Poznan.pl, oficjalna strona Miasta Poznania

Tak jak w poprzednich latach Galeria Miejska Arsenał inicjowała przeglądowe wystawy wielkich twórców środowiska plastycznego Poznania (Festiwal Leniców, 2002; Jan Berdyszak, 2006; Prof. Andrzej Kurzawski, w 80-tą rocznicę urodzin,2008), tak w 2009 z okazji setnej rocznicy urodzin organizuje Festiwal Tadeusza Kalinowskiego.

Pełna rozmachu prezentacja  prac zaczynać się będzie w Muzeum Narodowym, gdzie zostaną pokazane wczesne prace z czasu Grupy 4F+R (druga połowa lat czterdziestych)oraz około 60 obrazów tzw. abstrakcji twardej z przełomu lat  60 i 70.

W Arsenale główny trzon wystawy stanowić będą prace taszystowskie, streficzne i abstrakcyjne  linoryty (lata 1957-66), które będą "przeplatane" późniejszymi pracami z okresu kalejdoskopowego oraz tzw. układów zamkniętych i otwartych.

 Galeria Ego pokaże wybór prac z literami (1976/77), a Art Stations Foundation zaprezentuje ok.40 prac z ostatnich dwóch dekad twórczości. Będą to obrazy kalejdoskopowe (1976/80) oraz układy otwarte wielostronne i zamknięte. Ogółem w czterech ekspozycjach zostanie pokazanych blisko 220 prac, stanowiących kuratorski wybór ze spuścizny liczącej ponad 1000 obiektów.

Tadeusz Kalinowski był najwybitniejszym przedstawicielem abstrakcji w Poznaniu, konsekwentnie uprawiającym ten rodzaj sztuki od 1957 roku aż do śmierci, czyli przez 40 lat. W czasach PRL-u w tutejszym środowisku, opanowanym przez postkolorystów preferujących realistyczne malarstwo, był  w życiu wystawienniczym spychany na margines. Nie poddawał się ciśnieniu polityczno-artystycznych hierarchii i jako jeden z nielicznych pozostał wierny abstrakcji. Taka postawa zasługuje na szacunek.

Czterem ekspozycjom towarzyszy 250-stronicowa książka-album w redakcyjno-graficznym opracowaniu Wojciecha Makowieckiego - kuratora generalnego i Mirosława Pawłowskiego. Zawiera prawie 250 barwnych reprodukcji, wybór tekstów autorskich i krytycznych z katalogów do wystaw indywidualnych (A.Radajewski, W.Nowaczyk, A.Zielińska), dwa wstępne eseje A.Kostołowskiego oraz M.Niemyjskiej, uzupełnione  kalendarium i listą wystaw indywidualnych i zbiorowych.

Dotychczasowe ujęcia biografii artystycznej Poznania winny zostać poddane krytycznej rewizji. Nie te tendencje i nie te nazwiska dominujące w dotychczasowych tekstach okazują się dzisiaj ważne. Należy wydobyć te prądy i  tych twórców, którzy rzeczywiście w sztuce Poznania i kraju coś ważnego znaczyły.

Niewątpliwie do takich postaci należy Tadeusz Kalinowski, któremu wystawy teraz poświecone powinny przywrócić należne mu miejsce. (Wojciech Makowiecki)

wernisaż 4.12

Wstęp wolny

Zobacz www.arsenal.art.pl