoniasty), a w treściowej - tzw. mitologię środowiska.

Z tego powodu rozpowszechnione przekonanie, jakoby wystarczyło się zalogować, żeby zostać członkiem wirtualnej grupy (częsty błąd użytkowników), lub przejrzeć zasoby, by zrozumieć dane środowisko zarówno jako wytwór, jak i praktykę kulturową (częsty błąd badaczy), jest z gruntu mylne. W obu przypadkach trzeba przejść złożony proces enkulturacyjny, który ma charakter symboliczny, a w pierwszym rzędzie językowy. W poprzednim wykładzie omówiłam sankcje, które grożą użytkownikowi za niedostosowanie się do wyznaczanych w jego ramach wymogów, w tym natomiast przybliżę konkretne strategie sprawdzania kompetencji kulturowych w tym zakresie.

Zobacz www.arsenal.art.pl