Twórczością i życiem Antoniego Walerycha kierują pewne cechy charakterologiczne, które stanowią o Jego osobowości. Przede wszystkim chodzi o wrażliwość, spontaniczność, absolutną szczerość wypowiedzi artystycznej, wynikającą ze szczerości w stosunku do siebie jak i do drugiego człowieka. Wymienione cechy w połączeniu z kultowym stosunkiem do kobiety pozwalają tworzyć rzeźby emanujące specyficznym klimatem, odbieranym przez naszą podświadomość, lub wręcz drażniące fizycznie nasze zmysły.

"Kobiecość" Antoniego Walerycha czytelna w jego pracach mimo daleko idącej transformacji to nie tylko stosunek do ciała, a może przede wszystkim filozofia widząca kobiecość jako symbol wszelkiego życia, symbol trwałości czy kontynuacji. To również symbol wszystkich naszych często bardzo intymnych odczuć, uczuć czy przeżyć. Tak rozumiana "kobiecość" sprawia, że Walerych posuwa się do daleko idącej deformacji ciała kobiecego, na swobodne operowanie bryłą aranżującą przestrzeń, nadaje im piętno swej indywidualności.

Jego twórczość nie jest manifestem czy demonstracją za czymś czy przeciwko czemuś, jest wynikiem olbrzymiego ładunku emocjonalnego podbudowanego temperamentem, który waży na jego życiu i twórczości. Świadomie obnaża swoje intymne wnętrze, sferę prywatności  nie bojąc się ingerencji czy niewłaściwej oceny profana. W tym przejawiają się kolejne cechy artysty - pogoda ducha, radość, pozytywny i entuzjastyczny stosunek do życia i ludzi.

Chęć dania z siebie jak najwięcej w imię zafascynowania życiem i jego symbolem - kobietą -  poparta wspaniałym wyczuciem bryły i przestrzeni rzeźbiarskiej pozwala mu tworzyć obiekty o nieprzemijającej wartości.

(na podstawie artykułu W. Idzikowskiego na: www.walerych.art.pl)

wernisaż: 24.07. godz. 18.00

Zobacz www.walerych.art.pl